Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca powinien rozliczać podatek dochodowy na terenie Szwecji z tytułu kontraktu, wyłączając przychody i koszty dotyczące kontraktu z podstawy opodatkowania na terenie Polski?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2016 r. (data wpływu 18 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca powinien rozliczać podatek dochodowy na terenie Szwecji z tytułu kontraktu, wyłączając przychody i koszty dotyczące kontraktu z podstawy opodatkowania na terenie Polski - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca powinien rozliczać podatek dochodowy na terenie Szwecji z tytułu kontraktu, wyłączając przychody i koszty dotyczące kontraktu z podstawy opodatkowania na terenie Polski.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

X Sp. z o.o. podpisała z podmiotem zarejestrowanym na terenie Szwecji kontrakt o numerze projektu wg zapisów umowy () o nazwie Y, na budowę nieruchomości na terenie B na południu X w Szwecji. Kontrakt obejmuje zaprojektowanie, wyprodukowanie prefabrykatów, dostarczenie oraz montaż budynku. Produkcja i montaż obejmują ściany, płyty stropowe typu filigran, schody, półpiętra, belki itp. W umowie oddzielnie określono wynagrodzenie za projektowanie, elementy prefabrykowane, transport oraz montaż. Projektowanie rozpoczęło się na początku roku 2016, ostateczna kontrola z protokołem odbioru ma odbyć się w listopadzie 2017 roku. Na cele rozliczania podatku dochodowego ww. umowa została zgłoszona do urzędu skarbowego w Szwecji, który podjął decyzję o konieczności rozliczania podatku dochodowego z tytułu powyższego kontraktu na terenie Szwecji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z przepisami polskiego prawa X Sp. z o.o. powinien rozliczać podatek dochodowy na terenie Szwecji z tytułu powyższego kontraktu, wyłączając przychody i koszty dotyczące kontraktu z podstawy opodatkowania na terenie Polski?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

Zgodnie z powołaną wcześniej konwencją o unikaniu podwójnego opodatkowania w art. 5 ust. 3 jako zakład na terenie danego kraju rozumie się plac budowy, prace budowlane lub instalacyjne jeżeli trwają dłużej niż 12 miesięcy. W przypadku osiągania przychodów na terenie Szwecji w ramach zakładu z kontraktu trwającego przez okres powyżej roku X Sp. z o.o. powinien opodatkować dochód w Szwecji, wyłączając w całości przychody z tytułu projektowania, prefabrykatów, montażu i transportu, a także koszty dotyczące powyższego kontraktu z podstawy opodatkowania na terenie Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W myśl art. 7 ust. 1 i 2 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wolne od podatku są dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników określonych w art. 3 ust. 1, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z postanowieniem art. 7 ust. 1 konwencji między Rządem Rzeczypospolitej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania podpisanej dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2006 r. nr 26, poz. 193), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.

Jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych na rzecz tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej art. 7 ust. 2 i 3 Konwencji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 Konwencji zakład oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Określenie to obejmuje w szczególności: siedzibę zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat, kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Ponadto w ust. 3 ww. art. 5 wskazano, że plac budowy, prace budowlane lub instalacyjne albo czynności związane z takimi pracami stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli taka budowa, prace albo czynności trwają dłużej niż dwanaście miesięcy.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 1 Konwencji w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie do postanowień niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Szwecji, to Polska, z uwzględnieniem postanowień punktu (b), wyłączy taki dochód z opodatkowania. Polska przy obliczaniu podatku należnego od pozostałego dochodu tej osoby, może zastosować stawkę podatku, jaka była by właściwa, gdyby wyłączony dochód nie był wyłączony.
2. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga części dochodu, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10 i 12 mogą być opodatkowane w Szwecji, Polska zezwoli na obliczenie od podatku tej osoby sumy równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Szwecji. Jednakże obliczenie nie może przekroczyć tej części podatku obliczonej przed dokonaniem odliczenia, która odpowiada tej części dochodu osiągniętego w Szwecji.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca podpisał z podmiotem zarejestrowanym na terenie Szwecji kontrakt na budowę nieruchomości w Szwecji. Kontrakt obejmuje zaprojektowanie, wyprodukowanie prefabrykatów, dostarczenie oraz montaż budynku. Produkcja i montaż obejmują ściany, płyty stropowe typu filigran, schody, półpiętra, belki itp. W umowie oddzielnie określono wynagrodzenie za projektowanie, elementy prefabrykowane, transport oraz montaż. Projektowanie rozpoczęło się na początku roku 2016, ostateczna kontrola z protokołem odbioru ma odbyć się w listopadzie 2017 roku. Na cele rozliczania podatku dochodowego ww. umowa została zgłoszona do urzędu skarbowego w Szwecji, który podjął decyzję o konieczności rozliczania podatku dochodowego z tytułu powyższego kontraktu na terenie Szwecji.

Z powyższego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Wnioskodawcy wynika, że prace budowlane i czynności związane z tymi pracami będą trwały powyżej 12 miesięcy.

W takim przypadku, w myśl postanowień art. 22 ust. 1 pkt a) Konwencji, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania, w zakresie zysków Wnioskodawcy osiąganych poprzez położony w Szwecji zakład (art. 7 ust. 1 Konwencji), Polska wyłączy taki dochód od opodatkowania.

W związku z powyższym zyski Wnioskodawcy z tytułu realizacji przedmiotowego kontraktu będą opodatkowane na terenie Szwecji w takiej mierze, w jakiej można przypisać je prowadzonemu tam zakładowi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy