Temat interpretacji

Czy Spółka prawidłowo zastosowała stawki amortyzacyjne?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 20 września 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 27 września 2016 r.), uzupełnionym 22 listopada 2016 r. i 5 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie określenia stawek amortyzacyjnych właściwych do amortyzacji wskazanych we wniosku środków trwałych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2016 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie określenia stawek amortyzacyjnych właściwych do amortyzacji wskazanych we wniosku środków trwałych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 10 listopada 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-1.4510.314.2016.1.ZK, 2461-IBPB-1-1.4510.315.2016.1.ZK i z 14 grudnia 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-1.4510.314. 2016.2.ZK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 22 listopada 2016 r. i 5 stycznia 2017 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z o.o. realizuje inwestycję budowy kotłowni gazowej, wymiennikowni, sieci wewnętrznych i sieci zewnętrznych. Całość kosztów związanych z inwestycją księgowanych jest jako środki trwałe w budowie (w analityce ww. poszczególne składowe inwestycji).

Opis techniczny:

1. Kotłownia gazowa na gaz płynny (propan) zlokalizowana jest w wolnostojącym parterowym budynku. Kotłownia będzie wytwarzała ciepło dla celów technologicznych w postaci pary wodnej nasyconej. Zapotrzebowanie zakładu na parę technologiczną pokrywać będzie kocioł parowy o wydajności 1,6 t/h wyposażony w zintegrowany ekonomizer. Do sterowania pracą kotła parowego przyjęto automatykę zabudowaną w szafie sterowniczej kotła parowego sterującą pracą całego układu parowego wraz z modułem przygotowania wody zasilającej. W pomieszczeniu kotłowni, instalacje są wykonywane z rur stalowych z izolacją.
2. Wymiennikownia: nowe węzły kompaktowe co -1 kpl. i cwu - 1 kpl. dla pokrycia potrzeb zakładu w zakresie energii cieplnej i ciepłej wody użytkowej. Wymiennikownia dla węzła co i cwu obejmuje: doprowadzenie i regulację pary, odprowadzenie kondensatu.
3. Sieci wewnętrzne: doprowadzenie pary technologicznej do odbiorników (pras hydraulicznych, wymiennikowni) bezpośrednio z instalacji zewnętrznej pary lub poprzez węzeł redukcyjny pary do rozdzielaczy pary z armaturą odcinającą izolowanymi rurami o średnicach DN32, DN25, DN20, DN15 oraz zabudowanie na nitce powrotu kondensatu za odbiornikami zaworów zwrotnych oraz odcinających oraz dalsze odprowadzenie kondensatu rurami izolowanymi o średnicach DN32, DN25, DN20, DN15 do układu odwodnienia pary.
4. Sieci zewnętrzne: rozprowadzenie pary technologicznej z budynku kotłowni z głównego kolektora pary rurami izolowanymi o średnicach DN80, DN65, DN50, DN40 do węzła redukcyjnego, bądź rozdzielacza pary znajdującego się w poszczególnych halach produkcyjnych wraz z instalacją odwadniającą rurociągi, armatura oraz sieć powrotu kondensatu wykonana z rur izolowanych DN50 i DN40 odprowadzającą kondensat z poszczególnych hal za układem odwodnienia do znajdującego się w budynku kotłowni odgazowywacza (zbiornika wody zasilającej kocioł).

Wymienione elementy inwestycji, zdaniem Spółki należy traktować jako odrębne środki trwałe - nie są trwale związane z budynkiem, tzn. możliwe jest ich odłączenie bez uszczerbku zarówno dla konstrukcji budynku, jak i dla tych instalacji, czy urządzenia.

Spółka dokona klasyfikacji środków trwałych na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz.U. nr 112, poz. 1317 ze zm.).

Stawki amortyzacyjne, jakie spółka zamierza zastosować będą następujące:

1. Kotłownia gazowa - 7%, symbol KŚT 313.
2. Wymiennikownia -14%, symbol KŚT 469.

3 i 4. Sieci wewnętrzne i Sieci zewnętrzne - 10%, symbol KŚT 211, jako przewody sieci technologiczne wewnątrzzakładowe. Jedna i druga sieć w całości znajduje się na terenie zakładu i są to sieci technologiczne.

Kosztami uzyskania przychodów będą odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

Środki trwałe będą stanowiły własność Spółki, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania. Przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok. Środki trwałe będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 3 stycznia 2017 r. wskazano m.in., że wskazane we wniosku symbole Klasyfikacji Środków Trwałych środków trwałych pochodzą z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. (Dz.U. Nr 242, poz. 1622).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo zastosowała stawki amortyzacyjne?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe stawki amortyzacyjne, które powinny być zastosowane w ewidencji środków trwałych, a następnie liczony koszt amortyzacji to:

1. Kotłownia gazowa - 7%,
2. Wymiennikownia -14%,
3. Sieci wewnętrzne - 10%,
4. Sieci zewnętrzne - 10%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przepis powyższy oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Zatem kosztem uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jak stanowi art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b. W myśl art. 16f ust. 3 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku, gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 16h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 tej ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

W Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

1. pod poz. 03 dla środków trwałych grupy 3 - Kotły i maszyny energetyczne, stawka amortyzacyjna została określona w wysokości 7%,
2. pod poz. 04 dla środków trwałych podgrupy 46 - Aparaty do wymiany ciepła, stawka amortyzacyjna została określona w wysokości 14% (z wyjątkiem 465 - wymienniki płynów obiegowych przy produkcji sody oraz rodzaju 469-0 - chłodnice odmulin i prób kołowych rozkładni gazu, dla których stawka amortyzacyjna została określona w wysokości 18%,
3. pod poz. 02 dla środków trwałych rodzaju 211 Przewody sieci technologicznych wewnątrzzakładowych, stawka amortyzacyjna została określona w wysokości 10%.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniach opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca realizuje inwestycję budowy kotłowni gazowej, wymiennikowni, sieci wewnętrznych i sieci zewnętrznych. Wymienione elementy inwestycji, jako odrębne środki trwałe, na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych zostaną sklasyfikowane pod symbolami KŚT: kotłownia gazowa - 313, wymiennikownie - 469, sieci wewnętrzne i sieci zewnętrzne - 211 i będą amortyzowane stawkami amortyzacyjnymi wynoszącymi odpowiednio 7% (dla grup 3 KŚT), 14% (dla podgrupy 46 KŚT) i 10% (dla rodzaju 211 KŚT).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie w świetle odrębnych przepisów, niebędących przepisami prawa podatkowego, a tym samym niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, wskazane we wniosku składniki majątku stanowią samodzielne środki trwałe, prawidłowo zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych z 2010 r. sklasyfikowane pod wskazanymi we wniosku symbolami tej Klasyfikacji, to przedstawione we wniosku stawki amortyzacyjne będą właściwe do ich amortyzacji.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, z ww. zastrzeżeniem, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach