Temat interpretacji

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na nabycie produktów spożywczych, usług cateringowych oraz usług gastronomicznych oferowanych kontrahentom w ramach poczęstunku w trakcie spotkań organizowanych przez przedstawicieli medycznych Spółki mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę jako komplementariusza Spółki do kosztów uzyskania przychodów?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2015 r. (data wpływu 27 listopada 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 4 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału) wydatków ponoszonych przez spółkę komandytową (której Wnioskodawca jest komplementariuszem) na nabycie produktów spożywczych, usług cateringowych oraz usług gastronomicznych oferowanych kontrahentom w ramach poczęstunku w trakcie spotkań organizowanych przez przedstawicieli medycznych ww. Spółki komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału) wydatków ponoszonych przez spółkę komandytową (której Wnioskodawca jest komplementariuszem) na nabycie produktów spożywczych, usług cateringowych oraz usług gastronomicznych oferowanych kontrahentom w ramach poczęstunku w trakcie spotkań organizowanych przez przedstawicieli medycznych ww. Spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca) jest komplementariuszem w E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółce komandytowej (dalej: Spółka). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży sprzętu medycznego, a w szczególności sprzętu elektrochirurgicznego wyposażonego w akcesoria i instrumenty chirurgiczne, którego produkcja jest oparta o najnowsze rozwiązania technologiczne. Sprzęt sprzedawany przez Spółkę posiada pozwolenie na dopuszczenie do rynku zgodnie z Dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych, wraz ze zmianami 2007/47/WE z dnia 5 września 2007 r. Oferta Spółki skierowana jest głównie do lekarzy.

W związku z prowadzeniem działalności w zakresie sprzedaży sprzętu medycznego Spółka zatrudnia na podstawie umów o pracę przedstawicieli medycznych (dystrybutorów sprzętu). Do ich zadań należy m.in. utrzymywanie kontaktów z kontrahentami Spółki, przedstawianie oferty Spółki w zakresie sprzętu medycznego oraz zachęcanie ich do dokonania zakupu. Tym samym, przedstawiciele medyczni wykonują zadania w zakresie marketingu i reklamy, które mają służyć zwiększeniu sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę.

W celu realizacji wskazanych zadań w zakresie reklamy przedstawiciele medyczni organizują spotkania z kontrahentami Spółki. Spotkania te mają na celu zachęcenie kontrahentów do dokonania zakupu produktów oferowanych przez Spółkę. Podczas tych spotkań przedstawiciele medyczni dzielą się wiedzą na temat sprzętu medycznego oferowanego przez Spółkę, informują o nowych rozwiązaniach technologicznych wykorzystywanych w jego produkcji, przedstawiają funkcje nowych urządzeń i ich zastosowanie w działalności medycznej. W trakcie tych spotkań przedstawiciele medyczni również szkolą uczestników w zakresie obsługi sprzętu medycznego. Kontrahenci uczestniczący w spotkaniach mają zatem możliwość podjęcia decyzji o dokonaniu zakupu sprzętu oferowanego przez Spółkę, natomiast Spółka może uzyskać informacje o potrzebach kontrahentów związanych ze sprzętem medycznym wykorzystywanym do działalności medycznej. Tym samym, spotkania przedstawicieli medycznych z kontrahentami bezpośrednio wpływają na zwiększenie przychodów Spółki ze sprzedaży sprzętu medycznego.

Spotkania przedstawicieli medycznych z kontrahentami mogą się odbywać w siedzibie Spółki albo w siedzibie kontrahenta, a także w innych miejscach, np.: lokalach prowadzących działalność gastronomiczną, wynajętych salach. W związku z organizacją przez przedstawicieli medycznych spotkań z kontrahentami Spółka ponosi wydatki na nabycie produktów spożywczych takich jak kawa, herbata, słodycze, napoje oraz usługi gastronomiczne i cateringowe. Wymienione towary i usługi są oferowane uczestnikom spotkań w ramach poczęstunku. Oferowanie kontrahentom poczęstunku w trakcie spotkań promocyjnych i szkoleniowych jest zachowaniem przyjętym w kontaktach biznesowych i nie zmienia podstawowego celu spotkania jakim jest przedstawienie oferty Spółki w zakresie sprzętu medycznego oraz zachęcenie kontrahentów do dokonania jego zakupu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na nabycie produktów spożywczych, usług cateringowych oraz usług gastronomicznych oferowanych kontrahentom w ramach poczęstunku w trakcie spotkań organizowanych przez przedstawicieli medycznych Spółki mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę jako komplementariusza Spółki do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Spółkę wydatki na nabycie produktów spożywczych, usług cateringowych oraz usług gastronomicznych oferowanych kontrahentom w ramach poczęstunku w trakcie spotkań organizowanych przez przedstawicieli medycznych Spółki mogą zostać zaliczone przez Wnioskodawcę jako komplementariusza Spółki do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej: Ustawa CIT) koszty uzyskania przychodów dotyczące udziału w spółce niebędącej osobą prawną łączy się z kosztami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). Wydatki ponoszone przez Spółkę, która jest podmiotem transparentnym podatkowo, powinny być więc uwzględniane w podatkowym rozliczeniu Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wobec powyższego, wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli spełnia obie z następujących przesłanek: nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 Ustawy CIT oraz jego poniesienie pozostaje w związku z osiąganym przychodem.

Tym samym, w celu ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie produktów spożywczych i usług cateringowych i gastronomicznych mogą stanowić dla Wnioskodawcy jako komplementariusza Spółki koszt uzyskania przychodu konieczna jest analiza, czy w odniesieniu do tych wydatków są spełnione obie przesłanki określone powyżej.

1. Wyłączenie kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Na podstawie tego przepisu, kosztem uzyskania przychodów nie mogą być wydatki poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów wyłącznie w przypadku, gdy stanowią one koszty reprezentacji. Wobec powyższego należy uznać, że wydatki poniesione na nabycie usług gastronomicznych oraz zakup żywności i napojów niestanowiące kosztów reprezentacji mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli spełniają przesłankę określoną w art. 15 ust. 1 Ustawy CIT. Zgodnie bowiem z ogólną zasadą prawa podatkowego, wyjątki muszą być interpretowane ściśle.

Chociaż Ustawa CIT nie zawiera definicji kosztów reprezentacji, w orzecznictwie sądowo administracyjnym oraz interpretacjach podatkowych przyjmuje się, że obejmują one wydatki poniesione przez podatnika w celu wykreowania pozytywnego wizerunku, stworzenie dobrego obrazu firmy oraz ukształtowanie pozytywnych relacji z klientami. Taką wykładnię tego pojęcia przedstawił m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 czerwca 2013 r. o sygn. II FSK 702/11, w którym stwierdził, że:

wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. (...) Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

W myśl orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego dla kwalifikacji wydatków do kosztów reprezentacji istotny jest zatem zamiar ponoszącego je podatnika. Wydatki na produkty spożywcze oraz usługi gastronomiczne będą stanowiły koszty reprezentacji, jeżeli wyłącznym lub dominującym celem ich poniesienia jest wykreowanie pozytywnego wizerunku podatnika. Tym samym zasadne jest twierdzenie, że wydatki, które podatnik poniósł w innym celu, np.: wydatki na reklamę albo promocję towarów lub usług, które mają wpłynąć na wzrost sprzedaży, nie będą stanowiły dla podatnika kosztów reprezentacji.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie produktów spożywczych i usług cateringowych oraz gastronomicznych oferowanych kontrahentom w ramach poczęstunku na spotkaniach organizowanych przez przedstawicieli medycznych Spółki nie stanowią kosztów reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT.

Spotkania organizowane przez przedstawicieli medycznych Spółki mają na celu przedstawienie kontrahentom oferty Spółki w zakresie sprzętu medycznego oraz zachęcenie ich do dokonania zakupu sprzętu medycznego oferowanego przez Spółkę. W konsekwencji, stanowią one istotny element działań podejmowanych przez Spółkę w celu znalezienia nabywców dla swoich towarów. Spotkania te nie są zatem ukierunkowane na tworzenie wizerunku Spółki, ale stanowią działanie mające na celu maksymalizację sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę w ramach jej działalności, a tym samym służące bezpośrednio osiągnięciu przychodu z tej działalności. Wnioskodawca zwraca również uwagę, że taki sposób pozyskiwania odbiorców dla towarów Spółki wynika ze specyfiki branży medycznej, w której często decyzja o zakupie sprzętu medycznego podjęta przez klienta musi być poprzedzona wnikliwą analizą jakości oraz właściwości sprzętu oferowanego przez dostawców, co wymaga również bezpośredniego kontaktu z dostawcą oraz poznania najnowszych rozwiązań i technologii w tej dziedzinie. Bezpośrednie spotkania przedstawicieli medycznych z kontrahentami stanowią zatem najskuteczniejszy sposób zachęcenia kontrahentów do dokonania zakupu.

Charakteru tych spotkań nie zmienia oferowanie przez Spółkę kontrahentom poczęstunku w trakcie spotkań z przedstawicielami medycznymi Spółki. Produkty spożywcze i usługi, które Spółka nabywa i oferuje kontrahentom w trakcie spotkań z przedstawicielami medycznymi służą jedynie zaspokojeniu podstawowych potrzeb uczestników spotkań. Oferowanie takich posiłków kontrahentom w ramach spotkań biznesowych jest natomiast zwyczajowo przyjęte w realiach życia gospodarczego. Posiłki są bowiem oferowane kontrahentom jako poczęstunek i nie wpływają na przebieg oraz cel spotkania, jakim jest znalezienie nabywców dla sprzętu medycznego sprzedawanego przez Spółkę. Tym samym wydatki na nabycie produktów spożywczych oraz usług cateringowych i gastronomicznych ponoszone przez Spółkę nie mają na celu kreowania pozytywnego wizerunku Spółki, są one bowiem ściśle związane z podstawową działalnością Spółki, jaką jest sprzedaż sprzętu medycznego, oraz działaniami marketingowymi, handlowymi i biznesowymi podejmowanymi przez Spółkę w celu osiągnięcia przychodów z tej działalności.

Wnioskodawca wskazuje na marginesie, że wydatki ponoszone przez Spółkę nie noszą cech wystawności lub okazałości. Jak bowiem Wnioskodawca wskazał powyżej, posiłki oferowane kontrahentom w ramach poczęstunku stanowią zwyczajowe przejawy gościnności przyjęte w kontaktach biznesowych.

Wobec powyższego, wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie produktów spożywczych oraz usług cateringowych i gastronomicznych oferowanych kontrahentom w ramach poczęstunku w trakcie spotkań organizowanych przez przedstawicieli medycznych Spółki nie stanowią kosztów reprezentacji, a tym samym nie będą podlegały wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT.

Powyższy wniosek potwierdza interpretacja ogólna Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2013 r. sygn. DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, w której organ stwierdził, że:

Reasumując, należy stwierdzić, że analiza tez wyroku NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 prowadzi do wniosku, iż nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop i art. 23 ust. 1 pkt 23 updof ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), podawane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej.

1. Związek wydatków z przychodem

Ponoszenie wydatków na nabycie produktów spożywczych oraz usług cateringowych i gastronomicznych przez Spółkę w związku ze spotkaniami organizowanymi przez przedstawicieli medycznych z kontrahentami Spółki jest ściśle związane z podejmowaniem przez Spółkę działań marketingowych i biznesowych zmierzających do zwiększenia sprzedaży sprzętu medycznego oferowanego przez Spółkę. Należy natomiast zaznaczyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy CIT przysporzenia osiągane przez Spółkę z jej działalności gospodarczej stanowią przychody dla Wnioskodawcy.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, spotkania przedstawicieli medycznych z kontrahentami są organizowane w celu przedstawienia oferty Spółki w zakresie sprzedaży sprzętu medycznego, rozpowszechniania wiedzy o najnowszych rozwiązaniach technologicznych zastosowanych w produkcji sprzętu medycznego oraz szkolenia kontrahentów z jego obsługi. Kontrahenci uzyskując wiedzę o sprzęcie medycznym mogą podjąć decyzję o dokonaniu zakupu sprzętu od Spółki. Spotkania te służą zatem zachęceniu kontrahentów do zakupu sprzętu medycznego oferowanego przez Spółkę. Tym samym, organizacja spotkań ma bezpośredni wpływ na wielkość przychodu osiąganego przez Wnioskodawcę z udziału w Spółce.

W związku z powyższym, wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie produktów spożywczych i usług cateringowych i gastronomicznych mają związek z przychodem, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT. Występuje bowiem związek przyczynowo skutkowy pomiędzy osiąganym przychodem a ponoszonym kosztem.

Wniosek ten potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w wyżej wymienionym wyroku z 17 czerwca 2013 r., w którym sąd stwierdził, że:

wydatki związane z poczęstunkiem dla osób będących klientami, muszą być uznane za koszt uzyskania przychodów, nie ulega bowiem wątpliwości, że stworzenie właściwego klimatu dla prowadzonej działalności rodzi skutek w postaci zwiększenia przychodu. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego pomiędzy poniesionym wydatkiem polegającym na poczęstunku (zarówno dostarczonym w firmie, jak i poza jej siedzibą), a osiągniętym przychodem zachodzi związek przyczynowy. Jednocześnie wydatki te jak podano to drobny poczęstunek oraz napoje (kawa, herbata) oraz obiad lub innym posiłek na koszt zapraszającego, to nic innego jak wydatek mieszczący się w kategorii wydatków wskazanych w art . 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

1. Podsumowanie

W związku z powyższym, ponoszone przez Spółkę wydatki na nabycie produktów spożywczych oraz usług cateringowych i gastronomicznych oferowanych kontrahentom w trakcie spotkań organizowanych przez przedstawicieli medycznych Spółki w ramach poczęstunku spełniają obie przesłanki zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów: są związane z przychodem ze sprzedaży sprzętu medycznego przez Spółkę (który podlega przypisaniu Wnioskodawcy) oraz nie stanowią kosztów reprezentacji wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT. Tym samym, Wnioskodawca jako komplementariusz Spółki może zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że powyższe stanowisko zostało przyjęte w licznych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe w podobnych stanach faktycznych, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 czerwca 2015 r., sygn. IPPB5/4510-313/15-6/JC, w której organ stwierdził, że: Ponoszenie wydatków na poczęstunek podczas spotkań z tymi osobami pozostaje w ścisłym związku z prowadzonymi spotkaniami biznesowymi dotyczącymi zakresu prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Natomiast ich głównym celem nie będzie stworzenie wizerunku Spółki czy też wykreowanie dobrych relacji z osobami uprawnionymi do wystawiania recept oraz osobami prowadzącymi obrót produktami medycznymi. Wydatki te bowiem będą towarzyszyły konkretnym czynnościom handlowym, marketingowym, biznesowym prowadzonym przez poszczególnych przedstawicieli medycznych i handlowych Spółki i będą pozostawały w związku przyczynowo skutkowym z uzyskiwanymi przychodami, jak również będą służyły zachowaniu lub zabezpieczeniu źródeł przychodu. Biorąc pod uwagę powyższe, w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, wydatki ponoszone na usługi gastronomiczne oraz artykuły spożywcze w celu przygotowania poczęstunku podczas spotkań z osobami uprawnionymi do wystawiania recept oraz osobami prowadzącymi obrót produktami medycznymi nie będą podlegały regulacji art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, a w konsekwencji należy je uznać za koszt uzyskania przychodów.

Wniosek ten potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 23 września 2015r., sygn. IPTPB3/4510-215/15-4/KJ oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 15 stycznia 2014 r., sygn. ILPB3/423 -501/13-2/JG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego.

Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie