Temat interpretacji

rozpoznanie przychodu z tytułu świadczonych na rzecz Klientów usług pośrednictwa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2016 r. (data wpływu 15 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

1. zaliczenia wyłącznie prowizji do przychodów z tytułu świadczonych na rzecz Klientów usług pośrednictwa jest prawidłowe;
2. zastosowania w przedmiotowej sprawie przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodu z tytułu świadczonych na rzecz Klientów usług pośrednictwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi pośrednictwa w zakupie towarów i usług na rzecz swoich Klientów od innych niezależnych Dostawców (Sprzedawców).
Usługa pośrednictwa w zakupie polega na przyjęciu od Klienta przez Wnioskodawcę zlecenia zakupienia w imieniu Klienta towaru lub usługi, zrealizowaniu tego zlecenia po wpłaceniu przez Klienta gotówką lub na konto Wnioskodawcy ustalonej wcześniej kwoty równej sumie ceny towaru lub usługi i prowizji za usługę pośrednictwa.

Po złożeniu przez Klienta zamówienia usługi pośrednictwa w firmie Wnioskodawcy, Klient otrzymuje od Wnioskodawcy e-mail lub sms potwierdzający przyjęcie zamówienia do realizacji, zawierający szczegółowe informacje dotyczące zamawianego towaru, całkowity koszt ponoszony przez Klienta oraz numer zamówienia.

Zamówienie usługi pośrednictwa w zakupie uznaje się za skuteczne w momencie wpłacenia przez Klienta gotówką lub na konto Wnioskodawcy kwoty, ustalonej wcześniej z Klientem i podanej mu wraz z numerem zamówienia w e-mailu lub wiadomości sms.

Wnioskodawca za usługę pośrednictwa wystawia fakturę i dostarcza ją do Klienta.

Zamówienie usługi pośrednictwa zostaje anulowane, jeśli w przeciągu określonej ilości dni od daty otrzymania przez Klienta wiadomości potwierdzającej zamówienie, Klient nie wpłaci Wnioskodawcy ustalonej kwoty.

Wnioskodawca odpowiada za złożenie zamówienia na rzecz Klienta, przekazanie Sprzedającemu zapłaty za towar lub usługę i podanie Sprzedającemu danych niezbędnych do realizacji zamówienia.

Wnioskodawca, nie będąc sprzedawcą towaru lub usługi, nie odpowiada za wady towaru lub usługi oraz uszkodzenie bądź zaginięcie przesyłki z towarem. Wnioskodawca na życzenie Klienta pośredniczy w składaniu przez Klienta reklamacji do Sprzedającego i dokłada wszelkich starań, by reklamacja Klienta była rozpatrzona jak najszybciej i z jak najlepszym dla Klienta efektem.

W przypadku niezrealizowania zamówienia Klienta z przyczyn obiektywnych (takich jak wycofanie towaru ze sprzedaży przez Sprzedającego przed złożeniem zamówienia), z winy Sprzedającego bądź z winy Wnioskodawcy, cała kwota, którą Klient przekazał Wnioskodawcy, zostaje zwrócona Klientowi na koszt Wnioskodawcy.

Rola Wnioskodawcy sprowadza się do zbierania zamówień, inkasowania wpływów pieniężnych gotówkowych lub w postaci przelewów bankowych na Jego rachunek bankowy, do przesłania zamówienia do Dostawcy oraz do przekazania Dostawcy należności za towar lub usługę.

Wnioskodawca oświadcza, iż elementy zdarzenia przyszłego nie są przedmiotem postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód Wnioskodawcy z tytułu świadczonych na rzecz Klientów usług pośrednictwa stanowi wyłącznie prowizja, a nie cała wartość środków pieniężnych przekazywanych przez Klientów?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy jego rola będzie sprowadzała się do pośrednictwa w zamówieniach i płatnościach, przychodem będzie wartość prowizji, na którą, zostanie przez Wnioskodawcę wystawiona faktura.

Płatności od Klienta będą w części należnościami za sprzedany przez Dostawcę towar lub usługę, a w części będą należnością dla Wnioskodawcy z tytułu pośrednictwa w płatności i obsługi zamówienia (prowizja uzyskana z tytułu pośrednictwa handlowego).

Wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 updop przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Zgodnie z ww. przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub odpłatnych świadczeń (art. 12 ust. 1 pkt 1-2 powołanej ustawy). Zatem, na podstawie art. 12 ust. 1 updop, co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi w zakresie pośrednictwa handlowego. W działalności tej przychodem w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie prowizja uzyskana z tego tytułu różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od Klienta, a kwotą przekazaną do Dostawcy. Pozostała wartość środków pieniężnych przekazywanych przez Klientów w celu nabycia w Ich imieniu określonych towarów/usług nie spełnia wymogu definitywności a Wnioskodawca nie rozporządza tymi środkami jak własnymi.

W takim zatem przypadku przychodem będzie wyłącznie kwota prowizji uzyskanej przez Wnioskodawcę, a nie cała wartość środków pieniężnych przekazywanych przez Klientów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

1. zaliczenia do przychodów z tytułu świadczonych na rzecz Klientów usług pośrednictwa wyłącznie prowizji, jest prawidłowe;
2. zastosowania w przedmiotowej sprawie przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosowanie do art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje ściśle pojęcia przychodu, jednakże na podstawie treści art. 12 powołanej ustawy można określić przychód jako wszelkie trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenia majątkowe w postaci środków pieniężnych, dóbr majątkowych oraz świadczeń w naturze, niezależnie od tytułu prawnego ich uzyskania przez podatnika.

W przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą przychodem są również kwoty należne, nawet gdy nie zostały faktycznie otrzymane, pod warunkiem że kwoty te spełniają warunki wymienione powyżej (trwały, bezzwrotny i definitywny charakter).

Dany przychód zostaje przyporządkowany do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, kiedy jest on związany z taką działalnością. Chodzi tu o wszystkie te przychody, które nie powstałyby, gdyby podatnik nie prowadził działalności gospodarczej. Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazał w art. 12 ust. 3 wymienionej ustawy, że dla zakwalifikowania danych przychodów do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, wystarczy, że będą one związane z taką działalnością, a więc pomiędzy jej wykonywaniem a powstaniem takiego przychodu powinien istnieć związek przyczynowo-skutkowy, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą.

Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu, o którym mowa ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

W oparciu o wyżej przytoczone przepisy należy wskazać, że zasadniczo przychód należny powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub częściowego wykonania usługi. A jeśli te czynności jeszcze nie nastąpiły, ale miało miejsce wystawienie faktury, względnie uregulowanie należności to z tym dniem podatnik obowiązany jest wykazać przychód. Zatem przychód należy rozpoznać w momencie wystąpienia najwcześniejszego z wymienionych zdarzeń.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi pośrednictwa w zakupie towarów i usług na rzecz swoich Klientów od innych niezależnych Dostawców. Rola Wnioskodawcy sprowadza się do zbierania zamówień, inkasowania wpływów pieniężnych gotówkowych lub w postaci przelewów bankowych na Jego rachunek bankowy, do przesłania zamówienia do Dostawcy oraz do przekazania Dostawcy należności za towar lub usługę. W celu zrealizowania zamówienia Klienci wpłacają Wnioskodawcy ustaloną wcześniej kwotę równą sumie ceny towaru lub usługi oraz prowizji za usługę pośrednictwa.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pośredniczy jedynie w sprzedaży towarów handlowych, (a więc nie dokonuje ich zakupu i nie staje się ich właścicielem), to przychodem Wnioskodawcy będzie różnica pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawcy od Klienta, a kwotą przekazaną przez niego do Dostawcy tytułem poszczególnych transakcji, a więc przychodem będzie jedynie prowizja za usługę pośrednictwa.

W związku natomiast z tym, że przychody za świadczenie usług pośrednictwa są głównym źródłem przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia do przychodów z tytułu świadczonych na rzecz Klientów usług pośrednictwa wyłącznie prowizji należało uznać za prawidłowe, natomiast w zakresie zastosowania w przedmiotowej sprawie przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie