możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków? - Interpretacja - IBPB-1-1/4510-168/16-1/WRz

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 05.08.2016, sygn. IBPB-1-1/4510-168/16-1/WRz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 1 czerwca 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 9 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanego we wniosku wydatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanego we wniosku wydatku.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca Sp. z o.o., działa w branży usług informatycznych (usługi IT) oraz jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka zatrudnia pracowników. W celu poprawy efektów pracy spółka zakupiła do firmy stół do gry w tzw. piłkarzyki za kwotę 4.000 zł. Stół do gry będzie wykorzystywany w ramach przerw w pracy jedynie przez osoby zatrudnione w spółce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatek na zakup opisanego stołu stanowi koszt uzyskania przychodu dla spółki, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek związany z zakupem stołu do gry w piłkarzyki na potrzeby osób zatrudnionych w spółce, stanowi koszt uzyskania i przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie wydatek taki nie znajduje się w katalogu kosztów, o których mowa w art. 16 ust 1 ww. ustawy. Zgodnie z art. 15 ust. 1 kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W związku z powyższą definicją przyjmuje się, że aby wydatek został uznany za koszt, muszą zostać spełnione następujące warunki: koszt musi być faktycznie poniesiony, nie może znajdować się w katalogu wymienionym przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 oraz powinien zostać poniesiony celem uzyskania przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Tym samym pomiędzy kosztem a przychodem musi istnieć obiektywny oraz zrelatywizowany związek. Jednocześnie to podatnik powinien udowodnić cel uzyskania przychodu i wykazać związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym przez siebie wydatkiem a uzyskanym przychodem, ponieważ to właśnie on czerpie korzyści z udowodnienia celu. Stanowisko takie potwierdził chociażby Wojewódzki Sad Administracyjny w Warszawie w wyroku z 28 stycznia 2004 r., sygn. akt III SA 1106/02, w którym przedstawiona została teza, że to podatnik ma obowiązek uzasadnić cel ponoszonych wydatków, tzn. że służyły one uzyskaniu przychodów oraz związek przyczynowy pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskanym (potencjalnie) przychodem.

W związku z powyższym, zdaniem spółki, stół do piłkarzyków ma służyć jedynie osobom zatrudnionym w spółce. Celem tego wydatku jest zapewnienie osobom zatrudnionym sposobu aktywnego odpoczynku w ramach przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych. Jednocześnie spółka uważa, że aktywny odpoczynek w formie rozgrywek meczy w piłkarzyki pozwoli budować i utrzymywać pozytywne relacje między pracownikami oraz będzie sposobem na obniżenie poziomu stresu wśród pracowników. Branża, w której działa spółka jest szczególnie narażona na wzmożony poziom stresu wśród pracowników ze względu na pracę po dużą presją czasu. Wobec powyższego spółka postanowiła zoptymalizować warunki pracy poprzez zapewnienie pracownikom możliwości aktywnego odpoczynku w pracy w postaci stołu do piłkarzyków. Zdaniem spółki wspólna gra wpłynie na poprawę wydajności oraz kreatywności, a także atmosfery w pracy co w perspektywie czasu przełoży się na zabezpieczenie, a także zwiększenie przychodów.

Jednocześnie spółka stoi na stanowisku, iż taka forma odpoczynku spowoduje, iż pracownicy będą zdrowsi, co przełoży się na zmniejszenie liczby zwolnień chorobowych. Taki stan również będzie miał pozytywny wpływ na uzyskiwane przez spółkę przychody zważywszy że ten rodzaj pracy bywa monotonny i czasochłonny, a pracownicy stałe wykonują pracę przed komputerem w pozycji siedzącej.

Dodatkowym, aczkolwiek nie głównym powodem planowanego zakupu jest specyficzny charakter branży, w której spółka prowadzi działalności gospodarczą. W praktyce pracownicy branży IT mają bardzo wysokie oczekiwania co do warunków nie tylko finansowych, ale również środowiska pracy i dodatkowych benefitów, dlatego niezwykle trudne jest utrzymanie ich na stałe przez tak małą firmę, jak firma Wnioskodawcy. Konkurencyjne firmy zapewniają swoim pracownikom podobne a czasami nawet bardziej atrakcyjne z punktu widzenia pracowników formy odpoczynku w pracy. Spółka nie stosując tego typu rozwiązań naraża się na utratę pracowników, którzy chociażby z takich właśnie względów mogą podjąć decyzję o przejściu do firm konkurencyjnych. Obecnie na rynku pracy brakuje specjalistów. Taki stan utrudniłby sprawne funkcjonowanie spółki, co z pewnością przełożyłoby się na obniżenie przychodów spółki. Chcąc wyjść naprzeciw oczekiwaniom pracowników oraz spełnić wymagania rynku firm IT, spółka postanowiła podjąć decyzję o zakupie stołu do tzw. piłkarzyków. Jednocześnie spółka zapewni, że ww. stół będzie wykorzystywany wyłącznie przez osoby zatrudnione, w czasie przerw w pracy, których obowiązek zapewnienia wynika bezpośrednio z przepisów Kodeksu pracy. W związku z faktem, że pracownicy będą korzystać ze stołu wyłącznie wspólnie oraz jedynie w trakcie przerw w pracy, nie będzie można uznać, że korzystanie z niego będzie miało charakter osobisty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach