Temat interpretacji

w zakresie ustalenia, czy:
- dla Spółki jako uczestnika umowy cash-poolingu wydatki poniesione z tytułu zapłaconych odsetek będą kosztem podatkowym,
- braku możliwości zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 12 stycznia 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• dla Spółki jako uczestnika umowy cash-poolingu wydatki poniesione z tytułu zapłaconych odsetek będą kosztem podatkowym jest prawidłowe,
• braku możliwości zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• dla Spółki jako uczestnika umowy cash-poolingu wydatki poniesione z tytułu zapłaconych odsetek będą kosztem podatkowym,
• braku możliwości zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma X Sp. z o.o. zwana dalej APP jest spółką należącą do grupy kapitałowej pod nazwą Y GROUP, gdzie jednostką dominującą najwyższego szczebla jest jednostka zagraniczna z siedzibą w Berlinie. Podstawową działalnością spółek z Y GROUP, działających na terenie Polski, jest świadczenie usług związanych ze zbieraniem i unieszkodliwianiem odpadów oraz odzysk i sprzedaż surowców. W związku z rozwojem usług finansowych oferowanych przez banki, grupa skorzystała z produktu efektywnego zarządzania płynnością finansową całej grupy kapitałowej jakim jest umowa cash-poolingu. Umowa ta pozwala na optymalne wykorzystanie środków zgromadzonych na rachunkach bankowych polskich spółek z Grupy Y i jednocześnie minimalizacji kosztów finansowych kredytowania działalności w spółkach mających niedobory finansowe przez wykorzystanie środków własnych grupy.

Spółka APP jako jedna ze spółek grupy, również jest uczestnikiem umowy cash-poolingu. Organizatorem cash-poolingu jest bank polski, w którym każdy z uczestników systemu posiada bieżący rachunek bankowy. Zgodnie z umową cash-poolingu, wszyscy uczestnicy są wzajemnie poręczycielami i solidarnie odpowiedzialni za spłatę zadłużenia wobec banku.

Funkcję koordynatora systemu pełni jednostka zagraniczna z siedzibą w Berlinie, która jest pośrednim udziałowcem wszystkich pozostałych uczestników systemu. Rozliczenia w systemie odbywają się poprzez przeznaczony wyłącznie dla rozliczeń cash-poolingowych grupy rachunek pomocniczy prowadzony przez bank na rzecz koordynatora, będący subrachunkiem rachunku bieżącego koordynatora. Aby umożliwić efektywne finansowanie bieżących potrzeb, bank udzielił każdemu z uczestników systemu, dziennego limitu zadłużenia, którego żaden uczestnik nie może przekroczyć niezależnie od stanu jego konta bieżącego. Limit zadłużenia może być wykorzystywany tylko w drodze wykonania przez bank zleceń płatniczych uczestnika systemu. Na koniec każdego dnia następują automatyczne transfery środków pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi poszczególnych uczestników oraz rachunkami bankowymi koordynatora. Na koniec dnia, bank ustala salda na rachunkach poszczególnych uczestników dodatnie lub ujemne oraz sumę tych sald. Nadwyżki (salda dodatnie) trafiają na rachunek koordynatora, z którego pokrywane są deficyty (salda ujemne). Na koniec dnia, po wykonaniu wszystkich operacji, salda rachunków bankowych poszczególnych uczestników oraz rachunku pomocniczego koordynatora wykazują zero. Na początek każdego następnego dnia, każda spółka ma do dyspozycji tylko przyznany przez bank dzienny limit środków pieniężnych, jeżeli pozwala na to ogólna suma sald dodatnich z dnia poprzedniego.

Z tytułu udziału w cash-poolingu, to znaczy wspólnym zarządzaniu płynnością polegającą na konsolidacji środków pieniężnych wszystkich uczestników, dochodzi do pokrywania niedoborów pieniężnych jednej spółki z nadwyżek innej spółki z grupy, co wiąże się z ponoszeniem kosztów odsetkowych jak i otrzymywaniem przychodów odsetkowych przez poszczególnych uczestników. Bieżące rozliczanie odsetek odbywa się na koncie koordynatora.

Zgodnie z umową, odsetki obliczane są przez bank na bazie sald dziennych, natomiast jednorazowo w miesięcznym okresie rozliczeniowym, w pierwszym dniu roboczym następnego miesiąca bank uznaje rachunek koordynatora kwotą należnych odsetek lub odpowiednio obciąża jego konto kwotą odsetek należnych bankowi. Bank, co miesiąc informuje koordynatora o wysokości dodatnich lub ujemnych odsetek dla poszczególnych uczestników umowy cash-poolingowej w zależności od codziennych sald wykazywanych na ich rachunkach bankowych w danym miesiącu. Koordynator, na podstawie odrębnych umów zawartych ze spółkami z grupy, dokonuje rozliczenia odsetek z każdym z uczestników cash-poolingu w okresie rocznym. Na koniec roku, koordynator dokonuje na podstawie otrzymywanych miesięcznych raportów bankowych obliczenia dodatnich lub ujemnych odsetek dla poszczególnych uczestników umowy. Spółki z ujemnym saldem na rachunku bankowym otrzymują fakturę obciążeniową wystawioną przez koordynatora, natomiast spółki wykazujące dodatnie salda na rachunku bankowym wystawiają fakturę odsetkową na koordynatora. Spółka będąca uczestnikiem tej umowy cash-poolingowej, na koniec roku ma ujemne saldo i w związku z tym, zostanie obciążona przez koordynatora fakturą odsetkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla Spółki jako uczestnika umowy cash-poolingu wydatki poniesione z tytułu zapłaconych odsetek będą kosztem podatkowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: Ustawa pdop), odsetki z tytułu uczestnictwa w cash-poolingu w momencie zapłaty będą stanowiły koszty uzyskania przychodów. Koszt ten pozostaje w ścisłym związku z prowadzoną działalnością i ma wpływ na uzyskiwane przychody.

Celem umowy cash-poolingowej jest optymalizacja przepływów pieniężnych jak również obniżenie kosztów finansowych działalności. W świetle przepisów Ustawy pdop, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zdaniem Spółki, nie mają tu zastosowania przepisy wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 w powiązaniu z art. 16 ust. 7b Ustawy pdop. Ograniczeniami wynikającymi z przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 Ustawy pdop, zostały objęte wyłącznie odsetki od pożyczek, a definicję pożyczki dla celów analizowanych przepisów zawiera art. 16 ust. 7b. Mówi on, że przez pożyczkę rozumie się umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy.

W operacjach cash-poolingu nie dochodzi do zawarcia umowy pożyczki (spółki w ramach tego systemu nie zawierają ze sobą umów pożyczek), ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik tego typu umowy nie wie, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika zostaną wykorzystane jego środki, ponieważ rachunki o saldzie debetowym zasilane są z rachunku zbiorczego na którym gromadzone są wolne środki wszystkich uczestników umowy cash-poolingu. Jednym z koniecznych elementów umowy pożyczki jest swobodne dysponowanie pieniędzmi co nie ma miejsca w umowie cash-poolingu. To bank wykonuje postanowienia umowy cash-poolingu poprzez realizację operacji pomiędzy rachunkami bankowymi uczestników oraz nalicza, pobiera lub wypłaca odsetki od wzajemnych zobowiązań.

Zawarta z bankiem umowa cash-poolingu, to rozbudowany model zarządzania środkami finansowymi Grupy, w celu optymalnego wykorzystania posiadanych środków finansowych jak również poprawienia płynności finansowej jej uczestników. Realizacja tego celu polega na skoncentrowaniu środków finansowych na wspólnym rachunku i zarządzanie w ten sposób zgromadzonymi nadwyżkami finansowymi. Mimo, że umowy cash-poolingu mogą zawierać elementy kredytowania jednych uczestników przez innych, brak jest podstaw do zakwalifikowania tych transakcji jako umów pożyczek, ponieważ uczestnicy umowy zobowiązują się do konsolidowania swoich środków finansowych ze środkami pozostałych uczestników umowy, a nie do pożyczania ich innemu konkretnemu uczestnikowi umowy. Uczestnicy umowy nie określają w niej kto będzie wpłacał środki finansowe, w jakiej kwocie i kto będzie je wykorzystywał, a wręcz nie mają żadnego wpływu na wielkość tych środków wykorzystanych przez innych uczestników.

Reasumując, zdaniem Spółki biorąc pod uwagę zawarte we wniosku wyjaśnienia, umowa cash- poolingu, której uczestnikiem jest Spółka ma na celu zwiększenie efektywności codziennego zarządzania środkami pieniężnymi oraz umożliwia korzystanie ze wspólnej płynności finansowej całej grupy. W związku z tym, odsetki od występującego na rachunku spółki ujemnego salda, w momencie faktycznej zapłaty będą stanowić koszty uzyskania przychodów. Wydatek z tytułu zapłaty tych odsetek, pozostaje w ścisłym związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, a co za tym idzie, wpływa na uzyskiwane przez Spółkę przychody.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Umowa cash-poolingu jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash-poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash-pooling i zarządzający systemem, tzw. Pool leadera (Agenta), którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy. Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników, to na jego rachunek trafiają środki finansowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: updop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 updop, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się:

• odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez podmiot posiadający bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udzielonych łącznie przez podmioty posiadające łącznie bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec podmiotów posiadających bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, uwzględniającego również zadłużenie z tytułu pożyczek, przekroczy łącznie wartość kapitału własnego spółki w proporcji, w jakiej wartość zadłużenia przekraczająca wartość kapitału własnego spółki pozostaje do całkowitej kwoty tego zadłużenia wobec tych podmiotów, określonej na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zapłaty odsetek od pożyczek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu własnego takiej spółdzielni;
• odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez inną spółkę, jeżeli w obu tych spółkach ten sam podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę wobec spółki udzielającej pożyczki oraz wobec podmiotów posiadających bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki otrzymującej pożyczkę, uwzględniającego również zadłużenie z tytułu pożyczek, przekroczy łącznie wartość kapitału własnego spółki otrzymującej pożyczkę w proporcji, w jakiej wartość zadłużenia przekraczająca wartość kapitału własnego spółki pozostaje do całkowitej kwoty tego zadłużenia, określonej na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zapłaty odsetek od pożyczek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu własnego takiej spółdzielni.

Reasumując, zgodnie z przepisami art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 updop, w przypadku przekroczenia przez spółkę (pożyczkobiorcę), wartości zadłużenia odpowiadającej wartości jej kapitału własnego, odsetki od pożyczek zaciągniętych od podmiotów wskazanych powyżej nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów w proporcji, w jakiej kwota pożyczki przekracza tą wartość.

Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 7b updop, przez pożyczkę, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz art. 15c, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także kredyt, emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę; pochodnych instrumentów finansowych nie uważa się za pożyczkę w rozumieniu tego przepisu.

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 7g updop, wartość zadłużenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, pomniejsza się o wartość pożyczek udzielonych podmiotom powiązanym, wskazanym w tych przepisach.

Polskie przepisy prawa cywilnego nie zawierają regulacji odnoszących się do opisanej umowy cash-poolingu. Stąd też umowę taką zaliczyć należy do umów nienazwanych na gruncie polskich przepisów prawa cywilnego. Tym niemniej cechą takiej umowy jest to, że jeden z podmiotów (uczestnik umowy) przekazuje własne środki finansowe innemu podmiotowi (innemu uczestnikowi umowy) celem pokrycia przez ten inny podmiot zobowiązań pieniężnych. Otrzymane przez taki inny podmiot środki finansowe podlegać będą zwrotowi wraz z wynagrodzeniem za korzystanie z tych środków, określonym w formie odsetek. Przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 updop, regulują podatkowe skutki tzw. niedostatecznej kapitalizacji i mają zastosowanie do pożyczek udzielanych pomiędzy spółkami kapitałowymi powiązanymi ze sobą w sposób, o którym mowa w tym przepisie.

Opisana we wniosku umowa cash-poolingu wypełnia przesłanki zaliczenia jej do umowy pożyczki zdefiniowanej w art. 16 ust. 7b updop. W przedmiotowej sprawie mamy bowiem do czynienia z przekazywaniem środków pieniężnych pomiędzy podmiotami, przy jednoczesnej wynikającej z logiki systemu zarządzania płynnością finansową konieczności zwrotu danych środków oraz uzyskiwaniu w związku z tym określonego wynagrodzenia w postaci odsetek, co wynika z zasad funkcjonowania przedstawionego systemu. Z ekonomicznego punktu widzenia finansowanie to ma cechy pożyczki, gdyż w wyniku sfinansowania ujemnego salda wykazanego przez danego uczestnika umowy nadwyżką środków zgromadzonych przez innych uczestników, uczestnik ten nie jest zobowiązany do zapłaty odsetek na rzecz banku z tytułu debetu jego rachunku, który by wystąpił w sytuacji, gdyby niedoboru tego nie pokrył inny uczestnik umowy. W miejsce zatem dłużnego kredytowania debetu, jaki występuje na rachunku prowadzonym na rzecz danego uczestnika, w następstwie umowy cash-poolingu kredytowanie takie nie jest realizowane ze środków banku, lecz innego bądź innych uczestników umowy, w zamian za wynagrodzenie wypłacane w postaci odsetek tym uczestnikom, którzy wykazywali saldo dodatnie, i którzy tym samym finansowali także saldo ujemne innych uczestników. Uzyskiwane zatem przez uczestników umowy wynagrodzenie w postaci odsetek jest uzyskane z tytułu czasowego finansowania debetu innych uczestników umowy. Tym samym, nie powinno budzić wątpliwości, że w przypadku środków finansowych, które posłużą pokryciu niedoborów finansowych innych uczestników umowy, można mówić o ich udzieleniu innym uczestnikom umowy w formie pożyczki w rozumieniu wyżej powołanego art. 16 ust. 7b updop.

Podkreślić przy tym należy, że brak sporządzonej umowy pożyczki pomiędzy uczestnikami systemu nie przekreśla możliwości uznania określonych transakcji za umowę pożyczki w rozumieniu art. 16 ust. 7b updop. Przepis ten wprowadza bowiem własną definicję wskazanej umowy na potrzeby przepisów dotyczących, tzw. cienkiej kapitalizacji.

W przedmiotowej sprawie, jak już podnoszono powyżej, mamy do czynienia z przekazywaniem środków pieniężnych pomiędzy podmiotami (uczestnikami), przy jednoczesnym zobowiązaniu do zwrotu danych środków oraz uzyskiwaniu w związku z tym określonego wynagrodzenia w postaci odsetek.

Zauważyć należy, że polskie przepisy o niedostatecznej kapitalizacji znajdują zastosowanie w przypadkach, kiedy na dzień zapłaty odsetek zadłużenie podatnika przekracza określony w tych przepisach poziom zadłużenia wobec podmiotów powiązanych, co skutkuje koniecznością wyłączenia odsetek płaconych przez Spółkę od części zadłużenia przekraczającego określony w omawianych przepisach limit. Podkreślić przy tym należy, że przy obliczaniu wartości zadłużenia należy brać pod uwagę brzmienie art. 16 ust. 7g updop, zgodnie z którym, wartość zadłużenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, pomniejsza się o wartość pożyczek udzielonych podmiotom powiązanym, wskazanym w tych przepisach. Dodatkowo stosownie do art. 16 ust. 7h updop, wartość kapitału własnego, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, określa się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zapłaty odsetek od pożyczek, o których mowa w tych przepisach, bez uwzględnienia kapitałów z aktualizacji wyceny oraz części kapitału własnego pochodzącego z otrzymanych pożyczek podporządkowanych. Wartość tę pomniejsza się o wartość kapitału zakładowego spółki lub funduszu udziałowego w spółdzielni, jaka nie została na ten kapitał lub fundusz faktycznie przekazana lub jaka została pokryta wierzytelnościami z tytułu pożyczek oraz z tytułu odsetek od tych pożyczek, przysługującymi wspólnikom wobec tej spółki lub członkom wobec tej spółdzielni, a także wartościami niematerialnymi lub prawnymi, od których nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że uprawnienie Wnioskodawcy do korzystania ze środków finansowych i dokonywanie spłat w ramach opisanej we wniosku struktury cash-poolingu upoważnia do stwierdzenia, że w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z pożyczką w rozumieniu definicji zawartej w art. 16 ust. 7b updop. Jeżeli zatem, podmioty zawierające umowę są podmiotami wskazanymi w art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 updop, to przepisy te w niniejszej sprawie mogą znaleźć zastosowanie. Tym samym, w sytuacji gdy Wnioskodawca wykazuje saldo debetowe na swoim rachunku, a także łączna wartość zadłużenia wobec podmiotów wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 updop, przekracza wartości w nich wymienione, wówczas w odniesieniu do odsetek płaconych w związku z uczestnictwem w systemie cash-poolingu znajdą zastosowanie ograniczenia w zakresie niedostatecznej kapitalizacji.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

• dla Spółki jako uczestnika umowy cash-poolingu wydatki poniesione z tytułu zapłaconych odsetek będą kosztem podatkowym jest prawidłowe,
• braku możliwości zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach