Temat interpretacji

Czy w przypadku, gdy Spółka jako Lider ponosi w całości Koszty Wspólne, a następnie otrzymuje proporcjonalny zwrot części Kosztów Wspólnych od Członków konsorcjum, to zwrot taki nie jest przychodem podatkowym Spółki, a kosztem podatkowym Spółki jest wyłącznie część Kosztów Wspólnych przypadająca proporcjonalnie na Spółkę?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2013 r. (data wpływu 2 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej Kosztów Wspólnych w związku z udziałem w konsorcjum oraz ich zwrotu od innych członków konsorcjum jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej Kosztów Wspólnych w związku z udziałem w konsorcjum oraz ich zwrotu od innych członków konsorcjum.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

E. Spółka Akcyjna (zwana dalej również: Spółką, E.) utworzyła wraz ze spółkami zależnymi:

• E.E.,
• E.G.,
• E.K.,
• E.P.,
• E.S.,
• E.T.,
• E.O,

Podatkową Grupę Kapitałową (zwaną dalej również: Wnioskodawcą, PGK) w rozumieniu art. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. PGK została utworzona z dniem 1 kwietnia 2012 r. na podstawie umowy podatkowej grupy kapitałowej zawartej w formie aktu notarialnego zarejestrowanej przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Zgodnie z umową RGK spółką dominującą w ramach PGK jest E. S.A.

Stosownie do wymogów wskazanych w art. 1a ust. 3 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, E. został wskazany w umowie o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej jako spółka reprezentująca PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy z dnia 29 sierpnia1997 r. Ordynacja podatkowa. Na E., jako spółce reprezentującej PGK spoczywa obowiązek obliczania, pobrania i wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych do właściwego dla PGK urzędu skarbowego. W związku z tym, że niniejszy wniosek dotyczy rozliczeń wynikających z zawartej umowy konsorcjum przez jedną ze spółek wchodzących w skład PGK, a zatem interpretacja indywidualna będzie mieć znaczenie dla ustalenia dochodu/straty PGK jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, z niniejszym wnioskiem występuje PGK reprezentowana przez E.

E. S.A. zawarła w dniu 30 stycznia 2013 r. umowę konsorcjum z trzema podmiotami należącymi do grupy kapitałowej E. Zgodnie z umową, konsorcjum nie stanowi odrębnego podmiotu, lecz ma na celu wspólną realizację Projektu przez odrębne podmioty gospodarcze. Spółka pełni w konsorcjum rolę lidera konsorcjum (dalej: Lider), pozostałe podmioty są członkami konsorcjum (dalej: Członkowie). Lider oraz Członkowie są nazywani łącznie Stronami. Dodatkowo, Lider wyznacza koordynatora konsorcjum (dalej: Koordynatora), będącego odrębnym podmiotem gospodarczym, który zajmuje się bieżącym zarządzaniem pracami konsorcjum, organizacją jego prac oraz wykonuje inne zadania zlecone przez Lidera. Celem konsorcjum jest realizacja Projektu demonstracyjnego (dalej: Projekt). W celu pozyskania środków na realizację Projektu, Strony konsorcjum zamierzają ubiegać się o dofinansowanie w formie bezzwrotnej dotacji w ramach Programu (dalej: ISE) organizowanego przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: NFOŚiGW). Spółka przewiduje, że w ramach Projektu powstaną nowe środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne oraz mogą być ponoszone wydatki na modernizację środków trwałych a także wydatki o charakterze kosztów potrącanych na bieżąco. Dotacja z NFOŚiGW będzie mogła zostać przyznana w odniesieniu do każdej z tych kategorii wydatków, tj. zarówno na pokrycie kosztów wytworzenia lub nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, kosztów modernizacji środków trwałych oraz innych kosztów nieinwestycyjnych, rozpoznawanych na bieżąco.

Program ISE należy do krajowych programów pomocowych (bez współfinansowania ze środków europejskich), a środki przeznaczane na wypłatę dotacji przez NFOŚiGW pochodzą z tytułu opłat i kar zastępczych naliczanych przez Prezesa URE zgodnie ustawą Prawo energetyczne. NFOŚiGW działa na zasadach określonych ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zm.). Od dnia 1 stycznia 2010 r. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej nie posiada statusu funduszu celowego, ale jest państwową osobą prawną w rozumieniu art. 9 pkt 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.).

W przypadku przyznania dofinansowania dla konsorcjum, dotacja może zostać przekazana przez NFOŚiGW bezpośrednio na rachunki bankowe poszczególnych Stron lub może zostać przekazana Członkom za pośrednictwem Lidera proporcjonalnie do ustalonego udziału. Udział w konsorcjum (dalej: Udział w dofinansowaniu) został ustalony w określonej proporcji dla każdej ze Stron. Zgodnie z umową konsorcjum Udział w dofinansowaniu stanowi współczynnik określający wysokość obowiązku Strony w ponoszeniu kosztów uczestnictwa w konsorcjum i kosztów realizacji Projektu, a jednocześnie w przypadku otrzymania dotacji, Udział w dofinansowaniu będzie stanowił podstawę do rozdysponowania dotacji między Strony. Zatem, ustalony Udział w dofinansowaniu ma zastosowanie przy podziale kosztów konsorcjum, jak i przy podziale dotacji. Udział w dofinansowaniu dla poszczególnych Stron zostanie wstępnie określony we wniosku o dofinansowanie. W przypadku, gdy Udział w dofinansowaniu określony we wniosku o dofinansowanie będzie różnił się od Udziału w dofinansowaniu ustalonego w umowie o dofinansowanie, rozliczenie odpowiednich kosztów będzie skorygowane do wartości określonych w umowie o dofinansowanie. W przypadku, gdy po zakończeniu realizacji Projektu Udział w dofinansowaniu obliczony na podstawie faktycznych wypłat dotacji będzie różnił się od Udziału w dofinansowaniu określonego w umowie o dofinansowanie, rozliczenie odpowiednich kosztów nastąpi na podstawie Udziału o dofinansowanie obliczonego na podstawie faktycznych wypłat dotacji z NFOŚiGW po zakończeniu realizacji Projektu.

W związku z ubieganiem się o dotację, Strony ponoszą koszty tzw. etapu przygotowawczego w związku z pracami Koordynatora, związane z opracowaniem i przygotowaniem dokumentacji aplikacyjnej, tj. wniosku o dofinansowanie z niezbędnymi załącznikami oraz reprezentacją konsorcjum przed NFOŚiGW (dalej: Koszty Przygotowawcze). Dodatkowo, w przypadku podpisania umowy o dofinansowanie z NFOŚiGW w ramach Programu ISE, Strony będą ponosiły koszty tzw. etapu zarządzania związane z pracami Koordynatora konsorcjum od momentu zawarcia umowy o dofinansowanie do momentu zakończenia realizacji Projektu, w tym koszty reprezentowania konsorcjum przed NFOŚiGW podczas realizacji umowy o dofinansowanie i realizacji zadań, obejmujące koszty związane z przygotowaniem rozliczenia konsorcjum (dalej: Koszty Zarządzania). Koszty Przygotowawcze oraz Koszty Zarządzania określane są dalej łącznie jako Koszty Wspólne.

Koszty Wspólne ponoszone są na rzecz Koordynatora przez Spółkę pełniącą funkcję Lidera. Członkowie na podstawie umowy konsorcjum zostali zobowiązani do zwrotu Kosztów Wspólnych Spółce jako Liderowi proporcjonalnie do Udziału w dofinansowaniu każdego z Członków. Tym samym, podział Kosztów Wspólnych będzie następował, co do zasady, według takiej samej proporcji jak podział dotacji. Koszty Wspólne są rozliczane przez Spółkę jako Lidera na rzecz Członków na podstawie faktur VAT.

Projekt będzie realizowany w ramach kilku zadań (dalej: Zadania) zmierzających do przeprowadzenia konkretnego pilotażowego wdrożenia technologii inteligentnych sieci lub urządzeń współpracujących. Do realizacji poszczególnych Zadań będą wyznaczone określone Strony zarówno Członkowie, jak i Lider (określane dalej: Sponsorami).

W przypadku, gdy dla realizacji jednego Zadania przewidziano więcej niż jednego Sponsora, za realizację Zadania odpowiedzialny jest Sponsor, dla którego przewidziano najwyższy finansowy wkład w Zadanie (dalej: Sponsor Główny). Spółka może pełnić funkcję Sponsora, jak i Sponsora Głównego. Sponsor/Sponsor Główny ponosi wszelkie koszty związane z realizacją poszczególnych Zadań, w szczególności: koszty przygotowania niezbędnej dokumentacji związanej z Zadaniem, koszty zarządzania bezpośrednio związane z realizacją Zadania, koszty zawierania umów z podwykonawcami oraz koszty poniesione na zakup środków niezbędnych do realizacji Zadania (dalej: Koszty Zadania).

W przypadku zadań z większą liczbą Sponsorów, Koszty Zadania ponosi Sponsor Główny. Pozostali Sponsorzy zobowiązani są zwrócić mu poniesione Koszty Zadania, proporcjonalnie do udziału przypisanego im wkładu finansowego w całkowitych Kosztach Zadania.

Dla Zadań współfinansowanych przez większą liczbę Sponsorów, składniki majątku powstałe w wyniku realizacji Zadań zostaną objęte współwłasnością przez Sponsorów w taki sposób, aby udział we współwłasności składników majątku przypadających na danego Sponsora odpowiadał wysokości wkładu finansowego tego Sponsora w całości Kosztów Zadania.

Zwrot Kosztów Zadań finansowanych przez Sponsora Głównego będzie następował na podstawie rozliczenia poniesionych Kosztów Zadania przedstawionego przez Sponsora Głównego. Istnieje możliwość dokonywania rozliczeń częściowych (sposób rozliczeń jest ustalany przez Sponsora Głównego dla danego Zadania i może być różny dla poszczególnych Zadań), przy czym okresy rozliczeń nie mogą być krótsze niż miesiąc. Koszty Zadania będą rozliczane przez Sponsora Głównego na pozostałych Sponsorów na podstawie faktur VAT.

Zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości, Spółka może stosować inne stawki amortyzacyjne dla celów bilansowych niż dla celów podatkowych. Stawki amortyzacyjne dla celów podatkowych ustalane są zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w wysokości nieprzekraczającej stawek amortyzacyjnych wykazanych w wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Dodatkowo, w praktyce zdarza się, że występują różne momenty rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych i dla celów bilansowych. W przypadku wystąpienia opóźnionego wprowadzenia do ewidencji środków trwałych nakładów dotyczących modernizacji, odpisy amortyzacyjne dla celów podatkowych są naliczane za okres od momentu wprowadzenia do ewidencji ŚT oraz WNiP.

Spółka podkreśla, że dla celów bilansowych dotacja będzie rozpoznawana w przychody zgodnie z zasadami rozpoznawania w koszty wydatków objętych dotacją, tj. jeśli dotacja dotyczy wydatków na nabycie lub modernizację środków trwałych oraz nabycie wartości niematerialnych i prawnych, to dotacja będzie przychodem rozpoznawanym w czasie zgodnie z zasadami amortyzacji tych składników, do wysokości amortyzacji od części początkowej majątku pokrytej dotacją.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku, gdy Spółka jako Lider ponosi w całości Koszty Wspólne, a następnie otrzymuje proporcjonalny zwrot części Kosztów Wspólnych od Członków konsorcjum, to zwrot taki nie jest przychodem podatkowym Spółki, a kosztem podatkowym Spółki jest wyłącznie część Kosztów Wspólnych przypadająca proporcjonalnie na Spółkę...
2. Czy Koszty Wspólne powinny być ujęte w wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywanych lub wytworzonych w ramach realizacji Projektu...
3. W przypadku Zadań realizowanych przez więcej niż jednego Sponsora, gdy Spółka jako Sponsor Główny ponosi Koszty Zadania, a następnie pozostali Sponsorzy dokonują na rzecz Spółki zwrotu poniesionych Kosztów Zadania proporcjonalnie do przypisanego im wkładu finansowego w całkowitych Kosztach Zadania, to czy kosztem podatkowym (potrącanym na bieżąco lub w formie odpisów amortyzacyjnych) Spółki jako Sponsora Głównego jest wyłącznie część Kosztów Zadania przypadająca proporcjonalnie na spółkę jako Sponsora Głównego (niepodlegająca zwrotowi)...
4. Czy otrzymane środki finansowe pochodzące z dotacji wypłacanej przez NFOŚiGW Spółce jako Liderowi, przypadające proporcjonalnie pozostałym Członkom nie stanowią dla Spółki jako Lidera przychodu podatkowego w części przeznaczonej do przekazania, a jednocześnie równowartość dotacji przekazana przez Spółkę Członkom nie stanowi kosztu uzyskania tego przychodu...
5. Czy dotacja udzielana w ramach Programu ISE od NFOŚiGW stanowi dla Spółki przychód podlegający opodatkowaniu rozpoznawany dla celów podatkowych w dacie otrzymania dotacji, o ile nie dotyczy ona zwrotu wydatków poniesionych na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Niniejsza interpretacja dotyczy pytania oznaczonego numerem 1. W zakresie pozostałych pytań zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 w przypadku, gdy Spółka jako Lider otrzymuje od Koordynatora faktury z tytułu Kosztów Wspólnych, a następnie otrzymuje częściowy zwrot Kosztów Wspólnych od Członków konsorcjum proporcjonalnie do ich Udziałów w dofinansowaniu, to kosztem podatkowym Spółki jest tylko ta część Kosztów Wspólnych, która przypada proporcjonalnie na Spółkę. W pozostałej części zwrot Kosztów Wspólnych powinien być dla Spółki neutralny podatkowo, tj. Spółka nie jest zobowiązana do rozpoznania z tytułu zwrotu części Kosztów Wspólnych przychodu podatkowego. Jednocześnie równowartość Kosztów Wspólnych w części poniesionej przez Spółkę jako Lidera, a podlegającej zwrotowi przez Członków dla Spółki nie stanowi kosztów uzyskania przychodów Spółki. Tym samym zwrot Kosztów Wspólnych dokonywany przez Członków na rzecz Lidera dotyczący kosztów poniesionych uprzednio przez Lidera na rzecz Koordynatora jest neutralny podatkowo.

Umowa konsorcjum należy do tzw. umów nienazwanych, która nie została uregulowana w przepisach prawnych. Umowa konsorcjum jest umową gospodarczą, co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia. Konsorcjum może przybierać formę zorganizowaną niemniej jednak nie jest to konieczne tak jak w przedmiotowym przypadku konsorcjum nie tworzy odrębnego podmiotu gospodarczego.

Nadrzędnym celem konsorcjum jest realizacja wspólnego przedsięwzięcia dla odniesienia wspólnych korzyści, przy solidarnym ponoszeniu ryzyka. Ponieważ umowa konsorcjum należy do tzw. umów nienazwanych, strony takiej umowy korzystając z zasady swobody umów mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują konsorcjum ani nie określają skutków podatkowych funkcjonowania konsorcjum. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych określa jedynie sposób rozliczania przychodów i kosztów uczestników wspólnego przedsięwzięcia, które w ocenie Wnioskodawcy mają także zastosowanie do konsorcjum.

Zgodnie z zasadą określoną w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnikami podatku dochodowego w konsorcjum są jego poszczególni wspólnicy, którzy przychody ze wspólnego przedsięwzięcia łączą z przychodami ze swojej własnej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do posiadanego udziału we wspólnym przedsięwzięciu. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Wskazana zasada odnosi się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym).

Powyższe przepisy ustalają nadrzędne zasady rozliczeń podatkowych dokonywanych między podmiotami biorącymi udział we wspólnym przedsięwzięciu. Niemniej jednak rozliczenia pomiędzy Stronami konsorcjum są sprawą wewnętrzną, a umowa konsorcjum może określać (a w przypadku konsorcjum, którego Stroną jest Spółka określa) sposób uregulowania rozliczeń pomiędzy Stronami konsorcjum oraz może wprowadzać zasady, którymi Strony powinny kierować się w swoich kontaktach, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych.

Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni zatem do wzajemnych rozliczeń stosować podział kosztów czy przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z umowy konsorcjum z uwzględnieniem brzmienia art. 5 dotyczącego proporcjonalnego podziału przychodów i kosztów oraz art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie, którego podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Mając na uwadze powyżej przytoczone brzmienie art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w powiązaniu z art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 12 ust. 3 tej ustawy w ocenie Wnioskodawcy otrzymywane od Członków przez Spółkę (pełniącą funkcję Lidera) kwoty stanowiące równowartość Kosztów Wspólnych przypadających proporcjonalnie na tych Członków, nie stanowią przychodu podatkowego Spółki, a jedynie stanowią odzwierciedlenie podziału Kosztów Wspólnych zgodnie z Udziałem w dofinansowaniu określonym w umowie konsorcjum. W związku z tym Spółka nie jest zobowiązana do rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu zwrotu części Kosztów Wspólnych przez Członków. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 omawianej ustawy.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż Spółka jako Lider ponosi Koszty Wspólne w imieniu Stron konsorcjum, ponieważ jest podmiotem uprawnionym do reprezentowania konsorcjum w relacjach z zewnętrznymi podmiotami i została uprawniona do ponoszenia Kosztów Wspólnych. Niemniej jednak w świetle art. 5 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 15 ust. 1 tej ustawy Spółka jest uprawniona do rozpoznania dla celów podatkowych części Kosztów Wspólnych odpowiadających jej Udziałowi w dofinansowaniu. W pozostałej części, przenoszonej na Członków konsorcjum, Koszty Wspólne nie stanowią kosztów podatkowych Spółki.

Przeniesienie Kosztów Wspólnych jest jak wskazano wyżej czynnością techniczną, mającą na celu odpowiednią alokację kosztów do poszczególnych Stron konsorcjum. Dlatego też prawidłowym w ocenie Spółki jest uznanie, że kosztami uzyskania przychodów (rozpoznawanymi na bieżąco lub poprzez odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych) są jedynie Koszty Wspólne w części przypadającej proporcjonalnie na Spółkę.

Koszty Wspólne w pozostałej części (przenoszonej na Członków) nie stanowią kosztów podatkowych Spółki i jednocześnie zwrot Kosztów Wspólnych dokonywanych przez Członków dla Spółki nie stanowi przychodu podatkowego Spółki.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów w tożsamych stanach faktycznych, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 25 lutego 2013 r. (sygn. IBPBI/2/423-202/13/CzP);
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 28 lutego 2012 r. (sygn. IPPB5/423-1159/11-4/JC);
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 19 kwietnia 2012 r. (sygn. IPPB5/423-70/12-4/JC).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 6 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy