Temat interpretacji

W swoim zapytaniu Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka jest posiadaczem 25 akcji Banku z siedzibą w Austrii, nabytych za pośrednictwem Domu Maklerskiego w październiku 2003r. W maju 2004r. Spółka otrzymała z tytułu posiadanych akcji dywidendę, w wysokości 88,66 zł netto, przy czym dywidenda brutto przypadająca na 1 akcję wynosiła 1,02 EURO. Dochody z tytułu dywidendy zostały opodatkowane austriackim podatkiem w wysokości 25%, co po przeliczeniu na złotówki wyniosło 29,55 zł. Ponieważ zgodnie z umową zawartą między Polską i Austrią, w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, podatek pobierany w Austrii, gdzie jest siedziba firmy wypłacającej dywidendę, nie może przekroczyć 10% kwoty brutto, Spółka mogłaby wystąpić do austriackiego urzędu skarbowego o zwrot 15% nadpłaconego podatku. Jednak z uwagi na procedurę oraz koszty takiej operacji, przy niewielkiej różnicy podatku, Spółka zaniechała tej drogi dochodzenia nadpłaconego podatku. Ponadto Bankw Austrii, który dokonał wypłaty dywidendy, nie sporządza żadnego potwierdzenia potrącenia podatku i w związku z tym Spółka, jako dowód w tym zakresie posiada jedynie wyciąg z banku - historię rachunku finansowego.

Wobec tak przedstawionego stanu faktycznego, Spółka wnosi o odpowiedź na następujące pytania:

Czy historia rachunku finansowego prowadzona przez Dom Maklerski oraz sporządzone przez pracownika Spółki szczegółowe wyliczenie wartości netto i brutto dywidendy oraz podatku, mogą służyć jako dowód potwierdzający pobranie podatku w Austrii?

Czy możliwe jest w takiej sytuacji odliczenie od dochodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych kwoty brutto dywidendy w wysokości 118,21 zł, a od podatku kwoty pobranego podatku przez urząd skarbowy w Austrii, który po przeliczeniu na złotówki wynosi 29,55 zł?

Zdaniem Spółki, odliczenie podatku w wysokości pobranej przez urząd skarbowy w Austrii oraz odliczenie od dochodu kwoty brutto jest dopuszczalne. Ponieważ nie jest możliwe uzyskanie innych dowodów pobrania podatku poza historią rachunku finansowego, należy ją traktować jako wystarczającą. Wnioskująca podkreśla, iż w przeciwnym wypadku uzyskaną dywidendę w kwocie netto należałoby zakwalifikować jako przychód podatkowy, nie odliczany od dochodu, a nie taki jest cel inwestowania Spółki w zakup akcji różnych firm (także zagranicznych).

W przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajdują następujące przepisy prawa:

- art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U.z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), stosownie do którego, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,

- art. 10 ust. 1 wymienionej wyżej ustawy, który wskazuje, iż dochodem (przychodem) z udziałuw zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), (...),

- art. 20 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, zgodnie z którym, jeżeli podatnicy, o których w art. 3ust. 1, osiągają również dochody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3 i umowa o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu zawarta z tym państwem inaczej nie stanowi, dochody te łączy się z dochodami osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie,

- art. 10 ust. 1 i 2 umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Austrii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 2 października 1974r. (Dz. U. z 1975r. Nr 24, poz. 129), zgodnie z którym, dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendę ma swoją siedzibę; podatek nie może jednak przekroczyć 10% kwoty dywidendy brutto,

- art. 23 ust. 2 cytowanej umowy między Polską a Austrią, stosownie do którego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie osiąga przychody, które zgodnie z postanowieniami artykułu 10 mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, wówczas pierwsze Państwo zaliczy na poczet podatku należnego od dochodu tej osoby kwotę, która odpowiada podatkowi zapłaconemu w drugim Umawiającym się Państwie. Podlegająca zaliczeniu kwota nie może jednak przekraczać części podatku należnego przed zaliczeniem, która przypada na przychody osiągane z drugiego Umawiającego się Państwa.

Podatnicy mający siedzibę lub zarząd w Polsce mogą uzyskiwać dochody pochodzące zarówno z kraju, jak i z zagranicy, są oni jednak opodatkowani od całości osiąganych przez siebie dochodów w państwie siedziby, podlegają więc nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Dochody uzyskiwane przez rezydenta poza granicami Polski mogą być także opodatkowane w państwie źródła.

W zakresie dochodów uzyskiwanych z zagranicy z tytułu dywidend, zarówno przepisy umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Austrii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i majątku, jak i przepisy ustawyo podatku dochodowym od osób prawnych, wskazują na możliwość eliminacji podwójnego opodatkowania podatkiem, drogą zaliczenia (w pewnej ograniczonej wysokości) podatku zapłaconego w Austrii, na poczet podatku obliczonego od łącznych dochodów.

Przepisy art. 20 ust. 1 ustawy podatkowej wskazują, iż aby dokonać odliczenia podatku zapłaconego za granicą, Podatnik winien dysponować informacjami stwierdzającymi fakt jego rzeczywistej zapłaty oraz wysokość uiszczonej kwoty podatku. Nie budzącym wątpliwości potwierdzeniem faktu zapłaty podatku za granicą oraz jego wysokości, jest stosowne poświadczenie sporządzone przez urząd skarbowy w państwie źródła.

Zdaniem tutejszego organu podatkowego historia rachunku finansowego, sporządzona przez Dom Maklerski, nie jest dokumentem potwierdzającym okoliczność, iż podatek od dywidendy wypłaconej Spółce przez zagraniczny podmiot, został w ogóle zapłacony i w jakiej wysokości. Z historii rachunku finansowego wynika tylko, iż określona kwota wpłynęła na konto Spółki oraz że kwota ta stanowi dywidendę, nie można natomiast wywnioskować z niej, czy wpłacona na konto Spółki kwota dywidendy jest wyrażona w wartości brutto czy netto.

Również sporządzone przez pracownika Spółki szczegółowe wyliczenie wartości dywidendy netto, brutto i podatku, zdaniem tutejszego organu podatkowego, nie stanowi dokumentu, na podstawie którego Spółka mogłaby dokonać odliczenia podatku zapłaconego w obcym państwie. Obliczenia takie bowiem mogą być wykonane przez każdą osobę, posiadającą minimum informacji niezbędnych do ich dokonania, a jednocześnie, nie poświadczają one, czy wartości tam wyliczone są zgodne ze stanem faktycznym.

Podsumowując, należy stwierdzić, iż wartość brutto dywidendy otrzymanej przez Spółkęz zagranicy, winna być ujęta w dochodach do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Możliwe jest odliczenie (w granicach określonych w ustawie) zapłaconego za granicą podatku od tej dywidendy, potrąconego Spółce przy dokonaniu wypłaty, w sytuacji potwierdzenia dowodami okoliczności wypłaty dywidendy, pobrania i zapłacenia z tego tytułu podatku(np. dokumentem wystawionym przez austriacki urząd skarbowy lub przez firmę wypłacającą dywidendę).