Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 30.03.2005 r., który wpłynął w dniu 05.04.2005r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.04.2005r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.

• stan faktyczny opisany przez Wnioskodawcę:

We wniosku złożonym na podstawie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny: w 2004r. Spółka realizowała wydatki w ramach rękojmi i gwarancji zgodnie z warunkami umowy na sprzedaż linii technologicznej do malowania proszkowego. W 2003 r. Spółka utworzyła rezerwę na przewidywane koszty związane z realizacją tego zadania. Rezerwa ta nie była uznana za koszt uzyskania przychodu. Całkowity odbiór inwestycji ma nastąpić w marcu 2005r.

• pytanie Wnioskodawcy:

Spółka pyta, czy może zaliczyć do kosztów podatkowych poniesione wydatki przez firmę w 2004 r. związane z realizacją zadań dotyczących sprzedaży w latach 2002-2003 linii technologicznej do malowania proszkowego.

• stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki wydatki te stają się kosztem podatkowym w roku poniesienia, to jest w 2004 r.

Ocena prawna stanowiska pytającego.

W związku z opisanym powyżej stanem faktycznym wskazać należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie są kosztem uzyskania przychodów rezerwy inne niż wymienione w pkt 26, jeżeli obowiązek ich tworzenia w ciężar kosztów nie wynika z innych ustaw; nie są jednak kosztem uzyskania przychodów rezerwy utworzone zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (tekst jednolity: Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zmianami), inne niż określone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jako taki koszt.
Na podstawie tego przepisu Spółka prawidłowo wyłączyła z kosztów uzyskania przychodów wartość rezerwy utworzonej na poczet przyszłych kosztów.
Zasady potrącenia wydatków uznanych za koszty uzyskania przychodów normuje art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z jego treści wynika, że w przypadku, gdy nie jest możliwe zarachowanie przyszłych kosztów do danego okresu np.: ze względu na nieznaną ich wielkość, jak ma to miejsce w przypadku rękojmi i gwarancji, to zaliczenie do kosztów następuje w momencie poniesienia wydatku.
Biorąc powyższe pod uwagę koszty napraw gwarancyjnych są potrącane w roku, w którym je faktycznie poniesiono, mimo, że nie można wykazać ich bezpośredniego związku z przychodami danego roku. Należy więc stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez podatnika jest prawidłowe.