Interpretacja indywidualna z dnia 23.05.2018, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.190.2018.1.JC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Temat interpretacji
Czy Wnioskodawca może zastosować regulacje umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i zaniechać poboru podatku na podstawie elektronicznej wersji certyfikatu rezydencji, jeżeli zgodnie z prawem państwa rezydencji Kontrahenta zagranicznego istnieje możliwość wydania certyfikatu rezydencji w formie elektronicznej lub w papierowej?
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2018 r. (data wpływu 3 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2018 r. (data wpływu 22 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie formy certyfikatu rezydencji jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie formy certyfikatu rezydencji.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) jest domem mediowym świadczącym na rzecz swoich klientów usługi polegające na planowaniu i prowadzeniu kampanii reklamowych oraz zakupie usług mediowych (takich jak czas reklamowy w telewizjach, miejsce na reklamę w prasie, ekspozycja w Internecie materiałów reklamowych, itp ). Wnioskodawca zamierza nabywać od podmiotów niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu (dalej: Kontrahenci zagraniczni), różnego rodzaju świadczenia (dalej: Świadczenia), o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm., dalej: Ustawa o CIT). Przepis ten dotyczy opodatkowanych ryczałtowo dochodów uzyskiwanych w Polsce przez podmioty niebędące polskimi rezydentami.
Mając na uwadze treść obowiązujących przepisów, w związku z nabyciem wskazanych Świadczeń i dokonywaniem wypłat należności na rzecz Kontrahentów zagranicznych, Wnioskodawca będzie obowiązany, jako płatnik, pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zgodnie bowiem z treścią art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Jak wynika natomiast z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT, zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Dlatego też, Wnioskodawca każdorazowo będzie zwracał się do Kontrahentów zagranicznych o przedstawienie aktualnego certyfikatu rezydencji podatkowej.
Forma i treść certyfikatu rezydencji różni się w poszczególnych państwach rezydencji Kontrahentów zagranicznych. W związku z tym, Kontrahent zagraniczny na prośbę Wnioskodawcy może przedstawić certyfikat rezydencji wskazujący okres posiadania przez Kontrahenta zagranicznego rezydencji podatkowej danego państwa - np. rok 2017, lub okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. Przy czym taki certyfikat może być wydany z datą późniejszą niż wynikający z niego okres obowiązywania np. 15 lutego 2017.
Ponadto w kraju rezydencji niektórych Kontrahentów zagranicznych możliwe jest pozyskiwanie certyfikatów rezydencji w formie elektronicznej (pobranej przez Kontrahenta zagranicznego z właściwego serwera i przesłanej emailem do Wnioskodawcy w formie pliku) oraz w wersji papierowej. Kontrahent zagraniczny może również przesłać Wnioskodawcy zamiast oryginału poświadczoną notarialnie kopię certyfikatu rezydencji.
W piśmie z dnia 17 maja 2018 r. (data wpływu 22 maja 2018 r.) Wnioskodawca wskazał, że poświadczenia za zgodność z oryginałem może dokonać polski lub zagraniczny notariusz. W przypadku wersji elektronicznej certyfikatu rezydencji Wnioskodawca otrzymuje przekazany przez Kontrahenta plik bez żadnej ingerencji w jego treść. Pełna integralność treści między plikiem wygenerowanym przez zagraniczny organ podatkowy jest w tym względzie zachowana.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
Czy Wnioskodawca może zastosować regulacje umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i zaniechać poboru podatku w stosunku do wypłat na rzecz Kontrahenta zagranicznego, jeżeli uzyska od niego certyfikat rezydencji odnoszący się do danego roku lub wskazanego okresu nawet jeśli data wydania i uzyskania tego certyfikatu jest późniejsza niż wynikający z certyfikatu okres obowiązywania?
Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie oznaczone numerem 3. W zakresie pozostałych pytań zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Zdaniem Wnioskodawcy, może on zastosować regulacje umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i zaniechać poboru podatku na podstawie elektronicznej wersji certyfikatu rezydencji, jeżeli zgodnie z prawem państwa rezydencji Kontrahenta zagranicznego istnieje możliwość wydania certyfikatu rezydencji w formie elektronicznej lub w papierowej.
Zgodnie z treścią art. 4a pkt 12 Ustawy o CIT, przez certyfikat rezydencji rozumie się zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.
Przepisy Ustawy o CIT oraz Ordynacji podatkowej nie zawierają dodatkowych postanowień odnoszących się do formy, którą powinien posiadać certyfikat rezydencji. Oznacza to, że za certyfikat rezydencji należy uznać każdy dokument, który spełnia kryteria określone w art. 4a pkt 12 ustawy CIT, a zatem:
- zawiera dane identyfikacyjne podmiotu (m.in. imię, nazwisko, nazwę, adres), datę wydania oraz ew. okres, w którym obwiązuje certyfikat,
- zaświadcza o miejscu siedziby dla celów podatkowych podmiotu w danym państwie,
- wydany jest przez właściwy organ administracji podatkowej w danym państwie.
Certyfikat rezydencji musi potwierdzać fakt rezydencji podatkowej w dacie uzyskania dochodu. Kwestie związane z datą obowiązywania certyfikatu rezydencji niezawierającego okresu ważności zostały uregulowane w art. 26 ust. 1i-1l Ustawy o CIT.
Stosownie do treści art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej, dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Ordynacja podatkowa nie ogranicza pojęcia dokumentów urzędowych do dokumentów krajowych. Dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 194 Ordynacji podatkowej będzie dokument sporządzony przez organ władzy publicznej innego państwa i honorowany przez władze Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie odrębnych przepisów np. umów międzynarodowych (por. Dauter, Bogusław. Art. 194. W: Ordynacja podatkowa. Komentarz, wyd. X. Wolters Kluwer Polska, 2017).
Dokumentem urzędowym będzie zatem taki certyfikat rezydencji, który został sporządzony w formie przewidzianej przepisami prawa danego państwa przez powołany do tego organ.
Jeżeli zatem zgodnie z prawem danego państwa właściwego dla Kontrahenta zagranicznego, istnieje możliwość uzyskania zaświadczenia o miejscu siedziby dla celów podatkowych zarówno w formie papierowej, jak i w formie elektronicznej, obie formy są wydawane przez właściwy organ podatkowy danego państwa i mają status równorzędny w świetle prawa tego państwa, to płatnik będzie upoważniony do uznania takiego certyfikatu rezydencji w którejkolwiek z tych form. Taki certyfikat rezydencji w formie elektronicznej będzie zatem podstawą dla płatnika do zastosowania postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Takie stanowisko aktualnie prezentuje Szef Krajowej Administracji Skarbowej. Jak słusznie bowiem stwierdził ten organ w interpretacji zmieniającej z dnia 26 czerwca 2017 r. sygn. DPP7.8221.33.2017.GFQV: (...) brak jest przesłanek do odmowy uznania za ważny certyfikatu rezydencji w formie elektronicznej, jeżeli w takiej formie zgodnie z prawem danego państwa certyfikat taki jest wydawany przez organy podatkowe. Fakt, że w danym państwie jednocześnie można uzyskać certyfikat w wersji papierowej nie powoduje nieważności certyfikatu rezydencji wydanego przez właściwy organ w wersji elektronicznej.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, może on zastosować regulacje umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i zaniechać poboru podatku na podstawie elektronicznej wersji certyfikatu rezydencji, jeżeli zgodnie z prawem państwa rezydencji Kontrahenta zagranicznego istnieje możliwość wydania certyfikatu rezydencji w formie elektronicznej lub w papierowej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej