Temat interpretacji

Czy odsetki od pożyczki otrzymane przez spółkę komandytową od pożyczkobiorcy z Ukrainy będą podlegały opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy w Polsce oraz czy Wnioskodawca będzie uprawniony od odliczenia podatku od odsetek pobranego przez pożyczkobiorcę z Ukrainy, na zasadach określonych w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 listopada 2017 r. (data wpływu 27 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy odsetki od pożyczki otrzymane przez spółkę komandytową od pożyczkobiorcy z Ukrainy będą podlegały opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy w Polsce oraz czy Wnioskodawca będzie uprawniony od odliczenia podatku od odsetek pobranego przez pożyczkobiorcę z Ukrainy, na zasadach określonych w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy odsetki od pożyczki otrzymane przez spółkę komandytową od pożyczkobiorcy z Ukrainy będą podlegały opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy w Polsce oraz czy Wnioskodawca będzie uprawniony od odliczenia podatku od odsetek pobranego przez pożyczkobiorcę z Ukrainy, na zasadach określonych w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej S. Wnioskodawca jest komplementariuszem w tej spółce. Spółka komandytowa S ma siedzibę w Polsce i prowadzi działalność w zakresie produkcji wyposażenia ogrodowego oraz tekstyliów domowych.

Spółka komandytowa S udzieliła pożyczki oprocentowanej spółce-córce z siedzibą na Ukrainie (odpowiednik polskiej sp. z o.o.). Środki pieniężne na udzielenie pożyczki zostały pozyskane z kredytu bankowego zaciągniętego przez spółkę komandytową S i ze środków pochodzących z jej działalności. Z tytułu udzielonej pożyczki spółka komandytowa S otrzyma wynagrodzenie w formie odsetek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy odsetki od pożyczki otrzymane przez spółkę komandytową S od pożyczkobiorcy z Ukrainy będą podlegały opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy w Polsce? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych określa ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., dalej w skrócie u.p.d.o.p.). Zgodnie z art. 3 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca ma siedzibę na terytorium Polski, w związku z czym na podstawie tego przepisu będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, zarówno krajowych, jak i zagranicznych.

Opodatkowanie spółek komandytowych.

U.p.d.o.p., reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji (art. 1 ust. 1 u.p.d.o.p.). Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej (art. 1 ust. 2 u.p.d.o.p.). Za spółkę niemającą osobowości prawnej uznaje się m.in. spółkę komandytową (art. 4a pkt 14 w zw. z art. 4a pkt 21 u.p.d.o.p.). Z powyższego wynika, że spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 u.p.d.o.p., zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Natomiast, zgodnie z art. 5 ust. 3 u.p.d.o.p., jeżeli działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie ust. 1, uznaje się za przychody z działalności gospodarczej.

Przepisy te wprowadzają zasadę, zgodnie z którą przychody i koszty uzyskania przychodów z tytułu udziału w spółce komandytowej przypisuje się wspólnikowi tej spółki. Innymi słowy, spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego, ale podatkiem podatku dochodowego w związku z udziałem w spółce komandytowej są jej wspólnicy. Przychody, koszty uzyskania przychodów oraz inne elementy są ustalane dla wspólników spółki komandytowej proporcjonalnie do ich udziału w zyskach tej spółki. Tym samym, przychód z odsetek od pożyczki udzielonej przez spółkę komandytową S będzie stanowił przychód wspólników spółki komandytowej, w tym Wnioskodawcy, proporcjonalnie do ich udziału w zyskach tej spółki.

Przychód z odsetek.

Przepisy u.p.d.o.p., w sposób specyficzny określają co jest przychodem w przypadku odsetek od pożyczki. Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 2 u.p.d.o.p., do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Tym samym, przychodem są faktycznie otrzymane, a nie jedynie należne odsetki od pożyczek. Przychód z tytułu odsetek od pożyczek powstaje zatem na zasadzie kasowej. Przychodem Wnioskodawcy będą więc odsetki faktycznie otrzymane przez pożyczkodawcę (spółkę komandytową S) od pożyczkobiorcy z Ukrainy.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Pomiędzy Polską a Ukrainą została zawarta umowa (winno być: Konwencja) w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz.U. z 1994 r., Nr 63, poz. 269, dalej w skrócie u.u.p.o.).

Jak już wspomniano, na gruncie przepisów u.p.d.o.p. spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego, ale podatnikami podatku dochodowego w związku z udziałem w spółce komandytowej są jej wspólnicy. W świetle polskiego prawa, spółka komandytowa jest transparentna podatkowo. Ma to również przełożenie na interpretację przepisów u.u.p.o. Należy bowiem przyjąć, że podatnikiem podatku dochodowego jest Wnioskodawca, a nie spółka komandytowa S, więc przepisy u.u.p.o. należy odnosić do Wnioskodawcy, a nie do spółki komandytowej S.

Zasady opodatkowania odsetek od pożyczek reguluje art. 11 u.u.p.o.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 11 ust. 3 u.u.p.o., użyte w tym artykule określenie odsetki oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem uczestnictwa w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami. Opłaty karne z tytułu opóźnionych zapłat nie będą uważane w rozumieniu tego artykułu jako odsetki.

Odsetki od pożyczek mieszczą się w pojęciu odsetek, o których mowa w art. 11 ust. 3 u.u.p.o. Art. 11 ust. 5 u.u.p.o. przewiduje, że uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna lub osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstało zadłużenie, z którego tytułu są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka. Wypłacającym odsetki będzie spółka z siedzibą na Ukrainie. W związku z tym, w świetle u.u.p.o., odsetki powstają na Ukrainie.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 u.u.p.o., odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, jeżeli osoba ta jest uprawniona do ich otrzymania. Natomiast, zgodnie z art. 11 ust. 2 u.u.p.o., jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale - jeżeli odbiorca odsetek jest osobą uprawnioną do ich otrzymania - podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tych ograniczeń.

Z powyższych przepisów wynika, że odsetki powstające na Ukrainie i wypłacane osobie mającej siedzibę w Polsce są opodatkowane w Polsce. Jednak odsetki takie mogą być również opodatkowane w państwie w którym powstają, czyli na Ukrainie, przy czym podatek nie może wówczas przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek. W związku z tym, pożyczkobiorca z Ukrainy, który będzie wypłacał odsetki spółce komandytowej S, może pobrać od tych odsetek podatek zgodnie z prawem ukraińskim, ale jego wysokość nie może być wyższa niż 10% kwoty brutto odsetek. Możliwość ta dotyczy tej części odsetek, które stanowią przychód Wnioskodawcy (proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku spółki komandytowej S).

Odliczenie podatku zagranicznego.

Wracając na grunt przepisów u.p.d.o.p. należy wskazać, że zgodnie z art. 20 ust. 1 u.p.d.o.p., jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Art. 20 ust. 1 u.p.d.o.p., będzie miał zastosowanie do Wnioskodawcy. W związku z tym, że Spółka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, to całość jej dochodów będzie opodatkowana w Polsce (art. 3 ust. 1 u.p.d.o.p ). Spółka będzie osiągała dochody na terytorium Polski oraz dochody poza terytorium Polski (odsetki od pożyczki osiągane na Ukrainie). Łączny ten dochód, krajowy i zagraniczny, zostanie wykazany w rozliczeniu rocznym. Jednocześnie, przychód z tytułu odsetek od pożyczki będzie opodatkowany na Ukrainie, zgodnie z cytowanym art. 11 ust. 2 u.u.p.o. W związku z tym, w rozliczeniu rocznym Spółka będzie uprawniona do odliczenia kwoty równej podatkowi od odsetek zapłaconemu na Ukrainie, przy czym kwota odliczenia nie może przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z odsetek otrzymanych z Ukrainy.

Podsumowanie.

Odpowiadając na zadane pytania Wnioskodawca uważa, że:

• odsetki od pożyczki otrzymane przez spółkę komandytową S od pożyczkobiorcy z Ukrainy będą podlegały opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy w Polsce,
• Wnioskodawca będzie uprawniony od odliczenia podatku od odsetek pobranego przez pożyczkobiorcę z Ukrainy na zasadach określonych w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, dalej: updop), reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji (art. 1 ust. 1 updop). Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej (art. 1 ust. 2 updop).

W myśl art. 4a pkt 14 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 21. Natomiast, z art. 4a pkt 21 updop, wynika, że ilekroć w ustawie jest mowa o spółce oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz.Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Z brzmienia powyższych przepisów wynika, że spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 updop, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosowne do art. 5 ust. 2 updop, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Natomiast, zgodnie z art. 5 ust. 3 updop, jeżeli działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie ust. 1, uznaje się za przychody z działalności gospodarczej.

Powyższe przepisy wprowadzają zasadę, zgodnie z którą przychody i koszty uzyskania przychodów z tytułu udziału w spółce komandytowej przypisuje się wspólnikowi tej spółki. Innymi słowy, spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, ale podatnikiem tego podatku w związku z udziałem w spółce komandytowej są jej wspólnicy. Zatem, przychody, koszty uzyskania przychodów, wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zwolnienia i ulgi podatkowe oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku, ustalane są dla wspólników spółki komandytowej proporcjonalnie do ich udziału w zyskach tej spółki.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest wspólnikiem (komplementariuszem) spółki komandytowej S, która ma siedzibę w Polsce. Spółka komandytowa S udzieliła pożyczki oprocentowanej spółce-córce z siedzibą na Ukrainie (odpowiednik polskiej sp. z o.o.). Z tytułu udzielonej pożyczki spółka komandytowa S otrzyma wynagrodzenie w formie odsetek.

Biorąc pod uwagę brzmienie powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że przychód z odsetek od pożyczki udzielonej przez spółkę komandytową S będzie stanowił przychód wspólników spółki komandytowej, w tym Wnioskodawcy, proporcjonalnie do ich udziału w zyskach tej spółki.

Przepisy updop, w sposób specyficzny regulują kwestię określenia przychodu w przypadku odsetek od pożyczki. Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 2 updop, do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Tym samym, przychodem są faktycznie otrzymane, a nie jedynie należne odsetki od pożyczek. Przychodem Wnioskodawcy będą zatem odsetki faktycznie otrzymane przez pożyczkodawcę (spółkę komandytową S) od pożyczkobiorcy z Ukrainy.

Zgodnie z brzmieniem art. 3 ust. 1 updop, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W myśl art. 20 ust. 1 updop, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Powołany art. 20 ust. 1 updop, ustanawia następujące przesłanki materialne pozwalające na dokonanie odliczenia podatku zapłaconego w państwie źródła, tj.:

• podmiot podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce;
• podatnik ten osiąga dochody (przychody) zarówno na terytorium Polski, jak i za granicą;
• dochody (przychody) osiągane na terytorium państw obcych podlegają opodatkowaniu w tych państwach;
• dochody te nie są wolne od podatku na mocy postanowień umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, i tym samym nie ma zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 3 updop,
• podatek od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium państw obcych został faktycznie zapłacony w tych państwach.

Mechanizm uwzględniania podatku zapłaconego za granicą stanowi istotny element konstrukcyjny podatku dochodowego od osób prawnych w przypadku podatników osiągających dochody zarówno z działalności na terytorium Polski, jak i poza nim. Jednak zastosowanie odliczenia wynikającego z art. 20 ust. 1 updop, zostało obwarowane dodatkową przesłanką wynikającą z art. 22b updop.

Zgodnie z art. 22b updop, zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

Powyższa przesłanka jest w przypadku Wnioskodawcy spełniona z uwagi na zawartą między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy Konwencję w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz.U. z 1994 r., Nr 63, poz. 269, dalej w skrócie Konwencja).

W myśl art. 11 ust. 3 Konwencji, użyte w tym artykule określenie odsetki oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem uczestnictwa w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami. Opłaty karne z tytułu opóźnionych zapłat nie będą uważane w rozumieniu tego artykułu jako odsetki.

Art. 11 ust. 5 Konwencji, stanowi, że uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna lub osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstało zadłużenie, z którego tytułu są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Konwencji, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, jeżeli osoba ta jest uprawniona do ich otrzymania. Natomiast, zgodnie z art. 11 ust. 2 Konwencji, jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale - jeżeli odbiorca odsetek jest osobą uprawnioną do ich otrzymania - podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tych ograniczeń.

Z brzmienia powyższych przepisów wynika, że odsetki powstające na Ukrainie i wypłacane osobie mającej siedzibę w Polsce są opodatkowane w Polsce. Jednak odsetki takie mogą być również opodatkowane w państwie w którym powstają, czyli na Ukrainie, przy czym podatek nie może wówczas przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek. Zatem, pożyczkobiorca z Ukrainy, który będzie wypłacał odsetki spółce komandytowej S, może pobrać od tych odsetek podatek zgodnie z prawem ukraińskim, ale jego wysokość nie może być wyższa niż 10% kwoty brutto odsetek.

Reasumując, odsetki od pożyczki otrzymane przez spółkę komandytową S od pożyczkobiorcy z Ukrainy będą podlegały opodatkowaniu przez Wnioskodawcę w Polsce a Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku od odsetek pobranego przez pożyczkobiorcę z Ukrainy na zasadach określonych w art. 20 ust. 1 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej