Temat interpretacji

w zakresie możliwości obniżenia do dowolnej wysokości stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek stosowanych przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich Środków trwałych, dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 16 października 2017 r. (data wpływu 23 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia do dowolnej wysokości stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek stosowanych przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich Środków trwałych, dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2017 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia do dowolnej wysokości stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek stosowanych przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich Środków trwałych, dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym. Minister Transportu i Gospodarki Wodnej przyznał Spółce koncesję na budowę i eksploatację poszczególnych odcinków płatnej autostrady, poprzez zawarcie umowy koncesyjnej (dalej: Umowa koncesyjna). Na podstawie Umowy koncesyjnej, Spółka zaprojektowała, zbudowała, sfinansowała i eksploatuje autostradę. Koncesja została udzielona Spółce na okres 30 lat, tj. do marca 2037 r. W efekcie wybudowania poszczególnych odcinków autostrady, Spółka osiąga obecnie przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (z tytułu udostępniania odcinków autostrady).

Biorąc pod uwagę strukturę przychodów i kosztów podatkowych, Spółka najprawdopodobniej osiągnie za bieżący rok podatkowy stratę podatkową. Spółka posiada również do rozliczenia straty podatkowe z lat ubiegłych, które mogą być rozliczone na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm., dalej: updop).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka posiada składniki majątkowe stanowiące środki trwałe w rozumieniu art. 16a ust. 1 updop podlegające amortyzacji (dalej: Środki trwałe). Spółka nie wyklucza, że w przyszłości wprowadzi do ewidencji nowe Środki trwałe, od których również będą dokonywane odpisy amortyzacyjne (lub np. dokona modernizacji już posiadanych Środków trwałych). W odniesieniu do Środków trwałych Spółka stosuje, co do zasady, stawki amortyzacyjne nie większe niż te, które zostały określone w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym Załącznik nr 1 do updop (dalej: Wykaz), zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 16i ust. 1 updop (tzw. amortyzacja liniowa).

Spółka wskazuje, że biorąc pod uwagę fakt, że:

• Spółka posiada straty podatkowe do rozliczenia z lat ubiegłych, oraz
• zgodnie z obecnymi prognozami ekonomiczno-podatkowymi, Spółka również za obecny rok podatkowy wykaże stratę podatkową,

obecnie Spółka rozważa obniżenie stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do niektórych lub wszystkich Środków trwałych, z zachowaniem zasad wskazanych w art. 16i ust. 5 updop. Spółka nie ustaliła jeszcze ostatecznego poziomu, do którego mogą zostać obniżone stawki amortyzacji. Spółka nie wyklucza jednak, że stawki amortyzacji Środków trwałych mogą zostać obniżone do minimalnego poziomu, tj. np. do poziomu 0,01%.

Spółka ma zamiar stosować obniżone stawki amortyzacyjne również w przyszłości w odniesieniu do Środków trwałych, od wartości których naliczane były odpisy amortyzacyjne zgodnie z postanowieniami art. 16i ust. 1 updop jak i do nowych Środków trwałych wprowadzonych do ewidencji po raz pierwszy.

Dodatkowo, w zależności od sytuacji ekonomiczno-podatkowej, możliwe jest, że w przyszłości Spółka dokona podwyższenia (z zachowaniem terminu, o którym mowa w art. 16i ust. 5 updop) stosowanych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do niektórych lub wszystkich Środków trwałych (w tym również w odniesieniu do środków trwałych, w stosunku do których stawki zostały obniżone we wcześniejszych latach podatkowych). Spółka podkreśla, że wysokość stawek amortyzacyjnych po ich podwyższeniu nie przekroczy maksymalnych stawek wskazanych w Wykazie.

Ponadto, nie można wykluczyć, że Spółka w przyszłości będzie dokonywać kolejnych zmian stawek amortyzacyjnych, zarówno stawek zgodnych z Wykazem, tych obniżonych, jak i podwyższonych (z uwzględnieniem maksymalnych stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu i zasad, o których mowa w art. 16i ust. 5 updop).

Wnioskodawca podkreśla, że planowane w przyszłości zmiany (tj. obniżanie i podwyższanie) stosowanych przez Spółkę stawek amortyzacyjnych będą stosowane wyłącznie w odniesieniu do środków trwałych amortyzowanych dla celów podatkowych według tzw. metody liniowej (tj. metody przewidzianej w art. 16i ust. 1 w związku z art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, zgodnie z którą odpisów amortyzacyjnych od Środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek nie większych niż stawki podstawowe przewidziane w Wykazie).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka może obniżyć do dowolnej wysokości (np. do 0,01%) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich Środków trwałych, dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może obniżać do dowolnej wysokości (np. do 0,01%) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich Środków trwałych (tj. zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzanych do ewidencji środków trwałych, jak i takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji.

1. Metody amortyzacji środków trwałych na gruncie updop.

Zgodnie z normą z art. 16a updop, amortyzacji podlegają, co do zasady, środki trwałe stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

W myśl art. 16f ust. 1 updop, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych.

Zgodnie z art. 16h ust. 2 updop, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 161 i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji, a wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Dokonując wyboru metody dokonywania odpisów amortyzacyjnych (która to metoda nie będzie mogła być zmieniona w trakcie amortyzowania danego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej), podatnik ma wybór pomiędzy następującymi metodami (W. Dmoch, Podatek dochodowy od osób prawnych, Komentarz. Wyd. 6, Warszawa 2017):

• amortyzacja liniowa przy zastosowaniu standardowych, podwyższonych lub obniżonych stawek amortyzacji określonych w wykazie stanowiącym załącznik Nr 1 do updop - art. 16i ust. 1, 2 i 5 updop,
• amortyzacja liniowa przy zastosowaniu indywidualnych stawek amortyzacji - art. 16j ust. 1 updop,
• amortyzacja degresywna - art. 16k updop.

2. Metoda liniowa amortyzacji.

W ramach tzw. metody liniowej amortyzacji, przedmiotowych odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z normą z art. 16i ust. 1 updop, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie i na zasadach, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 updop.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór, suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z kolei, jak wskazuje art. 16i ust. 5 updop, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

3. Możliwość obniżenia stawek amortyzacji zgodnie z art. 16i ust. 5 updop.

Jak wskazano w uzasadnieniu projektu zmian do updop, wprowadzającego art. 16i ust. 5 updop (Druk nr 411 z dnia 17 kwietnia 2002 r.): wprowadzono też możliwość zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. Taka zmiana podyktowana była koniecznością (...) stworzenia mocniejszego instrumentu polityki podatkowej prowadzonej przez podatników. Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, tj. wyższych kosztów podatkowych w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty podatkowej i dochodu do opodatkowania.

Treść ww. uzasadnienia wskazuje zatem wprost, że podatnicy mogą dokonywać zmiany stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości.

Powyższe potwierdzają również przedstawiciele doktryny dodając, że obniżenie stawek amortyzacji może dotyczyć wybranych środków trwałych, np.: Uprawnienie do obniżenia stawki amortyzacyjnej wobec poszczególnych środków trwałych obejmuje także całkowite wstrzymanie odpisów amortyzacyjnych, tj. obniżenie stawki amortyzacyjnej do zera. Podatnicy mogą obniżać stawki dla poszczególnych środków trwałych, co oznacza, że można stosować obniżoną stawkę do wybranych środków trwałych, pozostałe zaś amortyzować według stawek z Wykazu (red. Aleksandra Obońska, Adam Wacławczyk, Agnieszka Walter, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Wyd. 4, Warszawa 2014), a także: obniżenie stawek stosuje się do wszystkich środków trwałych. Także wielkość takiego obniżenia nie jest niczym ograniczona. Zatem należy przyjąć, że stawki amortyzacyjne można obniżać w stosunku do poziomu stawki wynikającej z Wykazu stawek do 0 (stawka ta może wynosić 0%, czyli środek trwały nie będzie amortyzowany) (M. Mazurkiewicz, P. Małecki, CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, wyd. VIII., Warszawa 2017).

Przepis art. 16i ust. 5 updop wyraża zatem generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżenie stawek amortyzacji podatkowej środków trwałych amortyzowanych metodą liniową. Co więcej, ustawodawca nie przewidział dodatkowych, ustawowych ograniczeń w ww. zakresie, w szczególności:

• nie określił minimalnego poziomu, do którego można obniżyć stawki amortyzacji podatkowej. W tym kontekście podkreślono, że w przypadku obniżania stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych, podatnik nie jest związany innymi ograniczeniami poza ograniczeniami wynikającymi bezpośrednio z przepisów podatkowych;
• nie określił wprost, czy ww. obniżenie stawek amortyzacji podatkowej powinno dotyczyć wszystkich środków trwałych zakwalifikowanych do danej grupy/typu środków trwałych, czy też może dotyczyć środków trwałych indywidualnie wybranych przez podatnika. W tym kontekście wskazano na posłużenie się w ww. przepisie zwrotem mogą obniżać (...) stawki dla poszczególnych środków trwałych, co wskazuje, że ewentualne obniżenie stawek amortyzacyjnych dotyczyć może zarówno wszystkich, jak i tylko wybranych (poszczególnych) środków trwałych, i to do podatnika należy wybór środków trwałych, w stosunku do których dokona on obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie i cel przepisu art. 16i ust. 5 updop, zdaniem Wnioskodawcy, podatnicy amortyzujący środki trwałe wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zastosowaniem metody liniowej mogą:

• począwszy od miesiąca, w którym dane środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji albo
• od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego,

obniżyć stosowane dla celów podatkowych stawki amortyzacyjne w stosunku do stawek określonych w Wykazie.

Biorąc pod uwag powyższe, oraz w szczególności fakt, że:

• Spółka posiada Środki trwałe, które są środkami trwałymi w rozumieniu art. 16a updop,
• Środki trwałe są amortyzowane w ramach tzw. metody liniowej amortyzacji,

w ocenie Wnioskodawcy będzie on uprawniony do obniżenia stawek amortyzacji od Środków trwałych do dowolnej wysokości, np. do 0,01%.

4. Interpretacje indywidualne potwierdzające stanowisko Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe, np. przez :

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 maja 2017 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.22.2017.1.BJ:

Drugie zdanie przywołanego powyżej artykułu stanowi m.in., że podatnik może obniżyć stawki amortyzacyjne dla środków trwałych znajdujących się w ewidencji od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Jednocześnie ustawodawca nie przewiduje jakichkolwiek innych ograniczeń czasowych w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych stosowanych dla potrzeb amortyzacji środków trwałych już znajdujących się w ewidencji. W konsekwencji, zdaniem Spółki, stanowisko jej należy uznać za prawidłowe.

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 marca 2017 r., sygn. 1462-IPPB5.4510.1113.2016.1.AJ:

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, nie powinno budzić wątpliwości, iż Spółka może według własnego uznania - począwszy od stycznia 2017 r. - obniżać do dowolnej wysokości (nawet, bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich środków trwałych (tj. zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzanych do ewidencji środków trwałych, jak i takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji.

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 czerwca 2015 r., sygn. IPPB5/4510-396/15-2/RS:

(wnioskodawca) może według własnego uznania - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT - obniżać do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich środków trwałych (tj. zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzanych do ewidencji środków trwałych, jak i takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji;

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 19 sierpnia 2014 r., sygn. ITPB3/423-218a/14/PST:

stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 ustawy podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. (...) Zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno odnośnie środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i odnośnie środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może obniżać do dowolnej wysokości (np. do 0,01%) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Spółkę, dla wybranych lub wszystkich Środków trwałych (tj. zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzanych do ewidencji środków trwałych, jak i takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że w zakresie pytań nr 2-3 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej