Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność Spółki dotycząca realizacji projektów badawczo-rozwojowych w ramach Grupy 1 spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: ustawa o CIT), w szczególności stanowi prace rozwojowe i badania przemysłowe, o których mowa w art. 4a pkt 27c i 28 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Na podstawie art. 4a pkt 27c badania przemysłowe to badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii genetycznych.

Art. 4a pkt 28 stanowi, że przez prace rozwojowe rozumieć należy nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Jak stanowią powoływane przepisy, działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza, obejmująca m.in. badania przemysłowe i prace rozwojowe, podejmowane systematycznie i w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność badawczo-rozwojowa obejmuje zatem m.in. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, pod warunkiem, że nie stanowią one prac rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tych już istniejących.

Głównym celem realizowanych przez Spółkę projektów badawczo-rozwojowych jest opracowywanie nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów, systemów, funkcjonalności oraz rozwiązań dla branży turystycznej i transportowej, poprzez wykorzystywanie i rozwijanie dostępnych technologii i wiedzy z dziedziny informatyki. Zamierzeniem Spółki jest tworzenie rozwiązań, na bazie których w przyszłości będą mogły powstać nowe rozwiązania wykorzystane w działalności operacyjnej Spółki.

Pracownicy Spółki, poprzez tworzenie nowych oraz rozwijanie dotychczas znanych algorytmów łączą dotychczas istniejącą wiedzę oraz opracowują nową wiedzę z dziedziny informatyki w celu stworzenia produktów dotychczas niedostępnych na rynku i ulepszenia tych już oferowanych, w sposób polegający na wniesieniu znaczących usprawnień do procesów zachodzących w działalności prowadzonej przez podmioty z branży turystycznej i transportowej.

Wnioskodawca podkreśla, że prace, które mają miejsce w projektach badawczo-rozwojowych nie stanowią prac rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tych już istniejących produktów i rozwiązań - te bowiem odbywają się w ramach trzeciej grupy projektów - dotyczącej utrzymania i obsługi istniejących produktów i rozwiązań. O nierutynowym charakterze przesądza fakt, że każdy projekt z kategorii badawczo-rozwojowej zaczyna się od zdefiniowania unikatowych wymagań, zagadnień badawczych i tematów badawczych. O rozpoczęciu nowego projektu badawczo-rozwojowego każdorazowo decyduje dział odpowiedzialny za strategię rozwojową po dokładnym przeanalizowaniu projekcji przyszłych warunków i potrzeb sektora. Prace składają się z wyraźnych etapów, w ramach których powstają prototypy, następnie są one testowane i weryfikowana jest ich przydatność. Każda iteracja polega na opracowywaniu wskazanych tematów badawczych poprzez tworzenie odpowiednich algorytmów. Algorytmy te powstają w wyniku twórczej pracy pracowników Spółki, którzy samodzielnie muszą znaleźć optymalne rozwiązania zagadnień. Istotną rolę w procesie odgrywa także budowa narzędzi (oprogramowania) do testowania tworzonych prototypów oraz samo testowanie.

Zgodnie z przedstawioną definicją, w ramach prac rozwojowych odbywa się w szczególności opracowywanie prototypów, demonstracje, testowanie i walidacja nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania. Czynności wykonywane przez Spółkę w ramach realizowanych projektów badawczo-rozwojowych wpisują się zatem w tę definicję. Co więcej, działalność Spółki spełnia również przesłankę systematyczności - Wnioskodawca realizuje projekty badawczo-rozwojowe systematycznie, dbając o rozwój rynku turystycznego i transportowego.

Wnioskodawca wskazał, że jego stanowisko potwierdza m.in. interpretacja indywidualna z 16 sierpnia 2016 r., Znak: IPPB5/4510-641/16-3/MR wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której Organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że: [...] projekty prowadzące do stworzenia oraz zmodernizowania już istniejących produktów lub rozwiązań informatycznych stanowią prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu art. 4a ust. 26 ustawy o CIT.

Biorąc powyższe argumenty pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisywane prace w ramach projektów badawczo-rozwojowych, polegające na projektowaniu i tworzeniu nowych, zmienionych oraz ulepszonych rozwiązań (które będę mogły zostać wykorzystane przez Grupę w przyszłości w trakcie realizacji projektów dla konkretnych klientów), poprzez budowanie i ulepszanie algorytmów i łączenie ich w prototypowe funkcjonalności, a następnie ich testowanie stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, do kosztów kwalifikowanych, stanowiących podstawę do obliczenia dodatkowego odliczenia kosztów uzyskania przychodów od podstawy opodatkowania, należy zaliczyć, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, część kosztów pracy pracowników Spółki, dotyczącą realizacji przez nich projektów badawczo-rozwojowych. Spółka powinna więc rozdzielać wskazane koszty zgodnie ze specyfikacją prowadzonych przez pracowników prac.

Na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, od podstawy opodatkowania odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo - rozwojową, zwane dalej: kosztami kwalifikowanymi. Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.: należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek (dalej również: koszty pracownicze), jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

W oparciu o art. 18d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć 30% tych kosztów w odniesieniu do kosztów wynagrodzenia i innych należności przysługujących pracownikom, zatrudnionym w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, oraz składek z tytułu tych należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Zgodnie z art. 18e ustawy o CIT, podatnicy korzystający z odliczenia, są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu.

Mając na uwadze powyższe, w celu skorzystania z ulgi, Spółka prowadzić będzie odpowiednią ewidencję pracowników, umożliwiającą określenie jaka część ich kosztów pracowniczych dotyczy realizowanych przez nich projektów badawczo-rozwojowych, a jaka innych projektów.

Tym samym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że do kosztów kwalifikowanych stanowiących podstawę do obliczenia ulgi, może zaliczyć koszty określone w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, dotyczące pracowników, uczestniczących w realizacji projektów badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca, na podstawie wdrożonego w Spółce systemu ewidencji czasu pracy jest w stanie przyporządkować konkretnego pracownika do poszczególnych projektów. Zatem Spółka będzie w stanie w wiarygodny sposób określić, jaka część kosztów pracowniczych odnoszących się do konkretnych pracowników będzie dotyczyła realizowanych przez nich projektów badawczo-rozwojowych (a jaka część dotyczy projektów z Grupy 2 i/lub Grupy 3 dotyczących tworzenia rozwiązań zgodnie ze specyfikacją klientów lub projektów rutynowych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawą z dnia 25 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem innowacyjności (Dz.U. z 2015 r., poz. 1767), zostały wprowadzone zmiany m.in. do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851, ze zm.), wprowadzające tzw. ulgę badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT), działalność badawczo-rozwojowa oznacza twórczą działalność obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
3. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

W myśl natomiast art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe to działania dotyczące nabywania, łączenia, kształtowania wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w dziedzinie opracowywania innowacyjnych rozwiązań w zakresie systemów do obsługi ruchu turystycznego: biur i agentów turystycznych, linii lotniczych, lotnisk, hoteli etc. Projekty prowadzone przez Spółkę podzielić można na trzy grupy:

1. Projekty badawczo-rozwojowe;
2. Projekty dotyczące tworzenia rozwiązań zgodnie ze specyfikacją klientów;
3. Projekty rutynowe - dotyczące utrzymania i obsługi już wdrożonych rozwiązań i produktów.

Projekty badawczo-rozwojowe - są to projekty realizowane przez Spółkę w celu tworzenia nowych, lub znacząco ulepszonych rozwiązań i produktów, które po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych będą mogły zostać wykorzystane w przyszłości w działalności operacyjnej Spółki. Projekty te nie mają na celu odpowiadać na bieżące zapotrzebowanie klientów (ich rezultatem nie jest produkt/rozwiązanie, które zostało zamówione przez klienta) - ich zadaniem jest rozwój oferowanych produktów, poszerzanie ich gamy i wypracowywanie najbardziej zaawansowanych technologii, które będą budowały siłę marki Spółki na rynku w kolejnych latach. Dodatkowo, dzięki prowadzonym pracom badawczo-rozwojowym oraz opracowywaniu nowych rozwiązań, usprawniających, a często również rewolucjonizujących pracę podmiotów z sektora turystycznego oraz transportowego, Spółka przyczynia się do rozwoju tych sektorów. W ramach realizowanych projektów badawczo-rozwojowych, po określeniu koniecznego do rozwiązania problemu (nakreśleniu oczekiwanych rezultatów) pracownicy Spółki stają przed zagadnieniami badawczymi, których rozwiązanie pozwoli na opracowanie, czy to zupełnie nowych produktów, nowych funkcjonalności, które można będzie zaimplementować w istniejących systemach, czy też połączeniu istniejących funkcjonalności w innowacyjny sposób, umożliwiający uzyskanie produktu (systemu) o ulepszonych cechach, znacząco sprawniejszym działaniu, czy też pozwalającego na optymalizację procesów biznesowych. W ramach tych zagadnień badawczych pracownicy Spółki rozwiązują poszczególne problemy (tematy badawcze) i weryfikują hipotezy. Muszą wybierać odpowiednią technologię, w której opracowywane rozwiązania są tworzone, metody badawcze, które pozwolą na tworzenie schematu rozwiązań, integracji nowych funkcjonalności z istniejącymi aplikacjami oraz infrastrukturą (z uwzględnieniem ograniczeń, które narzuca) oraz określić w jaki sposób rozwiązanie to zostanie zbudowane. Ponadto, konieczne jest tworzenie narzędzi do testowania prototypów oraz przeprowadzanie testów.

Mając na uwadze powyższe należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że działalność badawczo-rozwojowa obejmuje swoim zakresem zdobywanie nowej oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy i umiejętności z dziedziny technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług. Należy podkreślić, że prace badawczo-rozwojowe, nie stanowią prac rutynowych oraz okresowych zmian wprowadzanych do istniejących już produktów. W świetle powyższego prowadzone przez Wnioskodawcę prace w Grupie 1, tj. projektów badawczo-rozwojowych stanowią określone w cyt. wyżej art. 4a ust. 26 ustawy o CIT prace badawczo-rozwojowe.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o CIT. Art. 15 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo - rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo - rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ww. ustawy, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi.

W myśl art. 18d ust. 2 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r., za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej;
2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2014 r. poz. 1620, z 2015 r. poz. 249 i 1268 oraz z 2016 r. poz. 1020 i 1311) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej;
4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4.

Zauważyć należy, że ustawą z dnia 4 listopada 2016 r o zmianie niektórych ustaw określających warunki prowadzenia działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1933), ustawodawca z dniem 1 stycznia 2017 r. rozszerzył zakres ww. kosztów kwalifikowanych dodając do art. 18d ust. 2 pkt 5 stanowiący, że za koszty kwalifikowane uznaje się również koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione przez podatnika będącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, na:

1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Stosownie do art. 18d ust. 4 ustawy o CIT, koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

Natomiast w myśl art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Mając na uwadze ww. przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo rozwojową,
2. koszty na działalność badawczo - rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,
3. koszty te mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o CIT;
4. w/w koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
5. podatnik nie prowadził w roku podatkowym działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia,
6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawy o CIT,
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.
   
   

Przechodząc do meritum niniejszej sprawy, a więc do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych na potrzeby tzw. ulgi badawczo-rozwojowej wynagrodzenia pracowników, którzy, będą uczestniczyć w realizacji zadań z zakresu działalności badawczo-rozwojowej oraz będą posiadać odpowiednie zapisy w umowie o pracę, świadczące o wykonywaniu przez nich czynności w tym zakresie, wskazać należy, że aby skorzystać z ww. ulgi, koszty uzyskania przychodów będą musiały nie tylko być poniesione przez Wnioskodawcę na działalność badawczo-rozwojową, ale również będą musiały stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.

Podkreślić należy, że za koszty kwalifikowane uznaje się zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Przywołany przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się do tzw. wynagrodzeń pracowniczych, tj. świadczeń wypłacanych (wydawanych) osobom fizycznym z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy. Odliczeniu na podstawie art. 18d ustawy o CIT, nie podlegają zatem wynagrodzenia wypłacane osobom zatrudnionym w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej na podstawie innych tytułów, niż wymienione powyżej, np. wynagrodzenia wypłacane zleceniobiorcom lub osobom, z którymi zawarto umowę o dzieło.

Przepisy ustawy o CIT nie precyzują i nie wprowadzają ograniczeń w zakresie dotyczącym tego, z czego powinien wynikać cel zatrudnienia konkretnego pracownika. Musi być on jednak jasno i jednoznacznie określony. Dlatego też, najbardziej oczywistym sposobem określenia takiego celu wydaje się zawarcie odpowiednich zapisów w umowie o pracę zawartej z pracownikiem, zwłaszcza w części poświęconej zakresowi obowiązków pracownika.

Należy bowiem podkreślić, że przepisy podatkowe wprowadzające ulgę na działalność badawczo-rozwojową (które są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania i w związku z tym winny być interpretowane ściśle zgodnie z ich literalnym brzmieniem), posługują się pojęciem pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika zatem, że nie chodzi w nim o jakichkolwiek pracowników podatnika prowadzącego działalność badawczo-rozwojową, ale o pracowników zatrudnionych ściśle w tym celu.

Problematyczna może okazać się sytuacja, w której w zakres obowiązków określonego pracownika, zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, będą wchodzić czynności związane nie tylko z tą działalnością. Mając na uwadze brzmienie ust. 1 omawianego przepisu, należy stwierdzić, że aby koszty wynagrodzenia i składek na ubezpieczenia społeczne pracownika mogły stanowić podstawę do odliczenia na podstawie ulgi na działalność badawczo-rozwojową, pracownik ten musi nie tylko zostać zatrudniony w celu realizacji takiej działalności, ale powinien również brać w niej udział. W zakresie innych wykonywanych przez niego czynności wskazane wydatki, choć będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, to nie będą kosztami poniesionymi na działalność badawczo-rozwojową. Tym samym nie będą to koszty kwalifikowane, podlegające odliczeniu na podstawie art. 18d ustawy o CIT.

Jeżeli zatem pracownik zatrudniony w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, będzie przeznaczał, zgodnie z zakresem swoich obowiązków, tylko część czasu pracy na wspomnianą działalność, uzasadnione jest przyjęcie, że kosztem kwalifikowanym - poniesionym na działalność badawczo-rozwojową będzie tylko część jego wynagrodzenia i odpowiednich składek na ubezpieczenia społeczne. W konsekwencji, w takich sytuacjach podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji czasu pracy pracowników zatrudnionych na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej. Obowiązek taki wynika z powołanego wcześniej art. 9 ust. 1b ustawy o CIT.

W myśl natomiast art. 18d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.), kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć w odniesieniu do kosztów, o których mowa powyżej 30% tych kosztów.

Zauważyć jednak należy, że od 1 stycznia 2017 r. brzmienie ww. art. 18d ust. 7 ustawy o CIT zostało zmienione cyt. wyżej ustawą o zmianie niektórych ustaw określających warunki prowadzenia działalności innowacyjnej.

Zgodnie z nowym brzemieniem ww. przepisu, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej 50% kosztów, o których mowa w ust. 2 i 3;
2. w przypadku pozostałych podatników:
   
   1. 50% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1,
   2. 30% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 24 i ust. 3.

Zgodnie natomiast z art. 11 ww. ustawy o zmianie niektórych ustaw określających warunki prowadzenia działalności innowacyjnej, podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2017 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2016 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym.

W opisie zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową zamierza korzystać z odliczenia kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 18d i art. 18e ustawy o CIT, nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, zamierza prowadzić działalność badawczo-rozwojową w ramach zadań Grupy 1, oraz w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka będzie wyodrębniać koszty działalności badawczo rozwojowej. Ponadto Wnioskodawca wskazał również, że pracownicy, o których mowa we wniosku (niezależnie od działu, w którym są zatrudnieni), realizujący prace badawczo-rozwojowe są zatrudnieni obecnie oraz będą zatrudnieni w przyszłości na podstawie umów o pracę. Ogólny zakres obowiązków powierzonych zatrudnionym w Spółce pracownikom został zawarty w opisach stanowisk, które każdorazowo stanowią załączniki do umów o pracę. Jest on szeroko określony i zawiera również czynności, które stanowią zadania z zakresu realizacji projektów badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy. Celem zapewnienia dodatkowego, precyzyjnego odzwierciedlenia w dokumentach charakteru wykonywanych obecnie zadań oraz specyfiki prowadzonych projektów, w najbliższym czasie (tj. w I kwartale 2017 r.) Wnioskodawca zamierza wprowadzić w opisach stanowisk pracy (stanowiących załącznik do umowy o pracę) zapisy wprost odnoszące się do udziału pracowników w projektach badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że od momentu gdy pracownicy, o których mowa we wniosku zarówno będą uczestniczyć w pracach badawczo-rozwojowych jak również co istotne będą zatrudnieni w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej, opisanej w zdarzeniu przyszłym (tj. gdy będą posiadać precyzyjne zapisy w umowie o pracę, świadczące o wykonywaniu przez nich czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej), Wnioskodawca będzie spełniał przesłanki aby uznać koszty wynagrodzeń tych pracowników za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Wnioskodawca podkreślił w uzupełnieniu wniosku, iż od I kwartału 2017 r. w opisie kart stanowisk pracy zamierza zawrzeć precyzyjne zapisy odnoszące się do wykonywania przez określonego pracownika prac z zakresu działalności badawczo-rozwojowej, zatem w zdarzeniu przyszłym przedmiotowego wniosku od momentu w którym pracownicy będą posiadać ww. zapisy to będą również istniały przesłanki uprawniające Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi na tzw. działalność badawczo-rozwojową

Jednocześnie, co istotne odliczenie od podstawy opodatkowani ww. wynagrodzeń pracowniczych musi być dokonane w tramach limitu wynikającego z art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, z uwzględnieniem faktycznego zaangażowania pracowników w działalność badawczo-rozwojową w danym okresie rozliczeniowym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Wskazać należy, że w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy, organ ten może zbadać faktyczne zapisy znajdujące się w dokumentach określających zakresy obowiązków pracowników, o których mowa we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach