Temat interpretacji

Czy w związku z tym, że Wnioskodawca otrzymuje kwoty Dopłat na Rachunek odrębny, Wnioskodawca powinien wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów wyłącznie te wydatki, które (i) zostały sfinansowane bezpośrednio ze środków finansowych zdeponowanych na Rachunku odrębnym oraz (ii) co do zasady mogłyby stanowić koszty uzyskania przychodów, tj. koszty, które nie zostały wyłączone na podstawie przepisu innego niż art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione
we wniosku z dnia 19 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalania kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca spółka z o. o. jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlegającym obowiązkowi podatkowemu
w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie głównie zbiorowego przewozu osób. Realizowane przez Wnioskodawcę usługi obejmują regionalny transport pasażerski oraz transport w komunikacji miejskiej. Wnioskodawca zawiera co roku z Samorządem Województwa X
(w 2014 r. z Województwem X) umowy dotyczące refundacji z budżetu państwa strat, ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku ze stosowaniem w regularnych krajowych przewozach autobusowych ulg, które przysługują osobom uprawnionym na mocy ustawy:

• z dnia 20 czerwca 1992 roku o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002 r. nr 175, poz. 1440, ze zm.),

• z dnia 29 maja 1974 roku o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. nr 9, poz. 87, ze zm.),

• z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. nr 42, poz. 371, ze zm.),

• z dnia 19 sierpnia 2011 roku o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2011 r. nr 205, poz. 1203),

• z dnia 9 maja 1996 roku o wykonywaniu mandatu posła i senatora
  (Dz. U. z 2011 r. nr 7, poz. 29, ze zm.).

Na podstawie zawartych umów Wnioskodawca otrzymuje dopłaty z tytułu stosowania ulg wynikających z ww. ustaw przy przewozach osób na podstawie jednorazowych biletów ulgowych oraz imiennych miesięcznych biletów ulgowych (dalej: Dopłaty). Kwotę Dopłat stanowi różnica pomiędzy wartością sprzedaży biletów obliczoną według cen nieuwzględniających ustawowych ulg, a wartością sprzedaży tych biletów w cenach uwzględniających te ulgi.

Kwoty Dopłat są naliczane i przekazywane na rachunek bankowy Wnioskodawcy w transzach miesięcznych. Wnioskodawca posiada osobny rachunek bankowy (dalej: Rachunek odrębny), na który przekazywane są wyłącznie środki finansowe, których źródło stanowią Dopłaty. Z Rachunku odrębnego ponoszone są wydatki związane z działalnością bieżącą Wnioskodawcy, w tym zarówno stanowiące jak i niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca nie wyklucza także, że część środków zdeponowanych na Rachunku odrębnym może nie być wydatkowana, lecz zostać przeznaczona na cele inwestycyjne, w tym przekazana na lokaty. Jako, że Wnioskodawca przechowuje środki
z Dopłat na Rachunku odrębnym, Wnioskodawca jest w stanie precyzyjnie określić jakie wydatki zostały bezpośrednio sfinansowane ze środków finansowych, których źródło stanowią Dopłaty, a w konsekwencji - ustalić kwotę kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio sfinansowanych z tego źródła.

Wnioskodawca zalicza otrzymywane Dopłaty do dotacji stanowiących dochód (przychód) wolny od podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o PDOP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w związku z tym, że Wnioskodawca otrzymuje kwoty Dopłat na Rachunek odrębny, Wnioskodawca powinien wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów wyłącznie te wydatki, które (i) zostały sfinansowane bezpośrednio ze środków finansowych zdeponowanych na Rachunku odrębnym oraz (ii) co do zasady mogłyby stanowić koszty uzyskania przychodów, tj. koszty, które nie zostały wyłączone na podstawie przepisu innego niż art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy powinien on wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów wyłącznie te wydatki, które (i) zostały sfinansowane bezpośrednio ze środków finansowych pochodzących z Dopłat, czyli ze środków zdeponowanych na Rachunku odrębnym oraz
(ii) co do zasady mogłyby stanowić koszty uzyskania przychodów tj. nie zostały wyłączone na podstawie przepisu innego niż art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o PDOP.

Stanowisko Wnioskodawcy, znajduje oparcie w następujących argumentach.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o PDOP nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48. 52 i 53, lub ze środków,
o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. A zatem, na podstawie powołanego przepisu, z kosztów uzyskania przychodów wyłączone zostały wydatki, które spełniają łącznie następujące warunki:

1. źródłem ich finansowania są dochody wolne od podatku, wyliczone enumeratywnie w powołanym przepisie,
2. wydatki te zostały sfinansowane w sposób bezpośredni z ww. dochodów.

Odnośnie pkt a), jak wskazano w stanie faktycznym, Dopłaty mieszczą się w kategorii dotacji i jako takie stanowią dochody wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o PDOP.

Odnośnie pkt b), ustawodawca nie definiuje wyrażenia "bezpośrednio sfinansowane" dla potrzeb ustawy o PDOP. W języku polskim "finansować" oznacza dostarczać finanse na wykonanie jakiś prac, realizację przedsięwzięć, opłacać, dostarczyć środków pieniężnych, pokryć koszty jakiegoś przedsięwzięcia (Słownik współczesnego języka polskiego Wyd. Wilga, Warszawa 1996, s 253, Słownik języka polskiego PWN, http//sjp.pwn.pl. Słownik języka polskiego pod red. W Doroszewskiego, http://Doroszewski.pwn.pl). "Bezpośrednio" oznacza natomiast "bez jakiegokolwiek pośrednictwa, wprost, osobiście" (Słownik współczesnego języka polskiego, Wyd. Wilga, Warszawa 1996, s. 52, Słownik języka polskiego PWN. http//sjp.pwn.pl. Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, http.//Doroszewski.pwn.pl). Wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z kwot
w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o PDOP to zatem wydatki i koszty podatnika, opłacone wprost z kwot, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o PDOP.

W tym miejscu Wnioskodawca zwraca uwagę, że Dopłaty nie stanowią pomocy przeznaczonej na sfinansowanie konkretnych wydatków. Celem otrzymywanych przez Wnioskodawcę Dopłat jest refundacja strat poniesionych w związku ze stosowaniem ulg ustawowych w regularnych krajowych przewozach autobusowych. Wskutek tego, z kwot otrzymanych Dopłat finansowane są wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem Wnioskodawcy jako podmiotu gospodarczego, w tym zarówno stanowiące, jak i niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Jako, że Wnioskodawca otrzymuje i przechowuje Dopłaty na Rachunku odrębnym, Wnioskodawca jest w stanie precyzyjne określić, jakie wydatki i koszty zostały sfinansowane z dochodów (przychodów) wolnych od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o PDOP, tj. z kwot Dopłat. W tej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, powinien on wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty, które (i) zostały sfinansowane ze środków finansowych zdeponowanych na Rachunku odrębnym i (ii) co do zasady mogłyby stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, gdyż nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisu innego niż art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o PDOP. Warunek oznaczony (i) oraz warunek oznaczony (ii) muszą być spełnione łącznie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Inne kwestie,
w tym wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Ponadto, podkreślić należy, że organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa
(art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy