Temat interpretacji

w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może stosować limit odliczenia kosztów kwalifikowanych wynoszący 20% tych kosztów, o którym mowa w art. 18d ust. 7 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca mimo, że jego większościowym udziałowcem jest spółka, która nie jest mikroprzedsiębiorcą ani małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 9 września 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 13 września 2016 r.), uzupełnionym 31 października 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może stosować limit odliczenia kosztów kwalifikowanych wynoszący 20% tych kosztów, o którym mowa w art. 18d ust. 7 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca mimo, że jego większościowym udziałowcem jest spółka, która nie jest mikroprzedsiębiorcą ani małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 5 - stan faktyczny) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2016 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca może stosować limit odliczenia kosztów kwalifikowanych wynoszący 20% tych kosztów, o którym mowa w art. 18d ust. 7 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca mimo, że jego większościowym udziałowcem jest spółka, która nie jest mikroprzedsiębiorcą ani małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 października 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.816.16.1.BG wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 31 października 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania profesjonalnych usług projektowych dla producentów oryginalnego wyposażenia na zlecenie - głównie w branży samochodowej, kolejowej i lotniczej.

Wnioskodawca realizuje swoje usługi (dalej: prace inżynieryjne) głównie w zakresie następujących obszarów na etapie przedprodukcyjnym:

1. Systemy uszczelnień (dla samochodów z nadwoziem zamkniętym i kabrioletów) - tworzenie nowych rozwiązań technicznych dla poszczególnych projektów;
2. Wykończenia wnętrz - projektowanie m.in. konsoli środkowych, desek rozdzielczych z uwzględnieniem ich ergonomii;
3. Układy wydechowe - kompletne układy wydechowe od strony akustycznej i emisyjnej;
4. Światła - przednie i tylne lampy zewnętrzne, w tym badania nad nowymi rozwiązaniami optycznymi;
5. Karoserie/blachy - elementy karoserii, w tym rozwijanie powierzchni blach konstrukcyjnych oraz tworzenie narzędzi formujących/tłoczników.

Opisane wyżej prace inżynieryjne związane są z poszukiwaniem nowych i znaczącą zmianą struktury już istniejących modeli rozwiązań konstrukcyjnych elementów samochodowych (w szczególności elementów wykończenia wnętrz), celem poprawy ich parametrów jakościowych i zdecydowanego usprawnienia technologii produkcji (m.in. materiałochłonności). Prace Wnioskodawcy stanowią element w łańcuchu tworzenia i dalej - produkcji nowych produktów w poszczególnych, wyżej wymienionych branżach (np. samochodów). Prace inżynieryjne Wnioskodawcy mają na celu stworzenie nowych lub twórcze rozwinięcie istniejących rozwiązań o charakterze technicznym. Wnioskodawca nie zajmuje się natomiast stroną wizualną tj. wyglądem wymienionych wyżej elementów. Wnioskodawca nie prowadzi także działalności w zakresie badań podstawowych tj. ukierunkowanych na zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.

Rezultatem prac inżynieryjnych Wnioskodawcy jest dokumentacja techniczna, która służy później jako łącznik pomiędzy projektem danego elementu/rozwiązania a jego wykonaniem w skali przemysłowej. Nabywcami prac inżynieryjnych są firmy niepowiązane z Wnioskodawcą w rozumieniu przepisów art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej updop). Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ani nie uzyskuje zwrotu kosztów ponoszonych na prace inżynieryjne w jakiejkolwiek formie. Może się jednak zdarzyć, że w przyszłości Wnioskodawca uzyska dofinansowanie działalności badawczo-rozwojowej ze środków publicznych. W tym przypadku koszty działalności badawczo-rozwojowej dofinansowanej w ten sposób nie będą uwzględniane w razie ewentualnego skorzystania przez Wnioskodawcę z ulg na działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 18d updop.

Rok podatkowy Wnioskodawcy jest rokiem kalendarzowym. W celu wykonywania wymienionych wyżej prac inżynieryjnych Wnioskodawca nabył przed 2016 r. i nabywa na bieżąco licencje na specjalne programy komputerowe, zatrudnia inżynierów na zasadzie umowy o pracę oraz kupuje usługi doradcze, opinie, ekspertyzy oraz usługi projektowe od firm prowadzonych przez inżynierów współpracujących z Wnioskodawcą.

Pracownicy zatrudnieni na umowie o pracę oprócz działalności w zakresie prac inżynieryjnych mogą wykonywać także inne zadania związane z działalnością Wnioskodawcy, w szczególności mogą:

• uczęszczać na szkolenia i konferencje, mające na celu podniesienie ich umiejętności zarówno w zakresie prowadzonych prac inżynieryjnych jak i w innym zakresie,
• wyjeżdżać ma delegacje i wizyty studyjne do zakładów produkcyjnych, uczelni lub w celu spotkań z klientami,
• wykonywać prace administracyjne mające na celu np. ewidencjonowanie swojej pracy, rozliczenie wyjazdów itp.

W ostatnim roku obrotowym (od 1 stycznia do 31 grudnia 2015 r.) Wnioskodawca zatrudniał mniej niż 250 osób a ponadto jego przychody ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczały równowartości w złotych 50 milionów euro zaś suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec 2015 r. nie przekroczyła równowartości w złotych 43 milionów euro. Większościowym udziałowcem Wnioskodawcy jest spółka, która nie jest mikroprzedsiębiorcą, ani małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej powołanych w art. 18 ust. 7 pkt 2 lit. a updop.

W tym stanie faktycznym Wnioskodawca rozważa skorzystanie za 2016 r. i za lata następne z ulg na działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 18d updop.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może stosować limit odliczenia kosztów kwalifikowanych wynoszący 20% tych kosztów, o którym mowa w art. 18d ust. 7 pkt 2 lit. a updop jako mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca pomimo, że jego większościowym udziałowcem jest spółka, która nie jest mikroprzedsiębiorcą ani małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5 stan faktyczny)

Zdaniem Wnioskodawcy, może stosować limit odliczenia kosztów kwalifikowanych wynoszący 20% tych kosztów, o którym mowa w art. 18d ust. 7 pkt 2 lit. a updop jako mikroprzedsiębiorca, mały lub średni przedsiębiorca pomimo, że jego większościowym udziałowcem jest spółka, która nie jest mikroprzedsiębiorcą ani małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 18d ust. 7 pkt 2 lit. a updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć w odniesieniu do kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4 i ust. 3, 20% tych kosztów - jeżeli podatnik jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy updop odsyłają w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 584 ze zm.).

Zgodnie z treścią przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej mikroprzedsiębiorca, mały przedsiębiorca oraz średni przedsiębiorca zostali zdefiniowani w sposób następujący:

Zgodnie z art. 104 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, za mikroprzedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1. zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz
2. osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.

Stosownie do art. 105 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1. zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz
2. osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro.

Ponadto zgodnie z art. 106 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, za średniego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1. zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz
2. osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 43 milionów euro.

Jednocześnie z art. 4 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wynika, że przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Z przepisów tych, koniecznych do prawidłowego zinterpretowania art. 18d ust. 7 pkt 2 lit. a updop wynika zatem, że Wnioskodawca jako osoba prawna powinien brać pod uwagę jedynie swoje średnioroczne zatrudnienie oraz swój roczny obrót netto i sumę aktywów bilansu wymienione w powołanych przepisach ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Fakt, że większościowym udziałowcem Wnioskodawcy jest spółka, która nie jest mikroprzedsiębiorcą ani małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej nie ma znaczenia dla stosowania przez Wnioskodawcę przepisu art. 18d ust. 7 pkt 2 lit. a updop, o odliczeniu kosztów kwalifikowanych. Zatem Wnioskodawca jeżeli spełnia kryteria mikroprzedsiębiorcy, małego przedsiębiorcy lub średniego przedsiębiorcy zgodnie z powołanymi przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej może odliczyć 20% kosztów kwalifikowanych o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2-4 i w ust. 3 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytań nr 1-4 (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe), nr 5 (zdarzenie przyszłe) oraz nr 6 (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe), wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymit.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach