Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca, jako komplementariusz Spółki SPK uprawniony jest d... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 07.04.2015, sygn. ITPB3/4510-18/15/DK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca, jako komplementariusz Spółki SPK uprawniony jest do korzystania ze zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy, w związku z art. 12 ustawy o SSE, które to zwolnienie rozliczane jest na poziomie wspólników Spółki SPK, zgodnie z art. 5 ust. 2 Ustawy?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2015 r. (data wpływu 13 stycznia 2015 r.), dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy przez Spółkę jako wspólnika spółki komandytowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2015 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy przez Spółkę jako wspólnika spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca X Spóła z ograniczona odpowiedzialnością z siedzibą w Z (dalej: Wnioskodawca), podlega na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) dalej: Ustawa.

Wnioskodawca jest komplementariuszem w spółce komandytowej działającej pod firmą Y z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w Z (dalej: Spółka SPK).

Spółka SPK prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie Zezwolenia z dnia 18 czerwca 2014 roku wydanego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 października 2014 roku o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. 2007 r., Nr 42, poz. 274 z późn. zm.) dalej: ustawa o SSE.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

W odniesieniu do sformułowanego pytania Spółka wskazała, że w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca, jako komplementariusz Spółki SPK uprawniony jest do korzystania ze zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy, w związku z art. 12 ustawy o SSE, które to zwolnienie rozliczane jest na poziomie wspólników Spółki SPK, zgodnie z art. 5 ust. 2 Ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy za przyjęciem takiego stanowiska przemawiają następujące argumenty:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r., Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 i ust. 2 ustawy o SSE podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą o SSE, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy. Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników oraz dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, jest udzielane przedsiębiorcom. Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. 2013 r., poz. 672 z późn. zm.) jest zaś osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Z powyższego jednoznacznie wynika, że zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie SSE otrzymuje dany podmiot występujący, jako przedsiębiorca, niezależnie od formy prawnej w której działalność gospodarcza jest przez niego wykonywana (spółka kapitałowa, spółka osobowa).

Spółka SPK, jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiada na gruncie podatków dochodowych zdolności podatkowej. Tym samym z punktu widzenia podatków dochodowych podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki, a nie spółka. Sposób opodatkowania dochodu (przychodu) z tytułu udziału w spółce komandytowej, będzie uzależniony od prawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba prawna, to dochód (przychód) z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W powyższych okolicznościach za prawidłowe uznać należy stanowisko, że Wnioskodawca jako komplementariusz Spółki SPK będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy. Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 5 ust. 1 Ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Z kolei ust. 2 przywołanego wyraźnie stanowi, że zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają również liczne interpretacje podatkowe organów podatkowych m. in.:

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 stycznia 2008 roku, w sprawie IPPB1/415-413/07-2/AG;

Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 19 czerwca 2009 roku, w sprawie ITPB3/423-178/09/DK;

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 listopada 2010 roku, w sprawie IBPBI/1/415-817/10/KB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie