Temat interpretacji
ustalenia, czy Wnioskodawca jest obowiązany jako płatnik do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od należności dotyczącej dostawy towarów, która zawiera wynagrodzenie za zapewnienie transportu lotniczego towarów przez kontrahenta zagranicznego
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 12 września 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 16 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest obowiązany jako płatnik do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od należności dotyczącej dostawy towarów, która zawiera wynagrodzenie za zapewnienie transportu lotniczego towarów przez kontrahenta zagranicznego (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1) jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 września 2016 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest obowiązany jako płatnik do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od należności dotyczącej dostawy towarów, która zawiera wynagrodzenie za zapewnienie transportu lotniczego towarów przez kontrahenta zagranicznego.
We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadającą w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. Ponadto Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność głównie w zakresie produkcji maszyn, a także produkcji i obróbki wyrobów metalowych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca pozyskuje towary od kontrahentów zagranicznych, zarówno kontrahentów z UE jak i spoza UE. Kupowane towary są transportowane od kontrahenta, z innego kraju UE lub spoza UE do Polski (do siedziby Wnioskodawcy).
Często zdarza się, że kontrahent będący dostawcą towarów, obciąża Wnioskodawcę opłatą za transport towarów. Kontrahent organizuje transport przy wykorzystaniu podmiotów trzecich - w tym przedsiębiorstw żeglugi morskiej i powietrznej. Zdarza się, że wysokość wynagrodzenia za transport jest wyodrębniona na fakturze od kontrahenta - jest wskazana jego wysokość w odrębnej pozycji. Zdarzają się również sytuacje, że kontrahenci nie wyodrębniają na fakturach wysokości wynagrodzenia za transport, rozliczając je w wartości towaru.
Kontrahenci zagraniczni Wnioskodawcy dostarczający towar na jego rzecz prowadzą własną działalność produkcyjną i/lub handlową.
Kontrahenci zagraniczni przesyłając towar do Polski organizują transport, przy czym Wnioskodawca nie ma informacji, czy w tym zakresie łączy ich stosunek prawny z przedsiębiorstwami świadczącymi usługi transportowe, czy też korzystają z usług pośredników. Wnioskodawca nie ma żadnego wpływu na wybór podmiotu świadczącego usługi transportowe, nie wiąże go także z przedsiębiorstwem świadczącym te usługi żadna umowa. Wnioskodawca jest jedynie obciążany opłatą za transport przez kontrahenta zagranicznego, który transport zapewnia. Wynagrodzenie jest płatne wyłącznie na rzecz kontrahenta sprzedającego towar.
Z okoliczności wykonywanego transportu wynika, że co najmniej część transportu ma charakter lotniczy lub morski. Jak wskazano powyżej, kontrahenci zagraniczni prowadzą działalność produkcyjną i/lub handlową, w szczególności nie prowadzą działalności w zakresie żeglugi powietrznej ani morskiej. Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy wypłata wynagrodzenia za transport, który zapewnia we własnym zakresie zagraniczny kontrahent, będzie związana z obowiązkiem pobrania i wpłacenia podatku u źródła po stronie Wnioskodawcy.
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:
- Czy po stronie Wnioskodawcy wypłacającego wynagrodzenie z tytułu dostawy towarów, które zawiera również wynagrodzenie za zapewnienie transportu lotniczego towarów przez kontrahenta zagranicznego, powstały obowiązki wskazane w art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. obowiązki płatnika - pobrania i przekazania kwoty tzw. podatku u źródła na rachunek właściwego urzędu skarbowego?
- Jakie dodatkowe obowiązki ciążą na Wnioskodawcy, w sytuacji w której w opisanym stanie faktycznym, wypłata wynagrodzenia za zapewnienie transportu, wypłacana na rzecz zagranicznego kontrahenta, będzie powodowała powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązków wskazanych w art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. obowiązków płatnika w zakresie podatku u źródła?
Zdaniem Wnioskodawcy, po jego stronie jako wypłacającego wynagrodzenie z tytułu dostawy towarów, które zawierało również wynagrodzenie za zapewnienie transportu lotniczego towarów przez kontrahenta zagranicznego, nie powstały obowiązki wskazane w art. 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: updop) tj. obowiązki płatnika - pobrania i przekazania kwoty podatku na rachunek właściwego urzędu skarbowego.
W opisanej sytuacji mamy do czynienia z płatnością za towar, a także płatnością za zapewnienie transportu towarów przez kontrahenta zagranicznego, przy czym transport ma w całości lub co najmniej w części charakter lotniczy. Aby ustalić czy przedmiotowe świadczenia powodują powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika, należy zweryfikować katalog wskazany w przepisie art. 21 updop.
Należności wypłacane przez Wnioskodawcę nie są płatnościami za użytkowanie (prawo do użytkowania) urządzenia przemysłowego, w tym środka transportu (art. 21 ust. 1 pkt 1 updop). W opisanym stanie faktycznym nie występują również przychody ze świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2 lub 2a updop.
Nie są to także opłaty za wywóz ładunków przyjętych w polskich portach (art. 21 ust. 1 pkt 3 updop), gdyż są to towary importowane do Polski przez Wnioskodawcę.
Należy również zauważyć, że wynagrodzenie za zapewnienie transportu jest wypłacane na rzecz kontrahentów zagranicznych, którzy nie są zagranicznymi przedsiębiorstwami żeglugi powietrznej. Wnioskodawca nie będzie wypłacał wynagrodzenia na rzecz zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej. W konsekwencji wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz zagranicznego kontrahenta nie jest objęte dyspozycją przepisu art. 21 ust. 1 pkt 4 updop. Nie występują więc tutaj żadne przychody, które podlegałyby podatkowi u źródła, zgodnie z polską ustawą. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie musi pobierać podatku u źródła od wypłacanych kontrahentom zagranicznym przychodów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zakres podmiotowy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej updop), jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 updop, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ograniczony obowiązek podatkowy.
W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 updop.
Przepis art. 21 ust. 1 updop stanowi, że podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:
1. z odsetek, z praw autorskich lub praw
pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i
wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności
za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za
użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym
także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za
informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie
przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2. z opłat za
świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub
sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą,
organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych
prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych
lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2a. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania
rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli,
przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania
personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym
charakterze
- ustala się w wysokości 20% przychodów;
3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów
przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne
przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i
pasażerów tranzytowych,
4. uzyskanych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi
powietrznej
- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
Stosownie do art. 21 ust. 2 updop przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.
Na podstawie art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, posiadającą w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca kupuje towary od kontrahentów zagranicznych, zarówno z UE jak i spoza UE. Towary te są transportowane od kontrahenta, z innego kraju do siedziby Spółki. Kontrahent będący dostawcą towarów, obciąża Spółkę opłatą za transport towarów. Kontrahent organizuje transport przy wykorzystaniu podmiotów trzecich - w tym przedsiębiorstw żeglugi powietrznej. Wysokość wynagrodzenia za transport jest wyodrębniona na fakturze od kontrahenta w odrębnej pozycji lub w wartości towaru. Wnioskodawca nie ma żadnego wpływu na wybór podmiotu świadczącego usługi transportowe, nie wiąże go także z przedsiębiorstwem świadczącym te usługi żadna umowa. Spółka jest jedynie obciążana opłatą za transport przez kontrahenta zagranicznego. Wynagrodzenie jest płatne wyłącznie na rzecz kontrahenta sprzedającego towar. Kontrahenci zagraniczni nie prowadzą działalności w zakresie żeglugi powietrznej.
Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym jest przychód (wynagrodzenie) uzyskane przez kontrahenta zagranicznego z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop. Koszty dodatkowe, w niniejszej sytuacji usługa transportu lotniczego do siedziby polskiej Spółki nie mieści się w kategorii przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymienionych w art. 21 ust. 1 updop.
Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne i przedstawiony stan faktyczny, należy wskazać, że w sytuacji dostawy towarów, która zawiera również wynagrodzenie za zapewnienie transportu lotniczego towarów przez kontrahenta zagranicznego Spółka jako płatnik nie jest zobowiązana do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od usługi transportu.
W świetle powyższego stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.
Z uwagi na to, że stanowisko Wnioskodawcy objęte zakresem pytania oznaczonego we wniosku nr 1 uznano za prawidłowe, ocena stanowiska w zakresie pytania nr 2 stała się bezprzedmiotowa.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Nadmienia się, że w zakresie pytań 3, 4 wydano odrębne rozstrzygnięcia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice,po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach