Temat interpretacji

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup został częściowo sfinansowany dotacją.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup został częściowo sfinansowany dotacją jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup został częściowo sfinansowany dotacją.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest komplementariuszem w spółce X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: spółka).

Wnioskodawca ujmuje w swoim rachunku podatkowym przychody oraz koszty podatkowe spółki pomnożone przez udział procentowy wynikający z umowy spółki, który wynosi 2%.

Podstawowym przedmiotem działalności spółki jest prowadzenie szkoły doskonalenia techniki jazdy.

Spółka zamierza sprzedać środki trwałe, których zakup został częściowo sfinansowany dotacją z Unii Europejskiej.

Środki trwałe, o których mowa, były zakupione w latach 2011-2013 roku, zostały zakwalifikowane do odpowiednich grup zgodnie z klasyfikacją środków trwałych. Spółka prowadzi działalność z wykorzystaniem tych środków trwałych.

Fakt otrzymania dotacji nie miał wpływu na wartość początkową kupionych środków trwałych ani wielkość odpisów amortyzacyjnych wykazywanych w ewidencji środków trwałych spółki.

Do chwili obecnej środki trwałe są używane i amortyzowane, przy czym część odpisów amortyzacyjnych nie stanowi kosztu uzyskania przychodów.

Otrzymana dotacja na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest wolna od podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup częściowo został sfinansowany dotacją kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem...

Zdaniem Wnioskodawcy w momencie sprzedaży środka trwałego dofinansowanego dotacją, za koszty uzyskania przychodów należy uznać wydatek na jego nabycie stanowiący jego wartość początkową (w tym sfinansowaną dotacją) pomniejszoną o sumę dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów).

Uwzględniając powyższe wskazać należy, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia środków trwałych w tej części ich wartości, która odpowiada wydatkom poniesionym na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikom w jakiejkolwiek formie.

Tak więc nie są kosztem uzyskania przychodu odpisy amortyzacyjnej w części zwróconej spółce w postaci dofinansowania.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera pewne ograniczenia dotyczące możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych według zasad określonych w art. 16a16m. Tak więc nie są kosztem podatkowym odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości środka trwałego, która została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od tej części wartości początkowej zakupionego środka trwałego, która została objęta dofinansowaniem (dotacja), nie mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z uzyskanym dofinansowaniem na zakup środka trwałego Wnioskodawca rozpoznał przychód podatkowy wolny od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast część odpisów amortyzacyjnych nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Należy stwierdzić, że kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży środka trwałego sfinansowanego częściowo z dotacji będzie wartość, która odpowiada wydatkom poniesionym na jego zakup (niezależnie od źródła ich finansowania), tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na to, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne potwierdzające stanowisko Wnioskodawcy wydane w analogicznych stanach faktycznych. Są to następujące interpretacje: IBPB-1-3/4510-435/15/APO wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach dnia 7.12.2015 oraz IPTPB3/4510-150/15-4/PM wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi dnia 16.07.2015.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku jak we wstępie, że kosztem uzyskania przychodu będzie wartość, która odpowiada wydatkom poniesionym na zakup środków trwałych stanowiący ich wartość początkową, w tym sfinansowana dotacją, pomniejszoną o sumę dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych, ponieważ na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych, który jest przepisem szczególnym Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia całej, niezamortyzowanej wartości środków trwałych do kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu