Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na organizację spotkań dla dystrybutorów produktów (spotkań szkoleniowych)... - Interpretacja - IPPB5/4510-542/15-2/AK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 31.07.2015, sygn. IPPB5/4510-542/15-2/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na organizację spotkań dla dystrybutorów produktów (spotkań szkoleniowych).

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2015 r. (data wpływu 15 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na organizację spotkań dla dystrybutorów produktów (spotkań szkoleniowych) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na organizację spotkań dla dystrybutorów produktów (spotkań szkoleniowych).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

J. Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na dystrybucji ekspresów do kawy marki J., akcesoriów do ekspresów do kawy, a także zastawy stołowej oraz kawy. Ponadto, Spółka prowadzi działalność usługową w zakresie pomocy w doborze odpowiedniego urządzenia oraz naprawy urządzeń (ekspresów do kawy). Ekspresy do kawy dystrybuowane i serwisowane przez Spółkę są produktami spółki matki Spółki, szwajcarskiego podmiotu J. AG.

W ramach i na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółka organizuje spotkania informacyjne dla dystrybutorów produktów marki J., z którymi Spółka ma zawarte umowy o współpracy. Podczas takich spotkań odbywa się część szkoleniowa, w trakcie której omawiane są aspekty techniczne oraz innowacyjność produktów, nowości produktowe. Ponadto, dystrybutorzy szkoleni są w zakresie jakości produktów, co jest wpisane w politykę marketingową stworzoną dla produktów marki J., która opiera się przede wszystkim na jakości produktów nie podejmując rywalizacji cenowej z produktami niższej jakości. Poza częścią szkoleniową (prezentacyjną), w czasie spotkania odbywa się również część konsumpcyjna, podczas której uczestnikom podawane są posiłki oraz napoje gorące i zimne. Celem, który przyświeca organizacji tej części jest stworzenie warunków do konsultacji indywidualnych dystrybutorów z przedstawicielami Spółki, z innymi dystrybutorami, ale nade wszystko z baristami, którzy prezentują sposoby parzenia kawy, które to nie ograniczają się do zaparzenia tzw. "małej czarnej. Podkreślić należy, że bariści przedstawiają najlepsze sposoby parzenia (m.in. grubość mielenia kawy, odpowiednia temperatura wody, czas wyparzania itp.), ukazywane są różne zastosowania kawy, np. do drinków bezalkoholowych, a wszystko to służy przygotowaniu dystrybutorów do jak najbardziej efektywnej prezentacji ekspresów marki J., które w założeniu są urządzeniami klasy premium pozwalającymi na zaspokojenie wymagań nawet najbardziej wybrednych smakoszy kawy.

Właśnie ze względu na założenia marketingowe, zamiar dotarcia z urządzeniami premium o znacznie wyższej jakości, ale i o wyższej cenie niż produkty masowe, Spółka podejmuje działania mające na celu przekonanie do tej prawdy dystrybutorów i nauczenie ich działań pozwalających na realizację takiej polityki marketingowej.

Zatem powyższe działania mają na celu głównie przygotowanie do sprzedaży, promocji, reklamy, również poprzez przekonanie w pierwszej kolejności samych dystrybutorów, budowanie marki na rynku oraz kreowanie właściwych relacji z dystrybutorami.

W ramach założeń marketingowych całej grupy, w której funkcjonuje Spółka, istotnym jest także, że dystrybutor przekonany do produktu, który oferuje, to najlepszy przedstawiciel handlowy.

Na wydatki na organizację powyższych spotkań szkoleniowych składają się m.in. wydatki na wynajem sali, sprzętu, wynagrodzenie dla osoby prowadzącej prezentację (w tym baristów), wydatki na posiłek oraz napoje zimne i gorące. Są to wydatki niezbędne do efektywnej sprzedaży takich urządzeń jakimi są ekspresy do kawy klasy premium.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z organizacją spotkań dla dystrybutorów produktów mogą być przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z organizacją spotkań dla dystrybutorów produktów marki J.

W myśl art. 15 ust. 1 (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Stosownie natomiast do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mając na uwadze, że aby wydatek mógł być kosztem uzyskania przychodów, powinien być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów wskazać trzeba, że nie powinno budzić wątpliwości, iż Spółka, (przy kierowaniu się zasadą grupy, że dobry dystrybutor to dystrybutor przekonany do produktu) organizując wymienione w opisie stanu faktycznego spotkanie, ponosi związane z nimi koszty w celu osiągnięcia przychodu. Głównym zadaniem dystrybutorów (przedstawicieli handlowych) Spółki jest sprzedaż produktów marki J., a żeby dobrze opisać produkt i zachęcić potencjalnego klienta do jego zakupu, trzeba samemu być przekonanym co do jego jakości oraz wartości. Należy znać jego zalety i działanie na tyle dobrze, żeby móc następnie przekonać potencjalnego klienta, że to jest właśnie ten produkt, którego on potrzebuje. W związku z tym, spotkania mające na celu przygotowanie dystrybutorów do prezentacji, a następnie sprzedaży produktów Spółki, organizowane są jedynie w celu podniesienia efektywności sprzedaży produktów.

Pogląd Spółki był wielokrotnie przedstawiany i popierany przez organy podatkowe oraz sądy administracyjne. Według Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja indywidualna z dnia 27 listopada 2008 r., znak: ILPB3/423-518/08-4/MC), koszty przedmiotowych szkoleń, spotkań promocyjnych, targów, obejmujące wydatki na przejazd, zakwaterowanie oraz wyżywienie uczestników, pod warunkiem, że nie noszą one znamion reprezentacji, można zakwalifikować do kosztów reklamy i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki, jeżeli spotkania te mają na celu osiągnięcie przychodów, stosownie do omawianego art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (...).

Problem definicji pojęcia "reprezentacji był przedmiotem zmagań wielu organów podatkowych, a także sądów administracyjnych (w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego). Ze względu na fakt, że ustawodawca nie wprowadził do ustawy o CIT definicji rozumienia powyższego pojęcia przez prawo podatkowe, należy oprzeć się na wykładni dokonanej przez sądy oraz doktrynę, a także organy podatkowe. Przede wszystkim, należy na wstępie przytoczyć wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, który niejako stał się fundamentem rozumienia pojęcia reprezentacji, z dnia 17 czerwca 2013 r. o sygn. akt: II FSK 702/11, w którym NSA stwierdził, że: "Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności. W tym celu należy odwołać się do etymologii tego terminu. Wyraz reprezentacja pochodzi od łacińskiego repraesentatio oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że reprezentacja w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika na potrzeby ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie "reprezentacji" kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia. Ponownie należy podkreślić, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy."

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wydatki związane z organizacją spotkania, w tym ponoszone w związku z zapewnieniem posiłków oraz napojów podczas spotkań nie stanowią kosztów reprezentacji. Nie mają one na celu budowania wizerunku firmy ani ukazania wystawności firmy. Spotkania dla istniejących dystrybutorów są organizowane wyłącznie w remach realizacji działań sprzedażowo - reklamowych dotyczących produktów J. Kluczowe znaczenie ma bowiem to, że tylko dystrybutorzy znający produkty, ich zalety, mocne strony ale nade wszystko strategię Spółki i grupy, w ramach której funkcjonuje i mając pełne przekonanie o jakości dystrybuowanych produktów, mogą efektywnie prowadzić sprzedaż takich urządzeń. To z kolei w bezpośredni sposób przekłada się na poziom sprzedaży Spółki i wysokość osiąganych przez nią przychodów.

Dodatkowo, należy zaznaczyć, że ze względu na przedmiot sprzedaży (ekspresy do kawy), część w ramach której serwowane są poczęstunki, prowadzone są prezentacje baristów bezpośrednio wpisuje się w działania marketingowe i nie może implikować takich skutków jak np. bankiet po konferencji organizowanej przez firmę innej branży. Głównym bowiem celem tej części spotkania, jak zostało wspomniane już wcześniej, jest prezentacja produktów, możliwość indywidualnych konsultacji a także przedstawianie przez baristów szerokiej gamy zastosowania kawy oraz sposobów jej zaparzania.

W wyroku z dnia 14 lipca 2014 r., o sygn. akt: I SA/Wr 1481/14, WSA we Wrocławiu zaznaczył, że: Może budzić trudności rozróżnienie kosztów reprezentacji i reklamy w sytuacji, gdy organizowane przez podatnika wydarzenie konferencyjne zawiera w swojej treści i formie zarówno elementy reklamy (wykłady, dyskusje, wymianę doświadczeń m.in. powiązanych z prezentacją informacji o produkowanych przez podatnika wyrobach), jak i reprezentacji (m.in. zorganizowanie w trakcie konferencji bankietu, catering). W takiej sytuacji o zaliczeniu wydatków do kosztów uzyskania przychodów powinno zdecydować to, jaki element tej imprezy ma charakter dominujący. Jeżeli jest nim reklama to wydatki z tą imprezą powinny być zaliczone do kosztów uzyskania, jeżeli reprezentacja - wydatki te powinny być z tych kosztów wyłączone na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851).(...) Podatnik ma prawo swobodnie dokonywać oceny co do tego, jaki koszt jest celowy z punktu widzenia osiągnięcia przychodu. Ocena ta winna być respektowana przez organy podatkowe, chyba, że podejmowane przez podatnika działania nie są możliwe do zaakceptowania z punktu widzenia wzorca racjonalnie działającego podmiotu, stosującego zasady prawidłowej gospodarki i mającego standardową wiedzę o zależnościach między kosztem a przychodem, jaką podatnik mógł mieć w chwili ponoszenia kosztu.

Mając na uwadze powyższe i odnosząc się do niniejszej sprawy jednoznacznie należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację spotkania dla dystrybutorów produktów marki J., służące intensyfikacji sprzedaży, a jednocześnie nie powiązane z reprezentacją, mogą być przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 481 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie