Czy odsetki od środków finansowych zgromadzonych przez osoby fizyczne tworzące Wspólnotę Mieszkaniową na pokrycie własnych zobowiązań wobec części wsp... - Interpretacja - IPTPB3/423-90/11-4/MF

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 23.09.2011, sygn. IPTPB3/423-90/11-4/MF, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

Czy odsetki od środków finansowych zgromadzonych przez osoby fizyczne tworzące Wspólnotę Mieszkaniową na pokrycie własnych zobowiązań wobec części wspólnej nieruchomości, oraz utrzymanie własnych lokali, chwilowo zgromadzonych na rachunku lokacyjnym podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2011 r. (data wpływu 17 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku lokacyjnym jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku lokacyjnym.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), wezwaniem z dnia 4 sierpnia 2011 r. wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia (skutecznie doręczonym w dniu 9 sierpnia 2011 r.).

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 17 sierpnia 2011 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w polskiej placówce pocztowej 12 sierpnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wspólnota Mieszkaniowa, zgodnie z ustawą o własności lokali, zarządza częściami wspólnymi i zasobami mieszkaniowymi, a członkowie Wspólnoty zobowiązani są do wnoszenia opłat na pokrycie kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Opłaty wnoszone są z góry co miesiąc i wpływają na bieżący rachunek bankowy, gdzie są przechowywane, a następnie wydatkowane na pokrycie zobowiązań Wspólnoty wobec dostawców materiałów i usług.

Środki finansowe pochodzą z wpłat właścicieli na utrzymanie części wspólnej, własnych lokali (około 60-70 % całości wpłat) oraz wpłat za wynajem powierzchni wspólnej pod instalację anteny telefonii komórkowej (około 2,5 %).

Środki finansowe wymagają gromadzenia przez dłuższy okres czasu ze względu na znaczną wysokość napraw i remontów. Z tego powodu część środków przechowywana jest na bieżącym rachunku bankowym, a część zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki, gromadzona jest na rachunku lokacyjnym.

Wspólnota prowadzi działalność bezwynikową a zatem różnica pomiędzy kosztami i przychodami zwiększa odpowiednio koszty lub przychody roku następnego i po każdym zakończeniu roku kalendarzowego podlega rozliczeniu z właścicielami.

Odsetki uzyskane od środków zgromadzonych na rachunku lokacyjnym były dotychczas traktowane jako dochód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Wspólnotę Mieszkaniową tworzą tylko właściciele lokali mieszkalnych i nie ma żadnego lokalu o innym przeznaczeniu.

Środki finansowe pochodzące z wpłat właścicieli gromadzone są na bieżącym rachunku bankowym i przeznaczane są na pokrycie bieżących comiesięcznych zobowiązań. Część środków pieniężnych przeznaczonych na pokrycie kosztów większych napraw i remontów przekazywana jest na rachunek lokacyjny. Jest to rachunek dodatkowy do rachunku podstawowego. Rachunek lokacyjny pozwala na szybką orientację o wysokości środków na remonty. Ponadto oprocentowanie tego rachunku jest znacznie korzystniejsze (4% w stosunku rocznym) niż rachunku podstawowego (0,007143% w stosunku rocznym). Z rachunku lokacyjnego Wspólnota może w każdej chwili skorzystać, gdyż środki tam lokowane nie są blokowane. Dodatkowym warunkiem dotyczącym rachunku lokacyjnego jest to, iż tylko jedna wypłata w miesiącu jest wolna od prowizji, natomiast każda następna już generuje koszty. Na rachunek lokacyjny Wspólnota może dokonać przesunięcia środków z rachunku podstawowego w każdej kwocie i w dowolnym dniu.

Rachunek lokacyjny nie spełnia kryteriów dla lokat bankowych, gdyż na lokatach środki są blokowane w określonej kwocie i na określony czas.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odsetki od środków finansowych zgromadzonych przez osoby fizyczne tworzące Wspólnotę Mieszkaniową na pokrycie własnych zobowiązań wobec części wspólnej nieruchomości, oraz utrzymanie własnych lokali, chwilowo zgromadzonych na rachunku lokacyjnym podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, środki finansowe zgromadzone na rachunku lokacyjnym jako pochodzące z wpłat czynszowych i odsetki uzyskane od tych środków stanowią dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Dochód ten podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych reguluje ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), określając sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną.

Zgodnie z art. 6 ww. ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zatem zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali o innym przeznaczeniu. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej, będącego prawem związanym z własnością lokalu (art. 3 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 3 ust. 2-3 ww. ustawy, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ww. ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem lokalu, a także uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatnych z góry do dnia 10 każdego miesiąca, co wskazuje art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Przepis zawarty w art. 14 tejże ustawy stanowi natomiast, iż na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

  1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
  2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
  3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
  4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
  5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Zgodnie natomiast z art. 30 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zarząd lub zarządca, któremu powierzono zarząd nieruchomością wspólną jest obowiązany dokonywać rozliczeń przez rachunek bankowy.

Wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 ww. ustawy wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca zamieścił otwarty katalog zdarzeń stanowiących przychód podatkowy, wskazując, iż przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto Wspólnoty Mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią w rozumieniu ustawy podatkowej przychód.

Natomiast wszelkie koszty ponoszone przez Wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem są kosztami uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego od osób prawnych są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyjątkiem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Przedmiotem powyższego zwolnienia jest zatem, dochód uzyskany przez wskazane w powołanym przepisie podmioty ze źródła, jakim jest działalność w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jeżeli został przeznaczony na cele preferowane przez ustawodawcę, tj. cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Wobec tego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

  • gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz
  • innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz zasobów mieszkaniowych. Odnosząc się do znaczenia tych pojęć funkcjonującego w języku powszechnym, należy przyjąć, że gospodarka w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś, zasób to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś, natomiast mieszkanie to pomieszczenie, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl; Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo PWN 1996, pod red. M. Szymczaka). Przymiotnik mieszkaniowy, mieszkaniowe określa zatem rzeczy związane z mieszkaniem, odnoszące się do mieszkania.

Zatem termin zasoby mieszkaniowe dotyczy obiektów mieszkalnych, przeznaczonych do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych.

Wobec powyższego, gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje zarządzanie i dysponowanie zgromadzonym zbiorem rzeczy, służących celom mieszkaniowym lub związanych z zamieszkiwaniem. Jej istota sprowadza się działań służących prawidłowej eksploatacji tych zasobów i utrzymaniu substancji mieszkaniowej w stanie niepogorszonym.

Uwzględniając charakter opłat wnoszonych przez właścicieli lokali oraz pokrywanych z nich kosztów, uzasadnione jest rozumienie pojęcia zasoby mieszkaniowe, użytego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie tylko jako obejmującego lokale mieszkalne, ale również innego rodzaju pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Wobec powyższego, przez zasoby mieszkaniowe należy rozumieć:

  1. znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,
  2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, spółdzielni mieszkaniowej, wspólnot mieszkaniowych; kotłownie i hydrofornie wolnostojące; osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
  3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak np.: zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki oraz inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.

Związane z wyżej wymienionymi budynkami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze, odsetki za zwłokę od nieterminowych ich wpłat) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny jest od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Podsumowując, powołany wyżej przepis reguluje zwolnienie o charakterze podmiotowo przedmiotowym. Dotyczy ono bowiem wskazanej w nim grupy podmiotów, do której należą m.in. wspólnoty mieszkaniowe i jednocześnie obejmuje określoną kategorię ich dochodów, tj. dochodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Dodatkowo w celu skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochody te muszą zostać przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych oraz nie mogą pochodzić z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa uzyskuje środki finansowe z wpłat właścicieli lokali mieszkalnych oraz wpłat za wynajem powierzchni wspólnej pod instalację anteny telefonii komórkowej.

Wnioskodawca wskazuje, iż środki finansowe pochodzące z wpłat właścicieli gromadzone są na bieżącym rachunku bankowym i przeznaczane są na pokrycie bieżących comiesięcznych zobowiązań. Część środków pieniężnych przeznaczonych na pokrycie kosztów większych napraw i remontów, przekazywana jest na rachunek lokacyjny, który jest rachunkiem dodatkowym do rachunku podstawowego. Rachunek lokacyjny pozwala na szybką orientację o wysokości środków na remonty. Ponadto oprocentowanie tego rachunku jest znacznie korzystniejsze (4% w stosunku rocznym) niż rachunku podstawowego (0,007143% w stosunku rocznym). Z rachunku lokacyjnego Wspólnota może w każdej chwili skorzystać, gdyż środki tam lokowane nie są blokowane. Dodatkowym warunkiem dotyczącym rachunku lokacyjnego jest to, iż tyko jedna wypłata w miesiącu jest wolna od prowizji, natomiast każda następna już generuje koszty. Na rachunek lokacyjny Wspólnota może dokonać przesunięcia środków z rachunku podstawowego w każdej kwocie i w dowolnym dniu.

Obowiązek posiadania rachunku bankowego przez wspólnotę mieszkaniową i dokonywania za jego pośrednictwem bieżących wpłat i wypłat środków pieniężnych, wynika z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o własności lokali.

Jeśli odsetki uzyskane z tytułu posiadania bieżącego rachunku bankowego są związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi, tzn. ich źródłem są wpływy z opłat wnoszonych przez członków wspólnoty (właścicieli lokali mieszkalnych), bądź z innych tytułów związanych z ww. lokalami mieszkalnymi i innymi pomieszczeniami stanowiącymi zasoby mieszkaniowe, to otrzymane z tego tytułu środki będą miały wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki, który zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlega zwolnieniu z opodatkowania, o ile zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych Wspólnoty.

Rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie wymaga jednak kwestia, czy w przypadku odsetek od środków finansowych zgromadzonych na rachunku lokacyjnym, których kapitał stanowiły przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, zastosowanie znajdzie przepis art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że tego typu przychody, jak odsetki od środków zgromadzonych na rachunku lokacyjnym zaliczane są do kategorii przychodu uzyskanego z kapitałów i nie można uznać, iż uzyskane zostały z działalności określonej w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy. Źródłem przedmiotowych odsetek jest działalność polegająca na operacjach finansowych lokowania środków majątkowych uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w celu pomnożenia pochodzącego z niej kapitału.

Posiadanie rachunku lokacyjnego jako dodatkowego do rachunku podstawowego nie jest niezbędne dla prowadzenia działalności związanej z gospodarką zasobami mieszkaniowymi. Rachunek lokacyjny będący kontem dodatkowym do rachunku bieżącego stanowi ofertę banku umożliwiającą dokonywanie operacji w celu korzystniejszego pod względem oprocentowania ulokowania zgromadzonych środków pieniężnych.

Nie można więc uznać, iż dochód powstały z tytułu odsetek od środków finansowych zgromadzonych na rachunku lokacyjnym pochodzi z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Dochodami z prowadzenia gospodarki zasobami mieszkaniowymi są przychody uzyskane bezpośrednio z tytułu korzystania z zasobów mieszkaniowych (zaliczki, opłaty) pomniejszone o koszty związane z utrzymaniem tych zasobów. Tylko taki dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, o jakim stanowi treść art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wszelkie inne przychody skutkują po stronie podmiotów, określonych w powołanym wyżej artykule, powstaniem obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych. O zwolnieniu podatkowym nie mogą bowiem decydować okoliczności nie objęte treścią norm prawnych określających zasady zwolnienia.

Powyższy fakt wyklucza zatem zastosowanie w przedmiocie sprawy zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Bez znaczenia pozostaje w tej sytuacji także cel przeznaczenia uzyskanych środków, gdyż nie został spełniony warunek co do źródła ich pochodzenia.

Należy zauważyć, iż przepis art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza zwolnienie od podatku, uzależniając je od źródła dochodu jakim jest dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Oznacza to, że nie każda aktywność Wspólnoty Mieszkaniowej generująca powstanie dochodu może korzystać ze zwolnienia. Wobec tego nie wszystkie racjonalne, uzasadnione ekonomicznie i gospodarczo działania podejmowane przez Wspólnotę skutkujące powstaniem dochodu powodują, iż zwolniony jest on od podatku, ale tylko te, których efektem jest uzyskanie dochodu wyłącznie (ściśle) z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Reasumując, odsetki od środków finansowych zgromadzonych na rachunku lokacyjnym, jako pochodzące z innego źródła niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, będą podlegały opodatkowaniu zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bez względu na cel, na jaki zostaną przeznaczone.

Ponadto należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenie sądu zostało wydane w indywidualnej sprawie, nie stanowi źródła prawa i nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Orzeczenie to jest cennym źródłem w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa ale nie jest wiążące w innych sprawach indywidualnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi