Temat interpretacji

1. Czy przedłożenie umowy Spółki wraz ze złożeniem zgłoszenia NIP-2 do sądu rejestrowego zgodnie z KSH oraz ustawą o KRS, które to dokumenty następnie sąd rejestrowy przekazał właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, jest równoznaczne z zawiadomieniem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 oraz ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1992 r., Nr 21 poz. 86 z późn. zm., dalej: ustawa o PDOP), a więc czy Spółka skutecznie poinformowała właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy, w konsekwencji czego pierwszy rok podatkowy Spółki trwał od dnia 6 grudnia 2010 r. do dnia 30 listopada 2011 r., zaś kolejny trwa od dnia 1 grudnia 2011 r., a skończy się dnia 30 listopada 2012 r., natomiast kolejne trwać będą każdorazowo od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada następnego roku?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11.09.2012 r. (data wpływu 17.09.2012 r.) oraz w piśmie z dnia 21.11.2012 r. (data nadania, data wpływu 23.11.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu zawiadomienia o wyborze roku podatkowego w formie złożenia w urzędzie skarbowym za pośrednictwem KRS umowy Spółki określającej przyjęte przez Spółkę ramy czasowe roku podatkowego wraz ze złożeniem zgłoszenia NIP-2 w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.09.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu zawiadomienia o wyborze roku podatkowego w formie złożenia w urzędzie skarbowym za pośrednictwem KRS umowy Spółki określającej przyjęte przez Spółkę ramy czasowe roku podatkowego wraz ze złożeniem zgłoszenia NIP-2 w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest osobą prawną, w której nierezydent w rozumieniu przepisów prawa dewizowego od momentu jej powstania pośrednio dysponuje co najmniej 5% głosów na zgromadzeniu wspólników. Spółka została zawiązana aktem notarialnym z dnia 6 grudnia 2012 r. W umowie Spółki przewidziano, że rok podatkowy Spółki trwa od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada każdego roku, zaś pierwszy rok podatkowy trwać będzie do dnia 30 listopada 2011 r.

Dnia 23 grudnia 2010 r. zgłoszono zawiązanie Spółki do właściwego sądu rejestrowego, tj. do Sądu Rejonowego Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego (dalej: sąd rejestrowy) w celu wpisania Spółki do Krajowego Rejestru Sądowego (dalej: KRS) zgodnie z dyspozycją art. 164 § 1 Ustawy Kodeks spółek handlowych (dalej: KSH) (Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r., Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.)). Dla celów dokonania zgłoszenia do KRS, Wnioskodawca, zgodnie z postanowieniami art. 167 § 1 pkt 1 KSH załączył m.in. umowę Spółki oraz, zgodnie z art. 19b ust. 1 pkt 3 Ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: ustawa o KRS), (Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 1997 r. Nr 121, poz. 769 z późn. zm.)) zgłoszenie identyfikacyjne (dalej: zgłoszenie NIP-2), o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (dalej: ustawa o NIP) (Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 1995 r. Nr 142, poz. 702 z późn. zm.)).

Wnioskodawca w zgłoszeniu NIP-2 wskazał Naczelnika Urzędu Skarbowego jako właściwego dla Wnioskodawcy naczelnika urzędu skarbowego (dalej: zgłoszenie NIP-2). Sąd rejestrowy nie stwierdził braków dokumentów dołączonych do zgłoszenia do KRS, w związku z czym nie wzywał do ich uzupełnienia.

Dnia 10 stycznia 2011 r. sąd rejestrowy wydał postanowienie o wpisaniu Spółki do KRS. Następnie, czyniąc zadość postanowieniom art. 19 ust. 1a pkt 2 (winno być art. 19b ust. 1a pkt 2) ustawy o KRS, sąd rejestrowy, działając z urzędu, przesłał zgłoszenie NIP-2 z wymaganymi dokumentami do wskazanego przez Wnioskodawcę naczelnika urzędu skarbowego. W dniu 27 stycznia 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego, powołując się na postanowienia ustawy Ordynacja Podatkowa (dalej: Ordynacja Podatkowa) (Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 1997 r., Nr 137 poz. 926 z późn. zm.) przekazał Naczelnikowi Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (tj. naczelnikowi tzw. dużego urzędu skarbowego) zgłoszenie NIP-2 Wnioskodawcy wraz z załącznikami (postanowieniem o wpisie Spółki do KRS, umową spółki oraz umową podnajmu zawartą przez Spółkę). Dnia 02 lutego 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał decyzję o nadaniu Wnioskodawcy numeru identyfikacji podatkowej (dalej: numer NIP).

W piśmie z dnia 21.11.2012 r. Wnioskodawca dokonał sprostowania informacji podanych w stanie faktycznym wniosku, tj. podał, iż omyłkowo wskazano, że Spółka została zawiązana aktem notarialnym z dnia 06.12.2012 r., podczas, gdy w rzeczywistości Spółka została zawiązana aktem notarialnym z dnia 06.12.2010 r. Podniesiono, iż omawiana pomyłka powstała w sposób niezamierzony. Spółka niniejszym wyjaśnia i wskazuje, że prawidłową datą zawarcia umowy spółki jest 06.12.2010 r.

Wnioskodawca uzupełnił także przedstawiony stan faktyczny i podał, że dnia 23 grudnia 2010 r. dokumenty rejestracyjne Spółki (m. in. umowa Spółki oraz zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2) zostały nadane w placówce Poczty do właściwego sadu rejestrowego, tj. do Sądu Rejestrowego Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego. Właściwy sąd rejonowy otrzymał powyższe dokumenty dnia 30.12.2012 r. Spółka dysponuje kopią potwierdzenia odbioru ww. zgłoszenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy przedłożenie umowy Spółki wraz ze złożeniem zgłoszenia NIP-2 do sądu rejestrowego zgodnie z KSH oraz ustawą o KRS, które to dokumenty następnie sąd rejestrowy przekazał właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, jest równoznaczne z zawiadomieniem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 oraz ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1992 r., Nr 21 poz. 86 z późn. zm., dalej: ustawa o PDOP), a więc czy Spółka skutecznie poinformowała właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy, w konsekwencji czego pierwszy rok podatkowy Spółki trwał od dnia 6 grudnia 2010 r. do dnia 30 listopada 2011 r., zaś kolejny trwa od dnia 1 grudnia 2011 r., a skończy się dnia 30 listopada 2012 r., natomiast kolejne trwać będą każdorazowo od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada następnego roku...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedłożenie zgłoszenia NIP-2 wraz z umową Spółki do sądu rejestrowego jest równoznaczne z zawiadomieniem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o PDOP. W związku z faktem, iż zawiadomienie to złożone zostało w sądzie rejestrowym w ciągu 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności przez Wnioskodawcę (zgodnie z art. 8 ust. 5 ustawy o PDOP), pierwszy rok podatkowy Spółki trwał od dnia 6 grudnia 2010 r. do dnia 30 listopada 2011 r. (zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o PDOP), zaś kolejny trwa od dnia 1 grudnia 2011 r., a skończy się dnia 30 listopada 2012 r., natomiast kolejne trwać będą od dnia 1 grudnia każdego roku do dnia 30 listopada roku następnego.

Uzasadnienie stanowiska podatnika

Podniesiono, iż na podstawie Ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 18, poz. 97 z późn. zm.)) w art. 19b ustawy o KRS dodano m.in. przepisy, które wprowadziły instytucję tzw. jednego okienka. Zgodnie z założeniem wspomnianej instytucji, podmiot rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej dokonując rejestracji dla celów właściwego rejestru przedsiębiorców (w przypadku Wnioskodawcy - składając zgłoszenie o wpis do KRS), składa jednocześnie wniosek rejestracyjny do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON), zgłoszenie płatnika składek w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych oraz zgłoszenie identyfikacyjne dla celów podatkowych (tj. zgłoszenie NIP-2). Zauważono, iż w okresie utworzenia Spółki, zgłoszenie w ramach tzw. jednego okienka było procedurą zasadniczą, a Spółka nie mogła dokonać zgłoszenia o wpis do KRS, a w rezultacie złożyć zgłoszenie NIP-2 w inny sposób.

Zdaniem Spółki biorąc pod uwagę regulację dot. instytucji jednego okienka, Wnioskodawca miał więc obowiązek załączenia do zgłoszenia do sądu rejestrowego także zgłoszenia NIP-2, które jest zgłoszeniem identyfikacyjnym dla celów podatkowych. Dodatkowo, poza zgłoszeniem NIP-2, zgodnie z art. 19b ust. 2 ustawy o KRS, do zgłoszenia o wpis do KRS należy dołączyć m.in. odpis umowy spółki, co stanowi powtórzenie regulacji zawartej w art. 167 KSH, jak również dokument potwierdzający uprawnienie do korzystania z lokalu, w którym znajduje się siedziba składającego wniosek. Podkreślono, iż do zgłoszenia o wpis do KRS Wnioskodawca załączył oba wymagane dokumenty.

Podniesiono, iż ustawa o KRS nakłada również na sąd rejestrowy pewne obowiązki. Zgodnie z art. 19b ust. 1a ustawy o KRS, po dokonaniu wpisu, sąd z urzędu przesyła zgłoszenie identyfikacyjne (zgłoszenie NIP-2) do wskazanego przez przedsiębiorcę naczelnika urzędu skarbowego wraz z odpisem postanowienia o wpisie i zaświadczeniem o dokonaniu wpisu. Zgodnie zaś z art. 19 ust. 3 (winno być art. 19b ust. 3) ustawy o KRS, sąd rejestrowy wraz ze zgłoszeniem identyfikacyjnym (zgłoszeniem NIP-2) przesyła do urzędu skarbowego w ciągu 3 dni roboczych od dnia dokonania wpisu (który na podstawie art. 20a ust. 1 ustawy o KRS powinien nastąpić w ciągu 7 dni od daty wpływu wniosku) m.in. odpis umowy spółki, także inne dokumenty złożone przez przedsiębiorcę. Mając na uwadze to, iż sąd rejestrowy wzywał Wnioskodawcy do uzupełnienia dokumentów złożonych w ramach instytucji jednego okienka, fakt iż w dniu 27 stycznia 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego, powołując się na postanowienia Ordynacji Podatkowej przekazał naczelnikowi tzw. dużego urzędu skarbowego zgłoszenie NIP-2 Wnioskodawcy wraz z załącznikami (postanowieniem o wpisie Spółki do KRS, umową spółki oraz umową podnajmu zawartą przez Spółkę) oraz fakt, iż numer NIP został nadany Spółce decyzją z dnia 02 lutego 2011 r., należy przyjąć, że sąd rejestrowy przesłał odpis umowy Spółki oraz inne otrzymane od Spółki dokumenty do wskazanego przez Wnioskodawcę właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Podniesiono, iż obowiązek zgłoszenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wyboru roku podatkowego niepokrywającego się z rokiem kalendarzowym wynika z art. 8 ust. 1 ustawy o PDOP. Zgodnie z tym przepisem, rokiem podatkowym, co do zasady, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. Zgodnie z ust. 2 przytoczonego artykułu, w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych.

Zgłoszenia, o którym mowa art. 8 ust. 1 ustawy o PDOP, na podstawie art. 8 ust. 5 powołanego aktu prawnego należy dokonać w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności.

Podkreślono, iż ustawa o PDOP nie przewiduje żadnej szczególnej formy w jakiej miałoby nastąpić analizowane zgłoszenie. Wobec braku ustawowego zastrzeżenia formy szczególnej, uznać więc należy, zdaniem Wnioskodawcy, że zgłoszenie takie przyjąć może każdą formę.

W świetle powyższego według Spółki uznać należy, iż właściwy dla Wnioskodawcy naczelnik urzędu skarbowego został zawiadomiony o wybraniu roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy zgodnie z powołanymi przepisami ustawy o PDOP. Otrzymał on bowiem od sądu rejestrowego umowę Spółki, w której określono, że rok podatkowy będzie trwać do 30 listopada 2011 r., w związku z czym należy uznać, iż właściwy naczelnik urzędu skarbowego zawiadomiony został o przyjęciu przez Wnioskodawcę roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy. Jednocześnie, zawiadomienie to nastąpiło w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Miarodajnym w tym przypadku będzie bowiem dzień złożenia dokumentów do sądu rejestrowego, nie zaś dzień przekazania ich przez sąd do naczelnika urzędu skarbowego. Podatnik nie ma bowiem wpływu na czas przekazania dokumentów przez sąd do urzędu skarbowego, nie może on zatem z tego tytułu ponosić żadnych negatywnych konsekwencji.

Reasumując, zdaniem Spółki, złożenie zgłoszenia NIP-2 wraz z umową Spółki w odpowiednim sądzie rejestrowym a następnie przekazanie poprzez ten sąd odpowiednich dokumentów zgodnie z postanowieniami ustawy o KRS do właściwego naczelnika urzędu skarbowego jest równoznaczne ze złożeniem zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o PDOP.

Podniesiono, iż powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach przepisów podatkowych. W pierwszej kolejności wskazano interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 15 grudnia 2011 r., sygn.: IPPB5/423-944/11-2/AS, w której organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy w sprawie o analogicznym stanie faktycznym do sytuacji Wnioskodawcy.

Przytoczono też interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 marca 2010 r., sygn.: IPPB5/423-97/10-2/JC, w której organ podatkowy wskazał, iż: przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają formy zawiadomienia (o przyjęciu roku podatkowego innego niż kalendarzowy), dlatego zawiadomienie może nastąpić w każdej formie bezpośredniej lub dorozumianej, czyli przez każde działanie podatnika wyrażające w sposób wystarczający ustalenia dotyczące ukształtowania roku podatkowego. Podniesiono, iż w tej samej interpretacji organ stwierdził, iż Spółka składając do rejestracji podatkowej dokumenty m.in. umowę Spółki, w której został określony w § 24 pkt 2 i 3 pierwszy rok obrotowy, dokonała zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze roku podatkowego. Wskazano, iż podobne stanowisko zostało zaprezentowane przez Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w wydanym w dniu 19 czerwca 2006 r. Postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego, sygn.: 1471/DPD2/423/61/06/JB.

Reasumując, w świetle przedstawionego opisu stanu faktycznego, należy zdaniem Wnioskodawcy stwierdzić, iż złożenie przez Spółkę wymaganych prawem dokumentów w toku postępowania rejestrowego w KRS przed właściwym sądem rejestrowym w ciągu 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności przez Wnioskodawcę jest równoznaczne z dokonaniem wskazanego w art. 8 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 5 ustawy o PDOP zawiadomieniem właściwego urzędu skarbowego. W związku z powyższym uznać należy skuteczność wybrania przez Spółkę roku podatkowego niepokrywającego się z rokiem kalendarzowym i faktem, iż pierwszy rok podatkowy Spółki trwał od 6 grudnia 2010 r. do 30 listopada 2011 r. (zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o POOP), zaś kolejny trwa od 1 grudnia 2011 r. i skończy się 30 listopada 2012 r., natomiast kolejne trwać będą od dnia 1 grudnia każdego roku do dnia 30 listopada roku następnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Jednocześnie należy poinformować, iż:

• w obwieszczeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 10 maja 2012 r. opublikowanym w Dzienniku Ustaw z 03 lipca 2012 r., Nr 74, poz. 397 - został ogłoszony jednolity tekst ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz
• w obwieszczeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 9 marca 2011 r. opublikowanym w Dzienniku Ustaw z 8 kwietnia 2011 r., poz. 749 - został ogłoszony jednolity tekst ustawy Ordynacja podatkowa.

Końcowo informuje się, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 362 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie