Temat interpretacji
Czy wydatki na okazjonalne posiłki dla pracowników Spółki, w okolicznościach wskazanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym można zaliczyć, do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t. j. Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2011 r. (data wpływu 18 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu 4 sierpnia 2011 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na okazjonalne posiłki dla pracowników jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na okazjonalne posiłki dla pracowników.
Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 27 lipca 2011 r, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), wystąpił do Wnioskodawcy o jego uzupełnienie.
W odpowiedzi na wezwanie, w dniu 4 sierpnia 2011 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku (nadane w polskiej placówce pocztowej 2 sierpnia 2011 r.).
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca (dalej również Spółka), w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, ponosi i będzie ponosić następujące koszty na rzecz swoich pracowników oraz osób trzecich:
- wydatki na posiłki dla wyspecjalizowanych zespołów projektowych, w skład których wchodzą zarówno pracownicy Spółki jaki i pracownicy spółek należących do Grupy Kapitałowej P.,
- wydatki na okazjonalne posiłki dla pracowników Spółki,
- wydatki na posiłki dla pracowników Spółki zapewniane podczas spotkań wewnętrznych, na których omawiane są kwestie dotyczące funkcjonowania Spółki.
Wnioskodawca informuje że, co jakiś czas w siedzibie Spółki odbywają się i będą się odbywać narady wyspecjalizowanych zespołów projektowych, w których uczestniczą zarówno pracownicy Spółki jaki i pracownicy innych podmiotów należących do Grupy Kapitałowej P. W trakcie takich narad Spółka zapewnia obiady jej uczestnikom.
Wnioskodawca podkreśla, iż przedmiotowe narady mają charakter czysto biznesowy, jako że podczas spotkań omawiana jest m.in. strategia rozwoju przedsiębiorstwa oraz sposób realizacji uprzednio zaplanowanych projektów.
Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, iż wydatki na zakup posiłków są niezbędne ze względu na fakt, iż pracownicy podmiotów należących do Grupy Kapitałowej P. przyjeżdżają z różnych stron kraju, a czas ich pobytu ograniczony jest do czasu trwania narady. Tym samym sytuacja, w której każdy z uczestników musiałby samodzielnie zapewnić sobie posiłek, oznaczałoby ryzyko dezorganizacji przebiegu narady i znacznego wydłużenia czasu jej trwania, co niewątpliwie oznaczałoby konieczność poniesienia przez Spółkę dodatkowych kosztów.
Biorąc pod uwagę praktykę gospodarczą, zdaniem Wnioskodawcy ze względów biznesowych byłaby niedopuszczalna sytuacja, w której podczas całodziennej narady nie zapewniono by posiłku jej uczestnikom. Taka sytuacja oznaczałaby niechybnie spadek efektywności procesów myślowych uczestników a tym samym zagrożenia dla realizacji celów narady.
Wnioskodawca podkreśla, iż wydatki poniesione na sfinansowanie posiłków spożywanych okazjonalnie przez pracowników Spółki oraz wydatki poniesione na sfinansowanie pracownikom posiłków spożywanych podczas narad wyspecjalizowanych zespołów projektowych lub spotkań wewnętrznych, na których omawiane są kwestie dotyczące funkcjonowania Spółki, stanowią wydatki związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa, które pośrednio wiążą się z przychodem generowanym przez Spółkę.
W przypadku posiłków zapewnianych w ramach narad wyspecjalizowanych zespołów czy spotkań wewnętrznych, które służą analizie funkcjonowania Spółki omawiane są sprawy dotyczące całokształtu działalności Spółki oraz kwestie realizacji zaplanowanych przez nią uprzednio przedsięwzięć, jak i tematy związane z projektami, które zmierzają do uzyskania przez Spółkę w przyszłości przychodu związek z przychodem jest tym samym łatwo dostrzegalny. Niejednokrotnie pracownicy Spółki uczestniczący w omawianych spotkaniach nie mają możliwości spożycia posiłku ze względu na intensywność i długość narad. W związku z tym, Wnioskodawca w celu zapewnienia ciągłości narad i spotkań oraz wysokiego poziomu koncentracji i zaangażowania ich uczestników zapewnia im posiłki. Tym samym, wydatki na zakup posiłków ponoszone są w interesie Wnioskodawcy.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy wydatki na zakup posiłków dla wyspecjalizowanych zespołów projektowych, w skład których wchodzą zarówno pracownicy Spółki jak i pracownicy spółek należących do Grupy Kapitałowej P., można zaliczyć, do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2 (stan faktyczny).
Jednocześnie wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 (zdarzenie przyszłe), pytania nr 1 (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe) i pytania nr 3 (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe) został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami
Zdaniem Spółki, wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup okazjonalnych posiłków dla pracowników Spółki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1."
Mając na uwadze powyższą definicję Wnioskodawca uważa, iż aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, spełnione muszą zostać łącznie następujące warunki:
- wydatek musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym dany wydatek nie musi mieć bezpośredniego przełożenia na konkretny przychód osiągnięty przez podatnika, lecz wystarczające jest, aby jego poniesienie było uzasadnione związkiem wydatku z prowadzoną przez podatnika działalnością;
- wydatek musi zostać poniesiony i musi być wydatkiem definitywnym - przez co należy rozumieć, że w ostatecznym rozrachunku musi on być pokryty z zasobów majątkowych podatnika;
- wydatek nie może zostać wymieniony wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, kluczową w kontekście pytania o kosztowość analizowanych wydatków jest odpowiedź na pytanie, czy wydatki na zakup posiłków dla pracowników Spółki przez Wnioskodawcę ponoszone są w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością, stanowią dla Spółki wydatek o charakterze definitywnym oraz nie zostały wyłączone z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością
Wnioskodawca podkreśla, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty pozostające w związku pośrednim, jeżeli tylko podatnik jest w stanie wykazać, iż zostały one poniesione w sposób racjonalny w celu uzyskania przychodów bądź zachowania albo zabezpieczenia ich źródła.
Spółka jest zdania, iż w przypadku wydatków na zakup posiłków dla pracowników do okazjonalnego spożycia poza naradami i spotkaniami, wydatki te mogą bezpośrednio lub pośrednio przyczynić się do:
- zwiększenia motywacji do pracy i przywiązania pracowników do Spółki,
- wzrostu wydajności i efektywności pracy w wyniku wzrostu zadowolenia pracowników.
Zapewnienie bezpłatnych posiłków stanowi zatem istotny czynnik motywujący pracowników do sumiennego, rzetelnego i lojalnego wykonywania obowiązków na rzecz pracodawcy, co pośrednio wpływa na wysokość wypracowanego przez Spółkę przychodu. Zapewnienie posiłków w trakcie pracy wpływa również na zwiększenie wydajności pracy. Oznacza to, że poniesienie przedmiotowych wydatków pośrednio przyczynia się do zwiększenia poziomu przychodów uzyskiwanych przez Spółkę.
Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone w tym celu wydatki na zakup posiłków ponoszone są pośrednio w celu uzyskania przez Spółkę przychodu bądź zabezpieczenia jego źródła.
Wydatek o charakterze definitywnym
Jak wskazano powyżej, jednym z elementów podatkowej definicji kosztów uzyskania przychodów jest fakt jego definitywnego poniesienia.
Zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu poniesienie kosztu", w związku z czym uznanie, że dotyczy ono pokrycia danego wydatku ze środków majątkowych podatnika zostało wypracowane w doktrynie i orzecznictwie (Marciniuk J. (red.) Podatek dochodowy od osób prawnych. Rok 2007, Warszawa 2007, str. 343; Kubacki R. Koszty uzyskania przychodów w podatkach dochodowych, Wrocław 2008, str. 32).
Obciążenie majątku podatnika wydatkiem oznacza przede wszystkim, że wydatek taki nie może zostać podatnikowi w żaden sposób zwrócony, a więc powinien on mieć charakter definitywny (tak między innymi NSA w wyrokach z 17 stycznia 1996 r., sygn. SA/Kr 1826/95, oraz z 20 marca 1996, sygn. SA/Ka 332/95).
Wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności napojów, w tym alkoholowych."
Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, iż ani ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, ani też żadna inna ustawa podatkowa, nie definiuje pojęcia reprezentacji. W związku z powyższym odwołać się należy do definicji słownikowej tego pojęcia, zgodnie z którą reprezentacja oznacza okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" (Słownik języka polskiego pod red. M. Szymczaka, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1992).
Według Wnioskodawcy dokonując przeniesienia powyższej definicji na grunt ustawy podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 30 października 2008 r. (sygn. IPPB5/4240-24/09-2/AM), stwierdził, iż: reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę."
W związku z powyższym, Wnioskodawca podkreśla, iż wydatki na zakup posiłków dla jej pracowników nie stanowią wydatków na reprezentację oraz nie zostały wymienione w innym punkcie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ograniczającym możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.
W opinii Spółki, dostarczony posiłek nie może być uznany za okazałość, wystawność czy wytworność, o których mowa w definicji pojęcia reprezentacji. Organizując omawiane spotkania Spółka nie działa bowiem w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku. Omawiane spotkania nie mają także charakteru wystawnej imprezy, ani nie są to okazałe posiłki, służące uwypukleniu zasobności Wnioskodawcy (posiłki spożywane są w biurze, podczas kilkuminutowych przerw).
Reasumując zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na zakup posiłków dla pracowników Spółki spełniają łącznie wszystkie niezbędne warunki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, tj.:
- mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą oraz służą zabezpieczeniu źródła przychodów,
- ponoszone są przez Spółkę w sposób definitywny,
- nie zostały wyłączone z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Tym samym, przedmiotowe wydatki należy uznać za wydatki będące kosztem uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach organów podatkowych, w tym między innymi:
- w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2008 r.(sygn. ILPB3/423-287/08-3/EK):Ponoszone przez pracodawcę wydatki na posiłki nie zostały również wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z powyższym, przedmiotowe wydatki na rzecz pracowników stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów, stosownie do regulacji zawartych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Reasumując, wydatki związane z zapewnieniem pracownikom posiłków w postaci lunchu, sfinansowane ze środków obrotowych Spółki, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania (art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz stosownie do powołanego art. 15 ust. ww. ustawy, racjonalności dla osiągnięcia przychodów.
- w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 czerwca 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-675/08-2/GJ:Ze stanu przedstawionego we wniosku nie wynika, aby Spółka jako pracodawca była zobligowana do zapewnienia zatrudnionym w niej pracownikom odpowiednich posiłków i napojów zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie i higienie pracy na mocy art. 232 k.p i wydanego na jego podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (t. j. Dz. U. Nr 60, poz. 279 ze zm.).
Generalnie jednak w ocenie Organu świadczenia na rzecz pracowników są kosztem uzyskania przychodów pracodawcy niezależnie od tego, czy podstawą ich wypłaty jest Kodeks Pracy, wydane na jego podstawie przepisy wykonawcze, układ zbiorowy pracy czy też regulamin pracy, chyba, że przepisy w sposób wyraźny taką możliwość ograniczają lub wyłączają. Zatem o kwalifikacji wydatków ponoszonych na rzecz pracowników do kosztów uzyskania przychodów powinny decydować przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Organ uważa, że w przedmiotowej sprawie wydatki ponoszone przez Spółkę w celu zapewnienia pracownikom posiłków, będą miały pośredni wpływ na uzyskiwanie przez Spółkę przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Poprzez świadczenia na rzecz pracowników pracodawca zapewnia pracownikom lepsze warunki pracy, bardziej efektywne wykorzystywanie czasu pracy, komfort pracy, poprawia nastrój co pozytywnie wpływa na wydajność pracowników a tym samym firmy jako podmiotu generującego przychody. Ponoszone przez pracodawcę wydatki na posiłki nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 ustawy. Organ uznaje więc, że przedmiotowe wydatki na rzecz pracowników stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy jednak zaznaczyć, że kosztem uzyskania przychodów nie jest wartość nominalna posiłków, lecz rzeczywisty wydatek poniesiony przez pracodawcę na ich zakup odpowiednio udokumentowany.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków na zakup posiłków dla pracowników jest prawidłowe.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).
Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów, dla celów podatku dochodowego składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną. Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, która zakłada spełnienie łącznie dwóch warunków, tj.:
- konieczność faktycznego, co do zasady, poniesienia wydatku,
- poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.
Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągniecie przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Generalnie jednak świadczenia na rzecz pracowników są kosztem uzyskania przychodów pracodawcy niezależnie od tego, czy podstawą ich wypłaty jest Kodeks Pracy, wydane na jego podstawie przepisy wykonawcze, układ zbiorowy pracy czy też regulamin pracy, chyba, że przepisy w sposób wyraźny taką możliwość ograniczają lub wyłączają. Zatem o kwalifikacji wydatków ponoszonych na rzecz pracowników do kosztów uzyskania przychodów powinny decydować przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W przedmiotowej sprawie wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup posiłków dla pracowników do okazjonalnego spożycia, mogą bezpośrednio lub pośrednio przyczynić się do zwiększenia motywacji do pracy i przywiązania pracowników do Spółki oraz do wzrostu wydajności i efektywności pracy w wyniku wzrostu zadowolenia pracowników.
Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatki na zakup posiłków dla pracowników do okazjonalnego spożycia o charakterze służbowym, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania (art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz stosownie do powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy, racjonalności dla osiągnięcia przychodów.
Stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 jest zatem prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
Referencje
IPTPB3/423-147/11-4/PM, interpretacja indywidualna
IPTPB3/423-147/11-5/PM, interpretacja indywidualna
IPTPB3/423-147/11-7/PM, interpretacja indywidualna
IPTPB3/423-147/11-8/PM, interpretacja indywidualna
IPTPB3/423-147/11-9/PM, interpretacja indywidualna
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi