Temat interpretacji

Wnioskodawca dokonał wymiany pokrycia dachowego z płyt azbestowych na pokrycie z blachy trapezowej. Zakres wykonanych prac obejmował rozbiórkę płyt azbestowo cementowych, wymianę obróbek blacharskich, przemurowanie kominów spalinowych i wentylacyjnych wraz z ich nadbudową, wykonanie izolacji cieplnej i przeciwdźwiękowej z wełny mineralnej, pokrycie dachu blachą stalową ocynkowaną - trapezową. Wnioskodawca poinformował iż posiada opinię biegłego do spraw budowlanych z której wynika, że poniesiony wydatek został prawidłowo zakwalifikowany jako modernizacja. A zatem nakłady jakie Wnioskodawca poniesie na prace związane z wymianą pokrycia dachowego powiększą wartość początkową środka trwałego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20.04.2011 r. (data wpływu 04.05.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17.05.2011 r. (data wpływu 23.05.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji poniesionego wydatku na wymianę dachu w budynku mieszkalnym należącym do zasobów mieszkaniowych jako modernizacja jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.05.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji poniesionego wydatku na wymianę dachu w budynku mieszkalnym należącym do zasobów mieszkaniowych jako modernizacja.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Nadleśnictwo (zwany dalej Wnioskodawcą lub Nadleśnictwem) w 2008 r. dokonał wymiany pokrycia dachowego z płyt azbestowych na pokrycie z blachy trapezowej, wraz z dociepleniem połaci dachowych i utylizacją eternitu na kwotę 35.190,00 zł. Powyższy wydatek poniesiono w budynku dwurodzinnym zamieszkałym przez pracownika służby leśnej, któremu z racji pełnionej funkcji przysługiwało mieszkanie służbowe wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (służy gospodarce leśnej - art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz pracownika spoza służby leśnej, którego mieszkanie wchodzi w zakres opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zakres wykonanych prac obejmował rozbiórkę płyt azbestowo - cementowych i ich utylizację, wymianę obróbek blacharskich, przemurowanie kominów spalinowych i wentylacyjnych wraz z ich nadbudową, wykonanie izolacji cieplnej i przeciwdźwiękowej z wełny mineralnej, pokrycie dachu blachą stalową ocynkowaną - trapezową. Naszym zdaniem zastosowanie izolacji cieplnych i przeciwdźwiękowych oraz usunięcie szkodliwego eternitu to elementy modernizacyjne powodujące unowocześnienie budynku. Całość wydatku zakwalifikowano jako nakład inwestycyjny i zgodnie z art. 16g ust.13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podwyższono wartość środka trwałego, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Nadleśnictwo w marcu 2011 r. wystąpiło do biegłego do spraw budowlanych z prośbą o wydanie opinii dotyczącej prawidłowej kwalifikacji poniesionego wydatku.

W oparciu o przedłożoną biegłemu dokumentację oraz przeprowadzone oględziny, biegły wydał opinię z której wynika, że poniesiony wydatek został prawidłowo zakwalifikowany jako modernizacja cyt.: można stwierdzić, iż wymiana dachu w O. jest wydatkiem inwestycyjnym zakwalifikowanym do modernizacji jest przedsięwzięciem zasadnym. W swojej opinii zwrócił uwagę na to, że z ulepszeniem mamy do czynienia również wtedy, gdy poniesione nakłady służą ochronie środowiska, co w przypadku likwidacji eternitu jest bezsporne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo dokonano zakwalifikowania poniesionego wydatku na wymianę dachu w budynku mieszkalnym należącym do zasobów mieszkaniowych Nadleśnictwa jako modernizacja i w związku z takim zakwalifikowaniem czy prawidłowo powiększono wartość środka trwałego o wartość modernizacji w świetle art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nadleśnictwo w oparciu o posiadaną wiedzę i po szczegółowym przeanalizowaniu zakresu rzeczowego wykonanych prac zakwalifikowało je do modernizacji. Pod uwagę wzięto zastosowanie w szerokim zakresie izolacji cieplnych i dźwiękochłonnych, nadbudowę i przemurowanie kominów oraz działania proekologiczne. Nadmieniamy, że prace prowadzono w budynku ponadstuletnim, wymiana dachu polegała praktycznie na jego całkowitej rekonstrukcji.

Stanowisko Nadleśnictwa kwalifikujące poniesiony wydatek jako modernizacja potwierdzone zostało przez organ uprawniony do wydawania opinii w powyższych sprawach. Uważamy, że prawidłowo dokonaliśmy kwalifikacji poniesionego wydatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

1. poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu, lub
2. poniesiony wydatek ma na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
3. wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Jednocześnie, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c tej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (). Wydatki te w momencie ich poniesienia nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Jednakże zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Stosownie zaś do art. 16g ust. 13 ww. ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł.

Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje użytych w niej pojęć przebudowa, adaptacja, rozbudowa, rekonstrukcja, modernizacja. Brak jest także definicji pojęcia remont.

Remontem zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 156 poz. 1118 ze zm.) jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Zgodnie z powyższą definicją, istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego oraz użytkowego środka trwałego, wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, a następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i wynikające z tej eksploatacji a więc są to wszystkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych. Podkreślenia wymaga fakt, że przy remoncie mogą być stosowane materiały odpowiadające aktualnym standardom technologicznym.

Według utrwalonego orzecznictwa sądowego natomiast, z ulepszeniem środków trwałych mamy do czynienia, gdy następuje ich:

• przebudowa, czyli zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny, rozbudowa, tj. poprawienie składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,

• adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych,

• rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,

• modernizacja, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Różnica pomiędzy nakładami ponoszonymi na remont a nakładami ponoszonymi na ulepszenie środków trwałych polega zatem na tym, że remont zmierza do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego i jest rodzajem naprawy, wymiany zużytych elementów, natomiast w wyniku ulepszenia środek trwały zostaje unowocześniony lub przystosowany do spełniania innych, nowych funkcji, zyskuje istotną zmianę cech użytkowych.

Podkreślić przy tym należy, że przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do inwestycji lub remontów należy każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej, a w przypadku wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionych wydatków oprzeć się na opinii biegłego do spraw budowlanych, który w oparciu o stosowną dokumentację i oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca dokonał wymiany pokrycia dachowego z płyt azbestowych na pokrycie z blachy trapezowej. Zakres wykonanych prac obejmował rozbiórkę płyt azbestowo cementowych, wymianę obróbek blacharskich, przemurowanie kominów spalinowych i wentylacyjnych wraz z ich nadbudową, wykonanie izolacji cieplnej i przeciwdźwiękowej z wełny mineralnej, pokrycie dachu blachą stalową ocynkowaną - trapezową. Wnioskodawca poinformował iż posiada opinię biegłego do spraw budowlanych z której wynika, że poniesiony wydatek został prawidłowo zakwalifikowany jako modernizacja. A zatem nakłady jakie Wnioskodawca poniesie na prace związane z wymianą pokrycia dachowego powiększą wartość początkową środka trwałego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w przedmiotowym wniosku kwalifikujące poniesiony wydatek jako modernizacja jest prawidłowe.

Jednocześnie należy poinformować, iż w obwieszczeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 9 marca 2011 r. opublikowanym w Dzienniku Ustaw z 8 kwietnia 2011 r., Nr 74, poz. 397 - został ogłoszony jednolity tekst ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie