Temat interpretacji

P O S T A NO W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku X Sp. z o.o. z dnia 19 września 2006 r. (data wpływu do Urzędu 25 września 2006 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i stosowania prawa podatkowego, w zakresie:1.zmiany wartości początkowej środków trwałych ustalonej dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych wynikającej z umorzenia odsetek, które zostały zaliczone do ich wartości początkowej w momencie przekazania środków trwałych do używania, oraz2.obowiązku rozpoznania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu umorzenia odsetek zaliczonych do wartości początkowej środków trwałych, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona w celu uzyskania środków na finansowanie swej działalności gospodarczej, zawarła umowy pożyczki z udziałowcami Spółki (dalej: Pożyczkodawcami"), na podstawie których otrzymała długoterminowe pożyczki walutowe. Zgodnie z umowami, pożyczki podlegały oprocentowaniu. Strona informuje, że część środków pochodzących z pożyczek została wykorzystana na pokrycie kosztów bieżącej działalności Spółki, a odsetki naliczone przez Pożyczkodawców od tej części pożyczek zostały zapłacone i zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w momencie zapłaty. Natomiast odsetki od tej części powyższych pożyczek, która została przeznaczona na cele inwestycyjne, nie zostały do tej pory zapłacone przez Spółkę bądź skapitalizowane. Ponadto, z uwagi na fakt, że wspomniana część pożyczek została przeznaczona na sfinansowanie prowadzenia prac inwestycyjnych w zakresie budowy elektrowni z odnawialnych źródeł energii, Spółka w okresie prowadzenia prac kwalifikowała należne w związku z nimi odsetki jako koszty zwiększające wartość inwestycji. W konsekwencji, w trakcie realizacji inwestycji Spółka nie rozpoznawała ich jako kosztów uzyskania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Nabyte lub powstałe w trakcie realizacji inwestycji środki trwałe zostały przekazane przez Spółkę do używania, wpisane do ewidencji środków trwałych oraz amortyzowane zgodnie z przepisami ustaw o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr. 54, poz. 654 ze zm.). Spółka uwzględniła w wartości początkowej powyższych środków trwałych odsetki od tej części pożyczek, która została przeznaczona na sfinansowanie ich nabycia (lub wytworzenia), a które zostały naliczone do dnia przekazania tych środków trwałych do używania.Ponieważ inwestycja Spółki nie przyniosła i nie przyniesie w przyszłości spodziewanych efektów, Spółka przewiduje, że nie spłaci zadłużenia wobec Pożyczkodawców. W związku z tym planowane jest dokonanie restrukturyzacji zadłużenia m.in. poprzez umorzenie przez Pożyczkodawców przysługującej im wobec Spółki należności z tytułu odsetek naliczonych od kwot głównych pożyczek.

Spółka stoi na stanowisku, że w wyniku planowanego umorzenia odsetek Spółka zobowiązana będzie do korekty wartości początkowej środków trwałych w miesiącu umorzenia odsetek, bez konieczności korekty odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonanych w miesiącach poprzednich. W konsekwencji, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu umorzenia odsetek Spółka będzie rozpoznawać odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych pomniejszonej o wartość umorzonych odsetek. Ponadto, zdaniem Spółki umorzenie odsetek zaliczonych do wartości początkowej środków trwałych nie spowoduje obowiązku rozpoznania przez Spółkę przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Argumentując swoje stanowisko Spółka wyjaśnia, że zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku nabycia środków trwałych ich wartość początkową stanowi kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszona o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z kolei w przypadku wytworzenia środka trwałego we własnym zakresie jego wartość początkową ustala się w oparciu o art. 16g ust. 1 pkt 2 oraz ust. 4 w/w ustawy jako wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i innych kosztów dających się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Spółka stoi na stanowisku, że zarówno w przypadku nabycia środka trwałego, jak również jego wytworzenia przez podatnika, wartość początkowa środka trwałego powinna uwzględniać kwotę odsetek naliczonych w związku z finansowaniem nabycia lub wytworzenia tego środka trwałego do dnia przekazania środka trwałego do używania. Zdaniem Spółki nie ma przy tym znaczenia moment zapłacenia tych odsetek. Ponadto, zdaniem Spółki, umorzenie odsetek zaliczonych do wartości początkowej środków trwałych nie spowoduje obowiązku rozpoznania przez Spółkę przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Spółki, umorzenie przez Pożyczkodawców odsetek zaliczonych uprzednio do wartości początkowej środków trwałych nie powinno skutkować obowiązkiem rozpoznania przez Spółkę przychodu podlegającego opodatkowaniu. Spółka twierdzi, że w sytuacji umorzenia odsetek nie zachodzą także przesłanki powstania przychodu podatkowego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy. Należy również zaznaczyć, że brak rozpoznania przez przychodu z tytułu umorzenia odsetek nie spowoduje zaniżenia podstawy opodatkowania Spółki, gdyż w rezultacie umorzenia odsetek zmniejszona zostanie wartość początkowa środków trwałych, a w konsekwencji wysokość kosztów uzyskania przychodu Spółki.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu przedstawiona przez Spółkę argumentacja jest nieprawidłowa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zapytanie Spółki dotyczy podatkowego traktowania umorzonych odsetek od pożyczek na cele inwestycyjne naliczonych do dnia zakończenia inwestycji i uwzględnionych przez Spółkę przy ustalaniu wartości początkowej inwestycji, w związku z którą pożyczki te zostały zaciągnięte. W tym zakresie pytania Spółki dotyczą:

1) konieczności zmiany wartości początkowej środków trwałych ustalonej dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych, wynikającej z umorzenia odsetek, które zostały zaliczone do ich wartości początkowej w momencie przekazania środków trwałych do używania, oraz

2)obowiązku rozpoznania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu umorzenia odsetek zaliczonych do wartości początkowej środków trwałych.

Ad. 1) Określenie wartości początkowej środka trwałego ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego wyliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów. W przedmiotowej sprawie istotnie znaczenie dla prawidłowego określenia wartości początkowej środka trwałego odgrywa cena jego nabycia lub koszt wytworzenia. Niezależnie bowiem od sposobu, w jaki podatnik stanie się właścicielem środka trwałego (czy nastąpi to w drodze jego nabycia, czy też poprzez wytworzenie we własnym zakresie), elementem wartości początkowej są m. in. odsetki od pożyczek (kredytów) zaciągniętych na cele inwestycyjne, naliczone do czasu oddania tej inwestycji do używania. Stosownie bowiem do treści art. 16g ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654, ze zm.), za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się: 1) w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia, 1a) (...) 2) w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia (...). Zgodnie z art. 16g ust. 3 w/w ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. Z kolei, w myśl art. 16g ust. 4, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Wartość początkowa środka trwałego powinna zatem uwzględniać kwotę odsetek naliczonych w związku z nabyciem lub wytworzeniem środka trwałego do dnia przekazania tego środka trwałego do używania. Powyższe znajduje także odzwierciedlenie w treści art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Przez pojęcie odsetki naliczone od dnia przekazania środka trwałego do używania należy rozumieć te odsetki, których odbiorca ma prawo żądać w dniu przekazania środka trwałego do używania. Na stronie ciąży obowiązek zaliczenia odsetek od pożyczek zaciągniętych na cele inwestycyjne do wartości środka trwałego niezależnie od tego czy odsetki od tych pożyczek były spłacone, jak również niezależnie od tego, że spłata rat pożyczek przypada dopiero po oddaniu składników majątku do używania. W przypadku gdy, data naliczenia odsetek przypada po dniu przekazania środka trwałego do używania, wówczas naliczone koszty nie zwiększają ceny nabycia lub kwoty wytworzenia. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów mogą być jednie odpisy amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a 16m, z uwzględnieniem art. 16. Z analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wartość początkowa środków trwałych, stanowiąca podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów, została ustalona w sposób prawidłowy. Spółka prawidłowo bowiem zaliczyła do wartości początkowej inwestycji, sfinansowanej pożyczkami otrzymanymi od udziałowców, odsetki naliczone od tych pożyczek za okres od dnia ich przyznania do dnia zakończenia inwestycji. Tym samym dokonywane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne od tak ustalonej wartości początkowej były prawidłowe. Przepisy art. 16a 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, regulujące zasady amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla celów podatkowych, nie zawierają norm nakazujących korektę prawidłowo ustalonej wartości początkowej środka trwałego w sytuacji, gdy po dniu oddania środka trwałego do używania ustaną okoliczności uzasadniające zaliczenie określonych kosztów do wartości początkowej danego składnika majątku. Zasady i okoliczności powodujące obowiązek zmiany wartości początkowej składnika majątkowego podlegającego amortyzacji określone zostały w art. 16 ust. 13, ust. 16 oraz ust. 17 powołanej ustawy. Zgodnie z art. 16 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł (...). Z kolei, w myśl postanowień art. 16 ust. 16 w/w ustawy, w razie trwałego odłączenia od danego środka trwałego części składowej lub peryferyjnej wartość początkową tego środka zmniejsza się, od następnego miesiąca po odłączeniu, o różnicę między ceną nabycia (kosztem wytworzenia) odłączonej części a przypadającą na nią, w okresie połączenia, sumą odpisów amortyzacyjnych obliczoną przy zastosowaniu metody amortyzacji i stawki amortyzacyjnej stosowanej przy obliczaniu odpisów amortyzacyjnych tego środka trwałego. Jeżeli odłączona część zostanie następnie przyłączona do innego środka trwałego, wówczas na podstawie art. 16 ust. 17, w miesiącu połączenia zwiększa się wartość początkową tego innego środka o różnicę, o której mowa w ust. 16. Żaden z w/w przepisów nie odnosi się do sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku. Korekty wartości początkowej oraz ustalonych od niej odpisów amortyzacyjnych należy również dokonać, gdy wartość początkowa składników majątkowych została ustalona niezgodnie z przepisami prawa podatkowego, gdyż odpisy amortyzacyjne dokonywane niezgodnie z powołanymi powyżej art. 16a 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów (wynika to z treści cytowanego powyżej art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób). W przedstawionym stanie faktycznym nie występuje również ta okoliczność, gdyż wartość początkowa składnika majątkowego podlegającego amortyzacji ustalona została zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Z tego też względu należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy zostały umorzone odsetki od pożyczki pierwotnie zaliczone do wartości początkowej środka trwałego, Spółka nie ma obowiązku dokonywać korekty pierwotnie ustalonej wartości początkowej.

Ad. 2) Jednocześnie wobec powyższego, należy stwierdzić, że umorzenie odsetek naliczonych do dnia oddania środka trwałego do używania i uwzględnionych w podstawie naliczania odpisów amortyzacyjnych od tego środka, nie jest podatkowo obojętne. Jak wynika z cytowanego powyżej art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Odsetki te podatnik ma obowiązek uwzględnić przy ustalaniu wartości początkowej środka trwałego, o czym stanowi art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naliczone odsetki były więc uwzględnione w wartości początkowej i poprzez amortyzację wpływały na koszty podatkowe. W związku z wprowadzeniem przez ustawodawcę w/w art. 16 ust. 1 pkt 12, do odsetek naliczonych i nie zapłaconych do dnia zakończenia inwestycji, nawet wówczas, gdy zostaną umorzone, nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, z tym również od pożyczek i kredytów. Powyższe znalazło odzwierciedlenie w interpretacji Ministra Finansów Nr PB 3/5912-722-604/HS/98 z dnia 13 stycznia 1999r., wydanej na podstawie art. 14 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Odsetki naliczone od dnia zakończenia inwestycji, niezależnie od tego czy zostały przez dłużnika zapłacone czy też nie, są uwzględniane przy ustalaniu wartości początkowej środka trwałego, a co za tym idzie obciążają koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne. W tym przypadku, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, w wyniku umorzenia przedmiotowych odsetek od pożyczek (uwzględnionych przez Spółkę w wartości środka trwałego sfinansowanego środkami uzyskanymi z tych pożyczek) dochodzi do zwolnienia Spółki z długu stosownie do postanowień art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z w/w art. 508 Kodeksu cywilnego, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu a dłużnik to zwolnienie przyjmuje. O zakresie zwolnienia z długu decyduje treść umowy zawartej pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem, co oznacza, że zwolnienie z długu może obejmować całość lub część świadczenia głównego, jak również świadczenia uboczne związane ze świadczeniem głównym. Definicję umowy pożyczki zawiera art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej ilości. Z treści w/w przepisu wynika, że umowa pożyczki, w zależności od woli stron, może być umową odpłatną, bądź nieodpłatną. W obrocie gospodarczym umowa pożyczki jest z reguły umową odpłatną, a jej odpłatność wyraża się w jej oprocentowaniu. Występujące w obrocie gospodarczym odsetki kapitałowe stanowią wynagrodzenie za korzystanie ze środków pieniężnych osoby trzeciej. Odsetki mają bowiem wynagrodzić oddającemu środki pieniężne do korzystania fakt, że w tym czasie sam nie może z nich korzystać, np. inwestując je i w ten sposób pomnażając. Zastrzeżenie odsetek powoduje, że umowa ta nabiera cech umowy wzajemnej (art.487 Kodeksu cywilnego), gdyż świadczenie jednej ze stron jest ekwiwalentem świadczenia drugiej strony. W przypadku zawarcia nieodpłatnej umowy pożyczki, zobowiązaniem pożyczkobiorcy wobec pożyczkodawcy jest jedynie kwota udzielonej pożyczki. W przypadku natomiast powszechnie stosowanej w obrocie gospodarczym, odpłatnej umowy pożyczki, wartość zobowiązania dłużnika (pożyczkobiorcy) wobec wierzyciela stanowi zarówno kwota zobowiązania głównego (pożyczki), jak również kwota odsetek od tej pożyczki. Z powyższego wynika zatem, że pożyczkodawca udostępnia pożyczkobiorcy środki pieniężne będące jego własnością na okres określony w umowie. Po upływie okresu oznaczonego w umowie pożyczkobiorca jest obowiązany zwrócić przedmiot umowy pożyczki wraz odsetkami za okres, kiedy korzystał z cudzego kapitału (jeżeli zostało to przewidziane w umowie pożyczki). Jeżeli po upływie okresu oznaczonego w umowie, pożyczkobiorca nie zwróci całości lub części długu, pożyczkodawca ma prawo żądać od pożyczkobiorcy zwrotu długu oraz dochodzić swoich praw na drodze sądowej, przy czym należy zauważyć, że prawo dochodzenia przysługujących pożyczkodawcy należności dotyczy nie tylko kwoty głównej pożyczki, ale również należnych od tej pożyczki odsetek. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że mamy do czynienia z restrukturyzacją zadłużenia Spółki wobec jej wierzycieli (pożyczkodawców) poprzez umorzenie odsetek od kwoty głównej zobowiązania. Ponieważ przedmiotowe odsetki zostały uwzględnione w wartości początkowej środka trwałego, a pośrednio w kosztach uzyskania przychodów, zmiana umów pożyczek poprzez umorzenie należnych odsetek od tych pożyczek, skutkuje tym, że mamy do czynienia ze zwolnieniem dłużnika (Spółki) z części długu. Wówczas, wartość umorzonych odsetek od pożyczek stanowi dla pożyczkobiorcy, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód podlegający opodatkowaniu. Zgodnie bowiem z w/w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) za przychody podlegające opodatkowaniu uważa się w szczególności wartość umorzonych zobowiązań, w tym również z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów (...).

Reasumując, umorzenie przez Pożyczkodawców odsetek od pożyczek, naliczonych do czasu zakończenia inwestycji i uwzględnionych przez Spółkę, jako pożyczkobiorcę, przy ustalaniu wartości początkowej inwestycji sfinansowanej środkami pochodzącymi z tych pożyczek, nie powoduje po stronie Spółki obowiązku korekty wartości początkowej inwestycji, w której uwzględnione zostały umorzone odsetki. W dacie oddania inwestycji do używania jej wartość początkowa została bowiem ustalona zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powoduje natomiast powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) w/w ustawy w kwocie odpowiadającej tej części umorzonych odsetek, która została uwzględniona w wartości początkowej inwestycji. Uzasadnieniem powyższego są następujące okoliczności:

- przedmiotowe odsetki, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, uwzględnione zostały wartości początkowej środka trwałego i tym samym obciążają koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne, dokonywane od wartości początkowej tego środka;

- w świetle cytowanych powyżej przepisów, nawet po ustaniu okoliczności uzasadniających zaliczenie naliczonych lecz nie zapłaconych odsetek do wartości inwestycji, nie powoduje obowiązku zmiany wartości początkowej tej inwestycji . W dacie oddania inwestycji od używania jej wartość początkowa została bowiem ustalona zgodnie z art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym dokonywane od niej odpisy amortyzacyjne mogą stanowić koszt podatkowy na podstawie art. 15 ust. 6 tej ustawy;

- umorzone odsetki stanowiły zobowiązanie Spółki wobec pożyczkodawców z tytułu zaciągniętych pożyczek, tym samym zmiana umów pożyczek w zakresie odstąpienia od pobierania przez Pożyczkodawców odsetek od udzielonych pożyczek, skutkuje tym, że mamy do czynienia z umorzeniem zobowiązania, jakie miała Spółka wobec Pożyczkodawców.

Jednocześnie Naczelnik tut. Urzędu informuje, że art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma zastosowanie jedynie do tej części umorzonych odsetek od pożyczek, która została uwzględniona w wartości początkowej inwestycji sfinansowanej środkami pochodzącymi z tych pożyczek, a więc uwzględnionych w kosztach uzyskania przychodów. Nie ma natomiast zastosowania do odsetek naliczonych po dniu zakończenia inwestycji. W odniesieniu do odsetek naliczonych po dniu zakończenia inwestycji ma zastosowanie art. 12 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy, zgodnie z którym za przychody uważa się również wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (...). Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Pouczenie

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony do czasu zmiany lub uchylenia (art.14 § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art.14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy- Ordynacja podatkowa).