Temat interpretacji

DECYZJA

Na podstawie art. 233 w związku z art. 239 i art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 26.05.2006r. Banku wniesionego na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 16.05.2006r. Nr 1472/SOI/423-04/06/DW wydane w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Banku w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

orzeka

- odmówić zmiany kwestionowanego postanowienia i odmówić uznania stanowiska Podatnika przedstawionego we wniosku z dnia 20.02.2006r. za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Bank w dniu 20.02.2006r. złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Bank jest członkiem międzynarodowej organizacji płatniczej, dzięki czemu uczestniczy w systemie wydawania kart płatniczych swoim klientom. W ramach uczestnictwa w organizacji, Bank płaci kwartalnie składkę członkowską a ponadto ponosi szereg obciążeń za poszczególne usługi świadczone na jego rzecz przez organizację płatniczą.
Banki zrzeszone w organizacji płatniczej zawarły z organizacją odrębne porozumienie, na mocy którego zobowiązały się do uiszczania rocznej płatności na utworzenie funduszu marketingowego. Celem tego funduszu jest promowanie działalności organizacji płatniczej w Polsce, zaś prace nad wdrażaniem wizerunku nadzorują przedstawiciele banków zrzeszonych w organizacji płatniczej, w tym przedstawiciele Podatnika.
Organizacja płatnicza na wystawionym Bankowi dokumencie obok innych płatności stanowiących wynagrodzenie za świadczone przez organizację na rzecz Banku usługi - wskazuje także kwotę, w jakiej Bank uczestniczy w funduszu marketingowym.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Bank zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że ponoszony przez Bank finansowy udział w funduszu marketingowym może być kwalifikowany jako koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 15 ust. 1 w/w ustawy.

Bank stoi na stanowisku, że finansowy udział w funduszu marketingowym nie może być traktowany jako składka na rzecz organizacji płatniczej w rozumieniu art. 16 ust. 37 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż Bank na podstawie odrębnej umowy płaci tej organizacji składkę członkowską niezależnie od udziału w funduszu marketingowym.
W ocenie Banku jest to finansowy udział we wspólnym przedsięwzięciu marketingowym prowadzonym pod egidą organizacji płatniczej, lecz nie mającym charakteru składki na jej rzecz. Pieniądze z funduszu nie stanowią wynagrodzenia organizacji, lecz tworzą odrębny fundusz przeznaczony na sfinansowanie wydatków w ramach prowadzonej akcji marketingowej, z której korzyść czerpią wszystkie banki w nim uczestniczące.
Zdaniem Banku ponoszony przez niego finansowy udział w funduszu marketingowym może być kwalifikowany jako koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przekonaniu Banku nie jest istotne, iż zbiórka tych funduszy ze względów organizacyjnych odbywa się przez organizację płatniczą oraz, to że przedsięwzięcie marketingowe realizowane jest przy współudziale tej organizacji. Istotne jest, że korzyści z akcji marketingowej uzyskuje nie tylko sama organizacja płatnicza, ale także wszystkie banki uczestniczące finansowo w przedsięwzięciu, w tym również Podatnik. Zwiększenie na skutek prowadzonej akcji marketingowej ilości transakcji zawieranych przy wykorzystaniu kart wydawanych przez organizację płatniczą, powinno bowiem mieć swoje odzwierciedlenie w przychodach wynikających z większej ilości rozliczeń obsługiwanych przez Bank.

Postanowieniem z dnia 16.05.2006r. Nr 1472/SOI/423-04/06/DW Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Banku za nieprawidłowe. W ocenie organu podatkowego finansowy udział Banku w funduszu marketingowym, prowadzonym przez organizację płatniczą, stanowi wyodrębnioną część składki płaconej na rzecz tej organizacji. Członkowstwo Banku w "międzynarodowej organizacji płatniczej" jest dobrowolne. W związku z tym, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składki na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa nie stanowią kosztu uzyskania przychodu.

Pismem z dnia 26.05.2006r. Nr DRP-2-216/3096/06/KW Bank złożył zażalenie na w/w postanowienie wnosząc o jego uchylenie w całości i potwierdzenie interpretacji przedstawionej przez Bank we wniosku z dnia 20.02.2006r.
W ocenie Banku rozstrzygnięcie zawarte w skarżonym postanowieniu narusza prawo materialne poprzez błędną wykładnię przepisów: art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Bank podnosi w zażaleniu, że:

• nie jest zgodne ze stanem faktycznym, iż wartość kwot przekazywanych przez Bank na poczet funduszu marketingowego stanowi wyodrębnioną część składki przekazywanej na rzecz organizacji płatniczej. Udział finansowy Banku w funduszu marketingowym stanowi rodzajowo odrębną wartość od składki należnej organizacji płatniczej, z uwagi na fakt iż nie jest to wartość stanowiąca przychód organizacji płatniczej, ani nie wynika z umowy uczestnictwa w organizacji,
• utworzenie funduszu marketingowego nastąpiło odrębnie od umowy uczestnictwa w organizacji płatniczej, jako inicjatywa banków krajowych - uczestników organizacji mająca na celu maksymalizację wpływu działań marketingowych organizacji na przychody banków z tytułu świadczenia usług bankowych. Rozwiązanie takie podyktowane było dążeniem do umożliwienia bankom - uczestnikom organizacji opracowywania i podejmowania działań marketingowych niezidentyfikowanych z konkretnym podmiotem świadczącym usługi bankowe, które poprzez upowszechnienie znajomości marki organizacji płatniczej wpłyną na zwiększenie zainteresowania konkretnymi produktami bankowymi oferowanymi przez poszczególne banki a wykorzystującymi promowany znak,
• organizacja płatnicza nie prowadzi funduszu, nie jest dysponentem powierzonych jej zasobów pieniężnych w ramach utworzonego funduszu. Decyzje o przeznaczeniu środków na konkretne akcje marketingowe są podejmowane kolegialnie przez Organ decyzyjny składający się z reprezentantów banków krajowych-członków organizacji,
• organizacja płatnicza partycypuje w kosztach akcji marketingowych jedynie w kwocie, w jakiej partycypuje w funduszu marketingowym; koszt akcji nie jest w pełni kosztem organizacji,
• uznanie stanowiska organu pierwszej instancji za prawidłowe skutkowałoby uniemożliwieniem przedsiębiorcom chcącym wspólnie sfinansować określone przedsięwzięcie marketingowe realizację tegoż, z uwagi na odmówienie im możliwości ujęcia jego wartości w kosztach uzyskania przychodu.

W piśmie z dnia 29.08.2006r. Nr DRP-2-216-4477/06/KW, zawierającym stanowisko Banku w odniesieniu do zebranego w sprawie materiału, Bank podkreśla, że organizacja płatnicza jest zobowiązana oraz uprawniona jedynie do gromadzenia i przechowywania środków pieniężnych przeznaczonych na finansowanie przedsięwzięć marketingowych.Skoro organizacja płatnicza nie jest dysponentem środków finansowych zgromadzonych w ramach funduszu - jest nim Komitet Decyzyjny banków członkowskich oraz przedstawicieli organizacji płatniczej - to faktyczny wydatek środków związany z finansowaniem konkretnego przedsięwzięcia marketingowego z budżetu funduszu winien podlegać zakwalifikowaniu jako koszu uzyskania przychodu w każdym z banków członków organizacji w proporcji do wartości udziału w funduszu, a nie jako wyodrębniona część składki na rzecz organizacji płatniczej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( j.t. z 2000r. Dz. U. Nr 54, poz. 654) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Powyższy zapis oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile istnieje bezpośredni lub pośredni związek przyczynowy między wydatkiem a uzyskanymi przychodami. Powyższy przepis odnosi się do kosztów zarówno bezpośrednio jak i pośrednio związanych z uzyskiwanym przychodem oraz kosztów dotyczących całokształtu działalności podatnika czyli związanych z funkcjonowaniem firmy.
Biorąc pod uwagę treść przytoczonego wyżej przepisu organ odwoławczy nie może zgodzić się ze stanowiskiem Banku, zdaniem którego uiszczenie rocznej płatności na utworzenie funduszu marketingowego stanowi koszt uzyskania przychodów.
Podzielając stanowisko organu I instancji, że przedmiotowy wydatek nie stanowi kosztu uzyskania przychodów organ odwoławczy nie zgadza się równocześnie z przedstawionym w postanowieniu uzasadnieniem.
W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z przedstawionego rzez Bank stanu faktycznego nie wynika, iż uiszczana roczna płatność w określonej wysokości na utworzenie funduszu marketingowego ma charakter składki na rzecz międzynarodowej organizacji płatniczej, której jednym z członków jest Podatnik.
Podatnik opisując we wniosku stan faktyczny podnosi, że Bank w ramach uczestnictwa w organizacji, na podstawie stosownej umowy i związanych z nią szczegółowych warunków płaci kwartalnie składkę członkowską a ponadto ponosi szereg obciążeń za poszczególne usługi świadczone na jego rzecz przez organizację płatniczą. Bank wskazuje, że na podstawie odrębnego porozumienia (umowy) między bankami zrzeszonymi w organizacji płatniczej a samą organizacją, zobowiązany jest do uiszczania rocznej płatności na utworzenie funduszu marketingowego. Z wyjaśnień Banku zawartych we wniosku wynika ponadto, że pieniądze z funduszu nie stanowią wynagrodzenia organizacji płatniczej, lecz tworzą odrębny fundusz przeznaczony na sfinansowanie wydatków w ramach prowadzonej akcji marketingowej, z której korzyść czerpią wszystkie banki.
Stosownie do regulacji zawartych w art. 14 a Ordynacji podatkowej pisemna interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego wydawana jest w indywidualnej sprawie podatnika tj. w oparciu o przedstawiony przez podatnika stan faktyczny. Podany we wniosku stan faktyczny stanowi jedyną faktyczną podstawę udzielonej interpretacji i tym samym wyznacza granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywoływać określone w ustawie skutki prawne.
Organ odwoławczy kierując się regulacją zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stoi na stanowisku, że wydatek Banku tj. dokonywanie wpłaty w określonej wysokości na utworzenie funduszu marketingowego nie spełnia wymogu poniesienia go w celu uzyskania przychodu. Fakt utworzenia funduszu marketingowego i gromadzenia na nim środków nie daje podstawy do zaliczenia związanych z tym wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Przytoczony wyżej przepis opiera się na klauzuli generalnej, że koszt musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu. Ponoszone koszty winny ten cel realizować lub co najmniej winny zakładać go jako realny. Wydatek poniesiony w celu utworzenia funduszu marketingowego nie spełnia tego wymogu. Dopiero wydatki związane z podjętymi konkretnymi działania marketingowymi mającymi związek z prowadzoną przez Bank działalnością gospodarczą mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.