Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 15 ust. 1, ust. 6, art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b, art. 16f ust. 3, art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku N. sp. z o.o. z dnia 21.11.2005 r. (...) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przedstawionym przez spółkę stanem faktycznym opisanym we wniosku N. sp. z o.o. prowadzi własne podyplomowe szkolenia dla lekarzy dentystów (na terenie całej Polski - jako jedyna z woj. podkarpackiego) w formie "sympozjum naukowego" "zgodnie z ustawą Nr 1461" z dnia 29.07.2005 r. i programami szkoleń, jakie zostały zatwierdzone przez Okręgową Izbę Lekarską. Za kurs lekarze otrzymują 10 punktów edukacyjnych, aby mogli je otrzymać, program kursu winien trwać 10 godzin, zrozumiałym jest, iż w tym czasie oprócz kawy, herbaty, wody, soków czy ciastek uczestnicy muszą spożyć obiad (bez straty czasu), by mogli fizycznie wytrzymać całe szkolenie, podczas którego firma nasza prowadzi też promocyjną sprzedaż własnych produktów. Komputer i rzutnik (multimedialny) - są środkami trwałymi i stanowią własność spółki. Materiały reklamowe dotyczą produktów firmy N. sp. z o.o. w różnych formach, jak np.: naklejki na bezpośrednie opakowania produktów, ulotki informacyjne typu instrukcja, do których są przyklejane próbki naszych produktów, afisze do poczekalni dla lekarzy oraz do sklepów na terenie całej Polski, itp.". Pytanie spółki brzmi następująco: czy komputer, rzutniki, mat. reklamowe są kosztami kursu. Według stanowiska wnioskodawcy wyżej wymienione wydatki należy uznać za koszty prowadzenia szkoleń i działalności.

Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, udzielając interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie przedstawionej we wniosku przez N. sp. z o.o., stwierdza, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za koszty uzyskania przychodów uważa się wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Przytoczony przepis art. 15 ust. 1 ustawy pozwala podatnikowi odliczyć od przychodów wszelkie koszty ich uzyskania pod warunkiem, że będą one miały bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy cyt. "nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia. Ponadto według art. 15 ust. 6 ww. ustawy cyt. "kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16". Zgodnie z przepisem art. 16f ust. 3 cyt. "odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h - 16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h - 16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym."

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz wyżej przytoczone przepisy należy stwierdzić, iż kosztem uzyskania przychodów dla N. sp. z o. o. w związku z przeprowadzanymi płatnymi szkoleniami dla lekarzy dentystów, będą odpisy amortyzacyjne - od poszczególnych środków trwałych (komputer, rzutnik) wykorzystywanych podczas szkoleń - dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Natomiast w kwestii "materiałów reklamowych", jakimi spółka nazywa: produkty firmy N. sp. z o.o. w różnych formach, jak np.: naklejki na bezpośrednie opakowania produktów, ulotki informacyjne typu instrukcja, do których są przyklejane próbki produktów spółki, afisze do poczekalni dla lekarzy oraz do sklepów na terenie całej Polski, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie stwierdza, co następuje:

Z treści załączonego do wniosku zaproszenia na sympozjum naukowe wynika, iż opłata za kurs obejmuje między innymi próbki: "kieliszków, InLuxTemp, klinów, koron, pół-koron (guzików), pasków, inform. oraz książka: "Przestań chrapać - zacznij żyć". Tak więc próbki materiałów stomatologicznych i ulotki informacyjne stanowią materiały szkoleniowe potrzebne dla przeprowadzenia przedmiotowego szkolenia, których wartość jest uwzględniona w cenie kursu. W związku z powyższym wydatki poczynione na nabycie, wytworzenie tych materiałów ma wpływ na osiągnięcie przychodów spółki, a więc wydatkowane na ten cel kwoty winny stanowić koszty uzyskania przychodów spółki (koszty szkoleń). Natomiast wręczane lekarzom afisze do poczekalni stanowić będą koszty reklamy publicznej (nielimitowanej). Zgodnie bowiem z treścią art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęcia reklamy, w związku z tym należy ją definiować zgodnie z jej znaczeniem określonym w słowniku języka polskiego: reklama jest to rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś lub czegoś. Reklama nosi znamiona publicznej, gdy jest powszechna, ogólna i nie prywatna. O publicznym charakterze reklamy można mówić wtedy, gdy działanie to występuje w miejscu dostępnym dla wszystkich, oficjalnie, jawnie i jest skierowane do anonimowego odbiorcy. W świetle powyższej definicji, afisze do poczekalni oraz do sklepów dotyczące produktów spółki stanowić będą reklamę publiczną - skierowaną do potencjalnych klientów.