Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) w sprawie udzielenia interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, na wniosek Strony z dnia 06-10-2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu) dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza,że stanowisko przedstawione w zapytaniu, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca otrzymał fakturę od kontrahenta z Danii dotyczącą zwrotu kosztów przeładunku towarów. Usługa została wykonana w miesiącu listopadzie 2004 r., faktura została wystawiona w miesiącu czerwcu 2005 r., a otrzymana w miesiącu lipcu 2005 r. Podatnik zwrócił się z zapytaniem czy koszty z tytułu powyższych usług może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w 2005 r. Zdaniem Spółki na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powyższe koszty można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 2005 r. jako koszty, których zarachowanie nie było możliwe w 2004 r., ponieważ faktura została wystawiona i otrzymana w 2005 r.

Odpowiadając na powyższe zapytanie Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie stwierdza, co następuje:
Ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, (Dz. U z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), który stanowi, że kosztami tymi są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów. W celu zapewnienia współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów, ustawodawca w art. 15 ust. 4 w/w ustawy określił zasady potrącania kosztów w czasie. Na mocy tego przepisu koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, t. j. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.
W/w przepis ustanawia zasady, w myśl których koszty uzyskania przychodu mogą być potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego przychodów dotyczą. Od zasad potrącalności kosztów ujętych w tym przepisie jest jeden wyjątek, t. j. gdy zarachowanie kosztu w danym roku podatkowym nie było możliwe, wówczas koszt ten potrąca się w roku, w którym został faktycznie poniesiony. Brak możliwości zarachowania stanowi kategorię obiektywną, w myśl której podatnik z przyczyn całkowicie niezależnych od siebie nie był w stanie rozpoznać i zarachować kosztów, w tym roku podatkowym, którego dotyczyły (np. podatnik otrzymał fakturę dotyczącą danego roku podatkowego po zamknięciu ksiąg rachunkowych i po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego).

Przy rozstrzygnięciu przedmiotowej kwestii należy również brać pod uwagę zapisy ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) dotyczące zamknięcia ksiąg rachunkowych i zatwierdzenia sprawozdania finansowego. I tak w art. 12 ust. 2 pkt 1 w/w ustawa stwierdza, że księgi rachunkowe zamyka się na dzień kończący rok obrotowy, nie później niż w ciągu 3 miesięcy od tego dnia. Z kolei art. 54 ust. 1 ustawy mówi, że jeżeli po sporządzeniu rocznego sprawozdania finansowego, a przed jego zatwierdzeniem, jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, które mają istotny wpływ na to sprawozdanie finansowe (...) powinna ona odpowiednio zmienić to sprawozdanie, dokonując jednocześnie odpowiednich zapisów w księgach rachunkowych roku obrotowego, którego sprawozdanie finansowe dotyczy, oraz powiadomić biegłego rewidenta, który sprawozdanie to bada lub zbadał (...). Natomiast zgodnie z ust. 2 tegoż artykułu, jeżeli jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, o których mowa w ust. 1, po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego, to ich skutki ujmuje w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje te otrzymała.

Mając zatem powyższe przepisy oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny na uwadze, tut. Organ stwierdza, iż koszty z tytułu usług przeładunku towarów wykonanych w listopadzie 2004 r., za które Spółka otrzymała fakturę w lipcu 2005 r. można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w 2005 r., przy zachowaniu warunków, o których była mowa w w/cyt. przepisach.

Wobec powyższego, Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
? dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
? nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

W dacie wydania niniejszego postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.