Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a § 1, § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po rozpatrzeniu wniosku jednostki z dnia 4.10.2005 r. z datą wpływu do Ministerstwa Finansów Departamentu Podatków Bezpośrednich 10.10.2005 r., a następnie skierowanym zgodnie z właściwością miejscową do tut. Urzędu z datą wpływu 24.10.2005 r. uzupełnionym pismem z dnia 14.11.2005 r. (znak: PBG-GK-0724/13/05) o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, postanawia uznać stanowisko jednostki przedstawione w przedmiotowym wniosku za prawidłowe co do interpretacji zapisów art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych i za nieprawidłowe, co do wypłaty dodatkowego rocznego wynagrodzenia za rok 2005.

Wnioskiem z dnia 4.10.2005 r. P. zwróciło się do organu podatkowego z prośbą o wydanie pisemnej interpretacji w sprawie wypłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla pracowników sfery budżetowej za rok 2005 w kontekście art. 16 ust. 1 pkt 57 i pkt 57a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. (...) Podatnik w dniu 14.11.2005 r. złożył uzupełniające pismo. Z treści przedmiotowych pism wynika, iż wnioskodawca jako jednostka organizacyjna działająca w formie zakładu budżetowego jest zobligowana do wypłaty pracownikom dodatkowego rocznego wynagrodzenia na podstawie ustawy z dnia 12.12.1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080 ze zm.). Przedmiotowa ustawa, jak wskazał wnioskujący szczegółowo określa zasady nabywania prawa oraz ustalania wysokości i wypłacania dodatkowego rocznego wynagrodzenia pracownikom sfery budżetowej. Po pierwsze zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy pracownik nabywa prawo do rocznego wynagrodzenia w pełnej wysokości po przepracowaniu u danego pracodawcy pełnego roku kalendarzowego, natomiast zgodnie z art. 2 ust. 2 pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego, nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem, że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy. Po drugie art. 5 w ust. 2 normuje, iż roczne wynagrodzenie wypłaca się nie później niż w ciągu pierwszych 3 miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje to wynagrodzenie. Te unormowania zdaniem wnioskodawcy nie dają możliwości wypłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za rok 2005 do końca tego roku. Niemniej przytaczając przepisy art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazał, że aby dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2005 r. oraz finansowane przez płatnika składki ZUS stanowiły dla pracodawcy koszt uzyskania przychodów, należałoby wypłacić je do końca 2005 r. Stąd też - zdaniem podatnika - wskazane przepisy pozwalają na wysunięcie wniosku, że wypłata dodatkowego wynagrodzenia za rok 2005 winna nastąpić w ostatnim dniu roboczym roku 2005, co pozwoli zaliczyć poniesione z tego tytułu kwoty do kosztów uzyskania przychodów tego roku.

Ocena prawna stanowiska podatnika przedstawionego w piśmie pozwala stwierdzić, iż stanowisko to co do zasady niezaliczania do kosztów uzyskania przychodów w 2005 r. niewypłacanych wynagrodzeń oraz niezapłaconych składek ZUS w części finansowanej przez pracodawcę jest prawidłowe, bowiem wynika ono z unormowań zawartych w art. 16 ust. 1 pkt 57 i pkt 57a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów:

• niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4 - 9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy,
• nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, określonych w ustawie z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Wskazane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymuszają jednak na podatnikach podejmowania decyzji w zakresie wypłat wynagrodzeń - by zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów - sprzecznych z przepisami odrębnych ustaw w tym konkretnym przypadku, ustawy z dnia 12.12.1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej. Wypłata wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 12.12.1997 r. w świetle zapisu art. 16 ust. 1 pkt 57 oraz wpłata składek ZUS będzie kosztem uzyskania przychodów w dacie faktycznie dokonanej wypłaty (wpłaty składek) w terminie przewidzianym ww. ustawą.