Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za prawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 10 stycznia 2005 roku wpłynął wniosek spółki z o.o. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:
Założycielem spółki z o.o. jest Gmina, która objęła 100 % udziałów pokrytych aportem w postaci prawa własności zabudowanych nieruchomości położonych w większości na Starówce.
Spółka została zawiązana w celu realizacji zadań własnych Gminy w dziedzinie mieszkalnictwa poprzez budowę mieszkań komunalnych oraz renowację kamienic staromiejskich i śródmiejskich z pomocą środków unijnych.
Obecnie spółka zajmuje się wynajmowaniem lokali mieszkalnych i usługowych oraz eksploatacją budynków będących jej własnością. Lokale mieszkalne i usługowe są wynajmowane lokatorom, którzy zajmowali je przed powstaniem Spółki.
Umowy najmu zawierane były z Gminą w imieniu której działał Zarząd Nieruchomości Komunalnych. Lokatorzy, którzy długotrwale zalegali z zapłatą czynszu i innych opłat utracili tytuł prawny do zajmowanego lokalu na skutek wypowiedzenia umowy najmu. Lokali nie opuścili i zajmują je nadal bez tytułów
prawnych. Lokatorom, którzy zajmują lokale mieszkalne bez tytułów prawnych (nie posiadają umów najmu) do dnia opróżnienia lokalu Spółka nalicza odszkodowanie w wysokości czynszu, zgodnie z przepisami art. 18 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2001 r. Nr 71, poz. 733 z późn. zm.) i ewidencjonuje na koncie - przychody przyszłych okresów. Do przychodów podatkowych zalicza tylko faktycznie otrzymane odszkodowania, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), ponieważ naliczone, a nie otrzymane odszkodowania, zdaniem Spółki nie stanowią przychodu podatkowego.
Spółka zwraca się z zapytaniem czy postępuje prawidłowo ?
Natomiast lokatorom, którzy zajmują lokale mieszkalne na podstawie tytułów prawnych (posiadają umowy najmu) Spółka nalicza czynsz i zalicza do przychodów podatkowych
na podstawie art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości miejscowej naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:
W myśl postanowień art. 659 ustawy z dnia 23.04.1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zmianami), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, którego określenie warunkuje zawarcie umowy. Stosunek ten ma charakter trwały (ciągły) albowiem wymaga określonego zachowania dłużnika (podatnika) w ciągu oznaczonego czasu.
Zgodnie z przepisami art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody z tytułu umów najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze uważa się przychody należne określone na dzień, w którym należności wynikające z tych umów stają się wymagalne.
Pojęcie wymagalności należności odnosi się do cywilnoprawnej treści stosunku zobowiązaniowego i oznacza, że wierzyciel może domagać się zaspokojenia przysługującej mu wierzytelności. W prawie cywilnym roszczenie może stać się wymagalne w terminie określonym w umowie lub w przepisach ustawy.
Art. 669 § 1 K.c. stanowi, że "najemca obowiązany jest płacić wynajmującemu czynsz w terminie umówionym", a zatem przepis ten dopuszcza możliwość dowolnego określenia warunków płatności czynszu przez strony umowy.
W
takim przypadku należność wynikająca z umowy staje się wymagalna w dniu oznaczonym przez strony jako termin zapłaty czynszu.
W sytuacji pobierania opłat za usługi najmu o charakterze ciągłym, wykonywane w dłuższym okresie, decydujące znaczenie dla określenia momentu powstania przychodu mają postanowienia zawarte w umowie.
Gdy zajmowanie lokalu wynika z tytułu prawnego w postaci zawartej umowy najmu, która określa termin płatności czynszu datą powstania przychodu należnego, stosownie do art. 12 ust. 3c będzie termin wymagalności zawarty w umowie.
Natomiast w drugim przypadku tj. gdy lokale są zajmowane bez tytułów prawnych (na skutek wypowiedzenia umów najmu) Spółka nalicza lokatorom odszkodowanie w wysokości czynszu, w myśl przepisów art. 18 cytowanej powyżej ustawy o ochronie praw lokatorów (...).
Zgodnie z ww. przepisami osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. Odszkodowanie
odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu.
Stąd też w ww. przypadku nie będzie miał zastosowania art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż należności wynajmującego nie wynikają z zawartych umów najmu ale z przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu stanowi rekompensatę za utracone przez wynajmującego korzyści w postaci zapłaty czynszu.
Z uwagi na fakt, że odszkodowania są należnościami związanymi z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, a jednocześnie, w związku z ich otrzymaniem nie zachodzą przesłanki określone w art. 12 ust. 3a, 3c i 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tj. nie dochodzi do:
#61623; wydania rzeczy,
#61623; wykonania usługi,
#61623; wykonania świadczenia,
nie są to należności wynikające z:
- umowy najmu, dzierżawy, leasingu i innych o
podobnym charakterze,
- z tytułu dostaw energii,
- świadczenia usług telekomunikacyjnych, radiokomunikacyjnych,
- usług rozprowadzania wody, gospodarowania ściekami i innych,
to wynikające z odrębnych ustaw odszkodowania będą stanowiły przychód dla celów podatkowych w momencie faktycznego ich otrzymania przez wierzyciela.
W tym bowiem przypadku będą miały zastosowanie przepisy art. 12 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym, zgodnie z którym przychodami są w szczególności: otrzymane pieniądze i wartości pieniężne (...).
Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.