Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od Urządzeń, o których mowa w stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2016 r. (data wpływu 12 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od urządzeń udostępnianych kontrahentom jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od urządzeń udostępnianych kontrahentom.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

L. S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) należy do międzynarodowej grupy kapitałowej L. (dalej: Grupa L.), będącej europejskim liderem w branży dostaw materiałów biurowych, spożywczych, higienicznych, BHP, akcesoriów wysyłkowych, mebli, produktów do personalizacji i innych na rzecz klientów biznesowych.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zawiera i będzie zawierać w przyszłości z kontrahentami (dalej: Kontrahenci) umowy o współpracy, na mocy których udostępnia im własne środki trwałe i następnie dostarcza Kontrahentom swoje towary, konieczne do prawidłowej eksploatacji ww. środków trwałych.

W szczególności, aby zachęcić Kontrahentów do zakupu towarów oferowanych przez Spółkę, a wskutek tego zwiększyć wolumen własnej sprzedaży, Wnioskodawca może udostępnić Kontrahentom maszyny lub urządzenia, np. specjalistyczne ekspresy do kawy, drukarki laserowe, itp. (dalej: Urządzenia).

Zgodnie z umową udostępnienia, przekazane Urządzenia przez cały czas trwania umowy pozostają własnością Wnioskodawcy i po zakończeniu okresu, na jaki zostały udostępnione, zostają odebrane od Kontrahenta.

W zamian za udostępnienie Urządzeń Kontrahenci są lub będą zobowiązani do określonego świadczenia wzajemnego, na przykład w postaci obowiązku nabywania towarów Spółki koniecznych do prawidłowej eksploatacji Urządzeń (przykładowo, obowiązek nabywania kapsułek z kawą w przypadku udostępnienia ekspresów do kawy, obowiązek nabywania papieru w przypadku udostępnienia drukarki, itp.). Bez zobowiązania do świadczenia wzajemnego korzystanie z Urządzeń nie będzie możliwe.

Urządzenia są wprowadzane do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy, a od ich wartości początkowej Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych. Przewidywany okres używania Urządzeń wynosi w każdym przypadku dłużej niż 1 rok, lecz ich wartość początkowa nie zawsze przekracza kwotę 3.500 PLN.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od Urządzeń, o których mowa w stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od Urządzeń, o których mowa w stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.; dalej: UPDOP), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 UPDOP.

W art. 16 ust. 1 UPDOP określono katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów bądź zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu pozycji enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 UPDOP, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym w szczególności służą uzyskaniu, zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Ponadto, zgodnie z normą art. 15 ust. 6 UPDOP, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a-16m UPDOP, z uwzględnieniem art. 16 UPDOP.

W świetle treści art. 16a ust. 1 UPDOP, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c UPDOP, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Z powyższej definicji środka trwałego zawartej w art. 16a ust. 1 UPDOP płynie więc wniosek, że aby dany składnik majątku mógł zostać uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

• stanowić własność lub współwłasność podatnika,

• być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, tzn. środek powinien być wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem,

• przewidywany okres jego używania musi być dłuższy niż rok,

• musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jednocześnie należy wskazać, że przytoczona powyżej regulacja uzależnia możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych między innymi od faktu wykorzystania określonego środka trwałego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą podatnika. Nie oznacza to jednak, że środek trwały musi być wykorzystywany w siedzibie podatnika. Zgodnie bowiem z literalnym brzemieniem normy art. 16a ust. 1 UPDOP, wystarczające jest aby środek trwały służył działalności gospodarczej podatnika, zaś fizyczne używanie tego środka trwałego może mieć miejsce poza zakładem podatnika.

W tym miejscu Spółka zauważa, że udostępnienie Urządzeń do fizycznego używania poza zakładem Spółki jest uzasadnione z biznesowego punktu widzenia i bez wątpienia przyczynia się do uzyskiwania lub co najmniej do zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów. Celem takiego udostępnienia jest zawarcie umowy na dostawę innych towarów, zachęcenie do nabycia oferowanych przez Wnioskodawcę produktów, a także rozwój dalszej współpracy.

Spółka ustosunkowuje się również do normy art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c UPDOP, która wprowadza zasadę mówiącą, iż nie stanowią kosztu podatkowego odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oddanych do nieodpłatnego używania.

Powyższy przepis wprowadza zatem wyjątek od ogólnej zasady zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 6 i art. 16a ust. 1 UPDOP. Niemniej, w analizowanym przypadku nie ma podstaw do stwierdzenia, że środki trwałe (Urządzenia) udostępnione przez Spółkę Kontrahentom na podstawie umów będą oddane do nieodpłatnego używania.

Z nieodpłatnym używaniem mamy bowiem do czynienia wówczas, gdy oddający nie czerpie z tego żadnych korzyści, odbywa się to kosztem jego majątku. W sytuacji zaś, gdy przekazanie urządzeń/maszyn/sprzętu związane jest z dokonywaniem zakupów innych towarów, służy reklamie urządzeń lub jest wkalkulowane w cenę towarów czy usług, wówczas trudno mówić o braku odpłatności. Nawet, jeśli opłata za przekazanie nie jest ustalona jako odrębna pozycja w umowie, to ma niewątpliwie charakter cenotwórczy. Przekazanie sprzętu w ramach handlowej umowy współpracy zawsze jest związane z pewną formą odpłatności, przybiera ona jednak formę żądanego zachowania kontrahenta.

Mając zatem na uwadze, że:

• udostępniane przez Spółkę Urządzenia spełniają definicję środka trwałego określoną w art. 16a ust. 1 UPODP, ponieważ:
  • stanowią własność Spółki,
  • są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
  • przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
  • są wykorzystywane przez Spółkę;

• udostępnienie Urządzeń pozostaje w ścisłym związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym w szczególności służy uzyskaniu, zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów,

to nie ulega wątpliwości, że Spółka ma prawo do zaliczania odpisów amortyzacyjnych od Urządzeń do kosztów podatkowych w pełnej wysokości.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii interpretacyjnej, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 maja 2015 r. (nr IPPB6/4510-3/15-3/AG),

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 listopada 2012 r. (nr IPPB5/423-999/12-2/AB),

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 9 lutego 2012 r. (nr ITPB3/423-629B/11/AW),

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 lutego 2011 r. (nr IPPB3/423-792/10-2/GJ),

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 stycznia 2011 r. (nr ILPB4/423-270/10-2/DS),

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 grudnia 2010 r. (nr IPPB5/423-656/10-2/DG).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od Urządzeń, o których mowa w stanie faktycznym niniejszego wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie