Temat interpretacji
Zasady zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności
Na podstawie
art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja
podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223
ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę
o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U.z 2016 r., poz. 1948 z późn.
zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza,że stanowisko -
przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2017 r. (data wpływu 30
stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego
dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości
dokonania korekty zeznania CIT-8za rok 2011 i ujęcia w nim jako koszty
uzyskania przychodów wartości wierzytelności, które zostały ostatecznie
umorzone jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonania korekty zeznania CIT-8 za rok 2011 i ujęcia w nim jako koszty uzyskania przychodów wartości wierzytelności, które zostały ostatecznie umorzone.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
A. Sp. z o.o. (dawniej B. Sp. z o.o.), dalej zwana: Spółką posiadała wobec swojego kontrahenta spółki z siedzibą w Polsce wierzytelności z tytułu dostaw towarów. Wierzytelności te zostały objęte układem w ramach toczącego się wobec kontrahenta Spółki postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu. Przyjęty przez wierzycieli układ został zatwierdzony postanowieniem Sądu z dnia18 maja 2011 roku.
Warunkiem układu była całkowita redukcja wszystkich zobowiązań kontrahenta o 30%.
Zgodnie z postanowieniem Sądu z dnia 31 maja 2011 roku postanowienie Sądu z dnia 18 maja 2011 roku o zatwierdzeniu układu zawartego w postępowaniu upadłościowym uprawomocniło się z dniem 26 maja 2011 roku.
Spółka zaliczyła wierzytelności od swojego kontrahenta do przychodów należnych z tytułu prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.
Ostatecznie układ został przez dłużnika wykonany w 2016 roku.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Spółka może w świetle przepisu art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT dokonać korekty zeznania CIT-8 za rok 2011 i ująć w nim jako koszty uzyskania przychodów Spółki wartość wierzytelności, które zostały na mocy układu zatwierdzonego przez sąd umorzone kontrahentowi Spółki?
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT (ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem tych, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT zostały zarachowane jako przychody należne.
Zatem, możliwe jest w świetle powyższego przepisu zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów podatnika umorzonych wierzytelności, o ile zostały one uprzednio zarachowane na podstawie przepisu art. 12 ust. 3 ustawy o CIT jako przychody należne.
O możliwości zaliczenia umorzonych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów decydują dwa warunki, które muszą zostać spełnione łącznie:
- wierzytelność musi być wcześniej zarachowana jako przychód należny,
- wierzytelność musi zostać umorzona.
W przypadku Spółki oba warunki zostały spełnione. Drugi warunek został spełniony poprzez zatwierdzenie prawomocnym postanowieniem Sądu układu, na mocy którego umorzona została część wierzytelności. Fakt ten spowodował, że zobowiązanie dłużnika wobec Spółki wygasło.
W świetle przepisu art. 508 Kodeksu cywilnego, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik przyjmuje zwolnienie. Zatem skutkiem umorzenia jest zmniejszenie lub zlikwidowanie w całości lub części zobowiązania dłużnika w stosunku do wierzyciela,za jego zgodą, co prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania. Wierzytelność zyskuje status umorzonej wówczas, gdy wierzyciel dysponuje oświadczeniem dłużnika, że zwolnienie z długu zostało przyjęte. Umorzenie wierzytelności skutkujące wygaśnięciem długu jest umową dwustronną pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem.
W postępowaniu upadłościowym zawarty przez Spółkę układ z wierzycielami na mocy postanowienia Sądu Rejonowego jest swoistą umową, na mocy której dłużnik został zwolniony z części długu, a wierzyciele to zwolnienie przyjęli.
Mając powyższe na względzie z dniem uprawomocnienia się postanowienia Sądu o zatwierdzeniu układu tj. z dniem 26 maja 2011 roku doszło do częściowego umorzenia zobowiązania ciążącego na kontrahencie Spółki w kwocie stanowiącej 30% należności głównej.
Koszt podatkowy wystąpił zatem dla Spółki w dacie umorzenia wierzytelności wynikającej z zawartego układu zatwierdzonego prawomocnym postanowieniem Sądu tj. z dniem 26 maja 2011 r.
W konsekwencji Spółka jest uprawniona do uwzględnienia w swoich kosztach podatkowych część umorzonej w wyniku zawartego układu zatwierdzonego prawomocnym postanowieniem Sadu wierzytelności, która wcześniej stanowiła przychód z działalności gospodarczej Spółki poprzez skorygowanie zeznania CIT-8 za rok 2011.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organuna wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej