Stanowisko Wnioskodawcy.

Stanowisko w zakresie pytania 1 i 2

Zdaniem Podmiotów Zainteresowanych, Spółka Dzielona będzie uprawniona do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzeń pracowników EO należnych za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział. Na powyższe nie będzie miał wpływu fakt, ktodokona płatności z ww. tytułu, o ile płatność nastąpi zgodnie z regulaminem wynagradzania.

Podmiotem uprawnionym do rozpoznania kosztów wynagrodzeń pracowników EO za miesiąc, wktórym nastąpi podział, w rozliczeniach z tytułu PDOP będzie Spółka Przejmująca. Spółka Dzielona nie będzie uprawniona do rozpoznania kosztów z tytułu wynagrodzeń w tym zakresie. Napowyższe nie będzie miał wpływu fakt, kto dokona płatności z ww. tytułu.

Sukcesja podatkowa

Zgodnie z art. 93c § 1 ustawy z dnia 29sierpnia1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku zprzydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

W myśl art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany naskutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Jak wskazano powyżej w analizowanym przypadku warunek ten będzie spełniony.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia praw i obowiązków podatkowych związanych zeskładnikami majątku, będących zarazem przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej. Stąd można przyjąć, że sukcesji nie powinny podlegać te prawa i obowiązki, które namocy obowiązujących przepisów podatkowych zostały przypisane do dnia wydzielenia do osoby dzielonego podatnika (tutaj: Spółki Dzielonej). Z drugiej strony, sukcesji powinny podlegać teprawa i obowiązki, które choć mogą wynikać ze zdarzeń mających miejsce przed podziałem, tojednak nie uległy konkretyzacji do dnia wydzielenia na gruncie rozliczeń podatkowych, wszczególności na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych (w postaci przychodów podlegających opodatkowaniu i związanych z nimi kosztów uzyskania przychodów). A zatem, wocenie Podmiotów Zainteresowanych, kluczowe znaczenie ma okoliczność, czy dane prawo lubobowiązek powstało i istniało przed dniem wydzielenia czy też nie.

Wspomniany wniosek nasuwa wykładnia językowa art. 93c Ordynacji podatkowej, zgodnie zktórym sukcesji podlegają prawa i obowiązki pozostające w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku. Należy bowiem zwrócić uwagę na fakt, że w analizowanym przepisie ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. W konsekwencji, uzasadnione jest przyjęcie stanowiska, że w przypadku podziału przez wydzielenie przedmiotem sukcesji będą wyłącznie nieskonkretyzowane prawa i obowiązki, które na dzień wydzielenia pozostają wzwiązku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku. Zatem przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie tzw. stany otwarte, tj. prawa i obowiązki, które na dzień wydzielania pozostają w związku z przydzielonymi Spółce Przejmującej składnikami majątku inie zostały rozliczone przez Spółkę Dzieloną, tj. które nie uległy konkretyzacji na gruncie rozliczeń podatkowych.

W praktyce oznaczać to będzie, że jeżeli dane prawo bądź obowiązek podatkowy powstało przed dniem wydzielenia lub dotyczy okresu poprzedzającego podział (tzn. zgodnie z przepisami podatkowymi powinny być rozliczone w tym właśnie czasie), skutki podatkowe z nimi związane powinny zostać rozliczone przez spółkę dzieloną tj. na dzień wydzielenia nie pozostają wzwiązku z wydzielaną częścią (działalność dystrybucyjną). Dlatego też, przykładowo, jeżeli przychód należny i odpowiednio związane z nim koszty dotyczące działalności dystrybucyjnej powstały do dnia wydzielenia i zostały rozliczone przez Spółkę Dzieloną, prawa i obowiązki dotyczące rozliczenia takich przychodów i kosztów będą ujęte w rozliczeniu Spółki Dzielonej i nie będą przedmiotem sukcesji w świetle art. 93c Ordynacji podatkowej. Natomiast, jeśli jakieś prawo bądź obowiązek podatkowy dotyczący działalności dystrybucyjnej sprzed podziału uległ w świetle właściwych regulacji konkretyzacji już w dniu lub po dniu wydzielenia, wówczas takie prawo bądź obowiązek powinien być przedmiotem sukcesji i zostać ujęty przez Spółkę Przejmującą działalność dystrybucyjną wskutek podziału.

Z kolei w przypadku, gdy dane prawo bądź obowiązek powstało w dniu wydzielenia lub po tej dacie (tj. pozostaje w dniu wydzielenia w związku ze składnikami majątku podlegającymi podziałowi), rozliczenia podatkowe z nim związane powinny dotyczyć wyłącznie podmiotu przejmującego.

Zaprezentowana powyżej wykładnia art. 93c Ordynacji podatkowej, znajduje potwierdzenie winterpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów:

• z dnia 14 stycznia 2015 r., Znak IBPBI/2/423-1270/14/KP,

• dnia 5 marca 2015 r., Znak ITPB3/423-606/13/15-S/PS,

• dnia 28 maja 2015 r., Znak IBPBI/2/4510-402/15/MO,

• dnia 26 listopada 2010 r., Znak IPPB3/423-693/10-2/EB,

• dnia 16 lipca 2010 r., Znak IPPB3/423-203/10-3/EB,

• dnia 6 maja 2010 r., Znak IPPB3/423-158/10-2/ER,

• dnia 15 grudnia 2011 r., Znak IPPB3/423-862/11-2/MS,

• dnia 25 kwietnia 2012 r., Znak IPPB3/423-46/12-2/MS,

• dnia 14 grudnia 2012 r., Znak IPPB5/423-855/12-2/DG.

Takie stanowisko zaprezentował również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 22 października 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 898/14.

W ocenie Podmiotów Zainteresowanych, przewidziana w art. 93c Ordynacji podatkowej zasada sukcesji uniwersalnej częściowej w odniesieniu do prawa i obowiązków podatkowych powinna być rozumiana jako kontynuacja od dnia wydzielenia rozliczeń podatkowych prowadzonych dotychczas przez spółkę podlegającą podziałowi, a nie, jako przejęcie przez spółkę, do której jest wydzielany majątek całości rozliczeń podatkowych związanych z wydzielanym majątkiem z okresu przed podziałem. Oznacza to, że przedmiotem sukcesji będzie np. kontynuacja stosowanej przez Spółkę Dzieloną metody amortyzacji podatkowej w stosunku do przejmowanych składników majątku. Natomiast, jak już Spółka Dzielona wykazała, przedmiotem sukcesji, w myśl z art. 93c Ordynacji podatkowej, nie będzie mógł być np. obowiązek rozpoznania przychodów oraz uprawnienie do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów dotyczących okresu sprzed dnia wydzielenia. Przychody i koszty tego okresu zgodnie z prawem powinny być już rozliczone przez Spółkę Dzieloną, a nie przez Spółkę Przejmującą.

Dodatkowo, przedstawiona powyżej interpretacja zasady sukcesji uniwersalnej częściowej przewidzianej w art. 93c Ordynacji podatkowej, znajduje również swoje uzasadnienie w przepisach ustawy o PDOP, które odnoszą się do osoby podatnika (a nie jego majątku).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.; dalej: ustawa oPDOP), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (...). Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o PDOP, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Ponadto na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o PDOP koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Natomiast stosownie do art. 15 ust. 4b ustawy o PDOP, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Natomiast art. 15 ust. 4c ustawy o PDOP stanowi, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione podniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty tedotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przepis art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, wprowadza zasadę sukcesji podatkowej częściowej, zgodnie z którą osoby prawne przejmujące lub powstałe w wyniku podziału osoby prawnej wstępują dopiero z dniem podziału lub dniem wydzielenia we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej, pozostające w związku zeskładnikami majątku (które muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa) przydzielonymi takiej osobie prawnej w planie podziału.

Z uwagi na fakt, że ustawodawca nie definiuje pojęcia praw i obowiązków podatkowych związanych ze składnikami majątku, będącymi przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej, należy przyjąć, że sukcesji nie podlegają te prawa i obowiązki, które namocy obowiązujących przepisów podatkowych zostały przypisane do osoby dzielonego podatnika. Sukcesji zaś podlegają te prawa i obowiązki, które choć wynikają ze zdarzeń mających miejsce przed podziałem, to nie uległy konkretyzacji do tej daty na gruncie rozliczeń podatkowych (przychód i koszt).

Decydujące znaczenie ma więc okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed dniem wydzielenia. Wniosek taki wynika z literalnej wykładni art. 93c Ordynacji podatkowej, w którym ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. Zatem przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie tzw. stany otwarte, tj. prawa i obowiązki, które na dzień wydzielania pozostają w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku inie zostały rozliczone przez spółkę dzieloną, tj. które nie uległy konkretyzacji na gruncie rozliczeń podatkowych.

Podsumowując powyższe przepisy do przedstawionego przez Podmioty Zainteresowane opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że przychody związane z działalnością polegającą naobrocie energią elektryczną, które powstały przed dniem podziału, powinny być rozpoznane przez Spółkę Dzieloną.

Równocześnie uznać należy, że prawo do uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów, związanych ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, powstałych i potrącalnych zgodnie z ustawą o PDOP przed dniem podziału, pozostaje po stronie Spółki Dzielonej.

Oznacza to, że przychody i koszty związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tj. działalnością polegającą na obrocie energią elektryczną prowadzoną przez Spółkę Dzieloną) do dnia wydzielenia (tj.do dnia przejęcia przez Spółkę Przejmującą) stanowiły integralną część rozliczeń podatkowych Spółki Dzielonej.

Natomiast przychody oraz koszty związane z działalnością polegającą na obrocie energią elektryczną skonkretyzowane (powstałe przychody oraz potrącone koszty) od dnia podziału, powinny być rozpoznane przez Spółkę Przejmującą.

Mając na uwadze powyższe, odpowiedź na pytanie postawione w niniejszym wniosku jest uzależniona od tego, w którym momencie skonkretyzowało się uprawnienie do odniesienia wydatku w postaci wynagrodzeń pracowników EO za dany okres w ciężar kosztów uzyskania przychodu.

Należy zatem rozważyć relację między dniem podziału a momentem powstania kosztu uzyskania przychodów w postaci wynagrodzeń pracowniczych należnych za miesiąc, w którym nastąpi podział oraz miesiąc poprzedni, dotyczących pracowników wydzielonej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (EO).

Wynagrodzenia, jako koszt uzyskania przychodu

Koszty uzyskania przychodów zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Należy zaznaczyć, że ustawa o PDOP w szczególny sposób reguluje potrącalność kosztów wynagrodzeń pracowniczych. W szczególności zgodnie z art. 15 ust. 4g należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Oznacza to, że pracodawcy, którzy terminowo wypłacają należności z tytułu wynagrodzenia za pracę mogą je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne (czyli na zasadzie memoriałowej). Należy zaznaczyć, że uregulowania zawarte w art. 15 ust. 4g ustawy o PDOP, w odniesieniu do należności związanych ze stosunkiem pracy modyfikują ogólne zasady zaliczania wydatków do bezpośrednich i pośrednich kosztów uzyskania przychodów wynikające z art. 15 ust. 4 i art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP. Regulacja ta jako przepis szczególny ma zatem pierwszeństwo przed wyżej wymienionymi zasadami ogólnymi.

Koszty wynagrodzeń są zatem potrącalne pod określonymi powyżej warunkami w miesiącu, zaktóry są należne. W przypadku będącym przedmiotem niniejszego wniosku wypłacone wynagrodzenia będą kosztem uzyskania przychodów miesiąca, za który są należne, pod warunkiem, że wypłacone zostaną zgodnie z regulaminem pracy, czyli do 10. dnia kolejnego miesiąca.

W przypadku uchybienia ww. terminowi, wynagrodzenia pracownicze będą mogły zostać uznane za koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o PDOP, tj. kasowo, w dniu zapłaty.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wydatki z tytułu wynagrodzeń (poza szczególnymi przypadkami) niewątpliwie stanowią koszty związane z uzyskiwanym przez podatnika przychodem.

Wskazane stanowisko znajduje potwierdzenie w doktrynie. Paweł Małecki i Małgorzata Mazurkiewicz w komentarzu CIT. Podatki i Rachunkowość potwierdzają, że:

Zatem memoriałowo ujmiemy w kosztach wynagrodzenia ze stosunku pracy (również spółdzielczego stosunku pracy) oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy tylko wtedy, gdy zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

Moment konkretyzacji prawa do kwalifikacji wynagrodzeń jako kosztu uzyskania przychodu

Zgodnie z art. 85 § 1 KP wypłaty wynagrodzenia za pracę dokonuje się co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie. Natomiast art. 85 § 2 KP stanowi, że wynagrodzenie za pracę płatne raz w miesiącu wypłaca się z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego. W związku zczym, na podstawie art. 85 § 3 KP, w przypadku, gdyby dzień wypłaty przypadł w dzień wolny odpracy, to wynagrodzenie wypłacone zostałoby w dniu poprzednim. Tak też zostały sformułowane regulaminy wynagradzania, które będą obowiązywać u Podmiotów Zainteresowanych na moment podziału.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że w odniesieniu do wynagrodzeń pracowników EO za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału, w którym nastąpi podział koszt ten zostanie ujęty wksięgach rachunkowych Spółki Dzielonej miesiąca poprzedzającego na podstawie odpowiedniej listy płac. Ponadto, w związku z planowaną zapłatą ww. wynagrodzenia przed upływem terminu przewidzianego w regulaminie pracy (tj. planowaną zapłatą za dany miesiąc na koniec tego miesiąca), koszt ten będzie, zgodnie z art. 15 ust. 4g ustawy o PDOP, stanowił koszt uzyskania przychodów miesiąca poprzedzającego miesiąc podziału. Tym samym, już w miesiącu poprzedzającym miesiąc podziału dojdzie do konkretyzacji prawa doujęcia przedmiotowych kosztów w rozliczeniach z tytułu PDOP. Będzie to zatem stan zamknięty, niepozostający namoment podziału w związku z wydzielaną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa (wrozumieniu art. 93c Ordynacji podatkowej). Na powyższą konkluzję nie będzie mieć wpływu to, który z Podmiotów Zainteresowanych faktycznie dokona zapłaty, o ile zapłata wynagrodzenia zostanie dokonana nie później niż w terminie wynikającym z regulaminu wynagradzania.

Odnosząc się natomiast do wynagrodzenia za miesiąc, w którym nastąpi podział wynagrodzenia pracowników EO zostaną księgowo ujęte na podstawie listy płac pod datą przypadającą na miesiąc podziału. Będą też mogły być rozpoznane dla celów podatkowych dopiero w momencie gdy dojdzie do terminowej wypłaty wynagrodzenia przez Spółkę Przejmującą. Wynagrodzenia te stanowić będą zatem otwarty stan, który na moment podziału bezsprzecznie pozostawać będzie w związku zwydzielaną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 93c Ordynacji podatkowej. W konsekwencji do konkretyzacji prawa do uznania tych kosztów podatkowo dojdzie dopiero podniu podziału w odniesieniu do całej kwoty wynagrodzenia.

Powyższe stanowisko znajduje uzasadnienie w indywidualnych interpretacjach wydawanych wimieniu Ministra Finansów, przykładowo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 listopada 2015 r. (ILPB3/4510-1-387/15-6/EK).

Stanowisko w zakresie pytania 3

Zdaniem Podmiotów Zainteresowanych, ten Podmiot Zainteresowany, który dokona faktycznej wypłaty opóźnionego wynagrodzenia będzie uprawniony do rozpoznania kosztów podatkowych wwysokości wypłaconego wynagrodzenia potrącalnym w dacie faktycznej wypłaty wynagrodzenia.

W przypadku gdyby wynagrodzenie za miesiąc poprzedzający podział zostało wypłacone niezgodnie z zamierzeniami Podmiotów Zainteresowanych, tj. po upływie terminu wynikającego zregulaminu wynagradzania, zostałoby ono rozpoznane przez ten Podmiot Zainteresowany, który dokonałby faktycznej wypłaty wynagrodzenia. Potrącenie tego kosztu nastąpiłoby zaś dopiero wdniu jego faktycznej zapłaty.

Reasumując, Spółka Dzielona będzie uprawniona do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów ztytułu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa należnych za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, niezależnie od tego, który zpodmiotów faktycznie wypłaci wynagrodzenie za ten miesiąc, pod warunkiem dokonania zapłaty w terminie wynikającym z regulaminu wynagradzania. Koszt wynagrodzeń pracowników EO należnych za miesiąc podziału rozpoznać będzie mogła w całości Spółka Przejmująca. Wprzypadku, gdyby wynagrodzenie za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału zostało wypłacone z opóźnieniem, tj. niezgodnie z regulaminem, koszty będą mogły być rozpoznane nazasadzie kasowej, tj. w dniu faktycznej zapłaty, przez ten Podmiot Zainteresowany, który dokona faktycznej wypłaty opóźnionego wynagrodzenia.

Mając powyższe na uwadze, Podmioty Zainteresowane wnoszą o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie ustalenia:

• który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału za prawidłowe;

• który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc podziału za prawidłowe;

• który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału w przypadku gdyby wynagrodzenie należne za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, zostałoby wypłacone z opóźnieniem (tj. niezgodnie z regulaminem) za nieprawidłowe.

Ad. 1 i 2

Organ podziela w pełni stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału oraz za miesiąc podziału, gdy płatność wynagrodzeń nastąpi zgodnie z regulaminem wynagradzania.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono oduzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie (tj. pytanie nr 1 i 2) oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 3

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego wprzyszłości planowane jest przeprowadzenie podziału Spółki Dzielonej. Poszczególne segmenty działalności biznesowej Spółki Dzielonej zostaną wyodrębnione do osobnych podmiotów. Podział nastąpi w trybie przewidzianym w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, zpóźn. zm., dalej: KSH), tj. w drodze podziału przez wydzielenie i przeniesienie części majątku Spółki Dzielonej na Spółkę Przejmującą.

Stosownie do art. 529 § 1 pkt 4 KSH, podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Cechą szczególną tego trybu podziału spółki jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, a następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lubnowo zawiązaną. Zgodnie natomiast z art. 531 § 1 KSH Spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału. W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa (art. 531 § 1 KSH), tj. następstwo generalne dotyczące praw iobowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału).

Punktem wyjścia dla podziału spółki kapitałowej przez wydzielenie, jak w każdym przypadku podziału, jest sporządzany przez zarząd spółki dzielonej plan podziału. Zgodnie z art. 534 KSH, plan podziału powinien zawierać m.in. dokładny opis i podział składników majątku (aktywów ipasywów) oraz zezwoleń, koncesji lub ulg przypadających spółkom przejmującym lub spółkom nowo zawiązanym.

Wskazane powyżej przepisy regulują problematykę związaną z sukcesją spółek kapitałowych nagruncie prawa cywilnego. Natomiast zagadnienie sukcesji podatkowej regulują przepisy zawarte w art. 93-93e Ordynacji podatkowej. W przepisach tych ustawodawca przedstawił zamknięty katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Zgodnie z art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału, składnikami majątku. W myśl art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ustawodawca nie definiuje pojęcia praw i obowiązków podatkowych, będących na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej przedmiotem sukcesji. Jednakże należy podkreślić, że przedmiotem sukcesji prawno-podatkowej przewidzianej w ww. przepisie, będą jedynie te prawa i obowiązki dzielonej osoby prawnej, które pozostają w związku z przydzielonymi sukcesorowi w planie podziału składnikami majątku. Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej zakłada wyodrębnienie praw i obowiązków podatkowych związanych z poszczególnymi zorganizowanymi częściami majątku oraz wskazuje, że w odniesieniu do tak wyodrębnionych zespołów praw i obowiązków zachodzi sukcesja podatkowa.

Powyższy przepis wprowadza do systemu podatkowego zasadę sukcesji podatkowej częściowej. Zgodnie z tą zasadą, w przypadku podziału przez wydzielenie, podmiot przejmujący wstępuje wewszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że w wyniku podziału przez wydzielenie przejmowane są prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, ale pod warunkiem, że majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Jak słusznie wskazał Wnioskodawca, z uwagi na fakt, że ustawodawca nie definiuje pojęcia praw iobowiązków podatkowych związanych ze składnikami majątku, będącymi przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej, należy przyjąć, że sukcesji nie podlegają te prawa iobowiązki, które na mocy obowiązujących przepisów podatkowych zostały przypisane do osoby dzielonego podatnika. Sukcesji zaś podlegają te prawa i obowiązki, które choć wynikają ze zdarzeń mających miejsce przed podziałem, to nie uległy konkretyzacji do tej daty na gruncie rozliczeń podatkowych (przychód i koszt).

Decydujące znaczenie ma więc okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed dniem wydzielenia. Wniosek taki wynika z literalnej wykładni art. 93c Ordynacji podatkowej, w którym ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. Zatem przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie tzw. stany otwarte, tj. prawa i obowiązki, które na dzień wydzielania pozostają w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku inie zostały rozliczone przez spółkę dzieloną, tj. które nie uległy konkretyzacji na gruncie rozliczeń podatkowych.

Odnosząc zatem powyższe przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że przychody i koszty związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tj. częścią przedsiębiorstwa prowadzoną przez Spółkę Dzieloną) przed dniem wydzielenia (tj. przed dniem przejęcia przez Spółkę Przejmującą) stanowiły integralną część rozliczeń podatkowych Spółki Dzielonej. Natomiast Spółka Przejmująca powinna przejąć obowiązek rozliczenia wyłącznie przychodów i kosztów odpowiednio powstałych i potrąconych wdniu wydzielenia lub po tej dacie oraz tych, które przed dniem wydzielenia z uwagi na moment ich potrącenia nie mogły zostać uwzględnione przez Spółkę Dzieloną.

Jak wskazał Wnioskodawca może wystąpić sytuacja wypłaty z opóźnieniem (tj. niezgodnie zregulaminem) wynagrodzeń pracownikom EO za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział.

W świetle powyższych wyjaśnień decydujące znaczenie dla określenia, który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału w przypadku gdyby wynagrodzenie należne za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, zostałoby wypłacone z opóźnieniem (tj.niezgodnie z regulaminem) jest ustalenie relacji pomiędzy dniem podziału, a momentem poniesienia kosztu uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., dalej: updop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Powyższe oznacza, żepodatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 updop oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, aich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (wtym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Wskazane we wniosku wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu wynagrodzeń pracowników, jako poniesione w celu osiągnięcia przychodów, co do zasady mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

W myśl art. 15 ust. 4g updop, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy zdnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, zpóźn.zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Oznacza to, że pracodawcy, którzy terminowo wypłacają należności z tytułu wynagrodzenia zapracę mogą je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne (czyli na zasadzie memoriałowej).

Dopiero w przypadku niedotrzymania terminu wypłaty tych należności regulacja podatkowa odsyła do art. 16 ust. 1 pkt 57 updop, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz 18 ustawy z dnia 26lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Koszty wynagrodzeń pracowników wypłacane w terminie, wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony (tu postanowień regulaminu wynagradzania), mogą zostać rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów wmiesiącu, w którym stają się one należne, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 4g ustawy opodatku dochodowym od osób prawnych. W przypadku natomiast niezachowania określonego terminu do wypłaty tych świadczeń, koszty wynagrodzeń będą kosztem uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej wypłaty, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, wydatek z tytułu wynagrodzenia należnego za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, wypłaconego z opóźnieniem (tj. niezgodnie zregulaminem), należy rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu w myśl art. 16 ust. 1 pkt 57, w dniu jego faktycznej zapłaty (lub postawienia do dyspozycji).

W konsekwencji, jeżeli wynagrodzenie należne za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, zostanie wypłacone z opóźnieniem, ale przed dniem podziału, wskazane wynagrodzenie będzie stanowiło koszt podatkowy Spółki Dzielonej. Prawo do uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów, związanych ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, powstałych i skonkretyzowanych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych przed dniem wydzielenia, pozostaje po stronie Spółki Dzielonej. Oznacza to, że koszty związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tj. związane z częścią przedsiębiorstwa prowadzonego przez Spółkę Dzieloną) przed dniem wydzielenia (tj. przed przeniesieniem do Spółki Przejmującej)stanowiły integralną część rozliczeń podatkowych Spółki Dzielonej. Natomiast Spółka Przejmująca powinna przejąć obowiązek rozliczenia kosztów potrąconych w dniu wydzielenia lub po tej dacie oraz tych, które przed dniem wydzielenia z uwagi na moment ich potrącenia nie mogły zostać uwzględnione przez Spółkę Dzieloną.

Z uwagi na powyższe, jeżeli wypłata wynagrodzenia należnego za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału nastąpi po dniu podziału, do konkretyzacji prawa do uznania tego kosztu podatkowo dojdzie dopiero po dniu podziału. W takiej sytuacji, to Spółka Przejmująca będzie uprawniona do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów w dniu jego faktycznej zapłaty wmyśl art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bez względu na fakt, który z Podmiotów Zainteresowanych dokona tej zapłaty.

Podsumowując:

• w przypadku gdy wypłata wynagrodzeń za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału nastąpi z opóźnieniem (tj. niezgodnie z regulaminem wynagradzania), ale przed dniem podziału, uprawniona do uwzględnienia tego wydatku jako koszt uzyskania przychodu w dniu jego faktycznej wypłaty będzie Spółka Dzielona, bez względu na fakt, który z Podmiotów Zainteresowanych dokona tej wypłaty;

• w przypadku wypłaty wynagrodzeń za miesiąc podziału z opóźnieniem (tj. niezgodnie z regulaminem wynagradzania) po dniu podziału uprawniona do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów w dniu faktycznej wypłaty będzie Spółka Przejmująca, bez względu na fakt, który z Podmiotów Zainteresowanych dokona tej wypłaty.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ten Podmiot Zainteresowany, który dokona faktycznej wypłaty opóźnionego wynagrodzenia będzie uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości wypłaconego wynagrodzenia potrocalnym w dacie faktycznej wypłaty wynagrodzenia należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie oraz Zainteresowanemu niebędącemu Stroną przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art.52 § 3 ustawy z dnia 30sierpnia2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania ( art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi ( art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie