Temat interpretacji

W zakresie zasad ustalenia wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze aportu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2016 r. (data wpływu 2 grudnia 2016 r.), uzupełnionego pismem z dnia 10 stycznia 2017 r. (data wpływu 16 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad ustalenia wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze aportu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie zasad ustalenia wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze aportu.

Wniosek został uzupełniony został pismem 10 stycznia 2017 r., które wpłynęło 16 stycznia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Wnioskodawca planuje nabyć po 1 stycznia 2017 r. w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) budowle niestanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (dalej: Środki trwałe).

Środki trwałe były w części sfinansowane dotacją przez wnoszącego aport.

Może wystąpić sytuacja, w której wartość nominalna udziałów wydanych przez Wnioskodawcę na rzecz wnoszącego aport będzie niższa od wartości rynkowej przedmiotu aportu. W takiej sytuacji nadwyżka (agio) zostanie ujęta pod pozycją kapitału zapasowego w bilansie Wnioskodawcy.

W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego postawiono następujące pytania:

1. W jaki sposób należy ustalić wartość początkową Środków trwałych nabytych przez Wnioskodawcę w drodze aportu przedstawionego w zdarzeniu przyszłym?
2. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczania w całości do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Środków trwałych?

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie pytania oznaczonego numerem 1 we wniosku. W zakresie pytania o numerze 2 zostanie Wnioskodawcy wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1.

Wartość początkową Środków trwałych nabytych w drodze aportu przedstawionego w zdarzeniu przyszłym należy ustalić w wysokości ustalonej przez podatnika wartości poszczególnych środków trwałych, nie wyższą niż wartość rynkowa. Na ustalenie wartości początkowej nie będzie miał wpływu fakt, że Środki trwałe były w części sfinansowane dotacją przez wnoszącego aport.

Stanowisko Wnioskodawca do pytania nr 1 i 2.

Sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przez spółki kapitałowe w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) określa art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z jego treścią za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki albo spółdzielni - ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Natomiast zgodnie z art. l6a ust. 1 amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Powyższe przepisy nie zawierają żadnych odniesień do ustalania wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze aportu, w sytuacji gdy wnoszący aport częściowo sfinansował je dotacją. W związku z tym należy stwierdzić, że dotacja nie będzie miała wpływu na ustalenie wartości początkowej Środków trwałych.

Dotacja nie będzie miała także wpływu na możliwość zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę. Art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie może być zastosowany wobec Wnioskodawcy, gdyż to nie on dokonał sfinansowania środków trwałych dotacją a wydatki poniesione na nabycie przedmiotu aportu nie zostały mu zwrócone w żadnej formie.

Co do ograniczenia z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy podkreślić, że w myśl tego artykułu w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r. środki trwałe nabyte w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu.

Jednak w związku z zmianą przepisów, od 1 stycznia 2017 r. na podstawie art. 2 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. poz. 1550) powyższy przepis ulegnie uchyleniu. W związku z tym, że aport nastąpi po 1 stycznia 2017 r., przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania.

Mając powyższe na względzie, wartość początkową Środków trwałych nabytych w drodze aportu należy ustalić w wysokości ustalonej przez podatnika wartości poszczególnych środków trwałych, nie wyższą niż ich wartość rynkowa. Na ustalenie wartości początkowej nie będzie miał wpływu fakt, że Środki trwałe były w części sfinansowane dotacją przez wnoszącego aport. Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Środków trwałych i zaliczania odpisów amortyzacyjnych w całości do kosztów podatkowych. Na możliwość zaliczania odpisów amortyzacyjnych nie będzie miał wpływu fakt, że Środki trwałe były w części sfinansowane dotacją przez wnoszącego aport, oraz to, że część wartości Środków trwałych nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części odnoszącej się do pytania nr 1 jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy