Temat interpretacji

Czy Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 28 grudnia 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 2 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych kosztów wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2017 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych kosztów wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO).

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową na terenie całego kraju wg PKD 2007 85.59.B. Wnioskodawca działa na podstawie wpisu do Rejestru Instytucji Szkoleniowych, o numerze X prowadzonym przez Wojewódzki Urząd Pracy. Spółka prowadzi księgi rachunkowe w oparciu o ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. W ramach działalności gospodarczej, Wnioskodawca realizuje także projekty unijne finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 (POWER). Wnioskodawca realizuje projekty zgodnie z umową o dofinansowanie na podstawie wniosku o dofinansowanie, w którym określony jest szczegółowy budżet Projektu. Budżet Projektu podzielony jest na zadania, w ramach których realizowane są szkolenia zawodowe, komputerowe, językowe itp. czyli związane z podstawową działalnością Spółki.

W umowie o dofinansowanie projektu realizowanego przez Wnioskodawcę określona jest całkowita wartość Projektu, która jest sumą:

1. dofinansowania na realizację Projektu (płatność ze środków europejskich oraz ze środków dotacji celowej z budżetu państwa),
2. wkładu prywatnego Realizatora Projektu (Wnioskodawcy).

Instytucja Zarządzająca (IZ)/Instytucja Pośrednicząca (IP) przekazuje Beneficjentowi dofinansowanie na realizację Projektu w wysokości określonej procentowo w:

1. Szczegółowym Opisie Osi Priorytetowych Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 dla danego województwa i konkretnego działania (dotyczy RPO)
2. Szczegółowym Opisie Osi Priorytetowych Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój na lata 2014-2020 dla konkretnego działania (dotyczy POWER).

Dofinansowanie to w ramach konkretnego działania określone jest na różnym poziomie procentowym ale i tak stanowi kwotę nie mniejszą niż 70% całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu (w tym płatność ze środków europejskich i dotacja celowa z budżetu państwa). Realizator Projektu zobowiązuje się natomiast do wniesienia wkładu własnego ze środków własnych w wysokości stanowiącej nie więcej niż 30% całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu. Najczęściej jest to kwota mieszcząca się w przedziale 5%-10% wydatków kwalifikowanych.

Zgodnie z Wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020 (z dnia 10 kwietnia 2015 r. Rozdział 3 lit. dd, z dnia 19 września 2016 r. Rozdział 3 lit. cc), wkład własny oznacza - środki finansowe lub wkład niepieniężny zabezpieczone przez beneficjenta, które zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków kwalifikowalnych i nie zostaną beneficjentowi przekazane w formie dofinansowania (różnica między kwotą wydatków kwalifikowalnych a kwotą dofinansowania przekazaną beneficjentowi, zgodnie ze stopą dofinansowania dla projektu). Stopa dofinansowania dla projektu rozumiana jako % dofinansowania wydatków kwalifikowalnych.

Jednocześnie, zgodnie z podrozdziałem 8.3 (pkt 9 Wytycznych z dnia 10 kwietnia 2015 r., pkt 8 Wytycznych z dnia 19 września 2016 r.), IZ PO zapewnia, że w przypadku wymogu wniesienia przez beneficjenta wkładu własnego, wkład własny beneficjenta jest wykazywany we wniosku o dofinansowanie, przy czym to beneficjent określa formę wniesienia wkładu własnego. IZ PO nie może wymagać wniesienia wkładu własnego w określonej formie, chyba że przepisy powszechnie obowiązujące lub wytyczne horyzontalne stanowią inaczej. Wniesienie wkładu własnego przez Spółkę jest niezbędne w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) i określone w dokumentacji konkursowej na etapie ubiegania się o dofinansowanie. Wkład własny jest ponoszony ze środków prywatnych Wnioskodawcy. Może dotyczyć zarówno kosztów bezpośrednich Projektu (tj. kosztów wynajmu sal, ubezpieczeń uczestników projektu, wynagrodzeń trenerów, kosztów certyfikacji, kosztów materiałów szkoleniowych i pomocy dydaktycznych) jak również kosztów pośrednich Projektu (tj. wynagrodzeń personelu zarządzającego projektem, kosztów utrzymania powierzchni biurowych, kosztów obsługi rachunku bankowego).

W opinii Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju, co do zasady wniesienie wkładu własnego powinno być wymagane we wszystkich projektach EFS w perspektywie finansowej 2014-2020 i instytucja zarządzająca/instytucja ogłaszająca konkurs powinna określić jego wymagany poziom. IZ weryfikuje doświadczenie i potencjał projektodawcy do efektywnej realizacji projektu, a więc czy i w jakim stopniu projektodawca posiada właściwy potencjał techniczny, finansowy i kadrowy oraz w jaki sposób doświadczenie zdobyte przy realizacji podobnych przedsięwzięć może być wykorzystane na rzecz realizacji projektu.

Pytanie przyporządkowane do przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczy okresu podatkowego - lata 2016-2020.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: ustawa o pdop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1

Aby poniesiony wydatek stanowił koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. z zasobów majątkowych podatnika (wkład prywatny ponoszony jest ze środków własnych Realizatora Projektu),
2. poniesiony wydatek nie został podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócony (wkład prywatny nie został zwrócony dla Wnioskodawcy),
3. pozostaje on w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą (wkład prywatny związany jest ściśle z realizacją projektów, których celem jest zwiększanie konkurencyjności uczestników projektu na rynku pracy przez uczestnictwo w kształceniu i szkoleniu zawodowym),
4. wydatek poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów (wkład prywatny wnoszony przez Spółkę jest niezbędny w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO), których realizacja wpływa na ogólny rozwój firmy jako podmiotu gospodarczego); Wnioskodawca realizując szkolenia w ramach projektu zyskuje doświadczenie, buduje swój potencjał, przez co może brać udział w przetargach, zamówieniach a w konsekwencji realizować szkolenia komercyjne),
5. został właściwie udokumentowany (dokumentami potwierdzającymi wniesienie przez beneficjenta wkładu własnego w formie finansowej są faktury, np. dokumentujące zakup towarów lub usług niezbędnych do realizacji projektu i dowód zapłaty za te towary lub usługi, np. wyciąg bankowy, a także inne dokumenty księgowe o równoważnej wartości dowodowej wraz z dokumentami zapłaty lub z innymi dokumentami potwierdzającymi rozchód z kasy),
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (wkład prywatny nie znajduje się w grupie wydatków określonych w art. 16 ust.1 ustawy o pdop).

Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu lub zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Podsumowując, wkład własny, który Spółka wnosi w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) stanowi koszt uzyskania przychodu, ponieważ:

1. Przepisy ustawy o pdop określają, że kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. Pośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki związane z całokształtem działalności podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa.
2. Do kosztów uzyskania przychodów można włączyć nie tylko wydatki niezbędne, ale także potrzebne, przydatne w działalności gospodarczej, a nawet takie, które pozwalają na uzyskanie oszczędności, uniknięcie ciężarów, zachowanie ciągłości funkcjonowania lub płynności finansowej, zapobieżenie stratom (wyrok WSA w Warszawie z 8 sierpnia 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 1447/2006; uchwała składu 7 sędziów NSA z 18 czerwca 2007 r., sygn. akt II FPS 8/2006; wyrok NSA we Wrocławiu z 20 maja 2003 r., I SA/Wr 2854/2000).
3. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 26 maja 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 371/09 Sąd zajął stanowisko, że działania podejmowane w celu otrzymania dotacji są działaniami podejmowanymi w celu uzyskania przez podatnika nowych środków finansowych, należy je uznać za działania, których celem jest ogólny rozwój firmy jako podmiotu gospodarczego, działania w celu zabezpieczenia działalności podatnika jako źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.; dalej: updop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. W myśl tego przepisu, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie tego przychodu).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Należy jednakże podkreślić, że obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

W tym miejscu należy wskazać, że wydatki bezpośrednio sfinansowane z przychodów (dochodów) wolnych od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 updop, nie są uważane za koszty uzyskania przychodów. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 58 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53 i 55, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową na terenie całego kraju. W ramach działalności gospodarczej, Wnioskodawca realizuje projekty unijne finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 (POWER). Wnioskodawca realizuje projekty zgodnie z umową o dofinansowanie na podstawie wniosku o dofinansowanie, w którym określony jest szczegółowy budżet Projektu. Budżet Projektu podzielony jest na zadania, w ramach których realizowane są szkolenia zawodowe, komputerowe, językowe itp. czyli związane z podstawową działalnością Spółki.

W umowie o dofinansowanie projektu realizowanego przez Wnioskodawcę określona jest całkowita wartość Projektu, która jest sumą:

1. dofinansowania na realizację Projektu (płatność ze środków europejskich oraz ze środków dotacji celowej z budżetu państwa),
2. wkładu prywatnego Realizatora Projektu (Wnioskodawcy).

Instytucja Zarządzająca (IZ)/Instytucja Pośrednicząca (IP) przekazuje Beneficjentowi dofinansowanie na realizację Projektu w wysokości określonej procentowo. Dofinansowanie to w ramach konkretnego działania określone jest na różnym poziomie procentowym i stanowi kwotę nie mniejszą niż 70% całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu (w tym płatność ze środków europejskich i dotacja celowa z budżetu państwa). Realizator Projektu zobowiązuje się natomiast do wniesienia wkładu własnego ze środków własnych w wysokości stanowiącej nie więcej niż 30% całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu (najczęściej jest to kwota mieszcząca się w przedziale 5%-10% wydatków kwalifikowanych). Wniesienie wkładu własnego przez Spółkę jest niezbędne w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) i określone w dokumentacji konkursowej na etapie ubiegania się o dofinansowanie. Wkład własny jest ponoszony ze środków prywatnych Wnioskodawcy. Może dotyczyć zarówno kosztów bezpośrednich Projektu (tj. kosztów wynajmu sal, ubezpieczeń uczestników projektu, wynagrodzeń trenerów, kosztów certyfikacji, kosztów materiałów szkoleniowych i pomocy dydaktycznych) jak również kosztów pośrednich Projektu (tj. wynagrodzeń personelu zarządzającego projektem, kosztów utrzymania powierzchni biurowych, kosztów obsługi rachunku bankowego).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty wkładu własnego w związku z realizacją projektów z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO), o ile zostaną spełnione przesłanki wskazane w art. 15 ust. 1 updop.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach