Temat interpretacji
Czy wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz P. w ramach Umowy stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu? Jeżeli odpowiedź na Pytanie 1) jest twierdząca, czy przedmiotowe koszty są dla Wnioskodawcy kosztami uzyskania przychodów innymi niż bezpośrednio związane z przychodem i jako takie są potrącalne w momencie ich poniesienia?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2015 r. (data wpływu 7 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłacanego za usługi kompleksowego zarządzania jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłacanego za usługi kompleksowego zarządzania.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest spółką celową (dalej: Wnioskodawca) utworzoną przez P. S.A. (dalej: P.). P. prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi na budowie i sprzedaży nieruchomości mieszkalnych (lokali mieszkalnych) oraz komercyjnych. Wnioskodawca oraz P. należą do Grupy Kapitałowej P. (dalej: Grupa P.) skupiającej spółki prowadzące działalność deweloperską na rynku polskim. W celu efektywnego zarządzania procesem inwestycyjnym, P. zawiązuje zależne spółki kapitałowe dla realizacji każdej inwestycji (grup inwestycji) z osobna (dalej: spółki celowe). Jako jedna ze spółek celowych. Wnioskodawca zajmuje się realizacją inwestycji, tj. budową nieruchomości oraz ich sprzedażą (sprzedażą lokali w nich ulokowanych) lub ich zarządzaniem. Dotychczasowe zaangażowanie P. w inwestycje przeprowadzone przez spółki celowe polegało na udostępnianiu spółkom celowym finansowania na realizację inwestycji (kapitał/dług), udostępnianiu praw do wykorzystywania znaku towarowego wykorzystywanego przez Grupę P., jak również świadczeniu usług, dotyczących zarządzania projektami inwestycyjnymi.
Obecnie rozważana jest zmiana powyższego modelu działalności podmiotów z Grupy P. z uwagi na uwarunkowania biznesowe.
W konsekwencji, P. zamierza zawrzeć z każdą ze spółek celowych (w tym z Wnioskodawcą) umowę o kompleksowe zarządzanie za wynagrodzeniem (dalej: Umowa) opartą o zapisy art. 7 Kodeksu spółek handlowych. W ramach Umowy, P. będzie obowiązany do wykonywania kompleksowego zarządzania spółkami celowymi. Wykonywane przez P. czynności będą sprowadzały się do podejmowania decyzji gospodarczych, strategicznych, logistycznych i finansowych, dotyczących działalności prowadzonej przez spółki celowe, przejęcia przez P. odpowiedzialności za kluczowe decyzje związane z realizacją projektów inwestycyjnych, a także przejęcia ryzyka za wyniki finansowe prowadzonych przez spółki celowe projektów inwestycyjnych. Ponadto, P. w ramach Umowy o zarządzanie zobowiązany będzie do obsługi bieżącego funkcjonowania spółek celowych, realizacji zarządzania procesem inwestycyjnym (budowlanym) i zarządzania projektami, prowadzenia procesu sprzedaży i zarządzania marketingiem oraz udzielenia licencji na znak towarowy (markę) funkcjonujący w ramach Grupy. W przypadku wystąpienia problemów finansowych na danym projekcie, P. zobowiązany będzie udzielić wsparcia spółce celowej, np. poprzez udzielenie zabezpieczeń, pożyczek itp.
Koszty wykonywania powyższych czynności będzie ponosił P.. Wnioskodawca ponosić będzie natomiast bezpośrednie koszty prowadzenia projektów inwestycyjnych oraz koszty związane z bieżącym funkcjonowaniem, w szczególności koszty m.in.:
- badania sprawozdań finansowych;
- aktów notarialnych;
- podatków i opłat dotyczących nieruchomości, w szczególności opłaty za użytkowanie wieczyste, opłaty adiacenckie, renty planistyczne itp.;
- umów kredytowych i umów związanych z ich zabezpieczeniem;
- projektowania, w szczególności wynagrodzenia architektów, projektantów, konsultantów itp.;
- uzyskania pozwolenia na budowę i innych pozwoleń;
- usunięcia wszelkich usterek, napraw gwarancyjnych i pogwarancyjnych.
Podsumowując, profil funkcji i ryzyka Wnioskodawcy będzie w znacznym stopniu ograniczony. Kluczowe funkcje, aktywa oraz ryzyka (z wyłączeniem nieruchomości oraz kapitału) przypisane będą P.. Powyższy profil znajdzie odzwierciedlenie w systemie wynagradzania P. oraz Wnioskodawcy, który będzie miał charakter rynkowy i zgodny z przepisami o cenach transferowych. Będzie on skonstruowany w ten sposób, że Wnioskodawcy, którego ryzyka związane z prowadzoną działalnością zostaną istotnie ograniczone, przypisany zostanie stały poziom wynagrodzenia dający stabilną zyskowność/rynkowy zwrot z zaangażowanego kapitału (niezależnie od okresu rozliczeniowego i etapu projektu realizowanego przez Wnioskodawcę), zgodnie z metodą marży transakcyjnej netto określoną w przepisach podatkowych. Natomiast P. z tytułu świadczenia na rzecz Wnioskodawcy usług kluczowych dla ich funkcjonowania oraz przejęcia istotnych funkcji i ryzyk należne będzie wynagrodzenie ustalane w oparciu o rezydualną część zysku generowaną przez Wnioskodawcę przy współpracy z P..
Jeżeli Wnioskodawca osiągnie zyskowność (poziom dochodowości) wyższą, aniżeli zakładany w polityce cen transferowych, to nadwyżka zgodnie z Umową o zarządzanie zostanie zwrócona P. jako wynagrodzenie za kompleksowe zarządzanie. Natomiast w sytuacji odwrotnej, tj. gdy Wnioskodawca nie osiągnie założonego w polityce cen transferowych poziomu dochodowości, P. będzie obowiązany do wypłaty na rzecz Wnioskodawcy celowej kwoty tytułem rozliczenia wynikającego z Umowy, polegającego na pokryciu części poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów w celu zapewnienia jej określonego, rynkowego, poziomu dochodowości (dalej: Wypłata). Pokrywane koszy będą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu.
Kompleksowe zarządzanie wykonywane będzie przez P. w sposób ciągły. Zgodnie z Umową, rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą a P. będę dokonywane w okresach rozliczeniowych, co najmniej raz w roku podatkowym. Może się okazać, że w wybranych okresach rozliczeniowych P. otrzyma wynagrodzenie, a w innych zaś takiego wynagrodzenia nie otrzyma lub będzie zmuszona do dokonania Wypłaty na rzecz Wnioskodawcy aby odzwierciedlić założony w polityce cen transferowych poziom dochodowości.
Wnioskodawca nie nabywa usług zarządzania (lub usług pokrewnych) od innych podmiotów, w szczególności niewchodzących w skład Grupy P..
Z analogicznym wnioskiem wystąpi P..
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz P. w ramach Umowy stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu?
- Jeżeli odpowiedź na Pytanie 1) jest twierdząca, czy przedmiotowe koszty są dla Wnioskodawcy kosztami uzyskania przychodów innymi niż bezpośrednio związane z przychodem i jako takie są potrącalne w momencie ich poniesienia?
- Czy Wypłaty dokonywane na rzecz Wnioskodawcy przez P. stanowią dla Wnioskodawcy przychód podatkowy?
- Jeżeli odpowiedź na Pytanie 3) jest twierdząca, czy przychody związane z przedmiotowymi Wypłatami na rzecz Wnioskodawcy dokonywanymi przez P. są osiągane przez Wnioskodawcę w momencie faktycznego ich otrzymania?
Wnioskodawca zaznacza, że zakres przedmiotowy powyższych pytań nie obejmuje kwestii prawidłowości ustalenia ceny przedmiotu transakcji w świetle przepisów o cenach transferowych.
Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Spółki w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 1 i 2. W pozostałym zakresie zostanie Spółce wydane odrębne rozstrzygniecie.
Zdaniem Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz P. stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.
Zdaniem Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 koszty związane z wynagrodzeniem wypłacanym przez Wnioskodawcę na rzecz P. są dla Wnioskodawcy kosztami uzyskania przychodów innymi niż bezpośrednio związane z przychodem i jako takie są potrącalne w momencie ich poniesienia.
Uzasadnienie stanowiska Spółki w przedmiocie pytań 1) i 2).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Zgodnie z treścią powyższych regulacji oraz powszechnie prezentowanym stanowiskiem organów podatkowych i sądów administracyjnych, wydatek może zostać zakwalifikowany jako koszt uzyskania przychodu, jeśli spełnia łącznie następujące warunki:
- bezpośrednio lub pośrednio wpływa na uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu podatnika,
- został poniesiony i jest definitywny, co oznacza, że w ostatecznym rozrachunku został poniesiony z majątku podatnika,
- nie został wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W opinii Wnioskodawcy, wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz P. spełniać będzie wszystkie powyższe warunki.
Konstrukcja przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych daje możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszystkich kosztów (poza wymienionymi w art. 16 ust. 1 ww. ustawy), jeżeli podatnik wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zatem kosztami uzyskania przychodów mogą być wszystkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, które mają na celu osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków ujętych w katalogu z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W konsekwencji, aby dany wydatek można było zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów, konieczne jest, aby pomiędzy tym wydatkiem a przychodem istniał związek przyczynowy. Co istotne, nie jest niezbędne w każdym przypadku wykazanie pomiędzy kosztem a przychodem bezpośredniego związku. Kosztami uzyskania przychodów są bowiem wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody również w przyszłości. Zatem należy przyjąć, że kosztami podatkowymi będą również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli podatnik jest w stanie wykazać, że zostały one poniesione w sposób racjonalny w celu uzyskania przychodów (przez co należy również rozumieć cel jakim jest zagwarantowanie funkcjonowania źródła przychodów), nawet jeśli z obiektywnych powodów przychód ostatecznie nie został osiągnięty.
Konieczność poniesienia wydatków na wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz P., wypływa z Umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a P.. Opisane w stanie faktycznym uwarunkowania stosunków umownych pomiędzy stronami będą implikowały konieczność ponoszenia przez Wnioskodawcę wydatków związanych z zarządzaniem i organizacją działalności Wnioskodawcy. Do zadań P. należy bowiem podejmowanie decyzji gospodarczych, strategicznych logistycznych i finansowych, dotyczących działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, jak również kluczowych decyzji inwestycyjnych.
Należy podkreślić, że prowadzenie działalności gospodarczej w przyjętym przez Wnioskodawcę i P. modelu współpracy byłoby niemożliwe bez świadczenia przez P. kompleksowego zarządzania. Nabywane przez Wnioskodawcę usługi umożliwiają Wnioskodawcy wykonywanie czynności z zakresu jego podstawowej działalności gospodarczej z której osiąga dochody, tj. realizowaniem inwestycji polegającej na budowie nieruchomości oraz ich sprzedaży (sprzedaży lokali w nich ulokowanych).
Co istotne, Wnioskodawca jest spółką celową, zawiązaną przez P., dedykowaną do realizacji inwestycji zarządzanych przez P.. Tym samym Wnioskodawca nie nabywa usług zarządzania (lub usług im pokrewnych) od innych podmiotów, w szczególności nie wchodzących w skład Grupy P.. Ponoszenie wydatków związanych z wynagrodzeniem wypłacanym z tego tytułu na rzecz P. jest dla Wnioskodawcy tym bardziej nieuniknione i konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej.
Tym samym, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę będą miały na celu zapewnienie funkcjonowania w ramach przyjętego modelu prowadzenia działalności gospodarczej i wykonywanie czynności, polegających na budowie i sprzedaży nieruchomości mieszkalnych oraz komercyjnych. Ich poniesienie będzie niezbędne dla uzyskania przychodów przez Wnioskodawcę z tego tytułu. W ten bowiem sposób Wnioskodawca uzyska możliwość funkcjonowania i osiągania dochodu z prowadzonej działalności, co z uwagi na przyjęty model rozliczeń wpłynie na możliwość osiągania przychodów podlegających opodatkowaniu przez Wnioskodawcę oraz będzie stanowiło zabezpieczenie ryzyka w razie osiągnięcia niekorzystnych wyników finansowych.
Kwoty wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz P. będą spełniać również drugi z wymienionych wyżej warunków wymaganych dla uznania ich za koszt uzyskania przychodu, ponieważ zostaną efektywnie pokryte ze środków finansowych Wnioskodawcy. Majątek Wnioskodawcy zostanie zatem w sposób definitywny pomniejszony o kwoty zapłacone P.. Wydatek na zapłatę wynagrodzenia za zarządzanie znajduje się także poza katalogiem wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Jednocześnie analizując przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy podkreślić, że ustawodawca dokonał rozróżnienia pomiędzy kosztami bezpośrednio i innymi niż bezpośrednio związanymi z przychodem, nie definiując jednakże wprost obu powyższych pojęć. Należy się więc odwołać do definicji utrwalonej w orzecznictwie sądów administracyjnych i stanowiskach organów podatkowych. Na tej podstawie można przyjąć, że kosztami bezpośrednio związanymi z przychodem są te, które podatnik ponosi w związku z wytworzeniem konkretnego towaru bądź usługi lub w związku z konkretnym projektem, z realizacji którego podatnik może uzyskać przychód. Natomiast koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem to koszty, których nie da się przyporządkować do określonego przychodu. W opinii Wnioskodawcy, koszt poniesiony w związku z zapłatą wynagrodzenia na rzecz P. z tytułu świadczenia przez P. na rzecz Wnioskodawcy kompleksowego zarządzania, będzie kosztem innym niż bezpośrednio związanym z jego działalnością. W przypadku wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę nie jest bowiem możliwe bezpośrednie przyporządkowanie poniesionego kosztu do jednego, konkretnego strumienia przychodu. Skoro bowiem należne P. kwoty są wynagrodzeniem za wykonywanie czynności polegających m.in. na podejmowaniu decyzji gospodarczych, strategicznych i finansowych, przejęciu przez P. ryzyka za wyniki finansowe prowadzonych inwestycji, a także obsłudze bieżącego funkcjonowania Wnioskodawcy oraz zarządzania procesem inwestycyjnym, prowadzeniu procesu sprzedaży i zarządzaniu marketingiem oraz udzieleniu licencji na znak towarowy Grupy P., nie można mówić o przypisaniu do nich zidentyfikowanego przychodu. Przychody z tytułu sprzedaży nieruchomości przez Wnioskodawcę mogą się bowiem pojawić w innych okresach, niż są ponoszone koszty. Przychody te są ponadto niezależne od wysokości kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę. Oznacza to, że wydatki ponoszone w związku z wypłatą wynagrodzenia dla P. nie są związane z konkretnym strumieniem przychodów i będą miały charakter kosztu innego niż bezpośrednio związany z przychodami.
Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury, albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury, z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Wynagrodzenia za świadczenie przez P. kompleksowego zarządzania, zgodnie z zawartą Umową, nie można uznać za koszty dotyczące okresu dłuższego niż rok podatkowy i rozliczać ich proporcjonalnie do okresu, którego dotyczą. Wynika to z faktu, że Umowa o zarządzanie zostanie zawarta na czas nieokreślony, a termin uzyskiwania przychodów z niej generowanych na moment jej zawarcia nie jest określony.
Jak wykazano powyżej, zapłata kwot należnych P. nie będzie dotyczyła jako koszt uzyskania przychodu inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodem okresu rozliczeniowego przekraczającego rok podatkowy. Jako koszt pośredni dotyczący okresu nie przekraczającego jednego roku podatkowego, wydatek ten będzie zatem dla celów podatkowych potrącalny w dacie jego poniesienia.
Zatem w ocenie Wnioskodawcy, wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz P. stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.
Jednocześnie koszty związane z wynagrodzeniem wypłacanym przez Wnioskodawcę na rzecz P. są dla Wnioskodawcy kosztami uzyskania przychodów innymi niż bezpośrednio związane z przychodem i jako takie są potrącalne w momencie ich poniesienia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Wobec powyższego, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
- wydatek został poniesiony przez podatnika,
- jest definitywny, a więc bezzwrotny,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
- nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
- został właściwie (odpowiednio) udokumentowany.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyróżnia się koszty bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty bezpośrednie) oraz koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie). Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują ww. pojęć.
Stosując wykładnię językową można dojść do wniosku, że do kosztów bezpośrednich należy zaliczyć tylko te wydatki, których poniesienie przekłada się na powstanie konkretnego, możliwego do ustalenia przychodu. Koszty bezpośrednie to zatem koszty, które są ściśle związane z uzyskiwanymi przychodami jakie osiąga dany podmiot gospodarczy (podatnik) w związku z charakterem prowadzonej przez niego działalności. To ścisłe powiązanie oznacza, że można ustalić, jakie konkretnie przychody zostały uzyskane w wyniku poniesienia konkretnych kosztów.
A contrario, do kosztów pośrednich należy zaliczyć wszelkie koszty, których poniesienie nie przyczynia się do powstania konkretnego przychodu, tj. które są związane z całokształtem prowadzonej działalności. Do kosztów tego typu można zaliczyć m.in.: koszty ogólnego zarządu, związane z zapewnieniem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Zasadniczo obejmują one koszty obsługi administracyjnej, księgowej czy prawnej, koszty działań promocyjnych, wydatki na składki na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej czy też koszty mediów.
Wydatki poniesione na zakup usług zarządzania, o których mowa we wniosku, mają związek z całokształtem działalności prowadzonej przez Spółkę. Jest to koszt związany z zapewnieniem funkcjonowania przedsiębiorstwa, którego nie sposób przyporządkować do konkretnego przychodu osiągniętego przez Spółkę. Wydatek ten, zdaniem Wnioskodawcy, stanowi więc koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami.
W celu określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków wynikających z poszczególnych faktur należy odwołać się do regulacji zawartych w art. 15 ust. 4d oraz art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W myśl pierwszego z wymienionych przepisów, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia, a w sytuacji, kiedy koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztów uważa się zgodnie z art. 15 ust. 4e omawianej ustawy dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Wobec powyższego, Wnioskodawca powinien potrącać koszty świadczonych na jego rzecz usług kompleksowego zarządzania w dniu ich poniesienia, czyli w dniu na który ujęto koszty w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury.
Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawidłowości ustalenia ceny przedmiotu transakcji w świetle przepisów o cenach transferowych.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy