Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem Inwestora, w całości stanowią koszty uzyskania przych... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 07.11.2016, sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.835.2016.1.JKT, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem Inwestora, w całości stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: Ustawy o CIT), w momencie ich poniesienia przez Wnioskodawcę?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 14 września 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usługi doradcze związane z pozyskaniem inwestora (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usługi doradcze związane z pozyskaniem inwestora.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, która prowadzi działalność gospodarczą w Polsce i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca prowadzi swoją działalność w ramach rynku usług finansowych dla sektora ochrony zdrowia i jednostek samorządów terytorialnych. Ponadto, Wnioskodawca jest również partnerem dla szpitali i dostawców artykułów i usług medycznych w zakresie finansowania ich bieżącej działalności.

Akcje Wnioskodawcy są przedmiotem publicznego obrotu na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. (dalej: GPW). W październiku 2015 r. Wnioskodawca podjął decyzję o rozpoczęciu przeglądu opcji strategicznych związanych z dalszym rozwojem działalności Wnioskodawcy.

W ostatnich latach działalności gospodarczej, Wnioskodawca odnotował znaczący wzrost przychodów i stał się jednym z liderów w sektorze usług finansowych dla klientów z sektora ochrony zdrowia i jednostek samorządów terytorialnych w Polsce. Dodatkowo, Wnioskodawca rozwijał również działalność gospodarczą w Czechach i na Słowacji oraz w 2014 r. rozpoczął działalność gospodarczą w Hiszpanii.

Jego ówczesny akcjonariat, jako spółki giełdowej, był znacznie rozproszony. Na koniec 2015 r., żaden z akcjonariuszy Wnioskodawcy nie posiadał więcej niż 20% jego akcji. Tak rozproszony akcjonariat skupiony był na krótkoterminowym zwrocie z inwestycji w akcje Wnioskodawcy i nie stawiał, jako priorytetu długofalowej strategii rozwoju Wnioskodawcy np. dalszej ekspansji zagranicznej.

Po biznesowej analizie opcji, zarząd Wnioskodawcy zdecydował, że pozyskanie inwestora strategicznego (Inwestor) jest krokiem niezbędnym dla umocnienia obecnej pozycji rynkowej Wnioskodawcy oraz realizacji dalszych planów rozwojowych na kolejne lata.

W związku z powyższą decyzją, Wnioskodawca zlecił część czynności związanych z pozyskaniem inwestora strategicznego, podmiotom świadczącym profesjonalne usługi w tym zakresie. W ramach działań zmierzających do pozyskania Inwestora, została zawarta umowa z doradcą finansowym, której przedmiotem było zobowiązanie się przez firmę inwestycyjną do świadczenia na rzecz Wnioskodawcy usług doradztwa finansowego (Usługi finansowe) oraz umowa świadczenia usług prawnych z doradcą prawnym (Usługi prawne), (dalej łącznie jako: Usługi doradcze związane z pozyskaniem inwestora).

Zakres usług doradcy finansowego obejmował:

przegląd opcji strategicznych oraz przygotowanie listy potencjalnych inwestorów strategicznych, a następnie przesłanie materiałów informacyjnych do potencjalnych inwestorów przygotowanie projektu dokumentacji informacyjnej dotyczącej transakcji pozyskania inwestora celem rozpoczęcia dialogu z potencjalnym inwestorem;
przygotowanie harmonogramu i strategii komunikacji z potencjalnymi inwestorami;&
uczestnictwo w negocjowaniu biznesowych aspektów porozumień zawieranych z wybranymi inwestorami;
przygotowanie zakresu dokumentów do zamieszczenia w data room oraz uczestnictwo w koordynowaniu procesu korzystania z data room przez poszczególnych inwestorów i doradców;
doradztwo Wnioskodawcy w innych aspektach procesu due diligence prowadzonego czy to przez Wnioskodawcę czy przez potencjalnych inwestorów;
uczestnictwo w sporządzeniu prezentacji Wnioskodawcy na potrzeby inwestorów;
dokonanie wyceny Wnioskodawcy oraz wydanie fairness opinion odnośnie sporządzonej wyceny Wnioskodawcy;
uczestnictwo w negocjowaniu z potencjalnymi inwestorami biznesowych aspektów systemu motywacyjnego dla kadry kierowniczej Wnioskodawcy;
uczestnictwo w ustaleniu strategii komunikacji Wnioskodawcy z jej akcjonariuszami w zakresie pozyskania inwestora;
koordynowanie pracy innych doradców Wnioskodawcy.

Zakres Usług prawnych obejmował m.in.:

bieżące doradztwo korporacyjne związane z transakcją pozyskania inwestora;
asystowanie przy prawno-podatkowej strukturyzacji transakcji pozyskania inwestora strategicznego;
przygotowanie Wnioskodawcy do przeprowadzenia badania prawego typu due diligence;
doradztwo w zakresie raportowania związanego z pozyskaniem inwestora;
doradztwo w związku z potencjalnym wezwaniem;
doradztwo w związku z umową o współpracy z potencjalnym inwestorem;
koordynacja i przygotowanie zamknięcia transakcji.

Wydatki związane ze świadczeniem Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora zostały poniesione bezpośrednio przez Wnioskodawcę na podstawie wystawionych na niego faktur.

Działania ww. doradców przyczyniły się do pozyskania strategicznego Inwestora będącego międzynarodową grupą finansową. W związku z pozyskaniem Inwestora, Wnioskodawca spodziewa się uzyskania efektu synergii, w szczególności w następujących obszarach:

koszty finansowania/pozyskiwania środków finansowych (tj. w wyniku zaangażowania Inwestora, zmniejszeniu mogą ulec ponoszone przez Wnioskodawcę koszty finansowania;
produkty (tj. poszerzenie oferty produktowej Wnioskodawcy);
dostęp do nowych rynków przez Wnioskodawcę;
poprawa wizerunku Wnioskodawcy (tj. Wnioskodawca stał się częścią międzynarodowej grupy kapitałowej oferującej swoim klientom zróżnicowane produkty/usługi);
możliwość optymalizacji zaangażowanego kapitału i zasobów pomiędzy rynki oraz linie biznesowe;
dywersyfikacja ryzyka kredytowego.

Po przeprowadzeniu procesu due diligence Wnioskodawcy, Inwestor podjął decyzję o nabyciu akcji Wnioskodawcy z GPW za pośrednictwem polskiej spółki akwizycyjnej, tj. polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka akwizycyjna), w której Inwestor posiada 100% udziałów.

W związku z powyższym, Spółka akwizycyjna ogłosiła wezwania do zapisywania się na sprzedaż wszystkich akcji Wnioskodawcy zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2015 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1382 ze zm.). Wezwanie dotyczyło całości akcji (100%) Wnioskodawcy znajdujących się na GPW.

W wyniku wezwania, Spółka akwizycyjna nabyła akcje Wnioskodawcy.

Obecnie Wnioskodawca jest w procesie połączenia ze Spółką akwizycyjną w związku, z którym nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy i emisja akcji do Inwestora. W związku z połączeniem i emisją akcji do Inwestora, możliwe jest poniesienie przez Wnioskodawcę wydatków w zakresie usług doradczych związanych z połączeniem (Usługi doradcze związane z połączeniem).

Wydatki te mogą obejmować w szczególności:

wynagrodzenie w zakresie analiz (finansowych, prawnych, podatkowych czy komercyjnych);
wynagrodzenie związane z opracowaniem i implementacją scenariusza integracji Wnioskodawcy ze Spółką akwizycyjną/Inwestorem lub połączenia Wnioskodawcy ze Spółką akwizycyjną;
koszty analiz prawnych, finansowych i podatkowych dot. połączenia;
wydatki na doradztwo prawno-podatkowe w związku z określeniem treści planu połączenia;
badanie planu połączenia przez audytora.

Oprócz powyższych wydatków związanych z nabyciem Usług doradczych związanych z połączeniem, Wnioskodawca może ponieść również takie wydatki jak: opłaty notarialne, skarbowe i sądowe, opłata za złożenie planu połączenia, koszty ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, opłaty związane z wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku nie wiadomo, czy wydatki na Usługi doradcze związane z połączeniem zostaną poniesione przez Wnioskodawcę i pokryte bezpośrednio przez niego czy pokryte przez inny podmiot z grupy kapitałowej Wnioskodawcy (np. Inwestora lub Spółki akwizycyjnej), a następnie przeniesione na Wnioskodawcę (na podstawie faktur lub not obciążeniowych).

W zakresie zaistniałego stanu faktycznego pytanie Wnioskodawcy dotyczy kosztów już poniesionych (ujętych w księgach rachunkowych Wnioskodawcy) i potraktowanych przez Wnioskodawcę, jako koszty uzyskania przychodu (kosztów związanych ze świadczeniem Usług doradczych związanych z pozyskaniem Inwestora).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem Inwestora, w całości stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, w momencie ich poniesienia przez Wnioskodawcę.

Koszty uznawane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

Aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu:

musi zostać poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;
musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
musi być racjonalnie poniesiony;
musi zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;
musi mieć charakter definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
jest właściwie udokumentowany;
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT), pod warunkiem, że zostały poniesione w związku z prowadzoną działalnością podatnika, jako wydatków gospodarczo uzasadnionych, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub prowadzi do zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Dodatkowy warunek pozwalający zakwalifikować dany wydatek, jako koszt uzyskania przychodu stanowi racjonalność jego poniesienia.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, cel poniesionego wydatku musi mieć charakter zobiektywizowany i zmierzać do odpowiedzi na pytanie, czy oznaczony wydatek daje się racjonalnie powiązać z uzyskanym lub oczekiwanym przychodem. Kosztami uzyskania przychodów będą, więc wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeśli są one racjonalnie uzasadnione, a każdy wydatek, poza wskazanymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem jego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu (tak m.in. NSA w wyroku z 25 listopada 2004 r., sygn. FSK 671/04).

Dodatkowo, obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT:

faktu poniesienia danego kosztu przez podatnika;
pokrycia kosztu w ostatecznym rozrachunku z zasobów majątkowych podatnika (co może oznaczać, że koszt został poniesiony bezpośrednio przez podatnika lub pośrednio na podstawie faktur lub not obciążeniowych, na podstawie których podmiot trzeci przeniósł bezpośrednio poniesione wydatki na podatnika);
faktu, że koszt nie został podatnikowi w żaden sposób zwrócony (charakter definitywny kosztu).

Należy również wskazać na ostatni wymóg, który musi spełniać wydatek, aby mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu wynikający z art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. Zgodnie z konstrukcją ww. regulacji, zawarty w niej katalog ma charakter zamknięty, zatem jeśli danym wydatek nie został wymieniony przez ustawodawcę w katalogu ustawowym z ww. przepisu, może stanowić koszt uzyskania przychodu, pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, że kosztami uzyskania przychodów są m.in. racjonalnie poniesione koszty związane z funkcjonowaniem podatnika i koszty organizacyjne podatnika, mimo że wydatki tego rodzaju nie zmierzają bezpośrednio do uzyskania przychodu. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, do tego typu wydatków, które pośrednio wpływają na możliwość uzyskania przychodu i są ponoszone w celu zachowania i zabezpieczania źródła przychodu, należą wydatki ponoszone w celu pozyskania inwestora strategicznego.

Możliwość uznania wydatków na Usługi doradcze związane z pozyskaniem Inwestora za koszty uzyskania przychodów.

Pozyskanie Inwestora było istotne ze względu na plany rozwojowe Wnioskodawcy na kolejne lata i umocnienie obecnej pozycji rynkowej Wnioskodawcy, co wskazuje na istnienie pośredniego związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami a potencjalnym przychodem Wnioskodawcy.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, koszt Usług doradczych związanych z pozyskaniem Inwestora, w zakresie określonym w umowach zawartych z doradcą prawnym i finansowym, które przyczyniły się do pozyskania inwestora, mógł przyczynić się również do zwiększenia wartości Wnioskodawcy i osiągniętego przez niego przychodu. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że kosztów tych nie można, co prawda przypisać do określonych przychodów, ale są one racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do ich osiągnięcia. Przyjmuje się, że dla kwalifikacji danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim dany koszt został poniesiony. W opisie przedstawionego zdarzenia faktycznego zostało wskazane, że z uwagi na znaczne rozproszenie akcjonariatu Wnioskodawcy, pozyskanie Inwestora było istotne dla realizacji jego planów dotyczących umocnienia obecnej pozycji rynkowej Wnioskodawcy oraz realizacji przez niego dalszych planów rozwojowych na kolejne lata. Z uwagi na powyższe, poniesione wydatki należy potraktować, jako ogólne koszty działalności, gdyż nie są one związane z konkretnym przychodem, ale w dalszej perspektywie mogą one przyczynić się do zwiększenia wartości osiąganych przychodów oraz pozwalają na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Jednocześnie należy również uznać, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora miały związek z prowadzoną przez niego działalnością. Nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora umożliwiło Wnioskodawcy podejmowanie racjonalnych działań związanych z bieżącą działalnością Spółki, w szczególności z zakresie kwestii administracyjno-prawnych i finansowych. W konsekwencji, działania te znalazły przełożenie na bieżącą działalność i możliwość generowania oraz zabezpieczenia źródła przychodów Wnioskodawcy w przyszłości oraz miały na celu realizację rozważanej przez zarząd Wnioskodawcy strategii rozwoju. Można zatem również uznać, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki zostały poniesione w celu zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodów. Nie powinno być też wątpliwości, że poniesienie danych wydatków było racjonalnie uzasadnione, biorąc pod uwagę, że obiektywnie mogą one przyczynić się do uzyskania przychodów oraz pozwolą na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Rezultaty Usług doradczych związanych z pozyskaniem Inwestora, świadczonych przez podmioty profesjonalne pozwoliły Wnioskodawcy na sprawne przeprowadzenie procesu związanego z pozyskaniem Inwestora, które zakończyło się ogłoszeniem wezwania przez przyszłego Inwestora na akcje Wnioskodawcy i ich nabyciem przez spółkę w 100% zależną od Inwestora. Nabycie ww. usług pozwoliło Wnioskodawcy na uzyskanie niezbędnych informacji w procesie pozyskania Inwestora oraz podjęcia decyzji o jego wyborze. W związku z powyższym, należy również wskazać, że podjęcie ww. decyzji nastąpiło w oparciu o rezultaty prac doradcy finansowego oraz prawnego, w formie dokumentacji prawnej i finansowej związanej z procesem pozyskania Inwestora i nabycie przez niego akcji Wnioskodawcy. Tym samym, świadczenie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora i fakt poniesienia związanych z tym wydatków są należycie udokumentowane.

Jak wskazano powyżej, należy także wskazać na spodziewany efekt synergii w związku z pozyskaniem Inwestora przez Wnioskodawcę, w szczególności w następujących obszarach:

koszty finansowania/pozyskiwania środków finansowych (tj. w wyniku zaangażowania Inwestora, zmniejszeniu mogą ulec ponoszone przez Wnioskodawcę koszty finansowania);
produkty (tj. poszerzenie oferty produktowej Wnioskodawcy);
dostęp do nowych rynków przez Wnioskodawcę;
poprawa wizerunku Wnioskodawcy (tj. Wnioskodawca stał się częścią międzynarodowej grupy kapitałowej oferującej swoim klientom zróżnicowane produkty/usługi);
możliwość optymalizacji zaangażowanego kapitału i zasobów pomiędzy rynki oraz linie biznesowe; dywersyfikacja ryzyka kredytowego.

Wydatki na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora ekonomicznie obciążały majątek Wnioskodawcy, tj. w wyniku zawarcia przez Wnioskodawcę odpowiednich umów na Usługi doradcze związanych z pozyskaniem inwestora, Wnioskodawca otrzymywał faktury od podmiotów świadczących ww. usługi na jego rzecz. Wnioskodawca poniósł również wydatki na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora w sposób definitywny, gdyż nie podlegały one zwrotowi na jego rzecz. Należy również wskazać, że ww. koszty nie zostały zawarte przez ustawodawcę w katalogu z art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

Podsumowując, biorąc pod uwagę wskazane powyżej przesłanki, które musi spełniać wydatek, aby mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, należy uznać, że koszty poniesione przez Wnioskodawcę na Usługi doradcze związane z pozyskaniem inwestora spełniają powyższe wymogi.

Moment ujęcia pośrednich kosztów uzyskania przychodu.

Analizując przepisy Ustawy o CIT należy podkreślić, że ustawodawca dokonał rozróżnienia pomiędzy kosztami bezpośrednio i innymi niż bezpośrednio związanymi z przychodem. Ustawa o CIT nie definiuje jednak wprost pojęć kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio i innych niż bezpośrednio związanych z przychodem. Należy uznać, że kosztami bezpośrednio związanymi z przychodem są te, które podatnik ponosi w związku z wytworzeniem konkretnego towaru, bądź usługi lub w związku z konkretnym projektem. Natomiast koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem to koszty, których nie da się przyporządkować do określonego przychodu. W świetle powyższych przepisów, podstawowe znaczenie dla rozstrzygnięcia momentu ujęcia kosztów przez Wnioskodawcę ma ustalenie, czy dany wydatek ma pośredni czy bezpośredni związek z uzyskanymi przez niego dochodami. Jak wskazano powyżej, przedmiotowe wydatki należy uznać za koszty pośrednie.

Za pośrednie koszty uzyskania przychodów należy uznać takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są one racjonalnie uzasadnione, jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, gdyż brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Zgodnie z art. 15 ust 4d Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast, według art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h ww. ustawy, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych, jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Moment ujęcia kosztów uzyskania przychodu za Usługi doradcze związane z pozyskaniem inwestora.

Koszty na wynagrodzenie za Usługi doradcze związane z pozyskaniem inwestora, jakie poniósł Wnioskodawca stanowią koszty pośrednie, gdyż tak jak zostało to wskazane z części dotyczącej możliwości uznania wydatków na Usługi doradcze związane z pozyskaniem inwestora za koszty uzyskania przychodów, wydatków tych nie da się powiązać z określonym przychodem.

W zaistniałym stanie faktycznym, na dzień złożenia niniejszego wniosku, doszło do bezpośredniego poniesienia przez Wnioskodawcę wydatków na wynagrodzenie za wskazane usługi, na podstawie umów zawartych z doradcą finansowym oraz prawnym. Zapłata wynagrodzenia na rzecz ww. doradców nastąpiła w oparciu o otrzymane przez Wnioskodawcę faktury. Dzień, w którym doszło do faktycznego poniesienia kosztu przez Wnioskodawcę na podstawie faktury był dniem, na który ujęto te koszty w księgach rachunkowych Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe, za dzień poniesienia kosztów na Usługi doradcze związane z pozyskaniem inwestora, jako kosztów pośrednich należy w myśl art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT, należy uznać dzień, na który ujęto ww. koszt w księgach rachunkowych Wnioskodawcy na podstawie otrzymanych faktur.

Dotychczasowe rozstrzygnięcia organów podatkowych.

Wskazane stanowisko w zakresie możliwości i momentu uznania wydatków na usługi doradcze związane z pozyskaniem inwestora za koszty uzyskania przychodu zostało również potwierdzone w szeregu interpretacji podatkowych:

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 15 grudnia 2011 r. (sygn. IPPB3/423-876/11-2/MC), w której ww. organ odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy uznając je za prawidłowe, w którym wskazano: Zdaniem Wnioskodawcy wydatki ponoszone przez Spółkę na wynagrodzenie stałe i wynagrodzenie za sukces za usługi doradcy strategicznego z tytułu wykonywania Umowy kompleksowej usługi doradztwa strategicznego opisanej w stanie faktycznym wniosku, należy zakwalifikować do wydatków pośrednich, które będą stanowić koszt uzyskania przychodów momencie ich poniesienia przez Spółkę. Zgodnie z treścią Umowy, usługi doradcy mają doprowadzić do pozyskania partnera strategicznego, z którym współpraca mogłaby spowodować możliwość istotnego zwiększenia potencjału Spółki i jej dalszego rozwoju, co wprost wskazuje na istnienie pośredniego związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami a potencjalnym przychodem Spółki. (...) Zdaniem Wnioskodawcy, koszty usług doradztwa strategicznego, polegającego w szczególności na: przeprowadzeniu analizy projekcji finansowych Spółki, jej planów rozwoju w celu identyfikacji kluczowych zagadnień biznesowych i strategicznych, które mogą przyczynić się do rozwoju zwiększenia wartości Spółki i osiąganego przez nią przychodu doradztwa dotyczącego podjęcia decyzji, co do opłacalności, zasadności związania się z inwestorem strategicznym mogą być traktowane, jako ogólne koszty działalności Spółkę mające na celu optymalizację prowadzonej przez Spółkę działalności. Koszty te nie są zaś związane z konkretnym przychodem.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidulanej z 6 listopada 2015 r. (sygn. ITPB3/4510-436/15/MKo), organ stwierdził, że: Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca poniósł/ponosi wydatki na nabycie usług doradczych związanych z pozyskiwaniem inwestora, które należy zaliczyć do kosztów związanych z dalszym jego rozwojem, w konsekwencji nie wiążą się one w sposób bezpośredni z przychodami Spółki. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że skoro ww. wydatki zostały poniesione na podstawie racjonalnych przesłanek ukierunkowanych na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów oraz nie kwalifikują się do wyłączeń określonych w art. 16 ust. 1 omawianej ustawy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w momencie ujęcia ich jako koszt w księgach rachunkowych Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do wydatków na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem Inwestora, wszystkie przesłanki dot. uznania danych wydatków za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT zostały spełnione.

Z uwagi na cel, jaki miało spełniać nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora przez Wnioskodawcę, poniesione wydatki na ich nabycie należy uznać za ogólne koszty funkcjonowania Wnioskodawcy, których celem jest zabezpieczenie i zachowanie źródeł przychodów. Koszty na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora, należy potraktować jako ogólne koszty działalności (gdyż nie są one związane z konkretnym przychodem), tj. koszty, które stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT.

Odnosząc się do momentu zaliczenia wydatków na nabycie Usług doradczych związanych z pozyskaniem inwestora w ciężar kosztów uzyskania przychodów (kosztów pośrednich w rozumieniu art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT), zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT, w ocenie Wnioskodawcy, poniesione przez niego wydatki w całości stanowią koszty uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia, tj. na dzień, na który ujęto dany koszt w księgach rachunkowych Wnioskodawcy na podstawie otrzymanej faktury lub innego dowodu księgowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie