Temat interpretacji

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, jeżeli jedyną transakcją lub innym zdarzeniem dokonanym z podmiotem powiązanym będzie zakup usług w zakresie badania rynku, Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 in fine ustawy o PDOP za rok podatkowy 2017, jeżeli wartość tej transakcji wynikająca z umowy przekroczy równowartość 50 000 euro, ale łączna suma kosztów dotycząca zakupu usług w zakresie badania rynku ujęta w księgach rachunkowych w roku podatkowym 2017 nie przekroczy równowartości 50 000 euro

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 4 maja 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, jeżeli jedyną transakcją lub innym zdarzeniem dokonanym z podmiotem powiązanym będzie zakup usług w zakresie badania rynku, Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 in fine ustawy o PDOP za rok podatkowy 2017, jeżeli wartość tej transakcji wynikająca z umowy przekroczy równowartość 50 000 euro, ale łączna suma kosztów dotycząca zakupu usług w zakresie badania rynku ujęta w księgach rachunkowych w roku podatkowym 2017 nie przekroczy równowartości 50 000 euro (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, jeżeli jedyną transakcją lub innym zdarzeniem dokonanym z podmiotem powiązanym będzie zakup usług w zakresie badania rynku, Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 in fine ustawy o PDOP za rok podatkowy 2017, jeżeli wartość tej transakcji wynikająca z umowy przekroczy równowartość 50 000 euro, ale łączna suma kosztów dotycząca zakupu usług w zakresie badania rynku ujęta w księgach rachunkowych w roku podatkowym 2017 nie przekroczy równowartości 50 000 euro.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: PDOP), podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka funkcjonuje w ramach grupy kapitałowej, w skład której wchodzą powiązane ze Spółką podmioty krajowe i podmioty zagraniczne w rozumieniu art. 11 ust. 1 i ust. 4 ustawy o PDOP. Spółka przewiduje, że w roku podatkowym 2016 osiągnie przychody w wysokości przekraczającej równowartość 2 000 000 euro, ale nieprzekraczającej równowartości 3 000 000 euro.

Spółka zakłada, iż w roku 2017 mogą mieć miejsce następujące operacje gospodarcze z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i ust. 4 ustawy o PDOP:

1. nabycie wyposażenia biura (sprzęt komputerowy) - przewidywana kwota wynikająca z umowy w roku podatkowym 2017 to równowartość ok. 4 000 euro,
2. nabycie środków trwałych - przewidywana kwota wynikająca z umowy w roku podatkowym 2017 to równowartość ok. 30 000 euro,
3. świadczenie usług dzierżawy nieruchomości - przewidywana kwota wynikająca z umowy w roku podatkowym 2017 to równowartość ok. 5.000 euro,
4. świadczenie usług w zakresie doradztwa podatkowego - przewidywana kwota wynikająca z umowy w roku podatkowym 2017 to równowartość ok. 47 000 euro,
5. nabycie usług księgowych - przewidywana kwota wynikająca z umowy w roku podatkowym 2017 to równowartość ok. 12 000 euro,
6. nabycie usług informatycznych - przewidywana kwota wynikająca z umowy w roku podatkowym 2017 to równowartość ok. 15 000 euro,
7. nabycie usług w zakresie badania rynku - przewidywana kwota wynikająca z umowy w roku podatkowym 2017 to równowartość ok. 55 000 euro,
8. nabycie licencji na znak towarowy - przewidywana kwota wynikająca z umowy w roku podatkowym 2017 to równowartość ok. 20 000 euro,
9. udzielenie pożyczki - przewidywana kwota wynikająca z umowy w roku podatkowym 2017 to równowartość ok. 28 000 euro.

Spółka przewiduje, że wszystkie przychody osiągnięte w związku z wyżej wymienionymi operacjami gospodarczymi z podmiotami powiązanymi zostaną ujęte w księgach rachunkowych roku 2017. Ponadto Spółka przewiduje, że część kosztów uzyskania przychodów związanych z zakupem usług w zakresie badania rynku (bezpośrednio związanych z przychodem Spółki) zostanie potrącona w latach następujących po roku podatkowym 2017, w czasie kiedy osiągnięte zostaną przychody odpowiadające tym kosztom. Spółka szacuje, że w roku podatkowym 2017 potrącone zostaną koszty usług w zakresie badania rynku w wysokości równowartości ok. 45.000 euro. Pozostałe koszty, ponoszone w związku z wyżej wymienionymi operacjami gospodarczymi z podmiotami powiązanymi zostaną potrącone w roku 2017.

W związku z powyższym zadano m.in następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, jeżeli jedyną transakcją lub innym zdarzeniem dokonanym z podmiotem powiązanym będzie zakup usług w zakresie badania rynku, Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 in fine ustawy o PDOP za rok podatkowy 2017, jeżeli wartość tej transakcji wynikająca z umowy przekroczy równowartość 50 000 euro, ale łączna suma kosztów dotycząca zakupu usług w zakresie badania rynku ujęta w księgach rachunkowych w roku podatkowym 2017 nie przekroczy równowartości 50 000 euro... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Spółka stoi na stanowisku, że będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 in fine ustawy o PDOP za rok podatkowy 2017, ponieważ poprzez łączną wartość transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju, o której mowa w art. 9a ust. 1 d ustawy o PDOP, należy rozumieć łączną kwotę (lub jej równowartość) transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju wynikającą z umowy lub rzeczywiście zapłaconą w roku podatkowym łączną kwotę wymagalnych w roku podatkowym świadczeń dotyczących transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju. W myśl art. 9a ust. 1d ustawy o PDOP, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50.000 euro (lub więcej w przypadku przekroczenia w poprzednim roku podatkowym odpowiedniej sumy przychodów).

Należy zatem rozważyć w jaki sposób ma nastąpić ustalenie tej łącznej wartości w danym roku podatkowym. W tym kontekście, zdaniem Spółki, istnieją następujące możliwości:

1. łączna wartość jako łączna kwota (lub jej równowartość) transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju wynikająca z umowy;
2. łączna wartość jako rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń dotyczących transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju;
3. łączna wartość jako suma przychodów (w przypadku transakcji sprzedażowych) lub suma kosztów (w przypadku transakcji zakupowych), dotycząca tych transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju, ujęta w księgach rachunkowych w roku podatkowym;
4. kombinacja powyższych wariantów (w różnych dostępnych konfiguracjach).

Warto zauważyć, że fakt przekroczenia przez łączną wartość transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju równowartości 50.000 euro w roku podatkowym (lub równowartości odpowiednio wyższej w przypadku przekroczenia w poprzednim roku podatkowym określonej w art. 9a ust. 1d sumy przychodów) implikuje dla podatników powstanie obowiązków w zakresie cen transferowych.

Mowa tu nie tylko o obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9 ust. 1 in fine ustawy o PDOP, ale także - w przypadkach określonych w art. 9 ust. 2b pkt 2 ustawy o PDOP - o obowiązku sporządzenia analizy danych porównywalnych. Analiza taka jest bardziej wartościowa, jeżeli sporządzona jest z perspektywy ex ante, a więc przed zawarciem transakcji.

Wobec tego obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej powinien każdorazowo powstać odnośnie do roku podatkowego, w którym została zawarta umowa lub dokonywane są rozliczenia. To bowiem w tych momentach podejmowane są kluczowe decyzje m.in. dotyczące doboru metodologii rozliczeń. Wtedy również racjonalnie działający podatnik dokonuje analizy danych porównywalnych, w celu weryfikacji, czy jest w stanie zawrzeć analogiczną transakcję z innym podmiotem na korzystniejszych warunkach.

W kontekście powyższego, zdaniem Spółki, należy odrzucić możliwość kwalifikowania łącznej wartości, o której mowa w art. 9a ust. 1d ustawy o PDOP jako sumy przychodów (w przypadku transakcji sprzedażowych) lub sumy kosztów (w przypadku transakcji zakupowych), dotyczących tych transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju, ujętych w księgach rachunkowych w roku podatkowym. Jest to szczególnie istotne w przypadku transakcji zakupowych. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4 ustawy o PDOP koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Jednakże, dokonując danej transakcji lub innego zdarzenia o charakterze zakupowym, podatnik nie wie w jakim czasie (a więc w jakim roku podatkowym) osiągnięte zostaną przychody odpowiadające tym kosztom. Tym samym mogłoby się okazać, że obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej powstałby w innym roku podatkowym niż rok trwania umowy i w innym roku podatkowym niż rok dokonania zapłaty (lub rok powstania zobowiązania). Takie podejście byłoby sprzeczne z celem sporządzania dokumentacji podatkowej. Dokumentacja powinna bowiem określać opis transakcji lub innego zdarzenia za okres, w którym rzeczywiście owa transakcja lub inne zdarzenie miało miejsce. To z kolei, jak wynika z powyższego, nie zawsze jest zbieżne z okresem ujęcia danej transakcji lub innego zdarzenia w księgach rachunkowych.

Dlatego też, zdaniem Spółki, należy przyjąć koncepcję, zgodnie z którą nie będzie możliwa sytuacja, w której podatnik będzie obowiązany sporządzić dokumentację za rok podatkowy, w którym transakcja lub inne zdarzenie nie wystąpiło, tj. nie trwała lub nie została podpisana umowa, nie powstało zobowiązanie lub należność ani nie dokonano zapłaty. A contrario, należy przyjąć, że transakcja lub inne zdarzenie powinno być dokumentowane w latach ich rzeczywistego trwania. Spełnienie powyższego założenia jest możliwe zarówno przy kwalifikacji łącznej wartości transakcji lub zdarzeń jednego rodzaju jako łącznej kwoty (lub jej równowartości) transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju wynikającej z umowy, jak i jako rzeczywiście zapłaconej w roku podatkowym łącznej kwoty wymagalnych w roku podatkowym świadczeń dotyczących transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju.

Taka interpretacja jest również spójna ze stanem prawnym sprzed wejścia w życie ustawy nowelizującej. Zgodnie z art. 9a ust. 2 w dotychczasowym brzmieniu, obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1. 100.000 EURO - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
2. 30.000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
3. 50.000 EURO - w pozostałych przypadkach.

Zdaniem Spółki nie ma podstaw - zarówno z punktu widzenia wykładni literalnej, jak i celowościowej - do zmiany dotychczasowego podejścia. Wobec tego, w opinii Spółki, poprzez łączną wartość transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju, o której mowa w art. 9a ust. 1d ustawy o PDOP należy rozumieć łączną kwotę (lub jej równowartość) transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju wynikającą z umowy lub rzeczywiście zapłaconą w roku podatkowym łączną kwotę wymagalnych w roku podatkowym świadczeń dotyczących transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju. W konsekwencji Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 in fine ustawy o PDOP za rok podatkowy 2017, odnośnie do transakcji zakupu usług w zakresie badania rynku, jeżeli wartość transakcji wynikająca z umowy przekroczy równowartość 50.000 euro, nawet jeżeli suma kosztów dotycząca zakupu usług w zakresie badania rynku, ujęta w księgach rachunkowych w roku podatkowym 2017, nie przekroczy równowartości 50.000 euro.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2017 r.

W zakresie pytania oznaczonego nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach