Temat interpretacji

Czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku CIT całej wartości wynagrodzenia wypłacanego kontrahentowi, w tym części obejmującej równowartość zryczałtowanego podatku, którego ciężar ekonomiczny spoczywa na Spółce?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2016 r. (data wpływu 15 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całej wartości wynagrodzenia wypłacanego kontrahentowi, w tym części obejmującej równowartość zryczałtowanego podatku, którego ciężar ekonomiczny spoczywa na Spółce - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całej wartości wynagrodzenia wypłacanego kontrahentowi, w tym części obejmującej równowartość zryczałtowanego podatku, którego ciężar ekonomiczny spoczywa na Spółce.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń majątkowych, zgodnie z ustawą z 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 950 ze zm.). W ramach prowadzonej działalności Towarzystwo dokonuje wypłaty różnego rodzaju świadczeń na rzecz swoich kontrahentów, np. wypłaty przychodów z praw autorskich lub praw pokrewnych, wypłaty wynagrodzeń z tytułu usług świadczonych na rzecz Towarzystwa (np. usługi prawne, doradcze, badania rynku, przetwarzania danych oraz udzielania licencji). Wskazane wydatki związane są z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę i spełniają warunki uznania za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W związku z powyższymi wypłatami, na podstawie przepisów ustawy o CIT, ustawy o PIT lub przepisów stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania na Spółce spoczywa niekiedy obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego (tzw. podatku u źródła). W takim wypadku Spółka, działając jako płatnik, co do zasady, potrąca należną kwotę podatku z wynagrodzenia należnego kontrahentowi i odprowadza go do właściwego urzędu skarbowego zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W praktyce zdarzają się sytuacje, w których wynagrodzenie kontrahenta za określone świadczenie ustalone jest w wartości netto. Oznacza to, że wszelkie podatki, do których potrącenia zobowiązana jest Spółka, zwiększają wynagrodzenie kontrahenta w taki sposób, aby część wynagrodzenia, która faktycznie jest mu wypłacana, była równa kwocie netto określonej w umowie (tzw. ubruttowienie). W takim przypadku, podstawa opodatkowania podatkiem u źródła ustalana jest przez Towarzystwo zgodnie ze wzorem: kwota faktycznie wypłaconego wynagrodzenia / (1 - odpowiednia stawka podatku z ustawy lub umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania).

Przykładowo, jeżeli wynagrodzenie należne kontrahentowi ustalone jest jako 100 zł netto, a kwota wynagrodzenia podlega zryczałtowanemu podatkowi według stawki 10%, wówczas:

1. łączna kwota wynagrodzenia kontrahenta ustalana jest jako 111,11 zł,
2. kwota zryczałtowanego podatku pobieranego przez Spółkę wynosi 11,11 zł,
3. kwota wynagrodzenia wypłacana kontrahentowi wynosi 100 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku CIT całej wartości wynagrodzenia wypłacanego kontrahentowi, w tym części obejmującej równowartość zryczałtowanego podatku, którego ciężar ekonomiczny spoczywa na Spółce...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku CIT całej wartości wynagrodzenia wypłacanego kontrahentowi, w tym części obejmującej równowartość zryczałtowanego podatku, którego ciężar ekonomiczny spoczywa na Spółce.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1. Uwagi wstępne

Osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej: ustawa o CIT) oraz art. 29 ust. 1 ustawy o PIT, są obowiązane jako płatnicy pobierać, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat (art. 26 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 41 ust. 4 ustawy o PIT).

Pobór podatku według ww. regulacji następuje z uwzględnieniem postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, która może wyłączać dane kategorie przychodów z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem w Polsce lub przewidywać niższą stawkę podatku, jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby / zamieszkania podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 29 ust. 2 ustawy o PIT).

W sytuacjach, gdy Spółka uiszcza wynagrodzenie z tytułu wymienionych wyżej świadczeń na rzecz osób objętych ograniczonym obowiązkiem podatkowym, może na niej spoczywać obowiązek pobrania podatku u źródła zgodnie z postanowieniami ustawy o PIT, ustawy o CIT albo odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania od kwoty wynagrodzenia wynikającego z umowy.

1. Zaliczenie do kosztów podatkowych części wynagrodzenia przeznaczonej na podatek u źródła

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka dokonuje wypłat wynagrodzeń, które mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła. Wynagrodzenia te wypłacane są w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i spełniają warunki uznania za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W praktyce zdarzają się sytuacje, w których wynagrodzenie kontrahenta za określone świadczenie ustalone jest w wartości netto, co oznacza, że wszelkie podatki pobierane przez Spółkę jako płatnika zwiększają wynagrodzenie kontrahenta w taki sposób, aby wynagrodzenie faktycznie mu wypłacone było równe określonej kwocie z umowy (tzw. ubruttowienie).

W ocenie Spółki, w takim wypadku, łączna wysokość wynagrodzenia należnego stanowi sumę:

1. kwoty netto zastrzeżonej przez kontrahenta oraz
2. dodatkowej kwoty, stanowiącej równowartość podatku, który ciąży na kontrahencie (jako podatniku), a którego pobór spoczywa na Spółce.

1. Wyłączenie z kosztów kwot podatku dochodowego

Zgodnie z przepisami ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach (art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT).

Nie ulega wątpliwości, że zakres powyższego przepisu dotyczy tylko kwoty podatku dochodowego, który ciąży bezpośrednio na podatniku. Nie dotyczy to zatem sytuacji, gdy dany podmiot jest jedynie płatnikiem danego podatku. Tym samym regulacja art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT nie znajdzie w przypadku Spółki zastosowania.

1. Podsumowanie

W ocenie Spółki, ponieważ:

1. wydatki na nabycie usług przedstawionych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego spełniają warunki zaliczenia ich do kosztów podatkowych na gruncie przepisów o CIT;
2. łączna wartość wynagrodzenia należnego kontrahentowi równa jest wartości brutto, tj. wartości powiększonej o podatek pobierany przez Spółkę jako płatnika;
3. w omawianej sprawie nie znajduje zastosowania żadne wyłączenie możliwości zaliczenia wydatków do kosztów podatkowych, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, a w szczególności nie znajduje zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT,

- należy uznać, że Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku CIT całej wartości wynagrodzenia wypłacanego kontrahentowi, w tym części obejmującej równowartość podatku u źródła, którego ciężar ekonomiczny spoczywa na Spółce.

1. Stanowisko organów podatkowych

Spółka wskazuje, że stanowisko zbieżne ze stanowiskiem przedstawionym w niniejszym wniosku zostało przedstawione w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydanych z upoważnienia Ministra Finansów m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie: w dniu 28 maja 2014 r., sygn. IPPB3/423-370/14-2/JBB oraz w dniu 26 lutego 2014 r., sygn. IPPB3/423-970/13-2/JBB, a także przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w dniu 16 listopada 2012 r., sygn. IBPBI/2/423-1224/12/AP.

Przykładowo, w powołanej wyżej interpretacji z 26 lutego 2014 r. organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym (...) w sytuacji, gdy umowa z kontrahentem zawiera zapis o należnej mu kwocie wynagrodzenia, zapłacony z własnych środków za kontrahenta podatek stanowi koszt uzyskania przychodu. Podkreślić należy, że zgadzając się z wnioskodawcą, organ podatkowy odstąpił w tym przypadku od uzasadnienia prawnego pozytywnej oceny stanowiska wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie