Temat interpretacji
Przepisy którego z wymienionych w opisie stanu faktycznego (winno być zdarzenia przyszłego) rozporządzeń (2004, 2006 i 2008) powinien stosować Wnioskodawca, aby w sposób prawidłowy ustalić intensywność pomocy publicznej, w świetle art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o pdop?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08 lutego 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 23 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniu 05 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, przepisy którego z wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego rozporządzeń powinien stosować Wnioskodawca, aby w sposób prawidłowy ustalić intensywność pomocy publicznej, w świetle art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o pdop - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 lutego 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, przepisy którego z wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego rozporządzeń powinien stosować Wnioskodawca, aby w sposób prawidłowy ustalić intensywność pomocy publicznej, w świetle art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o pdop.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 21 kwietnia 2011 r. Znak IBPBI/2/423-221/11/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 05 maja 2011 r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej od ponad sześciu lat. W okresie, w którym Spółka rozpoczynała działalność obowiązywało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 222, poz. 2251 ze zm., dalej rozporządzenie 2004).
Rozporządzenie to zostało następnie zastąpione przez rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 02 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 ze zm., dalej rozporządzenie 2006), a to z kolei zastąpiło rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z Nr 232, poz. 1548 ze zm., dalej rozporządzenie 2008), które wydane zostało na podstawie nowej ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z Nr 118, poz. 746, dalej ustawa 2008). Rozporządzenie 2004 obowiązujące w chwili uzyskania przez spółkę zezwolenia, w § 6 regulowało zasady uznawania kosztów inwestycyjnych za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą regionalną. Rozporządzenie to jednak utraciło moc na podstawie wyraźnego brzemienia § 12 rozporządzenia 2006, które także w § 6 nieco inaczej opisywało wspomniane koszty inwestycyjne. Warto w tym miejscu jednak zaznaczyć, że stosownie do § 10 rozporządzenia 2006 zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zachowują ważność.
Rozporządzenie 2006 utraciło jednak ważność w związku z treścią ustawy 2008, która zastrzegła, że dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5a ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 i 4, art. 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Znów jednak wypada zauważyć, iż art. 4 ustawy 2008 wskazał, że zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc.
W 2008 r. wydano rozporządzenie 2008, które na nowo (tym razem w odniesieniu do wszystkich stref łącznie) określiło zasady uznawania kosztów inwestycyjnych za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą. Jednocześnie jednak § 8 rozporządzenia 2008 wskazuje, że do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 05 maja 2011 r.) Spółka doprecyzowała przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, o informację, iż zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej Spółka otrzymała w dniu 28 października 2004 r.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Przepisy którego z wymienionych w opisie stanu faktycznego (winno być zdarzenia przyszłego) rozporządzeń (2004, 2006 i 2008) powinien stosować Wnioskodawca, aby w sposób prawidłowy ustalić intensywność pomocy publicznej, w świetle art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o pdop...
Zdaniem Spółki, zastosowanie winno znaleźć rozporządzenie 2006. Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o pdop, zwalnia się od podatku dochody (...) uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (...), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Aby móc w sposób prawidłowy zastosować ww. zwolnienie, konieczna jest w pierwszej kolejności identyfikacja owych odrębnych przepisów, o których mowa w cytowanym punkcie ust. 1, art. 17 ustawy.
Na początek zdaniem Wnioskodawcy można stwierdzić, iż nie będą to przepisy rozporządzenia 2008. Treść zacytowanego § 8 jest jednoznaczna w tym sensie, że wprost nakazuje cofnąć się do wcześniejszych aktów wykonawczych. Problem jednak w tym, że nie jest jasne do którego z nich dokładnie. Wydaje się jednak, że niewłaściwym jest odnoszenie się do rozporządzenia 2004, a jedynie do rozporządzenia 2006. Rozporządzenie 2008 nie wskazuje wprawdzie wprost które wcześniejsze akty prawne reaktywuje, ale zasady techniki legislacyjnej i logicznego wnioskowania pozwalają przyjąć, że chodzi tylko o ostatnie, jakie obowiązywało, a więc o rozporządzenie 2006, a nie o wszelkie wcześniejsze. Gdyby było inaczej nastąpiłby spory chaos i dowolność, nie byłoby hierarchii aktów, a przede wszystkim byłoby to wbrew regule lex posterior derogat legi priori (akt późniejszy uchyla moc obowiązującą aktu wcześniejszego).
Wnioskodawca dodaje, że podobne wnioski, na bazie zbliżonego stanu faktycznego zaprezentowano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, Znak: ILPB3/423-246/10-4/GC.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.).
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej ustawa o pdop), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Stosownie do treści art. 17 ust. 4 ustawy o pdop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej Spółka otrzymała w dniu 28 października 2004 r. Wątpliwości Spółki dotyczą ustalenia, na podstawie przepisów którego rozporządzenia winna ustalić intensywność pomocy publicznej.
W dniu uzyskania przez Spółkę zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, obowiązywało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 222, poz. 2251 ze zm.). Przepisy te utraciły moc w związku z wejściem w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 02 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. nr 202, poz. 1485 ze zm.). W myśl § 12 ww. rozporządzenia, traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 222, poz. 2251, ze zm.).
Zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 118, poz. 746 ze zm., zwaną dalej ustawą zmieniającą), która weszła w życie z dniem 04 sierpnia 2008 r., zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc. Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.
Ponadto, jak wynika z art. 5 ustawy zmieniającej, dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5a ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 i 4, art. 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy, ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie:
- rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1550) oraz
- rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548).
Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.
W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie zastosowanie ma rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 02 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 ze zm.).
Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.
Na marginesie należy zauważyć, iż w kwestii dyskontowania kosztów inwestycji oraz wielkości pomocy, znajdzie zastosowanie § 7 rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., jednakże powyższe nie było przedmiotem niniejszej interpretacji.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach