Temat interpretacji
w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków innych niż wynagrodzenie reprezentanta - ponoszonych przez Spółkę w związku z zawarciem umowy zlecenia
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11.10.2012 r. (data wpływu 16.10.2012 r.) uzupełnionego pismem z dnia 19.12.2012 r. (data wpływu 24.12.2012 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 14.12.2012 r. Nr IPPB5/423-1014/12-3/PSoraz IPPB2/415-916/12-3/MG (data nadania 14.12.2012 r., data doręczenia 18.12.2012 r.) oraz pismem z dnia 04.01.2013 r. (data wpływu 08.01.2012 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 31.12.2012 r. Nr IPPB5/423-1014/12-5/PS oraz IPPB2/415-916/12-5/MG (data nadania 31.12.2012 r., data doręczenia 03.01.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków innych niż wynagrodzenie reprezentanta - ponoszonych przez Spółkę w związku z zawarciem umowy zlecenia jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dnu 16.10.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków innych niż wynagrodzenie reprezentanta - ponoszonych przez Spółkę w związku z zawarciem umowy zlecenia.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Spółka I. S.A. z siedzibą w Belgii prowadzi na teranie Polski od początku 2008 r. działalność gospodarczą w przedmiocie obrotu pojazdami samochodowymi i częściami zapasowymi do nich za pośrednictwem Oddziału, założonego na mocy art. 85 Ustawy z dn. 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity: Dz. U. 2010, Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), występującego pod firmą I. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce. Na podstawie art. 87 tejże ustawy, będąca belgijskim przedsiębiorcą spółka I. S.A. z siedzibą w Belgii jest zobowiązana ustanowić w swoim Oddziale na terenie Polski osobę upoważnioną do jej reprezentowania, zwaną dalej Reprezentantem. Reprezentant będzie wykonywał obowiązki w zakresie dokonywania czynności prawnych w imieniu spółki I. S.A., wynikających z funkcjonowania jej Oddziału w Polsce (gdyż jak wiadomo Oddział nie posiada osobowości prawnej, a Zarząd spółki I S.A. urzęduje poza terytorium Polski) odpłatnie i będzie pobierał wynagrodzenie na podstawie zawartej z nim przez Oddział umowy zlecenia.
Jednocześnie, niezależnie od wynagrodzenia wypłacanego Reprezentantowi, Oddział będzie ponosił systematycznie inne koszty, umożliwiające bieżące wykonywanie obowiązków przez Reprezentanta - przede wszystkim dot. kosztów związanych z udostępnieniem mu samochodu służbowego (paliwo, przeglądy techniczne i ewentualne naprawy, myjnia, opłaty parkingowe itp.) w celach służb owych, kosztów jego podróży służbowych (bilety lotnicze, hotele, diety itp.), kosztów udostępnienia mu służbowego telefonu komórkowego, laptopa oraz inne niezbędne wydatki.
W piśmie z dnia 19.12.2012 r. (data wpływu 24.12.2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie do usunięcia braków formalnych wniosku Pełnomocnik Spółki wskazał, iż
- udostępnione przez spółkę Reprezentantowi: samochód służbowy, telefon służbowy oraz laptop (a także inne ewentualne urządzenia) będą przez niego wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych,
- w zawartej przez spółkę umowie z Reprezentantem będą znajdować się zapisy dotyczące udostępnienia tych składników majątku spółki Reprezentantowi wyłącznie celów służbowych
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy wydatki, o których mowa powyżej, inne niż wynagrodzenie Reprezentanta, które będą ponoszone przez I. S.A. Oddział w Polsce w związku ze sprawowaniem funkcji przez Reprezentanta, nie zatrudnionego w Oddziale na podstawie umowy o pracę, lecz wykonującego swoje obowiązki na podstawie zawartej z nim umowy zlecenia (takie jak wydatki związane z udostępnieniem mu samochodu służbowego albo koszty jego podróży służbowych), będą stanowiły dla Oddziału koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 Ustawy o PDOP i zarazem nie będą podlegały wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 Ustawy o PDOP...
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie oznaczone Nr 1 wniosku.
W kwestiach poruszanych w pytaniach oznaczonym Nr 2 wniosku, a dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydana odrębna interpretacja.
Zdaniem Wnioskodawcy, jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Jest oczywiste, że skoro zagraniczny przedsiębiorca, prowadzący Oddział w Polsce, ma ustawowy obowiązek ustanowić Reprezentanta, który będzie dokonywał czynności prawnych w jego imieniu, wynikających z funkcjonowania tego Oddziału, to wszelkie uzasadnione wydatki na rzecz Reprezentanta (nie tylko jego wynagrodzenie) będą służy osiąganiu przychodów przez Oddział, a co najmniej zabezpieczeniu istnienia Oddziału. Wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu mogłyby podlegać tylko te spośród kosztów Reprezentanta, które byłyby wyszczególnione w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 Ustawy o PDOP.
Jeżeli chodzi o wyszczególnione w niniejszym wniosku koszty, które I S.A. Oddział w Polsce zamierza ponosić w związku z powołaniem i wykonywaniem funkcji przez Reprezentanta, to w katalogu przewidzianych kosztów (koszty podróży służbowych Reprezentanta, koszty związane z udostępnieniem mu samochodu służbowego w celach służbowych, koszty udostępnienia mu służbowego telefonu komórkowego, laptopa itp.) nie ma takich pozycji, o których byłaby mowa w art. 16 ust. 1 Ustawy o PDOP. W ocenie Spółki, do kosztów ponoszonych przez Oddział w związku z wykonywaniem obowiązków przez Reprezentanta nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 38a) Ustawy o PDOP, który stanowi iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji - gdyż Reprezentant nie zalicza się do żadnej z tych kategorii osób.
Wynika stąd wniosek, że wszelkie ponoszone przez I S.A. Oddział w Polsce koszty związane z wykonywaniem obowiązków przez Reprezentanta, jeżeli zostaną poniesione w sposób uzasadniony gospodarczo oraz będą służyły uzyskaniu przychodów lub zabezpieczeniu źródła przychodów, stanowić będą koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 Ustawy o PDOP.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 451 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie