Temat interpretacji

Przychód z nieodpłatnych świadczeń powstaje po stronie świadczeniobiorcy, czyli podatnika, który takie świadczenie otrzymał. Zatem Spółka stwierdzając ustalając wysokość wynagrodzenia powołała się na ww. przepis z uwagi na fakt, iż nie pobierając wynagrodzenia za udzielenie cesji na polisie ubezpieczenia traktowane byłoby jako nieodpłatne świadczenie () zdaje się nie rozumieć istoty nieodpłatnych świadczeń. Dokonując cesji polisy na podstawie umowy z podmiotem powiązanym jest świadczeniodawcą. To nie Spółka, lecz podmiot powiązany osiągnąłby przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, gdyby oczywiście wynagrodzenie nie było ustalone. Zatem posiłkowanie się przez Spółkę w przedmiotowej sprawie przepisem art. 12 ust. 6 pkt 2 jest błędne.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12.06.2012r. (data wpływu 29.06.2012r.), uzupełnionym na wezwanie organu z dnia 06.09.2012r. nr IPPB3/423-445/12-2/GJ, wnioskiem z dnia 14.09.2012r. (data wpływu 20.09.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości świadczenia w formie cesji polisy ubezpieczeniowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.06.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości świadczenia w formie cesji polisy ubezpieczeniowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka J. prowadzi szeroką działalność gospodarczą w zakresie usług rachunkowo -księgowych, wynajmu nieruchomości, świadczy usługi informatyczne, prawne, kadrowo-płacowe a także usługi w zakresie doradztwa biznesowego oraz w nieznacznym stopniu działalność finansową polegająca na udzielaniu pożyczek dla innych podmiotów gospodarczych. W związku z założeniami biznesowymi Spółka J prowadzi działalność w zakresie zarządzania posiadanym majątkiem i w tym celu zakupiła nieruchomość od podmiotu powiązanego. Następnie wynajęła ją do prowadzenia działalności przez podmiot powiązany, osiągając z tego tytułu przychody.

Spółka nabyła przedmiotową nieruchomość wraz z obciążoną hipoteką. Przedmiotowe hipoteki ustanowione zostały na rzecz Skarbu Państwa jako zabezpieczenie interesu finansowego uczestników gier hazardowych oraz zobowiązań podatkowych w podatku od gier. Konieczność zabezpieczenia finansowego wynika z regulacji ustawowych, o których mowa w art. 63 ust. 1,2,3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych. Spółka, od której Spółka J zakupiła nieruchomość prowadzi działalność w zakresie gier hazardowych, a warunkiem otrzymania zezwolenia na prowadzenie salonów gier na automatach oraz kasyna gry było zabezpieczenie finansowe uczestników gier oraz zobowiązań podatkowych w podatku od gier. W związku z powyższym Spółka dokonała stosownych zabezpieczeń. Spółka posiadany majątek w postaci nieruchomości ubezpiecza na wypadek określonego ryzyka, z tego tytułu reguluje roczne składki ubezpieczeniowe. Zgodnie z zawartą umową pomiędzy podmiotem powiązanym a Spółką , Spółka dokonała cesji polisy ubezpieczenia, wynajmowanej nieruchomości w imieniu podmiotu powiązanego, na rzecz Skarbu Państwa i praw wynikających z tego ubezpieczenia, tytułem zabezpieczenia interesów uczestników gier hazardowych oraz zobowiązań podatkowych w podatku od gier wobec Skarbu Państwa. Spółka w związku z dokonaniem cesji praw z polisy ubezpieczeniowej w imieniu podmiotu powiązanego, na rzecz Skarbu Państwa dokonała świadczenia dla podmiotu powiązanego. Zabezpieczenie to w postaci cesji polisy ubezpieczeniowej na rzecz Skarbu Państwa i praw wynikających z tego ubezpieczenia, tytułem zabezpieczenia interesów uczestników gier hazardowych oraz zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od gier wobec Skarbu Państwa trwać będzie przez okres 5 lat. Co roku Spółka dokonuje cesji polisy ubezpieczeniowej na rzecz Skarbu Państwa. W związku z powyższym Spółka J ustaliła wysokość wynagrodzenia za wyżej wymienione świadczenie na poziomie ceny zakupu polisy ubezpieczeniowej na przedmiotową nieruchomość przez okres trwania zabezpieczenia czyli okres 5 lat. Spółka w przedmiotowej sprawie zastosowała art. 12 ust. 6 ustawy który stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń w przypadku zakupu usług, ustala się według cen zakupu. Za podstawę wynagrodzenia Spółka, przyjęła roczną składkę ubezpieczeniową w wysokości opłaty polisy ubezpieczeniowej. Spółka J wystawi fakturę obciążającą podmiot powiązany po upływie okresu trwania zabezpieczenia czyli po 5 latach, na łączną kwotę stanowiącą sumę rocznych składek ubezpieczeniowych, powiększoną o koszty obsługi polisy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakiej wysokości należy ustalić wartość świadczenia w formie cesji polisy ubezpieczeniowej... Czy Spółka prawidłowo zastosowała art. 12 ust. 6 ustalając wysokość wynagrodzenia za ustanowienie cesji polisy w wysokości ceny zakupu polisy ubezpieczeniowej (opłacona składka ubezpieczenia) powiększonego o marżę związaną z obsługą polisy...

Zdaniem Wnioskodawcy: udzielenie zabezpieczenia w postaci cesji polisy ubezpieczenia nieruchomości, której właścicielem jest Spółka, w imieniu innego podmiotu na rzecz Skarbu Państwa jest świadczeniem, za które należy jej się z tego tytułu wynagrodzenie, ponieważ poniesie ona koszty związane z zakupem usługi ubezpieczeniowej oraz ponosi ryzyko, że faktycznym beneficjentem stanie się Skarb Państwa w przypadku wystąpienia zdarzenia losowego uwzględnionego w polisie ubezpieczeniowej. Cesja praw z polisy ubezpieczeniowej nie jest odrębną usługą świadczoną przez zakłady ubezpieczeniowe, stanowi integralną część polisy ubezpieczeniowej W myśl art. 808 ust. 3 Kodeksu Cywilnego ubezpieczający może w czasie trwania umowy wskazywać osoby, na których rzecz została zawarta umowa. Jeżeli nie umówiono się inaczej, osobie trzeciej przysługuje bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń odszkodowanie lub świadczenie należne z tytułu tej umowy. Zgodnie z powyższym Spółka J napotkała trudności w ustaleniu rynkowej wartości takiej usługi. Spółka J uznała, że wysokość wynagrodzenia powinna być nie niższa niż suma rocznych składek ubezpieczeniowych w okresie trwania cesji praw z polisy na rzecz Skarbu Państwa powiększona o koszty obsługi polisy. W ocenie Spółki nie można określić tej wartości w inny sposób, gdyż prawa wynikające z tego rodzaju cesji nie są przedmiotem powszechnego tynkowego obrotu. W związku z powyższym, Spółka uważa, iż w wyniku braku możliwości wyceny cesji praw z polisy ubezpieczeniowej, słusznie uznała cenę polisy ubezpieczeniowej nieruchomości za podstawę do naliczenia wynagrodzenia. Znana Spółce interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach sygnatura IBPB2/415-219/08/MK potwierdza stanowisko Spółki.

W uzupełnieniu na wezwanie organu Spółka podała: zastosowanie art. 12 ust. 6 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do ustalenia wysokości wynagrodzenia za ustanowienie cesji na polisie ubezpieczeniowej, w imieniu podmiotu powiązanego, na rzecz Skarbu Państwa i praw wynikających z tego ubezpieczenia, jest prawidłowe. Spółka J nie świadczy usług ubezpieczenia dlatego jej zdaniem powołanie się na ww. przepis, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione (w przedmiotowej sprawie usługi ubezpieczenia), to wartość pieniężna tych świadczeń ustala się według cen zakupu. Spółka ustalając wysokość wynagrodzenia powołała się na ww. przepis z uwagi na fakt, iż nie pobierając wynagrodzenia za udzielenie cesji na polisie ubezpieczenia traktowane byłoby jako nieodpłatne świadczenie, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub też te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie mające konkretny wymiar majątkowy i finansowy.

W sprawie przedstawionej w stanie faktycznym w ocenie Spółki zastosowanie ma art. 12 ust.6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi:, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia -według cen stosowanych wobec innych odbiorów,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu, Spółka mogła zastosować udostępnienie świadczeń według cen zakupu, gdyż ceną zakupu jest opłata polisy ubezpieczenia;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jeśli przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnieniu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Przedmiotem zapytania w niniejszej sprawie jest ustalenie wysokości wynagrodzenia za ustanowienie cesji polisy ubezpieczeniowej w imieniu podmiotu powiązanego na rzecz Skarbu Państwa i praw wynikających z ubezpieczenia tytułem zabezpieczenia interesów uczestników gier hazardowych oraz zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od gier hazardowych. Wnioskodawca uważa, że może zastosować w tym zakresie art. 12 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych dalej updop (t.j. Dz. U. z 2011r., nr 74, 397 z późn. zm.).

Na wstępie odnosząc się do pytania Spółki: w jakiej wysokości należy ustalić wartość świadczenia w formie cesji polisy ubezpieczeniowej, organ podatkowy zauważa, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749), Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Celem interpretacji jest przekazanie informacji o zastosowaniu przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego przedstawionego przez podmiot składający wniosek o wydanie interpretacji. Organ udzielając interpretacji przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do sytuacji indywidualnej wskazanej przez wnioskodawcę. Powyższe rozumienie istoty interpretacji nie pozwala organowi na odpowiedź na pytanie Spółki, w jakiej wysokości należy ustalić wartość świadczenia w formie cesji polisy ubezpieczeniowej. Żaden z przepisów zarówno Ordynacji podatkowej jak i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie upoważnia organu wydającego interpretację do wypowiedzenia się w kwestii ustalania warunków umów między podmiotami gospodarczymi.

W obowiązującym bowiem systemie prawnym funkcjonuje zasada swobody umów przewidziana w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którą strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Tym samym generalnie strony mogą dowolnie kształtować swoje prawa i obowiązki wynikające z zawieranych umów.

Powyższe oznacza, że umowa zawarta między Spółką a podmiotem powiązanym w zakresie cesji praw z tytułu polisy ubezpieczeniowej na rzecz Skarbu Państwa przewidująca wynagrodzenie dla Spółki z tytułu dokonania cesji umowy ubezpieczeniowej i praw wynikających z ubezpieczenia może być dowolnie ukształtowana, co nie ogranicza prawa naczelnika urzędu skarbowego do ewentualnej weryfikacji wynagrodzenia w kontekście art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczącego transakcji zawartych między podmiotami powiązanymi.

Odnosząc się do pytania, czy Spółka prawidłowo zastosowała art. 12 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustalając wysokość wynagrodzenia za ustanowienie cesji polisy w wysokości ceny zakupu polisy ubezpieczeniowej (opłacona składka ubezpieczenia) powiększonego o marżę związaną z obsługą polisy, organ zauważa, że przepis ten odnosi się do ustalania wartości nieodpłatnych świadczeń.

W tym miejscu zauważyć należy również, że przychód z nieodpłatnych świadczeń powstaje po stronie świadczeniobiorcy, czyli podatnika, który takie świadczenie otrzymał. Zatem Spółka stwierdzając ustalając wysokość wynagrodzenia powołała się na ww. przepis z uwagi na fakt, iż nie pobierając wynagrodzenia za udzielenie cesji na polisie ubezpieczenia traktowane byłoby jako nieodpłatne świadczenie () zdaje się nie rozumieć istoty nieodpłatnych świadczeń. Dokonując cesji polisy na podstawie umowy z podmiotem powiązanym jest świadczeniodawcą. To nie Spółka, lecz podmiot powiązany osiągnąłby przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, gdyby oczywiście wynagrodzenie nie było ustalone. Zatem posiłkowanie się przez Spółkę w przedmiotowej sprawie przepisem art. 12 ust. 6 pkt 2 jest błędne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 420 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie