Temat interpretacji

Czy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (PDOP), wydatki przedstawione w stanie faktycznym będące dla Spółki kosztami pośrednimi, powinny zostać rozpoznane w momencie ich poniesienia, czyli w dniu, na który ujęto je, jako koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) - tj. czy Spółka powinna rozpoznawać dla celów PDOP koszty pośrednie w momencie, gdy dany koszt zostanie ujęty, jako koszt księgowy Spółki?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17.07.2012r. (data wpływu 23.07.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia kosztów pośrednich - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.07.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia kosztów pośrednich.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe .

Spółka na podstawie koncesji udzielanych przez odpowiednie organy państwowe realizuje prace w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż gazu w Polsce. Prowadzenie prac poszukiwawczych obejmujące w szczególności wykonywanie odwiertów próbnych, poszukiwawczych i rozpoznawczych, które mogą w przyszłości służyć, jako wydobywcze jest wysoce kapitałochłonne. Jest jednak konieczne, aby określić zasobność złoża i ekonomiczne możliwości jego zagospodarowania. Znaczna część kosztów ponoszonych przez Spółkę w fazie poszukiwawczej związana jest z wytworzeniem przyszłych środków trwałych (głównie odwiertów) i wartości niematerialnych i prawnych (WNiP).

Jednakże w fazie poszukiwawczej Spółka ponosi również szereg wydatków, związanych w sposób pośredni z prowadzoną działalnością, przyczyniających się do realizacji przychodów, lecz niemających odzwierciedlenia w konkretnym przychodzie. Wydatki tego typu, jako że wynikają z działalności Spółki i wpływają lub będą wpływać na jej ogólnie pojęte funkcjonowanie, są związane z osiągnięciem, zachowaniem bądź zabezpieczeniem źródła przychodu Spółki. Tym samym, wydatki te, stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, stanowią koszty uzyskania przychodu. Wydatki te nie wpływają jednak na wartość początkową środków trwałych lub WNiP. Z uwagi na brak ich bezpośredniego związku z realizowanymi przez Spółkę przychodami, dla celów podatkowych powyższe wydatki kwalifikowane są, jako koszty uzyskania przychodu inne niż bezpośrednio związane z przychodami (dalej; koszty pośrednie), które zasadniczo, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, podlegają potrąceniu w dacie ich poniesienia.

Wnioskodawca uznaje za koszty pośrednie w szczególności wydatki na:

1. wstępne badania geologiczne (w szczególności badania sejsmiczne oraz opracowywanie ich wyników, interpretacja i analizy geologiczne, specjalistyczne mapy),
2. podłączenie do mediów, opłaty przyłączeniowe,
3. koszty wynagrodzenia (tzw. odszkodowanie) dla rolników za zniszczenie upraw (np. wskutek konieczności przejazdu ciężkiego sprzętu do lokalizacji odwiertu przez pola) lub wyrąb lasu,
4. ustanowienie służebności przesyłu na czas nieokreślony,
5. prawo użytkowania gruntu od rolników,
6. wynagrodzenie za ustanowienie użytkowania na cele górnicze oraz służebności przesyłu na czas określony,
7. opłaty administracyjne (np. opłaty za wyłączenie gruntu z produkcji rolnej i leśnej).
8. studium wykonalności projektu - przeprowadzenie analizy wykonalności projektu jest niezbędne do oceny inwestycji oraz ukończenia danego projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (PDOP), wydatki przedstawione w stanie faktycznym będące dla Spółki kosztami pośrednimi, powinny zostać rozpoznane w momencie ich poniesienia, czyli w dniu, na który ujęto je, jako koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) - tj. czy Spółka powinna rozpoznawać dla celów PDOP koszty pośrednie w momencie, gdy dany koszt zostanie ujęty, jako koszt księgowy Spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, iż dla celów PDOP, wydatki przedstawione w stanie faktycznym będące dla Spółki kosztami pośrednimi, powinny zostać rozpoznane w momencie ich poniesienia, czyli w dniu, na który ujęto je, jako koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) - tj. Spółka powinna rozpoznawać dla celów PDOP koszty pośrednie w momencie, gdy dany koszt zostanie ujęty jako koszt księgowy Spółki.

Zasady rozpoznawania kosztów pośrednich regulują przepisy art. 15 ust. 4d oraz 4e ustawy o PDOP.

Stosownie do treści art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z literalnego brzmienia powyższego przepisu jednoznacznie wynika, iż dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który podatnik ujmuje koszt w księgach rachunkowych. Przy czym chodzi tu o ujęcie, jako koszt, a nie ujęcie w księgach rachunkowych w ogóle (tj. w jakikolwiek inny sposób, który jest zgodny z ustawą o rachunkowości, np ujęcie wydatku, lub elementu aktywów). Ujęcie kosztu w księgach rachunkowych oznacza zaś - zgodnie z ustawą o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U z 2002 r. Nr 76, poza 694 ze zm. (UoR) - dokonanie zapisu (zaksięgowanie) w ewidencji rachunkowej w ciężar kont o charakterze wynikowym. Wnioski z ww. wykładni literalnej potwierdza również wykładnia celowościowa. W opinii Spółki, intencją ustawodawcy w art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP było uzależnienie momentu uznania kosztów pośrednich za koszty uzyskania przychodów od uznania przez podatnika takiego wydatku za koszt dla celów rachunkowych przy uwzględnieniu zasad rachunkowości: współmierności przychodów i kosztów (art. 6 UoR) istotności (art. 8 UoR) i ostrożności (art. 7 UoR). Taką intencję ustawodawcy potwierdza uzasadnienie do ustawy - o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z dnia 26 czerwca 2006 r. Ustawą tą wprowadzono przepis art. 15 ust. 4e w jego obecnym brzmieniu. W myśl uzasadnienia intencją ustawodawcy było rozpoznawanie kosztów pośrednich na zasadzie memoriałowej a więc z momentem księgowego poniesienia danego wydatku lub kosztu przez podatnika (ujęcia kosztu w rachunku wyników i strat).

Tym samym w opinii Spółki wydatki uznawane przez nią za koszty pośrednie, powinny być rozpoznawane, jako koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych określonych w art. 15 ust. 4d w zw. z ust. 4e ustawy o PDOP, tj. w momencie ich poniesienia, czyli na dzień, na który ujęto je jako koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano).

W konsekwencji, Spółka powinna uznać za koszty uzyskania przychodów wydatki wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w momencie ich poniesienia, czyli na dzień, na który ujęto je jako koszt w księgach rachunkowych ( zaksięgowano).

Stanowisko Spółki potwierdzają interpretacje indywidualne organów podatkowych .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przeszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym/ w dniu wydania interpreatcji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 475 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie