Temat interpretacji

Która z kwot stanowi przychód Wnioskodawcy? Wartość kuponów wydanych Widzom w zamian za pieniądze czy różnica wynikająca z niższego przelicznika powrotnej wymiany kuponów na pieniądze?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25.06.2012r. (data wpływu 02.07.2012r.) uzupełnionym w dniu 27.09.2012 r. (data wpływu do BKIP w Płocku) na wezwanie z dnia 14.09.2012r. Nr IPPB3/423-453/12-2/KK (data doręczenia 19.09.2012 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.07.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza być organizatorem i administratorem platformy elektronicznej dostępnej w sieci internet służącej do wymiany usług (transmisji video) pomiędzy jej użytkownikami, Widzami i Nadawcami. Wymiana usług może mieć charakter odpłatny. Dla stron usług odpłatnych wnioskodawca opracował system rozliczeń pomiędzy nimi, opłaty o elektroniczne jednostki rozliczeniowe (znaki legitymacyjne - dla uproszczenia zwane dalej kuponami); Emitentem kuponów będzie Wnioskodawca. Użytkownik platformy - Widz - będzie mógł skorzystać z usług odpłatnych w zamian przekazując kupony Nadawcy.

Nadawca po otrzymaniu kuponów od Widzów może zażądać od Wnioskodawcy ich spieniężenia.Wnioskodawca jest zatem stroną:

1. umowy w której w zamian za pieniądze przekazuje kupony potencjalnym Widzom, czyli odbiorcom usług świadczonych przez inne podmioty (Nadawców) stosując kurs wymiany: 1 złoty = 1 kupon.
2. umowy w której w zamian za kupony posiadane przez Nadawców wypłaca im pieniądze stosując kurs wymiany: 1 kupon np. 80 groszy

Wnioskodawca w wyniku ww. operacji uzyska dodatni wynik na wymianie każdego kuponu. Wnioskodawca może także dodatkowo - w ramach konkursu - przyznawać najlepszym Nadawcom nagrody w postaci dodatkowych Kuponów.

Odpowiedzią na wezwanie Wnioskodawca uzupełnił wniosek o:

Nadawca, aby przedstawić do wypłaty kupony, musi najpierw otrzymać je od Odbiorcy (Widza). Będąc w posiadaniu kuponów Nadawca może w dowolnym momencie wydać dyspozycję ich zamiany na pieniądze, wtedy Wnioskodawca odbierze od niego kupony w zamian niezwłocznie dokona przelewu środków pieniężnych na wskazany rachunek bankowy.

(Wnioskodawca udokumentuje tę transakcję wydając Nadawcy: notę księgową na wartość przedstawionych do wypłaty kuponów i fakturę na wartość prowizji, a wypłaci różnicę pomiędzy nimi.)

Spółka nie ingeruje w relacje między Nadawcą a Odbiorcami dotyczące przekazywania kuponów. Wnioskodawca zakłada, że Odbiorca (widz) skorzystał z materiałów oferowanych przez Nadawcę lub ma prawo do skorzystania z nich w przyszłości. (Analogicznie: można zakupić gazetę jednak jej nie przeczytać od razu).

Istnienie Nadawcy(ów) stanowi ekonomiczny sens istnienia platformy. Tylko wtedy, gdy będą oni zamieszczać materiały platforma zapewni przychód Wnioskodawcy. System rozliczeń oparty o emisję kuponów służy temu, aby Nadawców zachęcić do korzystania z platformy. W tym sensie można powiedzieć, że zarówno emisja oraz dystrybucja kuponów jak i przyjmowanie i rozliczanie płatności odbywają się w imieniu i na rzecz Nadawców. Poniekąd zatem Wnioskodawca pełni rolę agenta, łącząc dwie strony: Nadawców świadczących określone usługi i Odbiorców chcących z nich skorzystać.

Spółka informuje również, że stosowne przepisy ustaw podatkowych powołała w przedmiotowym wniosku. W chwili jego składania nie tyle zastosowanie poszczególnych przepisów sprawiało trudności co umiejscowienie działań Wnioskodawcy w określonych ramach prawnych.

W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym Spółka zadała następujące pytania:

Która z kwot stanowi przychód Wnioskodawcy... Wartość kuponów wydanych Widzom w zamian za pieniądze czy różnica wynikająca z niższego przelicznika powrotnej wymiany kuponów na pieniądze...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy przychodem będzie wartość różnicy wynikająca z niższego kursu wymiany kuponów na pieniądze, dokonywana na życzenie Widzów, bowiem kupon nie stanowi towaru ani usługi, a jedynie jest ekwiwalentem pieniądza pozwalającym na jego późniejszą wymianę na usługi świadczone przez Nadawców, podobnie jak bony, czy talony. Z kolei różnica wynikająca z niższego przelicznika wymiany kuponów na pieniądze w swoim charakterze jest zbliżona do prowizji pobieranej przez podmioty zajmujące się pośrednictwem finansowym.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. dalej: updop) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji przychodów podatkowych wskazuje jedynie, w art. 12, rodzaje przychodów, których wystąpienie wiąże się z uzyskaniem przychodu, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne nie są zaliczane do przychodów (art. 12 ust. 4 updop). Podkreślenia wymaga, że katalog ten nie jest katalogiem zamkniętym, o czym świadczy użyty w art. 12 ust. 1 updop zwrot w szczególności.

Zarówno w literaturze jak i judykaturze zgodnie przyjmuje się, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa osoby prawnej (por. Podatek dochodowy od osób prawnych, Rok 2006, pod red. J. Marciniuka, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2006, str. 238, a także m.in. wyrok NSA w Warszawie z dnia 27 listopada 2003 r., sygn. akt III SA 3382/02).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wnika, iż Wnioskodawca zamierza być organizatorem i administratorem platformy elektronicznej dostępnej w sieci internet służącej do wymiany usług pomiędzy jej użytkownikami, Widzami i Nadawcami. Wymiana usług może mieć charakter odpłatny. Wnioskodawca opracował system rozliczeń pomiędzy stronami, oparty o elektroniczne jednostki rozliczeniowe (znaki legitymacyjne zwane dalej kuponami). Spółka w zamian za pieniądze przekazuje kupony potencjalnym Widzom, czyli odbiorcom usług świadczonych przez inne podmioty (Nadawców) stosując kurs wymiany: 1 złoty = 1 kupon. W zamian za kupony posiadane przez Nadawców wypłaca im pieniądze stosując kurs wymiany: 1 kupon np. 80 groszy. Nadawca, aby przedstawić do wypłaty kupony, musi najpierw otrzymać je od Odbiorcy (Widza). Będąc w posiadaniu kuponów Nadawca może w dowolnym momencie wydać dyspozycję ich zamiany na pieniądze, wtedy Wnioskodawca odbierze od niego kupony w zamian niezwłocznie dokona przelewu środków pieniężnych na wskazany rachunek bankowy.

(Wnioskodawca udokumentuje tę transakcję wydając Nadawcy: notę księgową na wartość przedstawionych do wypłaty kuponów i fakturę na wartość prowizji, a wypłaci różnicę pomiędzy nimi). Jeżeli zatem, Spółka wykonując czynności opisane w zdarzeniu przyszłym, dokonuje sprzedaży usług (poprzez sprzedaż kuponów), będących własnością lub świadczonych przez inny podmiot to wartość wydanych odpłatnie kuponów Widzom nie będzie stanowiła przychodu podatkowego Spółki. Przychód natomiast stanowiła będzie kwota wynagrodzenia należnego od Nadawców wynikająca z niższego kursu wymiany zrealizowanych kuponów na pieniądze.

Jednocześnie, należy zauważyć, iż Spółka ma obowiązek rozpoznania przychodu w wysokości wartości wydanych odpłatnie Widzom kuponów, w sytuacji gdy np. Nadawca w wyznaczonym terminie nie zażąda od Wnioskodawcy ich spieniężenia lub Widz nie skorzystał z wykupionych usług oferowanych przez Nadawcę i stracił prawo do skorzystania z nich w przyszłości. Podstawę zaliczenia tej kwoty do przychodów stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 407 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie