Temat interpretacji

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Wnioskująca posiada kserokopię certyfikatu rezydencji wystawionego przez francuskie władze podatkowe oraz oryginał tłumaczenia certyfikatu sporządzony przez tłumacza przysięgłego języka francuskiego. Zdaniem francuskiego kontrahenta Spółki nie jest możliwe przesłanie oryginału certyfikatu ze względu na fakt, iż francuski organ podatkowy wystawia dla podatnika zarejestrowanego we Francji tylko jeden certyfikat na dany kraj (w tym Polskę), a francuski partner współpracuje z kilkoma polskimi podatnikami.

W przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajdują następujące przepisy:

- art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej;

- art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997r. Nr 137, poz. 926 ze zm.), który stanowi, że jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem;

- art. 4 pkt 5 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1999r. o języku polskim (Dz.U. z 1999r. Nr 90, poz. 999 ze zm.), które stanowią, że język polski jest językiem urzędowym organów, instytucji i urzędów (...), a podmioty wykonujące zadania publiczne na terytorium RP dokonują wszelkich czynności urzędowych w tym języku;

- art. 27 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. z 1997r. Nr 78, poz. 483), zgodnie z którym, językiem urzędowym w Rzeczypospolitej Polskiej jest język polski;

- § 21 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 czerwca 1987r. w sprawie biegłych sądowych i tłumaczy przysięgłych (Dz.U. z 1987r. Nr 18, poz. 112 ze zm.), zgodnie z którymi, tłumacz przysięgły jest uprawniony do sporządzania i poświadczania tłumaczeń na język polski z języka obcego (...) oraz do sporządzania poświadczonych odpisów pism w języku, dla którego został ustanowiony, a także do sprawdzania i poświadczania odpisów pism z tego zakresu, sporządzonych przez inne osoby. Na sporządzonych tłumaczeniach i odpisach pism należy stwierdzić, czy sporządzono je z oryginału, czy też z tłumaczenia lub odpisu oraz czy tłumaczenie lub odpis jest poświadczony i przez kogo (§ 24 ust. 1 zd. 2 w/w rozporządzenia).

Certyfikat rezydencji, o którym mowa w art. 26 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest dokumentem wydanym przez administrację podatkową właściwą dla odbiorcy należności, potwierdzającym jego siedzibę dla celów podatkowych. Wymóg przedłożenia certyfikatu ciąży na podmiocie zagranicznym, który uzyskuje ze źródeł polskich odpowiednie dochody. Podatnik chcąc wywodzić pozytywne skutki prawne, powinien każdą operację gospodarczą potwierdzać prawidłowo sporządzonym dokumentem, określanym mianem dowodu. Do celów podatkowych środkiem dowodowym będzie, zgodnie z art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, wyłącznie oryginalny dokument. Płatnik, odpowiadając za nieprawidłowe potrącenie podatku od dochodu osiąganego przez nierezydenta, powinien zachować należytą staranność w tym zakresie i żądać od podatnika dokumentu oryginalnego. W przypadku przedłożenia przez podatnika kopii lub kserokopii dokumentu konieczne jest potwierdzenie jej za zgodność z oryginałem. Do celów podatkowych obcojęzyczne dokumenty, bez ich urzędowego przetłumaczenia na język polski, w świetle art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, nie mogą być uznane za dowód w sprawie, gdyż posługiwanie się nimi w postępowaniu prowadzonym przez organ administracji publicznej jest sprzeczne z prawem, wobec przytoczonych powyżej przepisów ustawy o języku polskim oraz Konstytucji RP. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości w sprawie biegłych sądowych i tłumaczy przysięgłych, tłumacz przysięgły stwierdza za zgodność z oryginałem tłumaczenia na język polski dokumentu sporządzonego w języku obcym.

Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny i biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy, zdaniem tutejszego organu podatkowego uznać należy, iż Spółka posiadając dokument tłumaczenia certyfikatu sporządzony przez tłumacza przysięgłego języka francuskiego, ma prawo do posługiwania się nim do celów podatkowych, gdyż z treści tego dokumentu jednoznacznie wynika, że istnieje oryginał certyfikatu rezydencji, a jego treść jest zgodna z niniejszym tłumaczeniem i potwierdza siedzibę podatnika w danym państwie zgodnie z wymogami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.