Temat interpretacji

Zgodnie z art. 16 i ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j - 16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 tej ustawy. W świetle obowiązującego od 1 stycznia 2003 r. znowelizowanego art. 16i ust. 5 ww. ustawy podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Do końca roku 2002 art. 16i ust. 5 obowiązywał w brzmieniu: ,,podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla środków trwałych nie więcej niż o połowę ich wysokości. Obniżenia stawki bądź przyjęcia w poprzedniej wysokości dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego". W wyniku przeprowadzonej nowelizacji przedmiotowego artykułu, przestał obowiązywać 50 % limit obniżenia podstawowej stawki amortyzacyjnej, co oznacza, że obecnie wysokość obniżenia jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Powinno to jednak wynikać z racjonalnych przesłanek i przyjętych zasad amortyzacji. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od: miesiąca, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Nowelizacja ww. przepisu dała podatnikom możliwość obniżenia wysokości stawek dla środków trwałych już w momencie wprowadzenia do ewidencji, co pozwala na elastyczne i szybkie dostosowanie się do nowych okoliczności oraz odzwierciedlenie tego stanu w ewidencji w postaci stosownych odpisów amortyzacyjnych. Dotychczas obniżenia stawek dla tych środków podatnik mógł dokonać dopiero od początku następnego roku. Podatnicy w świetle art. 16h ust. 4 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc, albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego. W przypadku dokonywania odpisów amortyzacyjnych np. co kwartał lub na koniec roku podatkowego zmniejszenia stawki w takiej sytuacji następuje de facto dopiero na koniec kwartału lub na koniec roku. W związku z powyższym obniżenie stawki z Wykazu w trakcie roku podatkowego powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. W przypadku nieskorzystania ze wskazanego uprawnienia podatnik, dokonując odpisów amortyzacyjnych faktycznie rezygnuje w danym roku podatkowym z obniżenia stawki. Dla środków trwałych będących już w ewidencji środków trwałych obniżenia stawki dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Przyjęcie zaś stawki amortyzacyjnej w poprzedniej wysokości jest możliwe od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. W świetle powyższego należy stwierdzić, iż słuszne jest stanowisko Spółki o możliwości podwyższenia stawek tj. przywrócenia stawki amortyzacyjnej od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.