Temat interpretacji

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Spółka w celu zwiększenia sprzedaży zakupiła regały, które zgodnie z zawartymi umowami przekazała do nieodpłatnego używania swoim klientom. Jednocześnie Spółka podpisała z nimi umowy o stałej współpracy handlowej, zapewniającej, iż na tych regałach znajdować się będą wyłącznie wyroby produkowane przez Podatnika. Z pisma Spółki wynika, że umowy zawarte z klientami nie mają charakteru typowych umów użyczenia, bowiem klient, podpisując jednocześnie umowę o stałej współpracy handlowej, zobowiązuje się do przechowywania i ekspozycji na powierzonym sprzęcie tylko i wyłącznie towaru zakupionego w firmie.

Oznacza to, że mamy do czynienia z umową sprzedaży alkoholi firmy, połączonej z udostępnieniem do używania urządzeń niezbędnych do tej sprzedaży, a fakt ten ma niewątpliwie wpływ na wielkość osiąganego przez Spółkę przychodu.

Reasumując, należy stwierdzić, że Podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów związanych z zakupem regałów, wykazując, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganego przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Kosztem uzyskania przychodu będą więc także odpisy amortyzacyjne dokonywane przez Podatnika od wartości początkowej środków trwałych przekazanych do używania klientom zgodnie z art. 16 f ust. 3 ww. ustawy.

Przekazanie do używania tego sprzętu na zasadach, o których mowa wyżej, nie kreuje u klienta dodatkowego przychodu w formie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, ponieważ bezpłatnym można nazwać tylko takie świadczenie, które nie powoduje u otrzymującego rzecz obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz dającego. Tymczasem ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, że strony zawierają umowy wzajemne - dający rzecz zobowiązuje się do jej przekazania, zaś otrzymujący zobowiązuje się świadczyć pewne usługi na rzecz dającego (np. wstawiać na regałach wyłącznie produkty produkowane przez Podatnika oraz zamawiać jego towary).