Temat interpretacji
Działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, w załatwieniu pisma z dnia 30.08.2004 r. (bez znaku, data wpływu do tut. Urzędu 1.09.2004 r.) w sprawie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie sposobu dyskontowania otrzymanej pomocy publicznej i kosztów inwestycji w przypadku korzystania przez przedsiębiorcę ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, udziela następujących wyjaśnień.
Spółka wskazała, iż prowadzi działalność gospodarczą w specjalnej strefie ekonomicznej w Mielcu na podstawie zezwolenia z dnia 29.04.1997 r. Do dnia 30.04.2004 r. korzystała na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) z pełnego zwolnienia od podatku dochodowego dochodów uzyskanych z działalności określonej w zezwoleniu. Z dniem 1.05.2004 r., zgodnie z ustawą z dnia 2.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 ze zm.) wielkość pomocy publicznej (zwolnienia z podatku), którą spółka może wykorzystać została ograniczona do wysokości 75 % kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31.12.2006 r.
Zgodnie z ustawą z dnia 30.04.2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. Nr 123, poz. 1291) oraz rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 5.09.1995 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Mielcu (Dz. U. Nr 107, poz. 526 ze zm.) spółka ma obowiązek dyskontowania kosztów inwestycji oraz wielkości zwolnienia z podatku (wielkości pomocy publicznej) na dzień uzyskania zezwolenia.
Zdaniem spółki obecnie obowiązujące przepisy nie wskazują metody obliczenia zdyskontowanej wartości otrzymanej pomocy publicznej i poniesionych wydatków inwestycyjnych. Nie definiują również momentu, w którym wydatek może zostać uznany za poniesiony a pomoc uznana za uzyskaną. spółka podaje w zapytaniu, iż zbywała niektóre składniki majątku, z którymi związane było zwolnienie od podatku dochodowego. Wskazane wyżej przepisy nie określają, według spółki, sposobu uwzględnienia w wartości kosztów inwestycji, stanowiących podstawę obliczenia
maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej, wartości sprzedanych składników majątku, z którymi związana była ulga. Przedstawiając powyższe, spółka sformułowała definicje:
- dnia poniesienia wydatku,
- dnia otrzymania pomocy,
- dnia uzyskania zezwolenia.
Spółka uważa, że wydatek może zostać uznany za poniesiony w momencie, w którym jego poniesienie zostanie odpowiednio udokumentowane oraz dniem poniesienia wydatku powinien być pierwszy dzień miesiąca, w którym spółka otrzymała fakturę VAT. Z kolei dniem otrzymania pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego "jest pierwszy dzień miesiąca, w którym upływa termin złożenia rocznego zeznania podatkowego za dany rok (a więc 1 marca roku następnego)". Spółka wyraża pogląd, że w przypadku zbycia składników majątku, z którymi związane było zwolnienie z podatku dochodowego, dla wyliczenia dopuszczalnej wartości pomocy publicznej wartość kosztów inwestycji należy zmniejszyć o wartość wydatku dotyczącego sprzedanych składników majątku z dnia jego poniesienia. Natomiast zdyskontowaną wartość wydatków inwestycyjnych/pomocy publicznej według spółki należy obliczyć z zastosowaniem wzoru:
0) * (1 + wibor1) * ... (1 + wiborn-1)> * Pn
gdzie:
- n - numer okresu, dla którego dokonuje się dyskontowania (przyjmując miesiąc uzyskania zezwolenia za okres 0),
- WIBOR - średniomiesięczne stopy sześciomiesięcznego kredytu WIBOR notowane w miesiącach poprzedzających miesiąc, w którym przedsiębiorca poniósł wydatek lub otrzymał pomoc,
- Pn - wielkość wydatków inwestycyjnych/pomocy publicznej danego (n-tego) okresu.
Przedstawiając powyższe, spółka prosi o potwierdzenie słuszności swojego stanowiska w przedmiotowej sprawie.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Stosownie do treści art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 ze zmianą z 2004 r. Dz. U. Nr 123, poz. 1291) dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy przez przedsiębiorcę, który uzyskał zezwolenie przed dniem 1.01.2001 r. i nie jest małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12.01.2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001 r.) są zwolnione z podatku dochodowego w zakresie ustalonym w art. 12 wskazanej powyżej ustawy z dnia 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych. Maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej określona została w art. 5 ust. 2 pkt 1 - 4 wskazanej wyżej ustawy z dnia 2.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Z kolei stosownie do treści § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5.09.1995 r. r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Mielcu (Dz. U. Nr 107, poz. 526 ze zm.) pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust.1 pkt 34 powołanej powyżej ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi pomoc regionalną. Wydatki kwalifikujące się do objęcia tą pomocą w przypadku przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw, określone zostały w § 6a wymienionego wyżej rozporządzenia. Zgodnie z treścią § 6c ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5.09.1995 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Mielcu, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia z zastosowaniem średniomiesięcznych stóp sześciomiesięcznego kredytu udzielanego na warszawskim rynku międzybankowym (WIBOR) notowanych w miesiącach poprzedzających miesiąc, w którym przedsiębiorca poniósł wydatki lub otrzymał pomoc. Przepisy wskazanego rozporządzenia nie określają sposobu (wzoru) wyliczenia zdyskontowanych wartości wydatków inwestycyjnych i pomocy publicznej.
Zdaniem tut. organu do wyliczenia zdyskontowanych wartości wydatków inwestycyjnych i pomocy publicznej należy posłużyć się wzorem wskazanym w § 2 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11.08.2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. Nr 194, poz. 1983). Wartość wydatków/pomocy z dnia uzyskania zezwolenia stanowić będzie iloraz wydatków z dnia poniesienia/pomocy z dnia uzyskania i n-tej potęgi (1 + stopa WIBOR, o której mowa w § 6c ust.1 powołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5.09.1995 r.). Wskazać przy tym należy, iż z dniem 21.10.2004 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14.09.2004 r. w sprawie mieleckiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 218, poz. 2209), w związku z tym zasadnym jest rozpatrywanie zapytania podatnika w świetle przepisów tego rozporządzenia, w którym między innymi określony został sposób dyskontowania wartości inwestycji i wartości pomocy. Zgodnie z § 9 ust.1 tego rozporządzenia koszty inwestycji oraz wielkość pomocy publiczne są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia z zastosowaniem:
- średniomiesięcznych stóp sześciomiesięcznego kredytu udzielanego na warszawskim rynku międzybankowym (WIBOR) notowanych w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym przedsiębiorca poniósł wydatek lub otrzymał pomoc - w przypadku poniesienia wydatków oraz otrzymania pomocy w okresie przed pierwszym dniem miesiąca, w którym po raz pierwszy opublikowano w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich ustaloną przez Komisję Europejską stopę referencyjną dla Rzeczypospolitej Polskiej;
- stopy referencyjnej ustalanej okresowo w trybie, o którym mowa w punkcie 1, w przypadku wydatków poniesionych po dniu pierwszej publikacji tej stopy oraz otrzymanej po tym dniu pomocy.
Sposób (wzór) ustalenia zdyskontowanej wartości poniesionych wydatków i otrzymanej pomocy określony został w § 9 ust. 3 wskazanego rozporządzenia z dnia 14.09.2004 r., zgodnie z którym zdyskontowana wartość poniesionych wydatków/otrzymanej pomocy (PV) wynosi:
PV =
gdzie:
- F oznacza wartość poniesionych wydatków z dnia ich poniesienia lub otrzymanej pomocy z dnia jej otrzymania,
- r stanowi stopę, o której mowa w § 9 ust.1 pkt 1 i 2 rozporządzenia,
- n oznacza liczbę miesięcy, jaka upłynęła od dnia uzyskania zezwolenia na działalność w strefie do dnia poniesienia wydatków lub dnia otrzymania pomocy.
W § 9 ust. 3 wymienionego rozporządzenia określono również, że:
- dniem poniesienia wydatku jest pierwszy dzień miesiąca, w którym poniesiono wydatek,
- dniem otrzymania pomocy jest ostatni dzień miesiąca, w którym udzielono pomocy w rozumieniu ustawy z dnia 30.04.2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. Nr 123, poz. 1291),
- dniem uzyskania zezwolenia jest pierwszy dzień miesiąca, w którym wydano zezwolenie.
Zgodnie z art. 2 pkt 11b ustawy z dnia 30.04.2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, za dzień udzielenia pomocy - w przypadku, gdy udzielenie pomocy w formie ulgi podatkowej następuje na podstawie aktu normatywnego, bez wymogu wydania decyzji - należy rozumieć dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym. Zatem dniem otrzymania pomocy w analizowanym przypadku będzie ostatni dzień trzeciego miesiąca roku następnego po roku podatkowym. W przypadku roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym będzie to dzień 31 marca roku następnego, co wynika z art. 27 ust. 1 wskazanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie ze wskazanym przepisem § 9 ust. 3 rozporządzenia dniem poniesienia wydatku jest pierwszy dzień miesiąca, w którym poniesiono wydatek. Przepis ten nie reguluje kwestii uznania wydatku za poniesiony, lecz stanowi, jaki dzień przyjmuje się za dzień poniesienia wydatku dla wyliczenia zdyskontowanej wartości inwestycji. Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że wydatkiem jest koszt faktycznie zrealizowany w znaczeniu kasowym, a przez poniesienie wydatku należy rozumieć definitywne pokrycie kosztów z własnych zasobów majątkowych podatnika.
Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że błędne jest stanowisko spółki w zakresie uznania, iż wydatek może zostać uznany za poniesiony w momencie, w którym podatnik dysponuje odpowiednimi dokumentami potwierdzającymi poniesienie wydatku, w szczególności w pierwszym dniu miesiąca otrzymania faktury VAT. W odniesieniu do kwestii zbycia składników majątku, z którymi związane było zwolnienie od podatku dochodowego i jego wpływu na wysokość kosztów inwestycji stanowiących podstawę do wyliczenia maksymalnej intensywności pomocy regionalnej stwierdzić należy, że wskazane powyżej przepisy nie regulują wprost tej kwestii. Oznacza to, że do wyliczenia maksymalnej intensywności pomocy, zgodnie z § 7 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14.09.2004 r. w sprawie mieleckiej specjalnej strefy ekonomicznej należy przyjąć wszystkie poniesione przez przedsiębiorcę w trakcie obowiązywania zezwolenia wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą z dnia ich poniesienia. Natomiast fakt sprzedaży składników majątkowych, o których mowa w zapytaniu rozpatrywać należy w świetle treści § 5 ust. 1 tego rozporządzenia, zgodnie z którym zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje, między innymi pod warunkiem, że przedsiębiorca nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
Informacji niniejszej udzielono w oparciu o aktualny stan prawny oraz stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu.