Temat interpretacji

Czy w związku z zapłatą zobowiązania wyrażonego w walucie obcej z tytułu kosztów reprezentacji, dokonanego z rachunku walutowego prowadzonego dla walut obcych, powstają różnice kursowe podatkowe zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, po uwzględnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 22 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Bd 1232/12, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2012 r. (data wpływu 5 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania różnic kursowych na podstawie art. 15a ustawy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2012 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania różnic kursowych na podstawie art. 15a ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka realizuje różnego rodzaju zobowiązania z rachunków walutowych prowadzonych dla walut obcych ze zgromadzonych tam środków pochodzących z transakcji sprzedaży oraz zakupu walut obcych na rachunek bankowy. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka realizuje m.in. zobowiązania wyrażone w walucie obcej wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28, tj. koszty reprezentacji w związku z wyjazdami pracowników w podróż służbową za granicę oraz zobowiązania wyrażone w walucie obcej w związku z zakupem towarów z terytorium kraju, opodatkowanych stawką podstawową 23%. W przypadku zakupu towarów, o których mowa w zdaniu poprzednim, faktury VAT wystawiane przez dostawców krajowych z tytułu realizowanych dostaw wyrażone są w walutach obcych, w tym zarówno wartość netto zakupionych towarów, podatek od towarów i usług, jak i wartość brutto stanowiąca jednocześnie kwotę do zapłaty. Dodatkowo kwota podatku od towarów i usług, zgodnie z odrębnymi przepisami, podana jest na fakturze w walucie krajowej. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług i z tytułu zakupionych towarów, o których mowa w zdaniu poprzednim, Spółce przysługuje prawo odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu. Odliczeniu podlega kwota podatku od towarów i usług podana w złotówkach. Zobowiązanie wobec dostawcy wyrażone w walutach obcych realizowane jest z rachunku walutowego w wartości brutto, tj. razem z podatkiem od towarów i usług.

W związku z zapłatą z rachunku walutowego prowadzonego w walucie obcej za zobowiązania z tytułu kosztów reprezentacji Spółka nie ustala różnic kursowych od środków na rachunku bankowym w rozumieniu podatkowym, tj. zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3. Podobnie Spółka postępuje w związku z zapłatą z rachunku walutowego prowadzonego w walucie obcej za zobowiązania z tytułu zakupu towarów opodatkowanych stawką krajową, wyrażonych w walutach obcych, w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Spółka w związku z zapłatą zobowiązania w walutach obcych w części dotyczącej podatku od towarów i usług nie ustala różnic kursowych od środków na rachunku bankowym w rozumieniu podatkowym, tj. zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3. Powstające przy zapłacie różnice nie stanowią kosztu podatkowego, ani przychodu podatkowego.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy w związku z zapłatą zobowiązania wyrażonego w walucie obcej z tytułu kosztów reprezentacji, dokonanego z rachunku walutowego prowadzonego dla walut obcych, powstają różnice kursowe podatkowe zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Czy w związku z zapłatą zobowiązania wyrażonego w walucie obcej z tytułu zakupu towarów w części dotyczącej podatku od towarów i usług, dokonanego z rachunku walutowego prowadzonego dla walut obcych, powstają różnice kursowe podatkowe zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Zagadnienie zawarte w pytaniu drugim jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwestie różnic kursowych na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych reguluje art. 15a ust. 1 ustawy. Zgodnie z nim różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 ustawy dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Zgodnie z art. 15a ust. 3 ustawy ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Natomiast na mocy art. 15a ust. 4 ustawy, jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Powołany przepis art. 15a ustawy nie może być rozpatrywany w oderwaniu od art. 15 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jeżeli dany wydatek wyrażony w walucie obcej został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, tak jak wymienione przez Spółkę koszty reprezentacji oraz wydatek w części dotyczącej podatku od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy, to w związku z jego zapłatą nie powstaną różnice kursowe podatkowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy. Treść tych przepisów wskazuje, że różnice kursowe, odpowiednio dodatnie i ujemne, powstają w związku z zapłatą w sytuacji, kiedy wartość otrzymanych lub nabytych środków pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest odpowiednio niższa lub wyższa od wartości tych środków w dniu zapłaty. Nie można wnioskować, że celem ustawodawcy przy konstrukcji treści art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy było, aby z tytułu każdej zapłaty, jaka może mieć miejsce z rachunku walutowego podmiotu prowadzonego dla walut obcych, ustalać podatkowe różnice kursowe zgodnie z przytoczonymi przepisami w oderwaniu od zapisów art. 15 ust. 1 ustawy. Przepis ten nie może być stosowany w sposób automatyczny w oderwaniu od tego, co jest przedmiotem zapłaty. Można przecież założyć, że dany wydatek zrealizowany z rachunku walutowego Spółki nie będzie miał w ogóle związku z działalnością gospodarczą podatnika (przykładowo darowizna). Skoro różnice kursowe od środków na rachunku bankowym powstają w związku z zapłatą za zobowiązania, to nie mogą być rozpatrywane w oderwaniu od samego tytułu zobowiązania. Jeżeli zatem zapłata dotyczy wydatku mieszczącego się w dyspozycji art. 16 ust. 1 ustawy, tak jak podane wyżej koszty reprezentacji, czy zobowiązanie w części dotyczącej podatku od towarów i usług, to różnice, które powstaną przy zapłacie zobowiązania wyrażonego w walucie obcej, ustalone pomiędzy wartością środków zgromadzonych na rachunku walutowym i wartością środków z dnia ich zapłaty, nie stanowią różnic kursowych podatkowych, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3.

Spółka przedstawiła jednocześnie własne stanowisko na przykładzie dotyczącym kosztów reprezentacji:

Spółka zakupiła na rachunek walutowy prowadzony dla waluty EUR kwotę 1000 EUR po kursie sprzedaży banku 4 zł/EUR, co stanowi równowartość 4000 zł. Zakupioną walutę Spółka przeznaczyła na uregulowanie zobowiązania z tytułu zakupu usługi zakwalifikowanej do kosztów reprezentacji. Zobowiązanie zostało zarachowane według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury dokumentującej poniesienie kosztu i wynosi 4100 zł. Kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień uregulowania zobowiązania wynosi 3,9 zł/EUR. W związku z dokonaną zapłatą Spółka ustaliła dodatnie różnice kursowe niestanowiące przychodu podatkowego w wysokości 200 zł (1000 EUR*4,1 zł/EUR minus 1000 EUR*3,9 zł/EUR). Z tytułu rozchodu środków z konta walutowego Spółka ustaliła ujemne różnice kursowe od własnych środków na rachunku bankowym w kwocie 100 zł (1000 EUR*3,9 zł/EUR minus 1000 EUR*4 zł/EUR). W ocenie Spółki różnice te nie stanowią kosztu podatkowego. Realny wydatek, jaki poniosła Spółka w związku z uregulowaniem zobowiązania za usługę reprezentacji niestanowiącej kosztu podatkowego wynosi 4000 zł, dokładnie tyle, ile Spółka wydatkowała z tytułu zakupu 1000 EUR. Taki też wynik Spółka ustaliła na podstawie opisanych powyżej operacji:

• 4100 zł zobowiązanie z tytułu zakupu usługi reprezentacji, niestanowiące kosztu podatkowego,
• 200 zł dodatnie różnice kursowe, niestanowiące przychodu podatkowego z tytułu zrealizowanej zapłaty,
• 100 zł ujemne różnice kursowe od środków na rachunku bankowym, niestanowiące kosztu podatkowego.

W dniu 26 czerwca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną znak ITPB3/423-171a/12/AM stwierdzając, iż stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2012 r. jest nieprawidłowe. W dniu 13 lipca 2012 r. Spółka wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w przedmiotowej interpretacji. Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 5 września 2012 r. znak ITPB3/423W-39/12/AM (doręczonym w dniu 10 września 2012 r.). W skardze z dnia 2 października 2012 r. na ww. interpretację wniesiono o jej uchylenie.

Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2013 r. (sygn. akt I SA/Bd 1232/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego w dniu złożenia wniosku stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w powołanym wyroku stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Szczególną kategorią przychodów i kosztów podatkowych przewidzianą w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm.) dalej także: Ustawa są różnice kursowe, ustalane przez podatników na podstawie jednej z metod wskazanych w art. 9b ust. 1 omawianej ustawy, tj. na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3 (minimum trzy lata podatkowe), sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Na podstawie art. 15a ust. 1 Ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do ust. 2 art. 15a Ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Natomiast ust. 3 art. 15a Ustawy stanowi, że ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Tym samym, dla podatników ustalających różnice kursowe na podstawie art. 15a Ustawy, różnice kursowe powiększające odpowiednio przychody albo koszty uzyskania przychodów powstają wyłącznie w wymienionych powyżej sytuacjach. W konsekwencji, dokonywaną dla potrzeb ustalania tych różnic kursowych wyceną w złotych (przeliczaniem na złote) wartości wyrażonych w walucie obcej, pojawiających się w ramach transakcji/operacji walutowych prowadzonych przez podatnika, objęte są wyłącznie następujące kategorie zdarzeń:

• powstanie przychodu należnego,
• otrzymanie przychodu należnego,
• poniesienie kosztu uzyskania przychodów,
• zapłata kosztu uzyskania przychodów,
• wpływ środków lub wartości pieniężnych,
• wypływ środków lub wartości pieniężnych,
• udzielenie kredytu (pożyczki),
• zwrot kredytu (pożyczki),
• otrzymanie kredytu (pożyczki),
• spłata kredytu (pożyczki).

Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu art. 15a ust. 6 Ustawy.

Do określenia różnic kursowych w odniesieniu do wartości wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz art. 15a ust. 3 pkt 1 i 2 Ustawy należy porównać wartość przeliczoną z zastosowaniem określonego wyżej kursu średniego NBP do wartości przeliczonej według kursu faktycznie zastosowanego z odpowiednich dni wymienionych w cytowanym art. 15a. Natomiast w stosunku do wartości wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 3-5 i art. 15a ust. 3 pkt 3-5, aby ustalić różnice kursowe należy porównać wartość przeliczoną z zastosowaniem kursu faktycznie zastosowanego z tych dni, przy czym kursem faktycznie zastosowanym jest kurs dokonania wyceny w danym dniu transakcji walutowej (przeliczenia waluty obcej).

Stosownie do art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2012 r., przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują jednakże pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty.

Wobec nieistnienia legalnej definicji tego wyrażenia należy stwierdzić za orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 1232/12 że faktycznie zastosowanego kursu waluty nie można utożsamiać z kursem, który hipotetycznie mógłby zostać zastosowany przez bank w przypadku przewalutowania środków pieniężnych.

Zatem w sytuacji, w której nie występuje operacja sprzedaży lub kupna waluty obcej oraz nie dochodzi do przewalutowania otrzymanej należności z zastosowaniem kursu faktycznego, począwszy od dnia 1 stycznia 2012 r. przy ustalaniu podatkowych różnic kursowych, w razie zapłaty zobowiązania z rachunku walutowego Spółki, powinien być zastosowany kurs średni Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty.

Odnosząc powyższe regulacje prawa podatkowego do sprawy będącej przedmiotem wniosku należy również wskazać, że kosztami uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ust. 1 Ustawy są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Sformułowany przez ustawodawcę przepis ma charakter ogólny (tzw. klauzula generalna). Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1, tj.:

• zostały poniesione przez podatnika,
• ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (tzw. przesłanka celowości kosztów),
• nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 Ustawy.

Mając na uwadze definicję zawartą w art. 15 ust. 1 Ustawy, zaznaczenia wymaga, że nie ma możliwości ustalania różnic kursowych w przypadku wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów z uwagi na brak spełnienia przesłanki celowości lub z uwagi na wyłączenie z tej kategorii mocą art. 16 ust. 1. Jako że różnice kursowe związane z transakcjami gospodarczymi, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz art. 15 ust. 3 pkt 1 i 2 Ustawy, urealniają przychody i koszty podatkowe, nie mogą być zatem naliczane od wartości nienależących do tych kategorii podatkowych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W konsekwencji, skoro koszty reprezentacji podmiotu nie stanowią kosztu uzyskania przychodów, nie ma możliwości jego wyceny dla potrzeb ustalenia różnic kursowych, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 2 oraz ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Co jednak ważne, różnice kursowe od własnych środków pieniężnych podatnika zgromadzonych w walutach obcych, o których traktuje art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 Ustawy, a będące przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, powstają pomiędzy wyceną środków lub wartości pieniężnych dokonywaną na moment ich wpływu i ponownie na moment wypływu. Dla ich ustalania nie ma znaczenia, czy wpływ środków walutowych wiązał się z powstaniem przychodów, czy też miały charakter uzyskania wartości neutralnych podatkowo. Nie jest również istotne czy wypływ środków stanowi poniesienie kosztów uzyskania przychodów, czy wydatków niestanowiących kosztów podatkowych.

Tym samym, organ upoważniony nie może podzielić poglądu Spółki, ponieważ zapłata zobowiązania wyrażonego w walucie obcej, stanowiącego bądź niestanowiącego kosztu uzyskania przychodów, z rachunku walutowego Spółki prowadzi do powstania różnic kursowych na własnych środkach pieniężnych w walucie obcej zgromadzonych na rachunku walutowym, zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 Ustawy. Ustalone w ten sposób różnice kursowe stanowią odpowiednio przychody lub koszty uzyskania przychodów podlegające ujęciu w rachunku podatkowym Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy