Temat interpretacji

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że jako spółka z o.o. z udziałem kapitału zagranicznego, prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji urządzeń ochrony przeciwsłonecznej, żaluzji, rolet i innych artykułów przemysłowych. Kapitał zakładowy spółki wynosi 250.000,00 zł. Spółka nie posiada w Holandii zakładu w rozumieniu przepisów konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. W latach 1999, 2000 i 2001 udziałowiec, posiadający 48 % udziałów, będący osobą prawną i rezydentem holenderskim, nie posiadającym w Polsce zakładu w rozumieniu przepisów ww. konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów, udzielił spółce pożyczki na łączną kwotę 612.151, 97 euro. Zgodnie z umowami odsetki od pożyczek wynoszą 9 i 10 % w skali roku i są każdorazowo w ostatnim dniu miesiąca, po przeliczeniu za złote polskie po średnim kursie NBP obowiązującym w ostatnim dniu miesiąca, naliczane w ratach miesięcznych.

W związku ze złą sytuacją finansową spółki dopiero w roku 2005 rozpoczęto spłatę odsetek od pożyczek, przy czym w pierwszej kolejności będą spłacane odsetki od pożyczki. W styczniu 2005 r. zapłacono pierwszą ratę odsetek od pożyczek w kwocie 9.710,00 euro, którą przeliczono na złote polskie po kursie sprzedaży euro stosowanym przez bank podatnika w dniu zapłaty odsetek, tj. w dniu 31.01.2005 r.

Wątpliwości podatnika dotyczą kwestii nieopodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej kwoty zapłaconych przez spółkę odsetek od pożyczki na rzecz udziałowca holenderskiego.

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż kwota zapłaconych przez spółkę odsetek od pożyczki na rzecz kontrahenta holenderskiego nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Naczelnik Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie stwierdza, że przedstawione stanowisko jest nieprawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 3 ust. 2, art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 i art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) oraz art. 11 ust. 2 i ust. 8 konwencji podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120).

Zastosowanie powołanych norm prawnych skutkuje dokonaniem oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący.

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 1, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników nie mających w Polsce siedziby lub zarządu przychodów z odsetek, ustala się w wysokości 20 % przychodów.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Na mocy art. 26 ust. 1 osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483), ratyfikowane umowy międzynarodowe, w tym również w zakresie unikania podwójnego opodatkowania, są źródłem powszechnie obowiązującego prawa.

Opodatkowanie odsetek reguluje art. 11 konwencji podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120) oraz postanowienia nr VIII protokołu stanowiącego integralną część tej konwencji.

Na mocy ust. 1 tego artykułu odsetki, które powstają w umawiającym się państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim państwie. Jednakże, według ust. 2 tego przepisu, takie odsetki mogą być także opodatkowane w umawiającym się państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.

Z kolei przepis art. 11 ust. 8 konwencji stanowi, że jeżeli między płatnikiem a osobą uprawnioną do odsetek lub między nimi a osobą trzecią istnieją szczególne powiązania i dlatego odsetki mające związek z roszczeniem wynikającym z długu, z tytułu którego są wypłacane, przekraczają kwotę, która byłaby uzgodniona pomiędzy płatnikiem a osoba uprawnioną do odsetek bez takich powiązań, wówczas postanowienia tego artykułu mają zastosowanie tylko do ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadpłacona część podlega opodatkowaniu zgodnie z ustawodawstwem każdego umawiającego się państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej konwencji.

Postanowienia Nr VIII protokołu stanowią, iż bez względu na przepis art. 11 ust. 2, odsetki uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w umawiającym się państwie w związku z umową zawartą przed podpisaniem niniejszej konwencji będą podlegały opodatkowaniu tylko w tym państwie podczas pierwszych 12 miesięcy po dniu, w którym postanowienia niniejszej konwencji będą miały zastosowanie. Zgodnie z oświadczeniem Rady Ministrów z dnia 30.07.2003 r. (Dz. U. Nr 216, poz. 2121) wyżej cytowana konwencja weszła w życie 18.03.2003 r., jednakże jej postanowienia, w myśl art. 32 ust. 2 konwencji, zaczęły obowiązywać od 01.01.2004 r., zatem postanowienia nr VIII obowiązywały jedynie w okresie od 01.01.2004 do 31.12.2004 r.

Ponadto, nie zachodzą przesłanki określone w art. 11 ust. 6 i 7 konwencji, gdyż spółka nie posiada w Holandii zakładu, jak również pożyczkodawca nie posiada w Polsce zakładu, w rozumieniu przepisów tej konwencji.

Zatem, w świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż od 01.01.2005 r., wypłaty należnych odsetek podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.