Temat interpretacji

w zakresie: Czy niewydatkowana kwota środków dofinansowania projektu powstała w wyniku poniesienia mniejszych wydatków w projekcie na koszty pośrednie, może być przeznaczona na finansowanie działalności podstawowej Spółki, a poniesione z tego źródła koszty będą stanowić na podstawie art. 16 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy koszty podatkowe Spółki?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2017 r. (data wpływu 29 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym 27 września 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości przeznaczenia niewydatkowanej kwoty środków dofinansowania projektu, powstałej w wyniku poniesienia mniejszych wydatków w projekcie na koszty pośrednie, na finansowanie działalności podstawowej Spółki oraz wyłączenia z kosztów podatkowych Spółki poniesionych z tego źródła kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 updop jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2017 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości przeznaczenia niewydatkowanej kwoty środków dofinansowania projektu, powstałej w wyniku poniesienia mniejszych wydatków w projekcie na koszty pośrednie, na finansowanie działalności podstawowej Spółki oraz wyłączenia z kosztów podatkowych Spółki poniesionych z tego źródła kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 updop. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 22 września 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.233.2017.1.MM wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 27 września 2017 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest przedsiębiorcą wpisanym do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. W zakresie swojej działalności realizuje projekty unijne w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, POWER oraz innych na lata 2014-2020 finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego (dalej: EFS).

W realizowanych projektach organizowane są szkolenia, których celem jest nabycie lub podwyższenie kompetencji zawodowych i społecznych u osób bezrobotnych, nieaktywnych zawodowo, wykluczonych społecznie, i pracujących. Na warunkach określonych w umowach o dofinasowanie projektów w ramach EFS, zawieranych z Wojewódzkimi Urzędami Pracy lub Zarządem Województwa, instytucje pośredniczące/wdrażające przyznają Spółce, jako beneficjentowi projektów, dofinansowanie na realizację projektu w wartości stanowiącej nie więcej niż 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu. Wydatki projektu obejmują koszty bezpośrednie projektu oraz koszty pośrednie. Finansowanie projektów odbywa się ze środków EFS wypłacanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego (85% kosztów kwalifikowalnych) i budżetu państwa (15% kosztów kwalifikowalnych). Do każdego projektu zgodnie z wymogami programowymi Spółka wnosi też wkład własny. Realizacja projektów nie prowadzi do powstania bądź zwiększenia sprzedaży opodatkowanej zarówno z tytułu świadczeń na rzecz uczestników projektu jak również w ramach całej działalności gospodarczej Spółki.

Zgodnie z Wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020, określonymi przez Ministra Rozwoju w umowie partnerstwa 2014-2020, zatwierdzonej 19 września 2016 r. (dalej: Wytyczne), koszty pośrednie projektu to koszty niezbędne do realizacji projektu, ale niedotyczące bezpośrednio głównego przedmiotu projektu. W myśl podrozdziału 8.4 Wytycznych, koszty pośrednie obejmują: koszty administracyjne związane z obsługą projektu. Katalog kosztów pośrednich w ramach programu operacyjnego definiuje właściwa Instytucja Zarządzająca. Koszty takie mogą być kwalifikowalne w ramach projektu, o ile tak stanowią Wytyczne lub wytyczne programowe. Warunki rozliczania kosztów pośrednich określa Instytucja Zarządzająca, przy czym mogą one być rozliczane na dwa sposoby: stawką ryczałtową lub na podstawie rzeczywiście poniesionych wydatków (tj. z pełnym udokumentowaniem wydatków).

W przypadku gdy koszty pośrednie rozliczane są wyłącznie z wykorzystaniem stawek ryczałtowych, są one rozliczane następująco:

1. 25% kosztów bezpośrednich - w przypadku projektów o wartości kosztów bezpośrednich do 830 tys. PLN włącznie;
2. 20% kosztów bezpośrednich - w przypadku projektów o wartości kosztów bezpośrednich powyżej 830 tys. PLN do 1 740 tys. PLN włącznie,
3. 15% kosztów bezpośrednich - w przypadku projektów o wartości kosztów bezpośrednich powyżej 1 740 tys. PLN do 4 550 tys. PLN włącznie,
4. 10% kosztów bezpośrednich - w przypadku projektów o wartości kosztów bezpośrednich przekraczającej 4 550 tys. PLN.

Stawka ryczałtowa kosztów pośrednich jest wskazana w umowie o dofinansowanie projektu. Rozliczając projekt w danym wniosku o płatność beneficjent ma obowiązek posługiwać się wartością procentową kosztów pośrednich zawartą w umowie o dofinansowanie projektu. Tym samym wartość rozliczanych kosztów pośrednich zależy od wartości rozliczanych kosztów bezpośrednich i nie ma znaczenia wartość faktycznie poniesionych kosztów pośrednich. Nie podlegają one bowiem monitorowaniu ani kontroli (tak wynika z wyjaśnień udzielonych przez Ministra Rozwoju w piśmie z dnia 25 stycznia 2016 r. Znak: DZF.IV.8620.5.2016.JSta.1 NK 16252/16). Ponadto instytucja w powyższym piśmie wskazała, że w projektach rozliczanych stawkami ryczałtowymi beneficjent nie ma obowiązku prowadzenia wyodrębnionego dla projektu rachunku bankowego. Zgodnie ze stanowiskiem IZ, w przypadku rozliczania projektów na zasadzie ryczałtu beneficjent nie ponosi wydatków, lecz dysponuje określoną kwotą - zgodnie z ryczałtem, co oznacza, że w takim przypadku nie ma mowy o oszczędnościach. W przypadku, gdy wartość rzeczywiście poniesionych wydatków jest niższa, powstała różnica nie stanowi oszczędności w projekcie, a sposób jej zaksięgowania zależy od polityki rachunkowej beneficjenta.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy niewydatkowana kwota środków dofinansowania projektu powstała w wyniku poniesienia mniejszych wydatków w projekcie na koszty pośrednie, może być przeznaczona na finansowanie działalności podstawowej Spółki, a poniesione z tego źródła koszty będą stanowić na podstawie art. 16 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy koszty podatkowe Spółki? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Uzyskaną nadwyżkę środków korzystającą ze zwolnienia Spółka może przeznaczyć na finansowanie działalności podstawowej. Skoro uzyskany przez Spółkę przychód jest zwolniony z opodatkowania, to, zdaniem Spółki, w konsekwencji wszelkie poniesione wydatki i koszty sfinansowane z tych środków będą podlegały wyłączeniu z kategorii kosztów podatkowych nawet pomimo założenia, że zostały one poniesione w celu osiągnięcia przychodu.

Stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 58 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 i pkt 52. Tak też wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny (por. wyrok WSA z dnia 21 listopada 2012 sygn. akt I SA/Wr 1068/12), który stwierdził, że: skoro dane przychody nie są opodatkowane (są zwolnione), to koszty sfinansowane zwolnionymi przychodami, nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w zakresie swojej działalności realizuje projekty unijne w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, POWER oraz innych na lata 2014-2020 finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego. Na warunkach określonych w umowach o dofinasowanie projektów w ramach EFS, zawieranych z Wojewódzkimi Urzędami Pracy lub Zarządem Województwa, instytucje pośredniczące/wdrażające przyznają Spółce, jako beneficjentowi projektów, dofinansowanie na realizację projektu w wartości stanowiącej nie więcej niż 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu. Finansowanie powyższych projektów odbywa się ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego oraz budżetu państwa a także wkładu własnego Wnioskodawcy. Ponadto z opisu sprawy wynika, że otrzymane przez Spółkę w ramach powyższych programów unijnych kwoty dofinansowania są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 i art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r poz. 1888 ze zm.; dalej: updop), w myśl których wolne od podatku są odpowiednio:

• dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach;
• płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia z opodatkowania otrzymanych przychodów została potwierdzona przez organ w interpretacji z 11 października 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.233.2017.2.MM.

Odnosząc się do kwestii przyporządkowania wydatków do kosztów należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) &− jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W rozpatrywanej sprawie istotny jest art. 16 ust. 1 pkt 58 updop, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53 i 55, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Biorąc pod uwagę przytoczony powyżej stan prawny oraz fakt, że w toku realizacji projektu Spółka uzyskuje przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 i art. 17 ust. 1 pkt 52 updop, to wydatki pokryte z tego przychodu nie będą stanowiły dla Spółki kosztów uzyskania przychodu zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 58 updop.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym niewydatkowana kwota środków dofinansowania projektu powstała w wyniku poniesienia mniejszych wydatków w projekcie na koszty pośrednie, może być przeznaczona na finansowanie działalności podstawowej Spółki, a poniesione z tego źródła koszty nie będą stanowić, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 updop, kosztów podatkowych Spółki, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej